Τι κάνουν σήμερα οι Αμερικάνοι συνταξιούχοι πρόεδροι;

Άραγε τι να κάνει, ο Τζόρτζ Μπους, ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος των ΗΠΑ ένα μόλις χρόνο μετά το πέρας της προεδρικής του θητείας; Το μόνο σίγουρο είναι πως η μετά Λευκού Οίκου ζωή του, δεν έχει καμία σχέση με αυτή άλλων πρώην προέδρων όπως για παράδειγμα του Μπιλ Κλίντον ή ακόμα και του πατέρα του.
Ο Μπους έχει μετακομίσει πλέον σε ένα συντηρητικό προάστιο της πόλης Ντάλλας και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή ενός φυσιολογικού ανθρώπου. Μερικές φορές τον έχουν δει να κάνει τζόκιν στη γύρω περιοχή υπό το άγρυπνο βλέμμα του προσωπικού του φρουρού. Βέβαια στο σπίτι του πλέον δεν υπάρχει αστυνομική επιτήρηση καθώς πρόσφατα ο αστυνομικός που ήταν εκεί αποσύρθηκε λόγω μειωμένου προϋπολογισμού του τμήματος της περιοχής. Αρκείται σε ιδιωτική εταιρία ασφαλείας, ενώ το σπίτι του δεν θυμίζει σε τίποτα κατοικία πρώην προέδρου των ΗΠΑ, καθώς μόνο μια κάμερα επιτηρεί την κεντρική είσοδο.Τι περιμένουν όμως οι Αμερικάνοι από τους πρώην προέδρους; Να διατηρούν την παρουσία τους στο παγκόσμιο στερέωμα ή να παίζουνε γκόλφ όπως έκανε ο Τζέραλντ Φορντ; Ο Μπους άφησε τη χώρα με δύο «ανοιχτούς» πολέμους και τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά το μεγάλο κραχ του 1929. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα αφήσει την προσωπική του βιβλιοθήκη στο κράτος, ακολουθώντας την παράδοση του Φράνκλιν Μάρσαλ, ο οποίος το 1939 χάρισε στην τότε ομοσπονδιακή κυβέρνηση την προσωπική του βιβλιοθήκη, που έχει γίνει σήμερα ηλεκτρονική αποθήκη όλων των προεδρικών εγγράφων.
Το Μάρτιο ανακοινώθηκε πως ο Μπους θα γράψει ένα βιβλίο με τα απομνημονεύματά του, το οποίο αναμένεται να εκδοθεί το νέο έτος. Γενικά η ζωή του, αν και δεν έχει απομακρυνθεί από τα κοινά των ΗΠΑ, δεν έχει σχέση με τη ζωή που είχαν μετά την προεδρία άλλοι Αμερικανοί πρόεδροι.
Ο Μπιλ Κλίντον ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1993 μέχρι το 2001 έγραψε δύο βιβλία: την αυτοβιογραφία του το 2004 με τίτλο «My Life» και το «How Each of Us Can Change the World» το 2007. Επίσης τον περασμένο Αύγουστο, έκανε ένα αιφνιδιαστικό ταξίδι στη Βόρεια Κορέα για να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση δύο Αμερικανίδων δημοσιογράφων, οι οποίες αφέθηκαν να γυρίσουν στην πατρίδα τους την επόμενη ημέρα.
Ο Τζόρτζ Μπους ο πρεσβύτερος, πρόεδρος από το 1989 μέχρι το 1993, εμφανίστηκε το 2005 με τον Κλίντον σε μία σειρά τηλεοπτικών σποτ με τα οποία ενθαρρύναν τον κόσμο να ενισχύσουν τα θύματα του Τυφώνα «Κατρίνα» καθώς και αυτούς που πληγήκαν από το καταστροφικό τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό το 2004. Ωστόσο περιόρισε αισθητά τις δημόσιες εμφανίσεις του μετά την κηδεία του Ρόναλντ Ρήγκαν τον Ιούνιο του 2004.
Μιας και αναφερθήκαμε στο Ρόναλντ Ρήγκαν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1981 μέχρι το 1989, μετά τη θητεία του στον Λευκό Οίκο, έκανε δημόσιες εκστρατείες για πολλά ζητήματα - συμπεριλαμβανομένης και της ανάκλησης του άρθρου 22 του Συντάγματος, το οποίο απαγορεύει σε έναν πρόεδρο να εκλεγεί και να προεδρεύει για περισσότερες από 2 θητείες. Καθιέρωσε επίσης ένα ίδρυμα στην Καλιφόρνια που φέρει το όνομά του, στο οποίο βρίσκεται και μια βιβλιοθήκη με πληροφορίες για την προεδρία του.
Από τους πρόσφατους πρώην προέδρους, ο Τζίμυ Κάρτερ (1977-1981), αδιαμφισβήτητα έχει τη μεγαλύτερη ατζέντα μετά το τέλος της θητείας του. Έχει διευθύνει αποστολές ειρήνης στη Βόρεια Κορέα και τη Γάζα (για τις οποίες κέρδισε το Νόμπελ ειρήνης το 2002), ενώ άσκησε δριμεία κριτική για την εφαρμογή της θανατικής ποινής σε μερικές πολιτείες των ΗΠΑ. Έχει γράψει 27 βιβλία, συμπεριλαμβανομένου και ενός παιδικού στο οποίο πρωταγωνίστρια είναι η ίδια του η κόρη.
Ο Τζέραλντ Φορντ διετέλεσε πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1974 μέχρι το 1977. Την ίδια χρονιά που αποχώρησε, η Ford ίδρυσε το ίδρυμα δημόσιας πολιτικής «Gerald Ρ. Ford» στο Μίσιγκαν,ώστε να δοθεί στους προπτυχιακούς φοιτητές η δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τη δημόσια πολιτική. Άσκησε έντονη κριτική στον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο όταν ο τελευταίος, προκειμένου να επιτεθεί στο Ιράκ, χρησιμοποίησε την πρόφαση πως ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής.
Τέλος, ο Ρίτσαρντ Νίξον (1969-1974), ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του μετά την προεδρία, προσπαθώντας να ξαναφτιάξει τη «μετα-γουότερ γκέιτ» φήμη του μέσω των τηλεοπτικών συνεντεύξεων του 1977 του με το Ντέιβιντ Φροστ. Έγραψε 10 βιβλία, ενώ πρόσφερε τις απόψεις και τις γνώσεις του σχετικά με τη διπλωματία στους επόμενους κατοίκους του Λευκού Οίκου.