Χριστοφοράκος Δεσμώτης

Η δικαστική εμπλοκή στην Καρλσρούη έριξε την πολυδιαφημισμένη επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης στα βράχια,προτού αυτή καν αρχίσει να ξεδιπλώνεται.Το κρίσιμο για τους τακτικούς υπολογισμούς του Κώστα Καραμανλή διάστημα μετά τον Δεκαπενταύγουστο ξεκίνησε άσχημα αφού η παράταση της εκκρεμότητας σε σχέση με την παράδοση του Μιχάλη Χριστοφοράκου στην Αθήνα λειτουργεί αποτρεπτικά (έτσι τουλάχιστον πιστεύουν στο επιτελείο του Πρωθυπουργού) απέναντι σε πρωτοβουλίες που έχουν σαν στόχο είτε το ξεκαθάρισμα του πολιτικού σκηνικού,είτε το φρεσκάρισμα της κυβέρνησης του.Τα «σπουδαία» αναστέλλονται για την επόμενη εβδομάδα,υπό την αίρεση ότι ως τότε θα έχει εκδοθεί η απόφαση του Γερμανικού Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για τα ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της έκδοσης του,που κατέθεσαν οι δικηγόροι του πρώην μάνατζερ της Siemens.
Για τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή,αυτή η εμπλοκή σημαίνει στην καλύτερη περίπτωση την απώλεια πολύτιμου πολιτικού χρόνου,ενός αγαθού δηλαδή που δεν έχει πλέον εν αφθονία στη διάθεση του.Από την ΔΕΘ,όπου θα πρέπει να έχουν κορυφωθεί οι όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες για την αντιστροφή του κλίματος, μας χωρίζουν μόλις 16 ημέρες.Στην χειρότερη όμως περίπτωση, αν δηλαδή η Καρλσρούη αποδεχτεί τα ασφαλιστικά μέτρα και θελήσει να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης,η απόφαση για την έκδοση Χριστοφοράκου αναστέλλεται για μήνες.Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική πολιτική ήττα για την κυβέρνηση που έχει δεσμευτεί ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να φέρει τον κ.Χριστοφοράκο πίσω στην Αθήνα. Ακόμα και με την πλέον επιεική διάθεση,οι πολίτες θα σκεφτούν ότι το μέγιστο των δυνατοτήτων της κυβέρνησης Καραμανλή απλά δεν είναι επαρκές.Καθώς μάλιστα δεν έχουν ξεχάσει,ότι η ίδια κυβέρνηση τον άφησε να φύγει ανενόχλητος πριν από λίγους μήνες, οι μη επιεικείς,δεν θα διαβάσουν στις εξελίξεις τίποτε άλλο από μια ακόμα προσπάθεια συγκάλυψης.












Το επικοινωνιακό πλήγμα είναι τεράστιο,καθώς ως αργά την Κυριακή το βράδυ η κυβέρνηση καλλιεργούσε με όλα τα μέσα που είχε στη διάθεση της ένα κλίμα πανηγυρικής επιστροφής του υπόδικου μάνατζερ με χειροπέδες.Τα υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης ανταγωνίζονταν σε διαρροές για τις λεπτομέρειες της επιχείρησης, φτάνοντας μέχρι του σημείου να δώσουν αριθμούς πτήσεων με τις οποίες θα αναχωρούσαν οι στυνομικοί και θα επέστρεφε σιδηροδέσμιος ο κ.Χριστοφοράκος στην Αθήνα.Μετά το φιάσκο,στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης ξεκίνησαν οι γνωστές γκρίνιες και τα μαχαιρώματα,καθώς δεν ήταν λίγοι οι κορυφαίοι της κυβέρνησης που σε συνομιλίες με δημοσιογράφους έσπευσαν να καταλογίσουν απαράδεκτο επιχειρησιακό και επικοινωνιακό χειρισμό στους καθ΄ύλην αρμόδιους υπουργούς κ.κ Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο και Δικαιοσύνης Νίκο Δένδια.Η στοχοποίηση συγκεκριμένων υπουργών πάντως (οι οποίοι με τη σειρά τους έσπευσαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους,μεταθέτοντας την υπαιτιότητα για τις διαρροές σε υπηρεσιακούς παράγοντες από το χώρο της ΕΛΑΣ και της Δικαιοσύνης) δεν αναιρεί το γεγονός,ότι η κατάληξη της παράστασης «ο Χριστοφοράκος Δεσμώτης» επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά παθογένειες της κυβέρνησης Καραμανλή που την παρακολουθούν από τα πρώτα της βήματα (από την υπόθεση του βασικού μετόχου) και δείχνουν να εντείνονται,όσο βυθίζεται στην κρίση και το πολιτικό της κεφάλαιο εξαντλείται:Δηλαδή,την αδυναμία να χαράξει έναν επαρκή πολιτικό σχεδιασμό, που να λαμβάνει υπ’όψη του τις δυνατότητες αντίδρασης στις αποφάσεις της και την επιδεικτική της άγνοια για το τι συμβαίνει και μπορεί να συμβεί έξω από τα σύνορα της.Σε αυτό οφείλεται η υποτίμηση της δυνατότητας που είχαν οι δικηγόροι του κ. Χριστοφοράκου να στραφούν στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης για να εμποδίσουν την έκδοση του (και με το οποίο,λόγω της από το 1949 κατοχυρωμένης πολιτικής του αυτονομίας δεν μπορούσε να γίνει κανένα πολιτικό ντηλ - όπως διέρρεαν οι κυβερνητικοί και πρόθυμα επαναλάμβαναν δημοσιογράφοι απρόθυμοι να εξετάσουν κριτικά αυτά που τους έλεγαν οι πηγές τους).
Και αξίζει να σημειωθεί,πως οι ίδιες παθογένειες έγιναν εμφανείς στη διάρκεια του καλοκαιριού άλλες δύο φορές,ανατρέποντας με εντυπωσιακό τρόπο ζωτικής σημασίας κυβερνητικούς σχεδιασμούς.Όπως επισημαίνουν κυβερνητικοί παράγοντες,η υπόθεση της τακτοποίησης των υμιυπαίθριων χώρων,που κινδυνεύει να καταπέσει στο συμβούλιο Επικρατείας φανερώνει ανάλογες αδυναμίες σχεδιασμού και ικανότητας πρόβλεψης. Κάποιοι μάλιστα εκτιμούν πως και η αρνητική – για τα ελληνικά συμφέροντα – εξέλιξη σε ότι αφορά στον αγωγό South Stream,ο οποίος θα περάσει (αν τελικά κατασκευαστεί) από τα τουρκικά χωρικά ύδατα αναιρώντας το σημαντικότερο (τουλάχιστον στο εσωτερικό της χώρας) κυβερνητικό επιχείρημα,ότι δηλαδή παρακάμπτει την Τουρκία και καθιστά την χώρα μας ανεξάρτητη από τον τουρκικό έλεγχο στην ροή του αερίου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ενδεικτική της επιπολαιότητας που επιδεικνύει η κυβέρνηση απέναντι στα διεθνή δεδομένα.Μια ματιά στην αρχική χάραξη του αγωγού αρκούσε για να προκαλέσει δεύτερες σκέψεις ήδη από τότε,καθώς ήταν μάλλον απίθανο ότι η Ουκρανία θα έδινε το πράσινο φως για να περάσει μέσα από τα χωρικά της ύδατα ένας αγωγός του οποίου ο σκοπός ήταν να την παρακάμψει.
Με δεδομένες αυτές τις παθογένειες στους σοβαρούς παράγοντες του κυβερνητικού χώρου επικρατεί πλέον έντονος προβληματισμός κατά πόσον είναι σε θέση η κυβέρνηση να αναπτύξει έναν ικανοποιητικό σχεδιασμό για να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα και να φέρει το πολιτικό παιχνίδι «στα ίσα» είτε προσφύγει στις κάλπες εντός του Φθινοπώρου,είτε αποφασίσει να περιμένει ως το Μάρτιο. Ούτως ή άλλως και χωρίς την δαμόκλειο σπάθη της υπόθεσης Ζήμενς,με την Οικονομία σε ύφεση και τα εξωτερικά στην κόψη του ξυραφιού οι παράγοντες που ξεφεύγουν από το έλεγχο της είναι επαρκείς για ανατρέψουν κάθε προσπάθεια της. Η ηττοπάθεια που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι εμφανής,έστω και αν εκδηλώνεται ακόμα από εκείνους που δεν έχουν τίποτε να χάσουν:«με κάτι τέτοια θα χάσουμε τις εκλογές» δήλωσε ο τελών υπό παραίτηση βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Μανώλης την Τρίτη το πρωί στο MEGA.