Πιπέρι στο στόμα...

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μια βρισιά έτοιμη στο στόμα. Ό, τι και να έλεγα έβαζα κι ένα μπινελίκι στο τέλος, έτσι, για πλάκα.
Όλα αυτά βέβαια προσπάθησα να τ’ αλλάξω όταν έκανα τα παιδάκια μου. Κι αυτό γιατί δεν θέλω τα παπαγαλάκια μου να λένε τα βρομόλογα. Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν με ενοχλούν οι άνθρωποι που βρίζουν. Το αντίθετο μάλιστα. Είμαι υπέρμαχος της παροιμίας « σκύλος που γαυγίζει δε δαγκώνει.»
Όταν όμως αφορά στα παιδιά δεν θέλω με τίποτα να λένε κακά λογάκια.
Για φανταστείτε να είστε σε κάποιο σπίτι με σοβαρούς ανθρώπους και το βλαστάρι σας να αμολήσει καμιά κοτσάνα. Τι γίνεται τότε; Μια πολύ πιθανή απάντηση δική σας είναι: «αχ, ποιανού είναι καλέ αυτό το παιδί; Τι ανατροφή είναι αυτή;» κι έτσι πριν αλέκτωρ λαλήσει 3 φορές θα το απαρνηθείτε το παιδάκι σας.
Αν το καμάρι σας λέει κακές λεξούλες, βάλτε πάλι το πιπέρι στο ντουλάπι και σκεφτείτε πιο δραστικές λύσεις από το να του κάψετε τη γλώσσα! Μιλήστε του και εξηγήστε του τους λόγους που δε πρέπει να χρησιμοποιεί κακά λογάκια. Αν πάλι το δείτε να επιμένει να λέει τα … δικά του, πάρτε άλλα μέτρα. Όταν θα σας πει να παίξετε μαζί του ή να του δώσετε σοκολάτα ή ακόμα και να το πάτε βόλτα στις κούνιες, αρνηθείτε. Πείτε του ότι δεν μπορείτε να τα κάνετε αυτά με κάποιον που βρίζει.
Όταν τον ακούτε να βρίζει αδιαφορήστε. Ίσως με τον τρόπο αυτό να θέλει να σας τραβήξει απλά τη προσοχή. Όταν δει ότι δεν το καταφέρνει, θα υποχωρήσει.
Αν πραγματικά δε θέλετε να ξαναπεί άσχημες κουβέντες, σταματήστε κι εσείς το βρίσιμο. Τα παιδιά συνηθίζουν να έχουν ως πρότυπο το μπαμπά και τη μαμά. Όταν τα πρότυπα συμπεριφέρονται σωστά, το ίδιο θα κάνουν και τα τέκνα τους.
Για το τέλος, να σας υπενθυμίσουμε ότι όταν πάνε σχολείο τα κρούσματα βωμολοχίας ολοένα και θα αυξάνονται αφού αυτά τα λόγια θα τα ακούνε με μεγαλύτερη συχνότητα άρα θα τα επαναλαμβάνουν προκειμένου να δείξουν τη λεγόμενη… μαγκιά. Νομίζουν ότι όσο περισσότερο βρίσουν τόσο πιο «έξυπνοι» θα δείχνουν στο περίγυρο τους.
Όλα αυτά θα περάσουν και δε χρειάζεται να αγχώνεστε για το στόμα του παιδιού που αμολάει μαργαριτάρια.
Εύχομαι ολόψυχα το μοναδικό ελάττωμα των παιδιών μου να είναι το βρίσιμο.
«Τι είπες Γιώργο; Χαζό τον πατερούλι; Τώρα θα δεις!»
Πρέπει να σας αφήσω. Πάω να φέρω το πιπέριιιιιιι