Αφού η Ελλάδα είναι «μαύρη τρύπα», και κατοικείται από τεμπέληδες, ανίκανους, κλέφτες και απατεώνες, γιατί δεν την αφήνουν να τιναχτεί στον αέρα;

Αυτοί ξέρουν.
Μα καλά, αφού η Ελλάδα είναι «μαύρη τρύπα», και κατοικείται από τεμπέληδες, ανίκανους, κλέφτες και απατεώνες, γιατί δεν την αφήνουν να τιναχτεί στον αέρα;
Γιατί επιμένουν στη διάσωσή μας με τον τρόπο που το κάνουν;
Από που θα πάρουν τα λεφτά που μας δίνουν μόνο και μόνο για να ξεπληρώνουμε παλιά δάνεια και να συντηρούνται οι συμβάσεις και τα μνημόνια;
Τα περί των ελληνικών διπλωματικών δεινών στο Αιγαίο (ελληνοτουρκικά) είναι σε όλους γνωστά καθώς συνθέτουν την σύγχρονη ιστορία της χώρας. Αυτό που ίσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό έχει να κάνει με το διακύβευμα της ελληνοτουρκικής διαμάχης και της αμερικανικής διαρκούς εποπτείας/ διαιτησίας.
Περί του ενεργειακού πλούτου στην περιοχή έχουν γραφεί πολλά.
Πέρα από την αναπόδεικτη μέχρι τώρα επιχειρηματολογία περί της ύπαρξης ενεργειακών κοιτασμάτων (των οποίων η διανομή εμποδίζει την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών) υπάρχει ένα απτό αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτήν την αντιπαράθεση:
Η διαρκής, στενή αμερικανική εποπτεία σε ολόκληρη της περιοχή.
Με πιο απλά λόγια μέσα από τους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ που ελέγχουν απόλυτα οι Αμερικανοί και στο οποίο είναι μέλη η Ελλάδα και η Τουρκία, το Αιγαίο πάνω και πέρα απ όλα είναι ένας αμερικανονατοικός επιχειρησιακός διάδρομος, στον οποίο δεν μπορεί να συμβεί τίποτε χωρίς την συγκατάθεση της Ουάσιγκτον.
Αυτά, όπως είπαμε, λίγο πολύ, είναι γνωστά, όπως γνωστό είναι και το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται για τη χώρα η κούρσα των εξοπλισμών για χάρη νατοικών υποχρεώσεων, άμυνας απέναντι στην Τουρκία, διακίνησης μιζών και πάει λέγοντας.
Αυτό που μέχρι πρόσφατα, δηλαδή μέχρι να τιναχτεί η χώρα στον αέρα και να χρεοκοπήσει, ήταν σχετικά άγνωστο (στον πολύ κόσμο) είναι οι ενεργειακές προσδοκίες που κρύβει η Ελλάδα νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί μια σύμπτωση:
Η έρευνα για την αξιοποίηση αυτού του πλούτου συνέπεσε με το οικονομικό τίναγμα της χώρας στον αέρα. Δηλαδή συνέπεσε, με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις για την εξυπηρέτηση των παλιών δανείων. Πολύ περισσότερο η έναρξη των ερευνών συνέπεσε με τη δημιουργία του Ταμείου μέσα στο οποίο θα καταλήγει η δημόσια περιουσία για το ξεπλήρωμα των δανείων που πρόθυμα μας παραχωρούν οι τοκογλύφοι φίλοι μας.
Κι αν κάποιοι εξακολουθούν να θεωρούν ότι όλα αυτά τα περί ελληνικών ενεργειακών πόρων περιγράφει τον πεινασμένο που καρβέλια ονειρεύεται, ας ρίξουν μια ματιά στην έκθεση της Deutsche Bank, που βρήκαμε και διαβάσαμε στο capital.
Σύμφωνα, λοιπόν με την έκθεση της Deutsche Bank τα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αέριου νοτίως της Κρήτης αποτιμώνται στα 427 δισ. ευρώ και μιλά για καθαρό όφελος για το δημόσιο της τάξης των 214 δισ. ευρώ -ή 107% του σημερινού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Η γερμανική τράπεζα επισημαίνει πως τα αποτελέσματα των σεισμολογικών ερευνών που έχουν ξεκινήσει αναμένονται στα μέσα του 2013 και εάν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες γεωλογικές εκτιμήσεις, μελέτες και αναγωγές Ελλήνων και ξένων επιστημόνων τότε η αξία τους προσεγγίζει πράγματι τα 430 δισ. ευρώ.
Με δεδομένο ότι ως γενικός κανόνας το 25% εξ αυτών προορίζεται για το κόστος εξόρυξης και διάθεσης και άλλο 25% είναι το περιθώριο κέρδους των εταιρειών που θα αναλάβουν τις δραστηριότητες αυτές, υπολογίζει πως το 50% ήτοι περί τα 214 δισ. ευρώ αποτελούν το καθαρό όφελος για τα δημόσια ταμεία.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 107% του ΑΕΠ και αναμένεται να αρχίσει να εισρέει κοντά στην χρονική στιγμή που έχει τεθεί ο στόχος για την μείωση του χρέους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ προς τα επίπεδα του 120%, δηλαδή περί το 2020. Και αυτό διότι όπως επισημαίνει η έκθεση, συνήθως χρειάζονται 8 με 10 έτη για να αρχίσει η εμπορική εκμετάλλευση να παράγει χρηματοροές.
Με απλά λόγια, κανείς δεν δανείζει τζάμπα.