
Η κρίση εμφανίστηκε γρήγορα και δυσοίωνα, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Θα κλείσουν όλα, θα πέσουν έξω τα καράβια μας, οι κότες και τα κοκόρια μας. Θα πέσουν ανεργία, πείνα και δίψα.
Πολύ γρήγορα πλασαρίστηκε η γρίπη, περιφρονώντας την αντίπαλή της: Κρίση; Σιγά μη σκίσεις κανένα καλσόν! Ξέρετε ρε ποια είμαι εγώ;
Η γρίπη που τα θύματά μου τα ξαπλώνω κάτω στο λεπτό, και συχωριέσαι πριν προλάβεις να πεις «ταμιφλού». Να φτερνιστείς, να ταραχτείς, να φοβηθείς, να τρυπηθείς, να υποταχθείς.

Τι θα γίνει τον άλλο μήνα δεν μπορώ να προβλέψω... Η γρίπη δεν το βάζει κάτω. Προειδοποιεί για το επόμενο μεγάλο κύμα που θα μας συμπαρασύρει. Αλλά η κρίση, μια κίνηση μπροστά, ήδη κλείνει διαφημιστικό χώρο προβολής σε έντυπα και τηλεοράσεις, θέλοντας να γίνει αυτή και μόνο αυτή η συμφορά που πραγματικά θα μας αποτελειώσει.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά καταβαραθρώθηκαν και οι τιμές των αποκριάτικων. Ποιος έχει όρεξη να ντυθεί μασκαράς, όταν από στιγμή σε στιγμή μπορεί να ντυθεί «ασθενής εντατικής» ή άστεγος ρακοσυλλέκτης;
Γιατί τέτοια «κοστούμια» μας ράβουν. Λίγο στενόχωρα, είναι η αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου