
Η αντίληψη όμως που είχαν οι εθελοντές για την κοινωνική απομόνωση σχετίστηκε όχι μόνο με την σωματική αλλά και την ψυχική τους υγεία. «Δεδομένου ότι η αντίληψη που έχει ένας άνθρωπος για τις σχέσεις του παίζει σημαντικό ρόλο, οι ικανότητες που έχουν τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να αντεπεξέλθουν στις αλλαγές που υφίστανται οι σχέσεις τους είναι αποφασιστικής σημασίας. Όσοι μπορούν να προσαρμοστούν στην απώλεια κοινωνικών επαφών είναι σε καλύτερη κατάσταση από εκείνους που αισθάνονται ότι είναι μόνοι ή δεν έχουν άτομα να τους υποστηρίζουν», δηλώνει η επικεφαλής της μελέτης δρ. Erin York Cornwell από το πανεπιστήμιο Cornell.
Σύμφωνα με την δρ. Cornwell, το αίσθημα μοναξιάς ή απομόνωσης επηρεάζει την υγεία των ενηλίκων με πολλούς τρόπους: δημιουργεί στρες, μειώνει την αυτοεκτίμηση του ατόμου ή οδηγεί σε κατάθλιψη, καταστάσεις που έχουν επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων, καθώς επηρεάζουν όχι μόνο τον τρόπο ζωής τους αλλά και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας βιώνουν σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές τους σχέσεις ένεκα καταστάσεων όπως η συνταξιοδότηση και η απώλεια», δηλώνει στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ειδήσεων Reuters η επικεφαλής της μελέτης. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, ορισμένοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους καταστάσεις με το να δραστηριοποιούνται σε κοινωνικές οργανώσεις ή να περνούν πολύ χρόνο με τους φίλους και την οικογένειά τους. Κάποιοι άλλοι όμως απομονώνονται και νιώθουν μοναχικοί, παρότι περιστοιχίζονται από φίλους και γνωστούς.
Θα ήταν πολύ σημαντικό, αναφέρει η ερευνήτρια, να ερευνήσουμε γιατί κάποιοι ενήλικες μπορούν να διαχειριστούν την απώλεια που βιώνουν στις σχέσεις τους ενώ κάποιοι άλλοι είναι απομονωμένοι ακόμη και αν έχουν φίλους ή κοινωνικές δραστηριότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου