Όνειρα με ζώνη ασφαλείας...

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι ονειρεύεσαι; Κάνεις όνειρα τρελά, όνειρα απατηλά όπως όταν ήσουν πιτσιρίκι, που έλεγες θα γίνεις αστροναύτης γιατί αυτό ακουγόταν σπουδαίο, και κουρέας γιατί σου άρεσε η καρέκλα του, και σκουπιδιάρης γιατί θα σου άρεσε να κρεμιέσαι κι εσύ από το αυτοκίνητο που μαζεύει τα σκουπίδια, κι όλα αυτά ταυτοχρόνως; Ή μήπως στα τέσσερα αποκάλυψες στον πατέρα σου με πάσα σοβαρότητα ότι θα γίνεις τραγουδίστρια, γιατί η μαμά σου έκλεγε κάθε φορά που τραγουδούσες το κουνελάκι και σου ’λεγε «τι ωραία που τραγουδάς Γιαννάκη»; Εσένα πάλι σε εντυπωσίαζαν τα φανταχτερά τακούνια των τραγουδιστριών με τα γυαλιστερά καλσόν (λόγω ύψους μέχρι εκεί έβλεπες, τι να κάνουμε) κι αν και υπήρχε πάντα η απορία στο μάτι σου (γιατί η δικιά σου μαμά να μην έχει τέτοια καλσόν ή τέτοια πόδια;), αποφάσισες να ακολουθήσεις τέτοια καριέρα γιατί έβλεπες πόσο ο μπαμπάς σου εκτιμούσε αυτά τα πόδια πάραυτα!
Ονειρεύεσαι ασύστολα, ανυπότακτα, απαράδεκτα, ουτοπικά ή μήπως ονειρεύεσαι κι εσύ συντηρητικά; Με τη λογική; Σου συμβαίνει για παράδειγμα να λες, θέλω να… και οι γύρω σου να σε κοιτάνε με το στόμα ανοιχτό μόλις ολοκληρώσεις την πρότασή σου; Μήπως υπάρχει και καμιά γιαγιά εκεί κοντά που κουνά το κεφάλι της; Και καμιά θεία να σταυροκοπιέται; Η μάνα σου επαναλαμβάνει για τρισχιλιοστή φορά το κλισέ (μεγάλη επιτυχία στην καριέρα της) «δεν θα σοβαρευτείς ποτέ σου»; Τότε είσαι σε καλό δρόμο. Αν από την άλλη, τα όνειρά σου περνούν από τη λογοκρισία του μυαλού, τότε ανήκεις κι εσύ στη μεγάλη κατηγορία. Αυτήν που έχει ανθρώπους όπου ονειρεύονται αυτά μόνο που τους φαίνονται εφικτά. Που τολμούν να ονειρευτούν τα πράγματα που τους φαίνονται κοντινά και χειροπιαστά, που δεν χρειάζονται μεγάλο κόπο ή μεγάλα ρίσκα και δεν θα τους απογοητεύσουν. Όνειρα με ζώνη ασφαλείας. Που φοβούνται να ονειρευτούν κάτι πραγματικά μεγάλο, κάτι σπουδαίο, κάτι δύσκολο. Που ονομάζουν αυτού του είδους τα όνειρα, τρελά, και τους ανθρώπους που τολμούν να τα κάνουν, ονειροπαρμένους. Αν δεν ονειρευτείς, όμως, δεν κάνεις πράξη. Έτσι Λουκιάνα; Αν δεν το ονειρεύονταν πρώτα, όλοι αυτοί που πέτυχαν κάτι σπουδαίο στη ζωή τους, δεν θα το ζούσαν κιόλας. Αυτοί λοιπόν που τόλμησαν να σκεφτούν out of the box, να παλέψουν και να κερδίσουν, ζουν το όνειρό τους, ενώ εσύ ήθελες να γίνεις ηθοποιός και έγινες φιλόλογος, ήθελες να σπουδάσεις μαθηματικά αλλά παντρεύτηκες, ήθελες να παντρευτείς τον έρωτά σου αλλά πήρες τον Πανίκα, ήθελες να ζεις στη Νέα Υόρκη αλλά ζεις στη Λάρισσα… Τα όνειρά μας είναι ιδιωτική υπόθεση. Μη μας δηλητηριάζουν τη σκέψη. Είναι δική μας και θα πάει όσο μακριά θέλει. Γι’ αυτό άλλωστε είναι τα όνειρα. Δεν γίνεται ν’ απλώνουν τη χερούκλα τους στο κατεξοχήν μέσο για να ξεφεύγεις από μια πραγματικότητα μέτρια και μικρή. Ονειρευτείτε ελεύθερα, χωρίς όρια, χωρίς φόβο. Επιτρέπεται και είναι και δωρεάν!