«Ψυχραιμία και ο καθένας να βελτιώσει την παραγωγικότητά του», συστήνει στους πολίτες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος. «Ο πολίτης να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του χωρίς ακρότητες, βιαιότητες και αυθαιρεσίες», τονίζει στο «Εθνος της Κυριακής» και εκφράζει την αισιοδοξία του πως «αν αυτά συμβούν σιγά σιγά θα κατακτήσουμε αξιοπιστία και αργά ή γρήγορα θα πετύχουμε το ελληνικό οικονομικό θαύμα». Χαρακτηρίζει καταστροφικό το ενδεχόμενο να φθάσουμε στο «σχέδιο Β» και προειδοποιεί όσους χαίρονται για την πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας πως μια τέτοια εξέλιξη θα έχει επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη. «Ο Γ. Παπακωνσταντίνου και η Λ. Κατσέλη είναι σιαμαίοι», προσθέτει, καθώς «από την επιτυχία του ενός κρίνεται και η επιτυχία του άλλου»... Η κλεψύδρα για το πρόγραμμα σταθερότητας έχει γυρίσει, τα «θα» έχουν τελειώσει. Είδαμε όμως να ζητάτε τώρα από τους υπουργούς να σας πουν ποιοι οργανισμοί μπορούν να συγχωνευθούν ή να καταργηθούν. Νομίζαμε πως αυτή η δουλειά είχε ήδη γίνει...
Μόλις τρεις μήνες μετά τις εκλογές η κυβέρνηση έχει καταθέσει το πρόγραμμα σταθερότητας και έχει γίνει δεκτό. Είναι μια μεγάλη επιτυχία. Και για έναν επιπλέον λόγο. Η ΝΔ, έχοντας προεξοφλήσει την ήττα της, τους τελευταίους μήνες της θητείας της είχε κάνει μια λευκή απεργία και τίποτα δεν προωθούσε. Από τη διαχείριση των οικονομικών μέχρι την οργάνωση των μεσογειακών αγώνων στη Θεσσαλία.
Αυτή η παράταξη στερείται πολιτικού ήθους, δεν ενδιαφέρεται για το καλώς εννοούμενο πάγιο συμφέρον της χώρας, αλλά μόνο για τη δική της παρουσία στην εξουσία. Επειδή, όμως, πολλά πετάγονται και μένουν, εγώ δεν έχω σκοπό να αφήσω τίποτα. Ακόμη και χθες διάβαζα σε μια έγκριτη εφημερίδα της Δεξιάς ότι στην υπόθεση του ΟΛΠ παραβιάσαμε όλες τις αρχές και τις αξίες μας. Εγώ το θέμα θα το κλείσω πανηγυρικά με μια συνέντευξη Τύπου που θα γίνει στον Πειραιά και η οποία θα είναι η αφετηρία ενός προγράμματος ανάπτυξης του Πειραιά ο οποίος πάσχει.
Τους καταλόγους των οργανισμών από τους υπουργούς θα τους πάρετε;
Κατάλογοι υπάρχουν. Εγινε μια σύσκεψη για ένα θέμα που υπάρχει στο προεκλογικό μας πρόγραμμα και το οποίο εφαρμόζεται.
Πότε;
Σήμερα, χθες! Ολα αυτά δεν θα είναι διακηρύξεις όπως στο παρελθόν, αλλά θα είναι πολιτικές που θα εξαγγέλλονται, θα στηρίζονται και θα εφαρμόζονται. Και η εφαρμογή θα παρακολουθείται από την κυβέρνηση.
Υπάρχει «σχέδιο Β», αν αποτύχει το πρόγραμμα σταθερότητας;
«Σχέδιο Β» με την έννοια κάποιου κόλπου για να αποφύγουμε τα δύσκολα δεν υπάρχει. Προοπτική ακόμη πιο δύσκολη και πιο καταστροφική για τη χώρα αν αποτύχουμε είναι προφανές ότι υπάρχει και δεν θέλω ούτε καν να τη συζητήσουμε! Γιατί έχω εμπιστοσύνη στην ικανότητα του Ελληνα πολίτη και στη δυνατότητά του να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε το «σχέδιο Α».
Αποκλείετε, δηλαδή, το ενδεχόμενο να βρεθούμε στα χέρια του ΔΝΤ;
Δεν είναι μόνο αυτό, είναι μια σειρά από φοβερές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνική μας ειρήνη, στον τρόπο που ζούμε. Και, τελικά, είναι ηθική απαξίωση του ελληνισμού γενικότερα την οποία εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να ζήσω και θα κάνω τα πάντα για να την αποφύγω. Είναι μια φοβερή δοκιμασία, μια πρόκληση εθνικού μεγέθους την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε...
Ποιες είναι οι ευθύνες των υπουργών;
Εχουν μεγάλο συμφέρον να μπορούν τη δράση τους να τη συζητούν με άλλους συναδέλφους τους. Οι πιο πολλές δράσεις χρειάζονται περισσότερα από ένα υπουργεία. Η οικονομική και κοινωνική επιτροπή θα είναι το κατεξοχήν πεδίο διακλαδικότητας. Είναι ένα πεδίο προβληματισμού επί της εφαρμογής και όχι επί της χάραξης της πολιτικής, την οποία την κάνει το υπουργικό συμβούλιο.
Μάθαμε πως διατυπώθηκε αγωνία για τη στελέχωση του κράτους και την αντίσταση του δεξιού συστήματος...
Αυτό είναι γνωστό, μέχρις ενός σημείου έχει συμβεί. Είχαμε δύο επιλογές. Η μία ήταν να διώξουμε όλους τους νεοδημοκράτες το βράδυ της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης και να τους αντικαταστήσουμε με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, φίλους των υπουργών και γνωστούς μας. Αυτό δεν θέλαμε να το ξανακάνουμε. Είναι η πρώτη εφαρμογή ενός νέου συστήματος επιλογών στελεχών και είναι φυσικό να δημιουργεί δυσκολίες.
Βλέπω συνεντεύξεις στελεχών να ζητούν ενιαίο πολιτικό κέντρο. Υπάρχει έλλειμμα;
Ουδέποτε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στην πολιτική, σε κανένα από τα δύο πολιτικά κόμματα, δεν έχουν πάψει οι συνεντεύξεις στελεχών που ζητούν ενιαίο πολιτικό κέντρο. Είμαι σίγουρος ότι αν τους κάνετε μια δεύτερη ερώτηση για το τι ακριβώς είναι θα έχετε πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις, δηλαδή μια γενικευμένη αμηχανία.
Λένε ονόματα...
Αυτό δεν είναι ενιαίο κέντρο, αυτό είναι αλλαγή ηγεσίας. Η ιδέα του ενιαίου πολιτικού κέντρου, όπως και η ιδέα της εσωτερικής συζήτησης που δεν βγαίνει προς τα έξω, ότι μπορούμε να κάνουμε μακρές συζητήσεις και αυτές να μη βγαίνουν προς τα έξω, είναι βλακώδεις. Γιατί τίθεται το ερώτημα γιατί γίνονται οι συζητήσεις. Πες πως το πετυχαίνουμε, ότι είμαστε συνωμοτική οργάνωση και κανείς δεν μιλά με δημοσιογράφους. Τότε γιατί καθόμαστε και χάνουμε τις ώρες μας;
Κάνετε πολλές συσκέψεις...
Και βγαίνουν ανακοινωθέντα και συγκεκριμένες δράσεις. Αυτή η συζήτηση της κομματικής χρησιμοποίησης της πολιτικής ζωής είναι από μερικά στελέχη που θεωρούν ότι το κόμμα είναι ένας εύχρηστος στίβος γι’ αυτά που επιδιώκουν και που θέλουν να αποφύγουν την κοινωνία. Ε, δεν γίνεται αυτό. Δεν μπορούν να σταδιοδρομήσουν πολλά χρόνια στον δημόσιο βίο. Μπορεί να φτιαχτεί κανείς στο κόμμα, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να βγει στην κοινωνική μήτρα. Δεν γίνεται πολιτική με αυτούς τους όρους.
Ο κ. Ρέππας δήλωσε πως το θέμα δεν είναι να τρέχουμε, αλλά να ξέρουμε και προς ποια κατεύθυνση...
Πολύ σωστή παρατήρηση. Η κατεύθυνση και οι συμμαχίες είναι θέμα καθημερινού προσανατολισμού. Δεν είναι ισόβιες οι κατευθύνσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Η μονιμότητα να περιοριστεί στους χώρους που χρειάζεται
Σχεδιάζονται αλλαγές στην κυβέρνηση και την κεντρική διοίκηση. Προς ποια κατεύθυνση θα είναι; Εσείς τι θα αλλάζατε;
Η ελληνική κεντρική διοίκηση διογκώθηκε υπέρμετρα από το φαύλο πελατειακό κράτος. Για να κερδίσει το κυβερνών κόμμα, για να εκλεγούν οι υπουργοί, για να εξυπηρετηθούν οι βουλευτές. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Αυτό οδήγησε σε μια στρατιά υπαλλήλων που είναι αδιάφοροι ή δεν αμείβονται παραπάνω αν δουλεύουν...
Πρέπει να ανοίξει θέμα μονιμότητας;
Εγώ δεν θα έλεγα ένα τέτοιο απλοϊκό, αλλά γιατί να υπάρχει μονιμότητα σε τομείς που το κράτος επικοινωνεί απλώς. Γιατί να είναι μόνιμοι οι αεροσυνοδοί; Επαψαν να είναι μόνιμοι και τα αεροπλάνα πετάνε εξίσου καλά. Γιατί να είναι μόνιμοι ορισμένοι φύλακες, καθαριστές, να έχουν μια καλή σύμβαση, την προστασία των εργατικών νόμων, που στην Ελλάδα είναι προστατευτικοί. Να περιοριστεί η μονιμότητα στους χώρους για τους οποίους ήταν προορισμένη. Εκεί που η κομματική παρέμβαση μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στον πολίτη. Και ας υπάρχει κάποια ευλυγισία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα...
Υπάρχει συνωμοσία κατά της χώρας μας;
Είμαι φανατικά εναντίον της άποψης ότι όλοι συνωμοτούν εναντίον μας και κάτι έχουν εναντίον μας. Θεωρώ ότι αυτή η προσέγγιση είναι για να απαλλαγούμε από τις δικές μας ευθύνες. Πολύ σωστά μας λένε όσοι λένε ότι μόνο η Ελλάδα μπορεί να λύσει το πρόβλημά της, δεν μπορεί να το λύσει κανένας εξωτερικός παράγοντας. Τούτου δοθέντος υπάρχουν και άνθρωποι που με χαρά αντιμετωπίζουν το ελληνικό πρόβλημα για διάφορους λόγους. Αυτοί είναι τελείως ανεύθυνοι γιατί αν η Ελλάδα υποστεί μια οικονομική χρεοκοπία θα υπάρξουν αποτελέσματα και για άλλες χώρες. Ισως και για όλη την Ευρώπη.
Ποιο είναι το μήνυμά σας για το επόμενο κρίσιμο εξάμηνο;
Εγώ νομίζω ότι κυρίως χρειάζεται ψυχραιμία. Ο καθένας να βελτιώσει την παραγωγικότητά του. Να διατηρήσει τον αυτοσεβασμό του, τη σχέση αξιοπρέπειας με τους άλλους πολίτες, να παρακολουθεί την ενημέρωση και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του χωρίς ακρότητες, βιαιότητες και αυθαιρεσίες. Αν αυτά συμβούν σιγά σιγά θα κατακτήσουμε αξιοπιστία και αργά ή γρήγορα θα πετύχουμε το ελληνικό οικονομικό θαύμα.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΝΤΡΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ
Σιαμαίοι... Παπακωνσταντίνου - ΚατσέληΠολλά στελέχη προβληματίζονται για την κόντρα Γ. Παπακωνσταντίνου-Λ. Κατσέλη...
Απεχθάνομαι τη λέξη κόντρα. Τη θεωρώ χαρακτηριστικό δείγμα της κατάπτωσης της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οτι οι Ελληνες δημοσιογράφοι στερούνται λεξικού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν είκοσι λέξεις, διαφωνία, διχόνοια...
Ποια λέξη θα χρησιμοποιούσατε εσείς;
Δεν θα σας πω λέξη, θα σας πω τι κάνει ο κ. Παπακωνσταντίνου και τι η κυρία Κατσέλη. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι υπουργός Οικονομικών σε μια χώρα που πάσχει και έχει στόχο τον περιορισμό του ελλείμματος και του χρέους. Η κυρία Κατσέλη έχει στόχο την ανάπτυξη, να αυξηθεί η απασχόληση. Αυτά τα δύο είναι διαφορετικές προσεγγίσεις, θέλουν διαφορετικές ευαισθησίες, δεν είναι όμως αντιφατικά μεταξύ τους...
Υπάρχουν δύο σχολές;
Υπάρχουν εκατόν πενήντα χιλιάδες σχολές. Το θέμα δεν είναι θέμα σχολών. Σας εξηγώ ότι είναι διαφορετικό το αντικείμενο. Αν αυξηθεί η παραγωγή, αν επιτύχει η κυρία Κατσέλη, αυτόματα θα μειωθεί το έλλειμμα.
Εχουν κοινό συμφέρον να πετύχουν και οι δύο...
Ε, βέβαια. Ολοι έχουν κοινό συμφέρον, αλλά αυτοί οι δύο είναι με έναν τρόπο αξεχώριστοι, είναι σιαμαίοι.
Αποτυγχάνει ο ένας αποτυγχάνει και ο άλλος, δηλαδή...
Ε, βέβαια. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα, υπάρχουν στις προσεγγίσεις διαφορετικότητες, τις οποίες πρέπει να συζητάς κάθε φορά για να βρίσκεις τον τρόπο να τις αμβλύνεις...
Σας ενοχλεί η δραστηριότητα του Χρ. Παπουτσή που έχει κερδίσει πολλά πρωτοσέλιδα;
Ο Χρ. Παπουτσής είναι επικεφαλής της ΚΟ. Είναι εκλεγμένος και οφείλει να παίξει τον ρόλο του. Δεν είναι να κολακεύει και να χειροκροτεί την κυβέρνηση. Θεωρώ ότι η ΚΟ πρέπει να στηρίζει την κυβέρνηση, αλλά παράλληλα πρέπει να την κρίνει. Είναι ο ομφάλιος λώρος με την κοινωνία...
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
Τα μπλόκα είναι εσχάτη μειοψηφία
Εχετε κοινωνικές συμμαχίες; Βλέπουμε ότι οι αγρότες έχουν κλείσει τα σύνορα της χώρας...
Το ΠΑΣΟΚ είναι πλειοψηφία στην ΑΔΕΔΥ, τη ΓΣΕΕ, την ΠΑΣΕΓΕΣ. Ποιοι αγρότες; Πόσα είναι τα τρακτέρ; Είναι εσχάτη μειοψηφία. Δεν ξεπερνούν τα 500-600.
Υπάρχει κομματική υποκίνηση;
Είναι προφανές ότι εντάσσεται η τακτική ορισμένων κομμουνιστών αγροτών στη λογική της κυρίας Παπαρήγα «έχουμε πόλεμο». Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν μια τραγωδία την προηγούμενη φορά, αυτήν τη φορά τείνει να είναι τραγωκωμωδία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου