Τα "παιδιά του σωλήνα"

Τριάντα και πλέον χρόνια έχουν περάσει από τη γέννηση των πρώτων «παιδιών του σωλήνα» και σήμερα οι ερευνητές λένε με βεβαιότητα ότι έχουν βρει μόνο λίγες ιατρικές διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που γεννηθήκαν με τεχνητή γονιμοποίηση και στα παιδιά που συλλαμβάνονται με τον παραδοσιακό τρόπο.
Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, έχουν γεννηθεί πάνω από 3 εκατομμύρια παιδιά μέσω τεχνολογίας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και η λεγόμενη τεχνητή γονιμοποίηση, δηλαδή η έγχυση σπέρματος στο ωάριο έξω από το ανθρώπινο σώμα, αντιπροσωπεύει περίπου το 4% των ζωντανών γεννήσεων, όπως τόνισαν το Σάββατο, ερευνητές στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για την Προώθηση της Επιστήμης.
Η πλειοψηφία των παιδιών που γεννιούνται με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι υγιή και φυσιολογικά, όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press.
Ωστόσο, ορισμένα από αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν έναν αυξημένο κίνδυνο βλαβών εκ γενετής, όπως χαμηλό βάρος γέννησης, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία, υπέρταση και διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, ανέφεραν οι ερευνητές.
«Συνολικά, τα παιδιά αυτά τα πάνε καλά», δήλωσε ο Δρ. Andre Van Steirteghem, καθηγητής του Ανοιχτού Πανεπιστημιακού Κέντρου Αναπαραγωγικής Ιατρικής στις Βρυξέλλες. «Είναι ένα καθησυχαστικό μήνυμα, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε την παρακολούθηση», πρόσθεσε.
Η Carmen Sapienza, γενετίστρια στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Philadelphia, επισήμανε ότι λίγα μόνο από τα «παιδιά του σωλήνα» είναι σήμερα πάνω από 30 ετών και, επομένως, δεν είναι γνωστό αν θα γίνουν παχύσαρκα ή αν θα αναπτύξουν υπέρταση ή άλλα προβλήματα υγείας μετά την ηλικία των 50 ετών.
Η κ. Sapienza τόνισε ότι οι ερευνητές βρήκαν διαφορές στο 5-10% των χρωμοσωμάτων μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και των παιδιών που η σύλληψή τους έγινε φυσιολογικά.
«Ωστόσο, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα, αν οι διαφορές αυτές οφείλονται στις τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ή αν οφείλονται σε άλλους παράγοντες, ίσως αυτούς ακριβώς τους παράγοντες που είχαν προκαλέσει τη στειρότητα του ζευγαριού», είπε.
Μόνο ένα μικρό ποσοστό των παιδιών από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ήταν εκτός του φυσιολογικού εύρους γονιδιακής έκφρασης, ανέφερε η κ. Sapienza. «Ωστόσο, επειδή ορισμένα από τα γονίδια που βρέθηκε ότι πλήττονται, σχετίζονται με την ανάπτυξη λιπώδους ιστού και τον μεταβολισμό της γλυκόζης, θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθηθούν αυτά τα παιδιά μακροχρόνια, προκειμένου να καθοριστεί κατά πόσο έχουν υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας ή διαβήτη».
Η κ. Sapienza επισήμανε ότι οι γυναίκες που ζητούν υποβοηθούμενη αναπαραγωγή τείνουν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας από αυτές που συλλαμβάνουν φυσιολογικά, αλλά δήλωσε ότι ο παράγοντας αυτός έχει ληφθεί υπόψη στις μελέτες που συγκρίνουν τις δύο ομάδες παιδιών.