Από την Κολχίδα ο χρυσός στον Βόλο

Η αργοναυτική εκστρατεία δεν φαίνεται να έγινε, σε καμία περίπτωση, «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη (έστω Μήδεια). Εγινε πράγματι για το Χρυσόμαλλο Δέρας, μονάχα που αυτό δεν ήταν δέρας. Ηταν το «τέρας» που κινεί τον Κόσμο, ο χρυσός. Ο οποίος, πλέον, μας φέρνει πιο κοντά... στην Κολχίδα.
Ενα δείγμα από χρυσό που εντοπίστηκε στη Γεωργία και κάποια δικά μας ευρήματα από τον Βόλο έχουν ίδια προέλευση, όπως λένε οι επιστήμονες. Τέσσερα γεωργιανά δείγματα εξετάστηκαν πρόσφατα στο Λούβρο και ένα από αυτά βρέθηκε να ταιριάζει με χρυσές ψηφίδες περιδεραίων από τάφο στο Καζανάκι Βόλου (περιφερειακή οδός). Και τα δύο αντικείμενα φαίνεται πως έγιναν από αλλουβιακό χρυσό ενός ποταμού της Κολχίδας.
Οι εξετάσεις θα επαναληφθούν με πολλά περισσότερα δείγματα και η ανασκαφέας Βασιλική Αδρύμη - Σισμάνη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, αισιοδοξεί. Αν υπάρξουν κι άλλες ταυτίσεις, τότε θα σημαίνει πως οι Αργοναύτες γνώριζαν για τον χρυσό της Κολχίδας. Αρα, η αργοναυτική εκστρατεία, ένας μύθος που έχει επηρεάσει τον παγκόσμιο πολιτισμό, επιβεβαιώνεται.
Σε αυτή την περίπτωση, το Χρυσόμαλλο Δέρας δεν ήταν παρά μια εξευγενισμένη παρουσίαση, που σκοπό είχε το εμπόριο στην περιοχή του Καυκάσου. Η πρώτη έρευνα που είχε γίνει στα παρισινά εργαστήρια έδειχνε πως ο χρυσός ήταν ποταμίσιος. Μαζεύτηκε δηλαδή σε ποτάμι, πιθανότατα με τη μέθοδο των δεράτων, μέθοδο ήταν συνηθισμένη στις προϊστορικές κοινωνίες για τη συλλογή του χρυσού. Ποταμίσιος χρυσός υπάρχει στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας, όπου τοποθετείται η Κολχίδα, πατρίδα της Μήδειας.
Ωστόσο, κοντά στον Βόλο βρίσκεται και ο Γαλλικός ποταμός. Η κ. Αδρύμη περίμενε λοιπόν αυτό το δεύτερο στάδιο, πριν αποφανθεί. Μεσολάβησε ο πόλεμος της Ρωσίας με τη Γεωργία και οι Γεωργιανοί έστειλαν μόλις πριν από λίγους μήνες τέσσερα χρυσά αντικείμενα.
Καθώς, όπως προαναφέραμε, ένα από αυτά ταίριαξε, οι επιστήμονες είναι πλέον βέβαιοι πως υπήρχαν επαφές. Χρειάζονται όμως και άλλα δείγματα, ώστε να ολοκληρωθεί η μελέτη. Και αυτό θα γίνει σύντομα.
Με βάση τις ραδιοχρονολογήσεις του «Δημόκριτου», η περίοδος χρήσης του τάφου στο Καζανάκι του Βόλου, απ όπου προέρχονται τα ευρήματα, τοποθετείται από το τέλος του 15ου αι. π.Χ. και μέχρι το τέλος του 14ου αι. π.Χ. Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την ανέγερση των πρώτων ανακτορικών συγκροτημάτων γύρω από τον μυχό του Παγασητικού Κόλπου. Ανάμεσα στα ευρήματα είναι και ένα χρυσό περιδέραιο με χίλιες ψηφίδες.