Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Τα παιδιά ζωγραφίζουν. Θέλουν να μας πουν κάτι;

Ένα μεγάλο άσπρο χαρτί.Τέμπερες και νερομπογιές.Ο καλλιτέχνης είναι έτοιμος να δημιουργήσει.Προσοχή!Μην τον βάλετε πάνω σε χαλί.Το πιο πιθανό είναι να το… καταστρέψει.«Μαμά,έλα να δεις τι ζωγράφισα.Έφτιαξα έναν ήλιο και βροχή.Τα παιδάκια παίζουν κι εγώ είμαι εδώ στην άκρη και τα βλέπω…»Ήλιος και βροχή;Και γιατί κάθεται μόνος του και δεν παίζει μαζί τους;Τελικά,ίσως τα παιδιά κάτι θέλουν να μας δείξουν με το ελεύθερο σχέδιο που κάνουν στο σπίτι.Πολλοί παιδοψυχολόγοι προκειμένου να καταφέρουν να βρουν τι κρύβει μια παιδική ψυχή,τα οδηγούν στη ζωγραφική.Με τον καλλιτεχνικό αυτό τρόπο ένα παιδί μπορεί να «πει» τι ακριβώς συμβαίνει μέσα του.Πρέπει να παρατηρείτε κάθε κίνηση του παιδιού για να βρείτε τις απαντήσεις σε ερωτήματα που καθημερινά προκύπτουν με την ανατροφή του.Αφήστε το να δημιουργήσει.Ίσως κάτι να θέλει να σας πει.Αν ποτέ επισκεφτείτε παιδική κλινική θα δείτε ότι σε όλους τους τοίχους υπάρχουν ζωγραφιές παιδιών που πονάνε.Παιδιών που βλέπουν τον ήλιο μόνο από τα παράθυρα και δεν μπορούν να βρεθούν λίγο έξω και να παίξουν.Τρόπος έκφρασης δεν είναι μόνο ο τρόπος ομιλίας.Τα παιδιά χρησιμοποιούν ένα δικό τους κώδικα με τον έξω κόσμο,με τους μεγάλους που είναι διαφορετικοί από αυτά και που ίσως έχουν χάσει την αθωότητα και δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα τους.Μάταια πολλές φορές μας στέλνουν SOS.Εμείς, πνιγμένοι από δουλειά και άγχος για να βγει ο επιούσιος,χάνουμε την αίσθηση.
Φωνάζουν και κανείς δεν τα ακούει.«Μαμά,είσαι εδώ;»
Όχι.Απουσιάζω.Το κορμί είναι εδώ και το πνεύμα σε άλλο κόσμο.
Αποκωδικοποιήστε τα παιδιά…

Δεν υπάρχουν σχόλια: