Τουλάχιστον 35 χρόνια μετά την απαγόρευση χρήσης των εντομοκτόνων γενιάς DDT, τα νερά ορισμένων λιμνών και ποταμών της Ελλάδας παραμένουν μολυσμένα. Η ανησυχητική αυτή διαπίστωση προκύπτει από έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τις συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων στα επιφανειακά νερά της Ελλάδας.Σε κάποιες λίμνες και ποτάμια στη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίες βρίσκονται κοντά σε περιοχές που καλλιεργούνται επί σειρά ετών, εντοπίζονται ακόμα υπολείμματα του απαγορευμένου φυτοφαρμάκου DDT, το οποίο αποτελεί επικίνδυνο χημικό προϊόν και έχει ενοχοποιηθεί, ήδη από τη δεκαετία του 1970, για πρόκληση καρκίνου.
Παρά το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις που εντοπίστηκαν από τους επιστήμονες θεωρούνται σχετικά μικρές, η ανίχνευση υπολειμμάτων του DDT στα ιζήματα του βυθού, όπου τριγυρίζουν τα ψάρια για να βρουν την τροφή τους, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Σύμφωνα με τους ειδικούς του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τα υπολείμματα των εντομοκτόνων αυτών, ακόμα και σε μικρές συγκεντρώσεις, θα πρέπει να μελετηθούν εκτενέστερα ώστε να εκτιμηθεί η δράση τους ως καρκινογόνος και η ικανότητά τους να συσσωρεύονται στον λιπώδη ιστό των οργανισμών με άμεση συνέπεια για τον άνθρωπο.
Η ύπαρξη των εντομοκτόνων γενιάς DDT σε ποταμούς και λίμνες της Βόρειας Ελλάδας εξηγείται, εν μέρει, από την μεγάλη ανθεκτικότητά τους, αλλά και από την διασυνοριακή ρύπανση από χώρες όπως η Τουρκία, τα Σκόπια και η Βουλγαρία, στις οποίες παράνομη χρήση των εντομοκτόνων αυτών γινόταν επί χρόνια, σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Ιωάννη Κωνσταντίνου.
Εκτός από το DDT, από την έρευνα προέκυψε και η ύπαρξη υπολειμμάτων ζιζανιοκτόνων και εντομοκτόνων νεότερης γενιάς, που χρησιμοποιούνταν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έως το 2006. Τα τελευταία, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπερβαίνουν σε επικινδυνότητα τα διεθνώς αποδεκτά όρια.
Οι ενώσεις που ανιχνεύονται συχνότερα στα επιφανειακά ύδατα ανήκουν στα ζιζανιοκτόνα (atrazine, simazine, metolachlor, alachlor) και στα εντομοκτόνα (diazinon, carbofuran, parathion, endosulfan, lindane), κάποια από τα οποία μπορεί να μη χρησιμοποιούνται πια και τα υπολείμματά τους να εξακολουθούν να υπάρχουν στα νερά των λιμνών και των ποταμών, ωστόσο οι ειδικοί παρατηρούν ότι τα ζιζανιοκτόνα εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τοξικές επιπτώσεις στα φύκια ενώ τα εντομοκτόνα παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για το ζωοπλαγκτόν και τα ψάρια.Η έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων είχε ως στόχο της την ανασκόπηση των συγκεντρώσεων των φυτοφαρμάκων που παρατηρούνται σε λίμνες και ποτάμια, από το 1986 μέχρι το 2006, καθώς επίσης και την εκτίμηση των τοξικολογικών ιδιοτήτων αυτών των φυτοφαρμάκων και των επιδράσεων που μπορεί να έχουν στο περιβάλλον και κατ΄ επέκταση στον άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου