Σε υπερευαισθησία των δοντιών μπορεί να οδηγήσει η λεύκανση. Η οδοντική ευαισθησία δεν είναι νόσος, αλλά προκαλεί έντονη ενόχληση και επηρεάζει την ποιότητα ζωής. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα αφορά παγκοσμίως έως και το 57% των πολιτών, με έξαρση στις ηλικίες από 20 έως 50 ετών.Τα παραπάνω ανέφερε, μεταξύ άλλων, χθες ο επίκουρος καθηγητής Προληπτικής Οδοντιατρικής και Περιοδοντολογίας κ. Λάζαρος Τσαλίκης, σε ενημερωτική εκδήλωση για την «οδοντική ευαισθησία».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, η ενόχληση είναι πολύ έντονη, όταν εφαρμόζεται θερμικό, χημικό ή οσμωτικό ερέθισμα. Οξύς πόνος μπορεί να προκληθεί με την επαφή με τον κρύο αέρα, με ένα ζεστό ρόφημα ή ένα γλυκό.
Αφόρητη μπορεί να γίνει και η επίσκεψη στον οδοντίατρο, καθώς οι πάσχοντες δεν αντέχουν το άγγιγμα του οδοντιατρικού εργαλείου. Η δυσφορία στα οδοντιατρικά εργαλεία οδηγεί συνήθως σε αμέλεια του τακτικού ελέγχου και -στις περισσότερες περιπτώσεις- σε επιδείνωση των προβλημάτων του στόματος.
Αίτια
Τα αίτια της οδοντικής υπερευαισθησίας -εξήγησε o κ. Τσαλίκης- είναι η καταστροφή της αδαμαντίνης, η οποία καλύπτει την οδοντίνη, η υποχώρηση των ούλων που οδηγεί σε έκθεση των ριζών, η απώλεια της οστεΐνης και η λεύκανση των δοντιών.
Ο κ. Τσαλίκης ανέφερε ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με συστηματική φροντίδα. «Αντίδοτο» στην υπερευαισθησία είναι ένα αμινοξύ το οποίο περιέχεται στο σάλιο (αργινίνη) και μία αδιάλυτη ένωση ασβεστίου με τη μορφή ανθρακικού ασβεστίου.
Με αυτήν τη διαδικασία διευκολύνεται η προσέλκυση ασβεστίου στην επιφάνεια της οδοντίνης, όπου σχηματίζεται μία στιβάδα πλούσια σε ασβέστιο. Αυτή η προστατευτική στιβάδα είναι σε θέση να «φράξει» πλήρως τους ανοικτούς «πόρους» του δοντιού (οδοντινοσωληνάρια), τα οποία οδηγούν στα νεύρα των ευαίσθητων δοντιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου