Παρακολουθώ τους αρχηγούς των κομμάτων. Στέκομαι με την φαντασία μου δίπλα στον φωτογράφο. Λίγο πριν βγει το πουλάκι! Παρατηρώ.
Ο Βαγγέλης με άλλη πόζα ξεκίνησε, με άλλη συνέχισε. Αρχικά έστησε το «εγώ» του σε όλες τις στάσεις. Kαμασούτρα το εγώ του Ευάγγελου. Πιο πολύ ασχολήθηκε να φωτογραφηθεί το δικό του μαρτύριο παρά των ανθρώπων που υπέστησαν την πολιτική τους. Επίσης ήθελε να χαθεί, να περάσει απαρατήρητος από τις φωτογραφίες της εποχής Παπανδρέου. Σαν να ήταν και να μην ήταν. Θέλει θράσος να είσαι Βαγγέλης και να θες να περάσεις ως όραμα το οποίο στην συνέχεια ανθρωποποιήθηκε με το που φούντωσε το δράμα της κρίσης και ανέλαβες Υπουργός. Ένας Χριστός αλλά στο άγριο του ο Βαγγέλης. Έχει αγριάδα ο Χριστός; Όχι! Ο Χριστός φιλεύσπλαχνος αλλά και άγριος και τιμωρός είναι πατέντα Βαγγέλης. Μέχρι που φώναξε ο φωτογράφος «για να δοκιμάσουμε και μια άλλη πόζα γιατί αυτή αγριεύει τον θεατή» και ο Βαγγέλης στήθηκε στο επόμενο πλάνο ανάμεσα σε μαργαρίτες. Ως Γενοβέφα σε λατέρνα. Να μοιάζει γλυκούλης. Ένα άνθος μέσα στα άνθη. Όοοοομορφα! Άσε ρε Βαγγέλη.Γνωριζόμαστε.
Αντώνης. Ο μπελάς του φωτογράφου. «Στήσου καλλίτερα!». Σαν κρεμασμένος άτσαλα. Λίγο γέρνει από δω, λίγο από κει. Άλλα λέει το στόμα, άλλα το σώμα. Ενώ μιλάει με δυναμισμό και ορμή….Οοοοοοππππ! Γέρνει. Έχει και ένα πόνο στο βλέμμα. Ματώνει η ψυχή σου. Είναι και η Γεωργία από κάτω ως Παναγία, χτυπάει και παλαμάκια ο Καραμανλής ο μουγγός. Σημαίες, χαρές, πανηγυρισμοί, «θα κερδίσουμε» ωστόσο κάτι, κάτι, κάτι φανερώνει τι ζόρι τραβάνε. Λες και η μουγγαμάρα του Κώστα έχει στοιχειώσει την εικόνα. Και τα στελέχη που κρύβονταν τόσο καιρό…Βλέπεις τον Παυλόπουλο και αναρωτιέσαι «καλέ ζει ο Παυλόπουλος;». Σκιάζεσαι. Ψάχνεις εναγώνια να βρεις κανένα στέλεχος να διανθίσεις τη φωτογραφία…Η Όλγα του Κεφαλογιάννη. Ο Βαρβιτσιώτης του Βαρβιτσιώτη. Καλέ σαν να πέρασε ο Σιμπιλίδης. Μπα! Η ιδέα μου θάταν. Όοοοομορφα!
Ο Φώτης Κουβέλης έβγαλε την πιο σύντομη φωτογραφία. Είχε την πόζα έτοιμη από το σπίτι του. Στημένος ήρθε. Συνέχισε με την ίδια πόζα. Μειλίχιος. Ατμοσφαιρικός. «Στήσου φυσικά» φώναζε ο φωτογράφος. Τίποτα αυτός. Δεν προέκυψε χημεία.
Τσίπρας. Ήθελε να επαναδιαπραγματευτεί την φωτογραφία. Κουβέντα και κακό. Όρεξη νάχεις ν΄ακούς. Κατέληξε πάντως ότι οι εταιρείες φωτογραφιών κρατάνε τις τύχες των ανθρώπων στα χέρια τους και η πλουτοκρατία φωτογραφίζεται μαζί με τους εφοπλιστές ενώ ο λαός πληρώνει και ότι αυτός θα τ΄αλλάξει όλα. Τι να σας πω! Μάλλον κουβέντα ήθελε.
Η Παπαρήγα είχε μια ψινίλα. Δε χαμογελούσε με τίποτα. Άσε που κορόιδευε και όλους όσους είχαν φωτογραφηθεί. Καλέ πήγαινε πίσω από το κεφάλι τους και τους έκανε κερατάκια…Μεγάλη γυναίκα! Όλα τα σνομπάριζε. Σαν να ήξερε καλλίτερα απ΄όλους. Και παραδίπλα ο Καζάκος συνοφρυωμένος και η Κανέλη με σηκωμένο το ένα φρύδι. Και μπούκαραν ξαφνικά και ένα σωρό με κόκκινες σημαίες λάβαρα. Και έφεραν και κάτι σιδεριές από ναυπηγεία για το πλάνο. Δημιούργησαν σκηνικό. Ποιος να τους φέρει αντίρρηση.Να τον αρπάξει η Κανέλη στο στόμα της! Μια χούφτα άνθρωποι και έκαναν ένα σαμαντά λες και ήταν εκατομμύρια.
Ο Καμένος ήρθε τσαμπουκαλεμένος. «Βγάλε με τώρα που δείχνω άγριος» είπε και ρουθούνιζε φωτιές. Τον έβγαλε. Κι ησύχασε. Μετά έκανε κάτι πρόστυχες χειρονομίες που δεν μπορώ να πω στον Αντώνη από μακριά. Και κείνος του τις ανταπέδωσε. Η Ντόρα έκλεισε τα μάτια ντροπιασμένη. Και δε φωτογραφήθηκε. Έχει ανάγκη η Ντόρα; Όλος ο τύπος και τα ΜΜΕ στα πόδια της. Σιγά μην έχει ανάγκη η Ντόρα!
Καρατζαφέρης. Τι ήταν κι αυτό; Καλέ ήθελε να φαίνεται όλη η Μεγαλόχαρη και οι καμπάνες να χτυπούν συγχρόνως στην φωτογράφιση. Και ζήτησε κορνίζα από κομποσκοίνια. Και πετάξαμε και περιστέρια. Καθ΄όλη δε τη διάρκεια της φωτογράφησης καίγαμε με τον Κίρτσο λιβανάκια και ψέλναμε. Η Παναγιά μαζί του.
Για την Χρυσή Αυγή πίεζαν τον φωτογράφο, όλοι οι πολιτικοί, και μάλιστα έντρομοι ν΄ αποθανατίσει το αβγό του φιδιού. Εγώ πετάχτηκα και είπα ας φωτογραφίσουμε πρώτα το φίδι και μετά το αβγό του. Και με μιας έκοψαν όλοι πέρα.Ακόμα τρέχουν. Ανεξήγητο!
Έμεινε μια νέα φυσιογνωμία. «Eσείς;» ρώτησε ο φωτογράφος. «Θάνος Τζήμερος. Δημιουργία Ξανά». Ήταν μια χαρά άνθρωπος. Και μιλούσε κατανοητά. Επιτέλους μια καινούργια φυσιογνωμία είπε ο φωτογράφος.
Τέλος ήρθε ο Στέφανος Μάνος. Ήρεμος. «Τραβήξτε όποτε θέλετε». «Μα δεν θα πάρετε μια πόζα;» τον ρώτησε. «Γιατί να πάρω; Βγάλτε με όπως είμαι». Έτσι κι έγινε. Βγήκα και γω δίπλα του. Δεν συναντάς κάθε μέρα στον χώρο της πολιτικής ανθρώπους που ν΄αντιστοιχεί η εικόνα τους με την αλήθεια τους.
Όοοομορφα. Λοιπόν. Όοοοομορφα! Οι πολιτικοί μας αναμένοντας να βγει το πουλάκι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου