Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Δεν έχει επιλογή

Η Raihan είναι κάτοικος του χωριού Sarab ή όπως το έχουν ονομάσει οι δημοσιογράφοι του χωριού του οπίου.Στα αφιλόξενα βουνά του Αφγανιστάν υπάρχουν οικισμοί που όλοι,από τα νήπια μέχρι τους γέρους,είναι τοξικομανείς.Εθισμένοι στο όπιο.Η Raihan κάπνιζε όταν ήταν έγκυος,
ο γιος της Shamsuddin,ενός έτους τώρα,είναι εξαρτημένος από τη γέννησή του.
Ο παππούς του και πατέρας της είχε δηλώσει σε αμερικανικό δίκτυο πως «όταν ήταν μωρό έκλαιγε ασταμάτητα.Αν η μάνα του τού φυσούσε καπνό στο πρόσωπο,κοιμόταν».Είπε κιόλας πως ντρέπεται και ότι κάποτε είχε 1.200 πρόβατα.Τα πούλησε όμως όλα για να αγοράσει όπιο.Μετά ακολούθησε η γη του κι ύστερα το σπίτι του.Γιατί;«Το όπιο είναι ο γιατρός μας.
Όταν το στομάχι σου πονά,ρουφάς λίγο».Όταν ο εγγονός του έκοψε το δάχτυλό του σε ένα τζάμι,του φύσηξε λίγο μέσα στο στόμα.Γιατί;«Αν δεν έχεις φάρμακα,δεν έχεις άλλη επιλογή».

Δεν υπάρχουν σχόλια: