Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Τα κόμματα (και οι ηγέτες) των χαμένων ευκαιριών

Τι θα γίνει αν οι ενδείξεις των δημοσκοπήσεων μεταλλαγούν σε πραγματικότητα;Ποιο θα είναι το επόμενο σενάριο; Είναι και δυο «ακαταλληλότεροι»;Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία καταλήγει το προηγούμενο post,που επιχειρεί να περιγράψει τις σχέσεις των Καραμανλή και Παπανδρέου με την διαπλοκή - τη λεγόμενη Υπερεξουσία,όπως θα ήταν καλό να την ονομάζουμε από δω και πέρα και μόνο για τον λόγο ότι ο νεολογισμός «διαπλοκή» εισήχθη στο νεοελληνικό λεξιλόγιο από τον Επίτιμο.
Είναι νομίζω κατανοητό,ότι όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια το σύμπλεγμα των αντιθέσεων,δεν ήταν σκόπιμη μια ουσιαστική αντιπολιτευτική ρήξη του Γιωργίου Παπανδρέου με τον Κώστα Καραμανλή σε αυτήν την προεκλογική μάχη.Κι αυτό είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού.Η προεκλογική εκστρατεία ευτελίζεται καθημερινά σε μια ανούσια αντιπαράθεση,από την οποία απουσιάζει παντελώς το κύριο αντικείμενο της ψηφοφορίας της μεθεπόμενης Κυριακής.Η Ευρώπη.Στην προσπάθειά τους να διασωθούν και ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου καταφεύγουν στο μοναδικό οπλοστάσιο που διαθέτουν:τους δημοσκόπους και επικοινωνιολόγους.Αυτούς δηλαδή που κατέστρεψαν τον πολιτικό λόγο στην Ελλάδα και έφεραν και του δυο (ουσιαστικά) στην θέση που βρίσκονται.Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα.Που επιβάλλει βαθιές και δραστικές αλλαγές και στα δυο κόμματα εξουσίας.Ο Γιώργος Παπανδρέου θα μπορούσε να έχει δώσει το στίγμα μιας γνήσιας σοσιαλδημοκρατικής επιλογής,αναιρώντας την πολιτική του «βγάλε φλας αριστερά και στρίψε δεξιά» που κληροδότησε ως μόνιμη δομική αγκύλωση ο πατέρας του στο ΠΑΣΟΚ. Έχασε,μετά το συνέδριο και την επανεκλογή του,την ευκαιρία να ανανεώσει το κόμμα του και να απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος.Και έκανε λάθος να αποδώσει χαρακτήρα δημοψηφίσματος στις Ευρωεκλογές.Επειδή δεν έχουν εκ των πραγμάτων τέτοιο χαρακτήρα (αποχή,αδιαφορία) και στην γωνία τον περιμένει πάντα ο Βενιζέλος. Έχει όμως ακόμα καιρό να επανορθώσει,αν το θέλει,μετά τις εκλογές.
Η πρόκληση για τον Κώστα Καραμανλή είναι ακόμη πιο επιτακτική,διότι αυτός είναι που βρίσκεται κυρίως στο στόχαστρο με την διάλυση του δικομματισμού.Δεν επιτρέπεται να αρκείται σε διακηρύξεις δια στόματος Σαμαρά.Δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος»,η υπέρβαση χωρίς υπέρβαση. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών,τα μόνα βήματα που απαιτεί η συνέπεια είναι η σύγκληση συνεδρίου,η πρακτική καταδίκη της διαπλοκής με μάζεμα των ενόχων της Ζήμενς και όχι μόνο και πάνω απ΄όλα αυτό που θέλει να ακούσει ο λαός και που αποτελεί την μόνη εξιλέωση:ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΦΡΙΚΗ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΦΡΙΚΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ.Κι αυτό ισχύει και για τους δυο,επειδή ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα φυσικά από την Αλέκα,τον Αλέκο,τον Αλέξις και εκείνον τον περίεργο τύπο στην δεξιά γωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: