Παπανδρέου:«Ο άνθρωπος που προκαλεί τριγμούς στο ευρώ»

Ολοσέλιδο αφιέρωμα στον Έλληνα πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, έχει σήμερα η γαλλική εφημερίδα Le Monde, υπό τον τίτλο «Ο άνθρωπος που προκαλεί τριγμούς στο ευρώ».
Η απεσταλμένη στην Αθήνα Marion Van Renterghem γράφει ότι «ο κόσμος τον κοιτάζει, η τύχη του ευρώ κρέμεται απ΄τον ίδιο. Εκλεγμένος πριν από τέσσερις ακριβώς μήνες, ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι στο στόχαστρο των ηγετών και των αγορών του πλανήτη, ενώ πιέζεται από φλέγοντα ζητήματα για μια κατάσταση, που κληρονόμησε. Μια χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας, απαξιωμένη από τις αγορές, εκτεθειμένη στην κερδοσκοπία, πνιγμένη από κολοσσιαία χρέη και ελλείμματα, ένα κράτος δυσλειτουργικό και ένα γενικευμένο σύστημα διαφθοράς».
Τονίζει ότι «οι εκλεπτυσμένοι τρόποι και η ευγένεια, είναι το βασικό όπλο» της πολιτικής προσωπικότητας του Έλληνα πρωθυπουργού ενώ αναφέρεται στις σπουδές του, τη φινέτσα του και περιγράφοντας την εξωτερική του εμφάνιση γράφει για «κορμοστασιά απαλλαγμένη από κάθε περιττό βάρος» και καταλήγει «Τόσο λίγο Βαλκάνιος, τόσο διαφορετικός».
Το να είναι διαφορετικός είναι το πλεονέκτημά του, αναφέρει. «Ο ξένος», μία «ιδιόμορφη ζέμπρα», «μίγμα φιλελεύθερου με αμερικάνικο στιλ και Σουηδού σοσιαλδημοκράτη, υποστηρικτής των ατομικών ελευθεριών, του κράτους πρόνοιας, του περιβάλλοντος και της τεχνολογικής προόδου».
Σε μία σύντομη αναδρομή, γίνεται αναφορά στην πολιτική ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου, την εξορία, καθώς και το περιστατικό της σύλληψης του Ανδρέα Παπανδρέου στις 21 Απριλίου του 1967, που βίωσε ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός. «Όταν σπούδαζε κοινωνιολογία στην Αμερική, ουδείς φανταζόταν ότι προοριζόταν για την πολιτική, «το όνομά του, όμως, τον παγίδευσε σε αυτήν», λέει. Η δημοσιογράφος αναφέρει τη «διαφορετικότητα» του Γιώργου Παπανδρέου με τους άλλους εκπροσώπους «της δυναστείας Παπανδρέου».
«Μετά τον κεντρώο αντικομμουνιστή «Γέρο» Παπανδρέου και τον θυελλώδη σοσιαλιστή ρήτορα με εθνικιστικές χροιές, Ανδρέα, ο «Γιωργάκης», πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από το 2006, κατακτά τους Έλληνες μ΄ένα ασυνήθιστο προοδευτικό πρόγραμμα. Απορρίπτει την πολιτική «αλα Μπλαιρ», πιστεύει στην υπερίσχυση της πολιτικής επί της αγοράς, πρεσβεύει μια ανοιχτή και πολυπολιτισμική κοινωνία και μια οικονομία εστιασμένη στην προστιθέμενη αξία και στην πράσινη ανάπτυξη. Εχει δηλώσει: "Είμαι περήφανος για το όνομα, που φέρω, αλλά θα κυβερνήσω με τον τρόπο μου. Θα μπορούσα να πω, όπως ο Σινάτρα: I did it my way (Θα το κάνω με τον τρόπο μου)"».
Ακολούθως γίνεται αναφορά στα χρόνια, που είχε υπηρετήσει, ως υπουργός. «Ορισμένοι τον θεωρούν πιο οραματιστή παρά πραγματιστή, πιο θεωρητικό παρά πολιτικό. Η Ελλάδα, όμως, δεν έχει άλλη επιλογή, ούτε κι η Ευρωζώνη. Ο "Γιωργάκης" είναι, ίσως, η τελευταία ευκαιρία. Ο ίδιος καθιέρωσε ένα σλόγκαν: "Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε"», καταλήγει η εφημερίδα.