Τί παίζει με το Βγενόπουλο;

Γιατί ένας μεγαλοεπιχειρηματίας είναι τόσο πρόθυμος να δίνει συνεντεύξεις; Δεν είναι και το πιό συνηθισμένο στο κόσμο των μπιζνεσμεν. Προτιμούν να λειτουργούν διακριτικά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Θάλεγε κανείς-αν δεν έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στο κόσμο του κεφαλαίου-λειτουργούν πιό μουλωχτά. Γιατί ο Βγενόπουλος όμως τη βγαίνει από αριστερά; Ο άνθρωπος προφανώς είναι ευφυής πολύ πάνω από το μέσο όρο-η συνέντευξη του χθές στον Χατζηνικολάου έδωσε την εντύπωση ανθρώπου-κομπιούτερ- και σαν ιδιοφυής λοιπόν άνθρωπος προφανέστατα έχει εποπτεία κάθε κίνησης του και συμπεριφοράς του, που πρέπει νάναι σίγουρα πολύ καλά σταθμισμένη. Διαβεβαίωσε το Χατζηνικολάου ότι δεν ενδιαφέρεται γιά τη πολιτική-κι όμως όλη η συνέντευξη ήταν διανθισμένη από τα αρώματα του δημόσιου λόγου, του πολιτικού λόγου και μάλιστα στιγμές-στιγμές ακόμα και του αριστερού λόγου. Η εντύπωση που μού μένει είναι ότι αν τελικά αναμειχθεί στη πολιτική τη πρώτη του πράξη θα την έχει κάνει ήδη προτού αναμειχθεί: το ψέμα, η άρνηση του αυτή ότι θα εμπλακεί με τα πολιτικά. Θα προσπαθήσει να διεμβολήσει το σύστημα; Κατ’αρχήν αυτό δεν είναι κατ’ανάγκη κακό. Αν είναι να διεμβολιστεί ας είναι να γίνει από έναν εγγυημένα ευφυή. Ας είναι να γίνει από κάποιον αυτοδημιούργητο. Αν υπάρχει σοβαρό πολιτικό πρόβλημα αυτό είναι στα αστικά κόμματα που μέρα με την ημέρα χάνουν την αξιοπιστία τους. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου τόσο απλά και ποτέ δε ξέρεις τί σέρνει πίσω του αυτός που έρχεται και αν αντίθετα κάποιος τον σερνει. Το φαινόμενο αξίζει να παρατηρηθεί πάντως...