Ο ήλιος «ξύπνησε» και πάλι!

Μετά από μια μυστηριώδη καθυστέρηση δύο ετών, ο επόμενος 11ετής κύκλος ηλιακής δραστηριότητας ξεκίνησε και πάλι,καθώς οι επιστήμονες διαπίστωσαν την πρώτη ηλιακή κηλίδα που εγκαινιάζει τη νέα φάση δραστηριότητας.
Σύμφωνα με αστρονόμους «ο νέος κύκλος βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.Πρόκειται στα επόμενα λίγα χρόνια να φθάσουμε στο ζενίθ της ηλιακής δραστηριότητας».Σύμφωνα με αστρονόμους «ο νέος κύκλος βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.Πρόκειται στα επόμενα λίγα χρόνια να φθάσουμε στο ζενίθ της ηλιακής δραστηριότητας».Αυτό σημαίνει ότι,με την επανεμφάνιση των ηλιακών κηλίδων,θα ακολουθήσουν οι γνωστές περιοδικές ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές που αναστατώνουν τις επικοινωνίες και τα δίκτυα ενέργειας, ενώ παράλληλα δημιουργούν το θεαματικό λαμπερό σέλας των πόλων.Για άγνωστους λόγους,ο ήλιος περνά από τέτοιους διαδοχικούς 11ετείς κύκλους δραστηριοποίησης,στη διάρκεια των οποίων ο αριθμός των κηλίδων στην επιφάνειά του φθάνει στο μέγιστο σημείο,όπου το μαγνητικό πεδίο του άστρου του ηλιακού μας συστήματος αποκτά την μεγαλύτερη ισχύ του.
Στη συνέχεια,η ηλιακή δραστηριότητα σταδιακά εξασθενίζει και μαζί της μειώνεται η ισχύς του μαγνητικού πεδίου. Ορισμένες φορές οι σκοτεινές ηλιακές κηλίδες ψυχρότερης θερμοκρασίας,που έχουν μέγεθος όσο η Γη (!),εξαφανίζονται τελείως,επίσης για άγνωστους λόγους.Για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν ένα αιώνα,η εξαφάνιση αυτή κράτησε τόσο πολύ,επί δύο περίπου χρόνια,προβληματίζοντας τους αστρονόμους.
Τώρα, μια ομάδα ερευνητών του Εθνικού Ηλιακού Παρατηρητηρίου της Αριζόνα των ΗΠΑ πιστεύει ότι βρήκε την αιτία,που έχει να κάνει με ένα μαγνητικό φαινόμενο.
Κάθε 11 χρόνια ο ήλιος εκτοξεύει ταυτόχρονα «δίδυμα» ρεύματα πλάσματος από τους δύο πόλους του,τα οποία έχουν μαγνητισμό και ταξιδεύουν μόνο προς τον ηλιακό ισημερινό. Η μετακίνηση αυτή γίνεται πολύ αργά, με ρυθμό μόλις 10 χλμ.την ώρα.Για λόγους άγνωστους επίσης,όταν τα ρεύματα αυτά φτάνουν σε γεωγραφικό πλάτος 22 μοιρών, τόσο βόρεια όσο και νότια,προκαλούν το ξεκίνημα ένα νέου ηλιακού 11ετούς κύκλου και οι κηλίδες επανεμφανίζονται.
Οι αμερικανοί επιστήμονες παρακολουθούν αυτό το φαινόμενο από τη δεκαετία του ΄90 με την τεχνική της «ηλιοσεισμολογίας»,μιας μεθόδου αντίστοιχης με αυτήν που χρησιμοποιούν οι σεισμολόγοι για να ανιχνεύσουν και να αξιολογήσουν τους σεισμούς στη Γη.Η τεχνική αυτή είναι αναγκαία γιατί τα εκτοξευόμενα ηλιακά ρεύματα λαμβάνουν χώρα αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του ήλιου.Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι αυτή τη φορά τα ανωτέρω ρεύματα που δημιουργήθηκαν το 1996, κινήθηκαν πιο αργά από κάθε άλλη φορά στο εσωτερικό του ήλιου,κάνοντας 13 χρόνια και όχι 11 για να φθάσουν στο κρίσιμο γεωγραφικό πλάτος-όριο των 22 μοιρών,όπου εγκαινιάζεται ο νέος ηλιακός κύκλος.