182 χρόνια μετά, το παραμύθι είναι το ίδιο.
Στη Συρία ο Άσσαντ «σκοτώνει τον λαό του» και οι ρουφιάνοι «αγωνίζονται για τη δημοκρατία».
Ο Απόλλων του Αναστάσιου Πολυζωίδη που τυπωνόταν στην Υδρα και το «Παρατηρητήριο» έκαναν και κάνουν την ίδια δουλειά.
Όπως αποκάλυψε ο Ρακόφσκι το 1938, οι «Αθέατοι», δολοφόνησαν τον Λένιν για να πάρει τη θέση του, σαν Τσάρος των τραπεζιτών ο Τρότσκι. Και μπορεί μεν να επέζησε ο Λένιν από τις σφαίρες της Ιουδαίας Καπλάν, δεν τα κατάφερε όμως το ίδιο καλά και με την μεθοδευμένη δολοφονία του, από τον ιουδαίο γιατρό του Λέβιν.
Ο Ρακόφσκι συμβούλεψε τους ανθρώπους του Στάλιν, να αφήσουν το ζήτημα της δολοφονίας του Λένιν στην άκρη, γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο τον Στάλιν.
« Όσο καλά και να δουλέψει η δική σας προπαγάνδα , η δική τους, είναι πολύ καλύτερη και ισχυρότερη . Το ερώτημα σε αυτή την περίπτωση θα είναι: « ποιος ωφελήθηκε από τον θάνατο του Λένιν.
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους, θα κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι ο Στάλιν τον δολοφόνησε . Και αυτή η υποψία, αυτή η φήμη, θα είναι πολύ πιο ισχυρή από όποια ομολογία αποσπάσετε εσείς από τον Λέβιν, εμένα, ή οποιονδήποτε άλλον». Είπε ο Ρακόφσκι.
«Όσο καλά και να δουλέψει η δική σας προπαγανδα , η δική τους, είναι πολύ καλύτερη και ισχυρότερη .
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους, θα κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι ο Στάλιν δολοφόνησε τον Λένιν».
Ακριβώς όπως το πρόβλεψε ο Ρακόφσκι κανένας δεν μιλάει πια για τα ιουδαϊκά καθάρματα Ζινόβιεφ και Κάμενεφ, που ήπιαν με τους κουβάδες ρωσικό αίμα, και που τους εξετέλεσε ο «αιμοδιψής Στάλιν».
«Εκείνοι», οι «Αθέατοι», δουλεύουν μεθοδικά, και προετοιμάζουν τις προσωπικότητες, που θα αναλάβουν να παίξουν τον ρόλο τους, στον κατάλληλο χρόνο.
Είπε ο Ρακόφσκι, στην κατάθεση του το 1938:
«Μια προσωπικότητα σαν αυτή του Τρότσκι, που προετοιμάστηκε μεθοδικά για χρόνια, για να παίξει αυτό το ρόλο».
Το ίδιο έγινε με τον Νικήτα Χρούστεφ που τον πρόσεξαν στο 17ο συνέδριο του 1934 , όταν εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Από τους 1.966 συνέδρους του 17ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ το 1934, οι 1.108 συνελήφθησαν και οι περισσότεροι εκτελέσθηκαν ή πέθαναν σε γκούλαγκ, κατά την διάρκεια των εκκαθαρίσεων. Ο Χρούτσεφ , σώθηκε σαν αφοσιωμένος υποστηρικτής του Στάλιν, και το 1937 έγινε μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ανωτάτου Σοβιέτ, το 1938 γραμματέας της κομματικής οργάνωσης της Ουκρανίας και το 1939 μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής.
Όταν ο Ρακόφκι έλεγε, «όταν καταλάβαμε ότι θα χάσουμε στην Κεντρική Επιτροπή, αποφασίστηκε, αντί να συγκρουστούμε, να προσχωρήσουμε στο σταλινικό στρατόπεδο. Να γίνουμε σταλινικοί περισσότερο και από τον ίδιο», θα μπορούσε να βάλει τη φωτογραφία του Χρουτσέφ.
Και όταν ο Στάλιν δολοφονήθηκε και αυτός μεθοδικά από τον ιουδαίο γιατρό του, και πέθανε στις 5 Μαρτίου του 1953 , ο Χρούστσεφ δολοφόνησε τον Μπέρια, του οποίου η εκτέλεση ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 1953, και τον Σεπτέμβριο έγινε Γενικός Γραμματέας στη θέση του Μαλένκοφ. Τον Φεβρουάριο του 1956, στο 20ό συνέδριο, έκλεισε ο κύκλος. Ο Χρούστσεφ κατηγόρησε τον νεκρό Στάλιν για κτηνώδη συμπεριφορά, για κατάχρηση εξουσίας, για αμέτρητα, φρικαλέα και αδικαιολόγητα εγκλήματα και για την προσωπολατρία που είχε καλλιεργήσει και επιβάλει γύρω από το άτομό του, και άρχισε η αποκατάσταση των καθαρμάτων που ήταν «καλοί άνθρωποι». « Όσο καλά και να δουλέψει η δική σας προπαγάνδα , η δική τους, είναι πολύ καλύτερη και ισχυρότερη . Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους, θα κάνει τον κόσμο να πιστεύει», ότι ο Στάλιν ήταν αιμοδιψής.
Αυτά τα λίγα, από το βιβλίο μου «οι Αθέατοι», αφορμή όσους θυμήθηκαν στις 14 Σεπτεμβρίου την ανύπαρκτη Φιλική Εταιρεία, για την οποία θα επανέλθω αργότερα σήμερα.
Σπύρος Χατζάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου