Το πλήρωμα - οι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ - του "Enola Gay"
Ιαπωνία: Ο ουρανός γαλανός, οι άνθρωποι ξυπνούν το πρωινό της 6ης Αυγούστου, 1945 για την καθημερινή τους ασχολία. Το αμερικανικό βομβαρδιστικό “Enola Gay” πετάει ακριβώς επάνω από την πόλη Χιροσίμα. Η ώρα είναι 8.15 το πρωί. Ο Robert Lewis, χειριστής του αεροπλάνου, τραβάει έναν μοχλό και η πρώτη ατομική βόμβα πέφτει επάνω στα ανύποπτα αθώα «ανθρωπάκια» για να ακολουθήσει ο όλεθρος και ο αφανισμός. Αυτό ανάγκασε τον Lewis να ξεφωνήσει στον συγκυβερνήτη του: «Ω Θεέ μου τι κάναμε!».
6 Αυγούστου. Θα θυμηθούμε την ημέρα εκείνη της ντροπής και του αίσχους που ίσως στιγμάτισε την αμερικάνικη ηγεσία εξ αιτίας αυτής της προμελετημένης μαζικής δολοφονίας; Θα μπορούσα να γράψω, όπως και τόσοι άλλοι γράψανε, να μην ξαναεπαναληφθεί αυτό, να παραδειγματιστούμε, να κλάψουμε, να επανορθώσουμε, όμως, ξέρω ότι στους υπεύθυνους των τόσων τραγωδιών δεν «ιδρώνει το αυτί τους» γι αυτό το ξεπερνάω. Αυτοί μας... «γράψαν» προ πολλού!!!
Καημένη Χιροσίμα. Μαζί με το Ναγκασάκι πλήρωσες τα κτηνώδη και απάνθρωπα ένστικτα της καταστροφικής μανίας που έχει ο άνθρωπος. Κάποτε ήσουν ένα λιμάνι σημαντικό με πολλές βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Ήσουν η πόλη με τους ωραίους κήπους και τα υπέροχα κάστρα. Οι 400,000 κάτοικοι σου χαιρόντουσαν το μεγαλείο σου και τα δύο ποτάμια σου «Otd» και «Kyo» κυλούσαν γάργαρα νερά μέσα τους με ορμή, θυμίζοντας σου τη ζωντάνια και την υπερηφάνεια. Υπερήφανος ήταν επίσης και ο Mori Terumoto όταν σε ανακάλυψε το 1594 και άρχισες να γίνεσαι η μεγαλύτερη πόλη στο "Honshu Island" δυτικά του "Kobe". Η θάλασσά σου, «Horosima Bay» φιλοξένησε τόσα καράβια και έδωσε τροφή σε πεινασμένους που άξια ένοιωθες υπερήφανη. Όμως, μέχρι τις 6 Αυγούστου, του 1945. Στις 8.15 το πρωί, οι αμερικανοί σε ταπείνωσαν σε ντρόπιασαν σε γύμνωσαν, σε θανάτωσαν και σε μόλυναν μέχρι και σήμερα, όχι γιατί ζήλεψαν την ομορφιά σου, αλλά γιατί μίσησαν την ίδια την ζωή! Πειραματίστηκαν πάνω σου τη μελλοντική καταστροφή του ανθρώπου. Τι ήταν γι αυτούς ο θάνατος 260,000 μικροσκοπικών ανθρώπων; Οι 80,000 κάτοικοι σου βρήκαν ακαριαίο θάνατο από τη «βόμβα δολοφόνος» ενώ μέσα σε τρεις μήνες έχασες και τους άλλους.
Ακόμα και σήμερα Χιροσίμα χάνεις τα παιδιά σου, γιατί το μολυσμένο από ραδιενέργεια περιβάλλον σου έπαθε ανεπανόρθωτη βλάβη. Ο κατάλογος των νεκρών σου συνεχώς μεγαλώνει. Είσαι μια πένθιμη χώρα, που ενώ εσύ θρηνείς το χαμό σου, οι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ σου «αγρόν ηγόρασαν» και συνεχίζουν να αποθηκεύουν πυρηνικές βόμβες πολύ μεγαλύτερες σε ισχύ από αυτήν που σε γύμνωσε.Το οπλοστάσιο της γης σήμερα, κατέχει τέτοια δύναμη, ώστε μπορεί να καταστρέψει τη Γη... 160 φορές(!) μας είπε ο επιστήμονας Λίνους Πάουλινγκ, έτσι για να ξέρεις και συ Χιροσίμα ότι, το φαλάκρωμα που σου έκαναν οι φιλοπόλεμοι και φιλόπονοι αμερικανοί, ήταν μόνο μια «τρύπα στη βελόνα» από το μεγάλο πηγάδι που ετοιμάζονται να μας ανοίξουν! Το ξέρω, ανησυχείς για τα παιδιά σου, όμως καιρός είναι μάλλον, να αρχίσεις να ανησυχείς για όλους μας. Εμάς, δυστυχώς, δεν μας καίγεται καρφί για τις 50,000 και πλέον ατομικές κεφαλές και μηχανικά συστήματα θανάτου που υπάρχουν σήμερα γύρω μας. Μήπως κατά λάθος άκουσες τα λόγια του Αμερικανού αρχιστράτηγου Bradley; Να τι είπε: «το πιο κρίσιμο πρόβλημα της εποχής μας, είναι το πως θα χρησιμοποιήσουμε τη διάνοια του ανθρώπου για να διασωθεί η ανθρωπότητα από ολοκληρωτική εξόντωση. Εμείς, οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει αυτό το πρόβλημα. Τα πυρηνικά βλήματα θα φέρουν τα αντι-πυρηνικά και τα αντιπυρηνικά τα αντι-αντιπυρινικα. Τρέχουμε με ταχύτητα προς την ημέρα που ακόμη και η ιδιοφυΐα των επιστημόνων μας δεν θα μπορέσει να μας γλυτώσει».
Ναι Χιροσίμα, αυτό πρέπει να το περιμένεις. Κάποτε, «υπήρχε» κάποιος Θεός, που οι άνθρωποι τον συμβουλεύονταν και τον τιμούσαν. Σήμερα; Δεν έχει δουλειά Αυτός ανάμεσά μας. Τον απορρίψαμε! Και να τα αποτελέσματα. Διάβασα με φρίκη καλή μου Χιροσίμα, ότι, αυτόπτες μάρτυρες που επέζησαν από την καταστροφή σου, ανάφεραν ότι οι κάτοικοί σου έτρεχαν κατατρομοκρατημένοι και ουρλιάζοντας, το δέρμα τους κρέμονταν από το σώμα σε λουρίδες, τα μάτια τους χύθηκαν έξω και τ’ αυτιά, η μύτη και το στόμα είχαν πρηστεί πολύ. Αμέσως τότε θυμήθηκα Αυτόν τον Θεό που απορρίψαμε. Θυμήθηκα ότι κάτι είπε Αυτός τότε, για τις ημέρες αυτές. Πήρα τη Βίβλο μου και άνοιξα στον προφήτη Ζαχαρία ιδ΄ 12 και διάβασα για την κατάστασή σου. «... η σαρξ αυτών θέλει τήκεσθαι ενώ ίστανται επί τους πόδας αυτών, και οι οφθαλμοί αυτών θέλουσι διαλυθεί εν ταις οπαίς αυτών και η γλώσσα αυτών θέλει διαλυθεί εν τω στόματι αυτών». Τότε ρίγησα, όχι για την προφητεία, αλλά γιατί απορρίψαμε έναν τέτοιο Σοφό και Aγιο Θεό, και ζούμε σήμερα μέσα στον τρόμο.
Ο Γάλλος ιστορικός R. Aron δικαιολόγησε αυτόν τον τρόμο μας λέγοντας ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο δυνατών όπλων και αδύναμων ανθρώπων. Πολλά ξοδέψαμε καλή μου Χιροσίμα για τα όπλα και έτσι, πάλι θυμήθηκα τα λόγια Αυτού που απορρίψαμε, να λένε με παράπονο: «διατί εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον; Και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν»; (Ησαΐας νε΄2).
"Καμαρώστε" και πάλι τους ανεύθυνο-υπεύθυνους δολοφόνους με πρωταγωνιστή τον Robert Lewis, επάνω δεξιά. [το πλήρωμα, απο πάνω αριστερά προς δεξιά]
Major Ferebee, Captain Van Kirk, Colonel Tibbets, Captain Lewis
Staff Sgt. Caron, Sgt. Stiborik, Staff Sgt. Duzenbury, Pvt. 1st Class Nelson, Sgt. Shumard
O Robert Lewis όταν έσπειρε τον θάνατο.Η σειρά του Lewis να γευθεί τον θάνατο.
Χιροσίμα. Μία πόλη φάντασμα το 1945. Ήταν το «αρνητικό» στο φιλμ που απεικόνιζε τη φωτογραφία της μελλοντικής μας πορείας. Σιγά – σιγά όμως η φωτογράφηση αυτή μας εμφανίζει με τα πιο μελανά χρώματα την κατάσταση που θα επικρατήσει σε λίγα χρόνια πάνω στην ανθρωπότητα. Άραγε θα μας δοθεί τότε ευκαιρία λίγων δευτερολέπτων να ξεφωνήσουμε κι εμείς σαν τον Lewis,.. Ω! Θεέ μας, τι κάναμε;»
Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη• τις δύναται να γνωρίση αυτήν;
(Ιερεμίας: 17: 9)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου