Ηταν τον Σεπτέμβριο του 2008 όταν μια επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου της Μελβούρνης δημοσιοποιούσε τα συμπεράσματα μιας έρευνας για την πιθανή ύπαρξη συσχετισμού ανάμεσα στη φυσική άσκηση και τη βελτίωση των νοητικών ικανοτήτων του ανθρώπου.Στην έρευνα συμμετείχαν 138 εθελοντές, ηλικίας άνω των 50 ετών που παρουσίαζαν διαταραχές στη μνήμη, οι οποίοι κλήθηκαν να ακολουθήσουν καθημερινά και επί 24 εβδομάδες, ένα πρόγραμμα κατ’ οίκον άσκησης φυσικών δραστηριοτήτων.
Μετά το πέρας του προγράμματος, διαπιστώθηκε ότι αυτοί που είχαν ασκηθεί παρουσίασαν βελτίωση της μνήμης τους σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν ακολουθήσει το πρόγραμμα φυσικής άσκησης. Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι το επίπεδο της μνημονικής τους δεινότητας παρέμεινε αμετάβλητο για 12 μήνες, μετά τη διακοπή της άσκησης.
Εκτοτε έχουν αντικρίσει τα φώτα της δημοσιότητας και άλλες έρευνες οι οποίες ενισχύουν, άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο, την άποψη περί ευεργετικών επιδράσεων της φυσικής άσκησης στην εγκεφαλική λειτουργία και δη σε αυτή της μνήμης, αφήνοντας παράλληλα ένα «παράθυρο» ανοιχτό όσον αφορά στην αντιμετώπιση της γεροντικής άνοιας, γνωστότερη ως νόσος Αλτσχάιμερ.
Προ ημερών, μια νέα έρευνα ήρθε να ενισχύσει τα ευρήματα των Αυστραλών επιστημόνων, επιβεβαιώνοντας τη θεωρία ότι η συστηματική άσκηση του σώματος δύναται να βελτιώσει σημαντικά τις νοητικές ικανότητες του ανθρώπου.
Τα συμπεράσματα της έκθεσης, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Δραστηριότητες της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών», βασίστηκαν στη μελέτη και ανάλυση των στοιχείων που προέκυψαν μετά από μια σειρά δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν σε πειραματόζωα και εν προκειμένω σε ποντίκια.
Τα... ποντίκια
Οπως ισχυρίζονται στην έκθεσή τους η επιστημονική ομάδα του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Γήρατος από τη Βαλτιμόρη, τα ποντίκια που είχαν γυμναστεί πριν τη διεξαγωγή μιας σειράς δοκιμών για τη μνήμη, σημείωσαν μεγαλύτερες επιδόσεις στα τεστ εν συγκρίσει με τα ποντίκια που είχαν μείνει... απροπόνητα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στα ποντίκια της πρώτης ομάδας παρατηρήθηκε η δημιουργία νέων κυττάρων στο τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη μνήμη, εν αντιθέσει με τα τρωκτικά που παρέμειναν αγύμναστα. Τα νέα ευρήματα σε σχέση με εκείνα παλαιότερων ερευνών, αφορούν στη διαπίστωση ότι τα ποντίκια που «αθλούνται» βελτιώνουν την εγκεφαλική τους λειτουργία, ενισχύοντας παράλληλα την ικανότητα να αντιλαμβάνονται και να διακρίνουν τις διαφορές ανάμεσα σε αναμνήσεις παρεμφερών αντικειμένων.
Τα πειράματα διεξήχθησαν σε 2 ομάδες ποντικών για μια περίοδο 105 ημερών. Τα ποντίκια εξασκήθηκαν ώστε να μπορούν να αγγίξουν ένα κουτί που εικονιζόταν στην οθόνη ενός υπολογιστή. Εν συνεχεία, η πρώτη ομάδα επιδόθηκε σε ένα καθημερινό πρόγραμμα άσκησης. Μετά το πέρας της χρονικής περιόδου, οι ομάδες κλήθηκαν να «μελετήσουν» κατ’ επανάληψη 2 κουτιά που εικονίζονταν στον υπολογιστή, εκ των οποίων το ένα περιείχε το λαχταριστό γεύμα... Αφού οι ομάδες κατάφεραν να αναγνωρίζουν χωρίς λάθη το κουτί που έπρεπε να αγγίξουν για να απελευθερωθεί η τροφή, οι ερευνητές άρχισαν να περιστρέφουν τα 2 κουτιά, αλλάζοντάς τους συνεχώς τη θέση.
Η επιστημονική ομάδα τοποθέτησε στην αρχή τα 2 κουτιά σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, καθιστώντας από δύσκολο έως αδύνατο το έργο αναγνώρισης του ενδεδειγμένου κουτιού από τα ποντίκια, καθώς η μνήμη τους δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να διακρίνει τη διαφορά. Ωστόσο μετά από αρκετές προσπάθειες, τα ποντίκια που είχαν ακολουθήσει το πρόγραμμα εκγύμνασης έφεραν ευκολότερα σε πέρας την αποστολή τους.
«Το να διατηρεί κανείς ευδιάκριτα τα όρια παρεμφερών αναμνήσεων αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την εξασφάλιση μιας καλής μνήμης», επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας Τίμοθι Μπούσεϊ από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου