«Σαν σμήνος από ακρίδες»: μια έκφραση που όλοι μας έχουμε ακούσει κάποια στιγμή, καθώς χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μαζική, απρόσμενη και καταστρεπτική επίθεση των συγκεκριμένων εντόμων, η οποία αφήνει πίσω της το χάος. Τα αίτια της συγκεκριμένης τάσης ήταν άγνωστα στην επιστήμη: τι είναι αυτό που κάνει τα φαινομενικά φιλειρηνικά αυτά πλάσματα να επιδοθούν σε τόσο… ολέθριες συνήθειες; Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα Αμερικανών και Βρετανών επιστημόνων, μία χημική ουσία η οποία συναντάται και στον ανθρώπινο εγκέφαλο: η σεροτονίνη.Συγκεκριμένα, είναι η ουσία με την οποία έχουν να κάνουν τα περισσότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα οποία επιδιώκουν να την κρατάνε σε υψηλά επίπεδα για να αντιμετωπίσουν φαινόμενα ψυχολογικής κατάπτωσης.
Ωστόσο, οι ακρίδες φαίνεται πως δεν έχουν ανάγκη κανενός είδους φάρμακο, καθώς τα πειράματα των ερευνητών έδειξαν πως η αύξηση της σεροτονίνης στον οργανισμό τους είναι το βασικό αίτιο που τις κάνει να επιδεικνύουν ιδιαίτερα «κοινωνική» συμπεριφορά, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στο σχηματισμό σμηνών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον.Ειδικότερα, η ακρίδα παράγει περισσότερη σεροτονίνη όταν έχει δυσκολίες στο να βρει τροφή – οπότε και η φύση την έχει προικίσει με αυτό το μηχανισμό, ο οποίος της επιτρέπει να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη ιδιαίτερα επιθετική (και αποτελεσματική) τακτική προς ικανοποίηση της πείνας της.
Η ομάδα των ερευνητών αισιοδοξεί πως τα ευρήματά της θα οδηγήσουν σε νέες, αποτελεσματικότερες μεθόδους ελέγχου του πληθυσμού των ακριδών, μέσω της χορήγησης χημικών τα οποία θα μειώνουν τα επίπεδα σεροτονίνης, αποτρέποντας τους σχηματισμούς καταστροφικών σμηνών. Η δυνατότητα αυτή αναμένεται να αλλάξει αρκετά πράγματα όσον αφορά τις αποδόσεις των καλλιεργειών παγκοσμίως, καθώς το 20% των αγροτικών εκτάσεων του πλανήτη φέρεται να αποτελεί τακτικά στόχο επιθέσεων από σμήνη ακριδών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου