Σε μισθωτούς και συνταξιούχους μεταφέρεται σταθερά και απαρέγκλιτα η ευθύνη της διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, αφού καλούνται εκτός της βαριάς φορολογίας να «θυσιάσουν» τώρα και έναν -χωρίς να αποκλείεται και δύο- μισθούς, τουλάχιστον για 2-3 χρόνια.Στις Βρυξέλλες, όμως, εμφανίζονται όλο και πιο αποφασισμένοι το «μαχαίρι να φθάσει στο κόκαλο» των φτωχών καθημερινών ανθρώπων. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς την πρόταση, που οι τεχνοκράτες έχουν κάνει από τον περασμένο χρόνο στην Ελλάδα, να κόψει τον 14ο μισθό των υπαλλήλων. Μάλιστα, μιλούν όχι μόνο για τον δημόσιο τομέα, αλλά και για τον ιδιωτικό, καθώς υποστηρίζουν ότι αυτό είναι απαραίτητο για τον περιορισμό του παραγωγικού κόστους και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Τώρα φαίνεται πως τα πρώτα θύματα της «μανίας των Βρυξελλών» κατά της Ελλάδας θα είναι το δώρο του Πάσχα και το Επίδομα Αδείας. Στην καλύτερη περίπτωση θα είναι ένα από τα δύο και πιθανότατα το δώρο του Πάσχα. Η λογική είναι απλή όσο και κυνική. Η περικοπή του δώρου του Πάσχα θα έχει άμεσα αποτελέσματα -σε 40 ημέρες το πολύ- και εκτιμάται ότι δεν θα πλήξει ιδιαιτέρως κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας όπως ο εσωτερικός τουρισμός και το εμπόριο.
Βεβαίως, το οικονομικό επιτελείο εξετάζει και το ενδεχόμενο περικοπής του δώρου των Χριστουγέννων σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο και γιατί όχι να αποσοβήσει το… μοιραίο. Στην κυβέρνηση φαίνεται να γνωρίζουν καλά ότι σε ενδεχόμενη περικοπή ενός μισθού από τους υπαλλήλους του δημοσίου και εν συνεχεία του ιδιωτικού τομέα, οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι άμεσες και, οπωσδήποτε, απρόβλεπτες.
Υπάρχουν όμως και χειρότερα.
Ορισμένες πηγές εξάλλου αναφέρονται ακόμη και στην περικοπή του 13ου μισθού, αφού ούτε αυτός υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ότι σε αυτές οι μισθοί είναι πολύ υψηλότεροι!
Πάντα όμως υπάρχουν λύσεις.
Μια πρόταση που εξετάζεται διεξοδικά προβλέπει την ενσωμάτωση των επιδομάτων και των δώρων που θα περικοπούν στις τακτικές αμοιβές των υπαλλήλων. Αυτό θα πρέπει να αναμένεται σταδιακά και όχι άμεσα, ώστε να μην προκληθεί νέα αντίδραση των Βρυξελλών. Κανείς όμως δεν μπορεί να απαγορεύσει μετά την σταθεροποίηση της οικονομίας τη συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων για γενναίες αυξήσεις, που θα καλύπτουν τις απώλειες των χαμένων… μισθών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου