Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Η κούνια έρχεται... το σεξ πάει περίπατο!

Αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ένος ζευγαριού είναι το σεξ.Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δυο νέους ανθρώπους που πρόσφατα έγιναν γονείς.Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έπαυα να βλέπω το κρεβάτι που μοιράζομαι με τον λατρεμένο μου σύζυγο σαν το κρεβάτι του φακίρι... Γεμάτο καρφιά. Με τίποτα μετά τον ερχομό του μωρού μου δεν ήθελα να ξαπλώσω μαζί του. Έβρισκα συνεχώς προφάσεις. "Ξέρεις αγάπη μου έχω... πονοκέφαλο!" Είμαι από τις γυναίκες που δεν συνήθιζα να βρίσκω προφάσεις για να αποφύγω το σεξ, το αντίθετο... Η κλασική δικαιολογία ήταν έκπληξη για μένα όσο και για εκείνον.Πού πήγε το πάθος, τα χάδια, τα φιλιά που ανταλλάσσαμε πάνω σε αυτό. Κάποτε το κρεβάτι μας ήταν το καταφύγιο του έρωτά μας και λιγότερο το χρησιμοποιούσαμε για ύπνο. Έπαιρναν φωτιά τα στρώματα... Σήμερα ανάμεσά μας ήταν ένα μικρό πλασματάκι. Ο καρπός του τρελού έρωτά μας.
Όταν αποφάσισα να του κάνω το ατίρι,πετάχτηκα αμέσως προφασιζόμενη ότι κάτι άκουσα. Σαν το κουδούνι που γλιτώνει την εξέταση από τον μαθητή με λύτρωνε το κλάμα από το παιδικό δωμάτιο.Έτρεχα να πάρω αγκαλιά το μωρό μου! Ήταν η δικαιολογία μου, αλλά και η μοναδική μου ευχαρίστηση. Το άλλο μου μωρό, που πριν είχε την πρώτη θέση στη ζωή μου, δεν είδε με καλό μάτι ούτε τη νέα μου απόφαση να βάλω την κούνια στο δωμάτιό μας. "Για να γλιτώνουμε τις αποστάσεις", δικαιολογήθηκα.Με την κούνια δίπλα μας, το σεξ... είχε πάει περίπατο. Δεν χωρούσαν δικαιολογίες, η κατάσταση μιλούσε από μόνη της.Η επόμενη κίνηση του αγαπημένου μου και πατέρα του μωρού μου ήταν καθοριστική. Προκειμένου να μην με ενοχλεί μετακόμισε στον ξενώνα. Το άλλο βήμα ποιο θα ήταν; Η αποξένωση είχε έρθει. Σκληρή κουβέντα. Το δίλημμα μεγάλο: Σύζυγος ή μητέρα; Άραγε υπήρχαν κι άλλες με το ίδιο πρόβλημα ή μόνο εγώ βασανιζόμουν να κρατήσω τις ισορροπίες;Αποφάσισα να συμβουλευτώ μια φίλη μου ψυχολόγο, αν και ένιωθα ντροπή να το ομολογήσω ακόμη και τον εαυτό μου. "Απολύτως φυσιολογικό
να μην έχεις ερωτική διάθεση" με διαβεβαίωσε. "Οι ορμόνες σου κάνουν πάρτι, δεν έχουν βρει το φυσιολογικό τους ρυθμό.", ήταν τα λόγια του ειδικού.Σίγουρη ότι δεν έχω κάποιο πρόβλημα, άρχισα να γλυκαίνω απέναντι στο μεγάλο μου μωρό, να του δείχνω μεγαλύτερο ενδιαφέρον και να τον ενσωματώσω σε αυτή την σχέση που είχα πάρει εργολαβικά, όπως όλες οι μητέρες... Άφησα τον εγωισμό μου παραμέρως και μαζί με τον πατέρα της μονάκριβής μου, βιώναμε το θαύμα της φύσης, την ανατροφή ενός μωρού, το οποίο περίμενε από εμάς να το ταϊσουμε, να το κάνουμε μπάνιο, να παίξουμε μαζί του και να του γνωρίσουμε τον κόσμο.Και έτσι ξαφνικά ξύπνησε η κοιμισμένη σεξουαλική μου διάθεση. Έπρεπε να αγαπήσω πάλι το σώμα μου και τον εαυτό μου.Να διαβάσω στο βλέμμα του πατέρα του παιδιού μου ότι δεν είμαι μόνο μητέρα πια, αλλά και η γυναίκα που είχε ερωτευτεί.
"Μήπως θα πρέπει να ξαναβάλουμε την κούνια στο παιδικό δωμάτιο;", τον ρώτησα ενώ έπαιζε με τον μωρό μας. Μήνυμα ελήφθη, over.
Κάπως έτσι από μητέρα ξαναέγινα η φλογερή ερωμένη. Μόνο που τώρα πια μαζί με τα σέξυ εσώρουχα έχω πάντα δίπλα μου την πιπίλα και το μπιμπερό!

Δεν υπάρχουν σχόλια: