
Είναι νομίζω κατανοητό,ότι όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια το σύμπλεγμα των αντιθέσεων,δεν ήταν σκόπιμη μια ουσιαστική αντιπολιτευτική ρήξη του Γιωργίου Παπανδρέου με τον Κώστα Καραμανλή σε αυτήν την προεκλογική μάχη.Κι αυτό είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού.Η προεκλογική εκστρατεία ευτελίζεται καθημερινά σε μια ανούσια αντιπαράθεση,από την οποία απουσιάζει παντελώς το κύριο αντικείμενο της ψηφοφορίας της μεθεπόμενης Κυριακής.Η Ευρώπη.Στην προσπάθειά τους να διασωθούν και ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου καταφεύγουν στο μοναδικό οπλοστάσιο που διαθέτουν:τους δημοσκόπους και επικοινωνιολόγους.Αυτούς δηλαδή που κατέστρεψαν τον πολιτικό λόγο στην Ελλάδα και έφεραν και του δυο (ουσιαστικά) στην θέση που βρίσκονται.Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα.Που επιβάλλει βαθιές και δραστικές αλλαγές και στα δυο κόμματα εξουσίας.

Η πρόκληση για τον Κώστα Καραμανλή είναι ακόμη πιο επιτακτική,διότι αυτός είναι που βρίσκεται κυρίως στο στόχαστρο με την διάλυση του δικομματισμού.Δεν επιτρέπεται να αρκείται σε διακηρύξεις δια στόματος Σαμαρά.Δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος»,η υπέρβαση χωρίς υπέρβαση. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών,τα μόνα βήματα που απαιτεί η συνέπεια είναι η σύγκληση συνεδρίου,η πρακτική καταδίκη της διαπλοκής με μάζεμα των ενόχων της Ζήμενς και όχι μόνο και πάνω απ΄όλα αυτό που θέλει να ακούσει ο λαός και που αποτελεί την μόνη εξιλέωση:ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΦΡΙΚΗ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΦΡΙΚΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ.Κι αυτό ισχύει και για τους δυο,επειδή ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα φυσικά από την Αλέκα,τον Αλέκο,τον Αλέξις και εκείνον τον περίεργο τύπο στην δεξιά γωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου