Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Εσύ μπορεί να λέγεσαι Σαμαράς, εμείς όμως δεν είμαστε γαϊδούρια

Απίστευτα βάρη φόρτωσε στις πλάτες του βασανιζόμενου ελληνικού λαού ο πάλαι ποτέ βασικός εκφραστής της εναλλακτικής πρότασης, της “άλλης” λύσης. Άλλωστε πάντα για κάτι άλλο μιλούσε ο κος Σαμαράς.
Η “άλλη” Ελλάδα, ένα “άλλο” αναπτυξιακό σχέδιο, ένα “άλλο” μείγμα πολιτικής και τελικώς ένας “άλλος” Σαμαράς που αναλαμβάνει να αποτελειώσει τους Ελληνες.
Βέβαια ανάμεσα στα άπειρα προεκλογικά του ψεύδη είχε δηλώσει ξεκάθαρα πως “η χώρα θα τιμήσει τις υπογραφές της” ζητώντας για αυτό “τη δύναμη ενός έθνους”.
Φορτώνει λοιπόν απίστευτα βάρη στα υποζύγια μαζί με το βοηθό του Γιάννη Στουρνάρα που πραγματικά καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να μην αποφύγει το Σύνταγμα. Είναι τόσο το μέγεθος των βαρών ώστε πολλά υποζύγια ήδη λύγιισαν ενώ άλλα κατευθύνθηκαν στο γκρεμό αναζητώντας τη λύτρωση.
Ξεσκίζουν τους ελεύθερους επαγγελματίες με μηδενικό αφορολόγητο και συνεταιριλίκι 26% από το πρώτο ευρώ όταν όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν ενώ η πλειοψηφία φυτοζωεί.
Τιμωρούν τους παντρεμένους οικογενειάρχες και ελαφρύνουν τους ανύπαντρους.
Οδηγούν τους μισθωτούς στην εξαθλίωση μέσω των ουσιαστικών καταργήσεων των κλαδικών συμβάσεων.
Αφήνουν τους ανθρώπους δίχως θέρμανση οδηγώνταςπαράλληλα ολόκληρους ακμάζοντες κάποτε κλάδους στο μαρασμό.
Ποινικοποιούν την κατοχή ακινήτων με το σχεδιαζόμενο υπερφόρο ενώ βάζουν άγριο χέρι και στα όποια έσοδα από ενοικία.
Ψαλίδισαν τα ομόλογα των φουκαράδων και των ταμείων, μας αφαιμάζουν για να δώσουν χρήματα στις τράπεζες αλλά τις υποχρεώσεις των πολιτών απέναντι σε αυτές δεν τις κουρεύουν.
Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να συμμαζέψουν αυτό το μπάχαλο που λέγεται κράτος αλλά με τα ημίμετρά τους κατόρθωσαν να διαλύσουν ότι λειτουργούσε.
Γενικώς όπου ανακατεύονται επιφέρουν την αναστάτωση και την παρακμή. Μάλαμα πιάνουν, σκατά γίνεται.
Εν κατακλείδι μπορεί ο πρωθυπουργός να λέγεται Σαμαράς, όμως εμείς δεν είμαστε γαϊδούρια.
Είμαστε άνθρωποι κε Σαμαρά.
Με τα καλά μας και τα στραβά μας αλλά είμαστε ά ν θ ρ ω π ο ι.
Με ένα παρελθόν, με μια οικογένεια, με όνειρα, με υποχρεώσεις, με μια ζωή διάολε! Δεν μπορείς να μας φορτώσεις άλλο. Τσάκισαν τα γόνατά μας. Η γιαγιά σου αυτοκτονούσε βλέποντας τους γερμανούς να εισέρχονται στην Αθήνα. Εσύ είσαι ικανός να τη μιμηθείς για το αντίθετο. Ως πού θα κατρακυλήσεις; Μέχρι ποιο σημείο είσαι ικανός να κατέλθεις;
Αφού όμως μας θεωρείς υποζύγια θα σου πω κάτι για τα συμπαθέστατα αυτά πλάσματα του Θεού, που διακρίνονται για την ανοχή και πραότητά τους. Ενίοτε ρίχνουν ξεγυρισμένες κλωτσιές και γκρεμοτσακίζουν… Έχε το υπ’όψιν σου

Δεν υπάρχουν σχόλια: