Στην ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο της ντροπής που επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα σε κατακτήσεις δεκαετιών, μόνο ένας βουλευτής, ο Βαγγέλης Παπαχρήστος -προς τιμήν του- τόλμησε και ψήφισε όχι. «Αν δεν μπορείς να κάνεις την πολιτική όπως τη θέλεις, τουλάχιστον μην την εξευτελίζεις» ήταν το «καβαφικό» σχόλιο που έκανε μετά τη διαγραφή του.
Φυσικά την προτροπή του Β. Παπαχρήστου αγνόησαν οι εναπομείναντες ξευτιλισμένοι 156 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που όχι μόνο υπερψήφισαν την Τρίτη επί της αρχής το κατάπτυστο νομοσχέδιο, αλλά έντρομοι μετά την αστραπιαία διαγραφή του Β. Παπαχρήστου υπερψήφισαν με την ουρά στα σκέλια και όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου στην ονομαστική ψηφοφορία, παρά την έντονη
φημολογία και τις κορώνες που ακούσαμε το προηγούμενο διάστημα περί διαφοροποιήσεων.
Η μόνη υποχώρηση της κυβέρνησης ήταν η προσωρινή απόσυρση της επίμαχης διάταξης για χάρισμα χρεών προς το Δημόσιο ύψους 24 δισεκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρήσεις, χωρίς να έχει καν δημοσιοποιηθεί η λίστα. Την τελευταία στιγμή μάλιστα, η Λούκα Κατσέλη μετέτρεψε την πρόβλεψη για δωδεκάμηνη ισχύ των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων σε αορίστου χρόνου με τη δικαιολογία ότι αποτελεί «νομικό πλεονασμό»!
Μόλις 24 ώρες πριν την ψηφοφορία το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Δεκάδες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο ένας μετά τον άλλον εμφανίστηκαν διστακτικοί, ακόμα και απορριπτικοί απέναντι στο πολυνομοσχέδιο. «Είναι σαφές ότι χτύπησε καμπάνα από τους βουλευτές πως ως εδώ», σχολίασε κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης!
Πιο επικριτικός όλων εμφανίστηκε και τη Δευτέρα ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, ο οποίος ήταν και ο μόνος αποφασισμένος να κάνει τα λόγια πράξη, ο οποίος χαρακτήρισε τις διατάξεις «όχι μόνον άδικες αλλά και παράγοντα βαθέματος της κρίσης».
«Θα μας φτύνουν, ούτε καν θα μας δέρνουν, γιατί το ξύλο είναι λεβεντιά», τόνισε χαρακτηριστικά ο Έκτωρ Νασιώκας περιγράφοντας την τρομερή πίεση που νιώθουν οι βουλευτές από τον κόσμο όταν καλούνται να ψηφίσουν νομοσχέδια που έρχονται στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Οι βουλευτές, απ' ό,τι φάνηκε ωστόσο από τις τοποθετήσεις, έχουν πλήρη συναίσθηση ότι συντελούν σε ένα πρωτοφανές έγκλημα εναντίον των εργαζομένων.
«Λειτουργείτε με φανατισμό νεοφώτιστου στον νεοφιλελευθερισμό» κατηγόρησε τους υπουργούς Παπακωνοταντίνου και Κατσέλη ο Ν. Σαλαγιάννης.
«Έρχεται πλήρης απορρύθμιση στην αγορά εργασίας. Θα έχουμε συνθήκες Βουλγαρίας και Λατινικής Αμερικής. Νομοθετούμε σαν ζούγκλα. Προφανώς κάνετε υποτίμηση. Μας πάνε σίγουρα σε αναδιάρθρωση του χρέους. Μη δοκιμάζετε όμως τα όρια των βουλευτών», υπογράμμισε η Βάσω Παπανδρέου, η πρώην σιδηρά κυρία του «εκσυγχρονιστικού θαύματος». «Μας καταργείτε» διαμαρτυρήθη¬κε ο Κώστας Καρτάλης! «Να παραιτηθούμε και να μας κυβερνά ο ΣΕΒ και οι τράπεζες», σχολίασε με τη σειρά του ο Π. Κουρουμπλής τον ωμό εκβιασμό του Παπακωνσταντίνου ότι αν υπάρχουν διαφοροποιήσεις, δεν θα καταβάλει το ΔΝΤ την 4η δόση του δανείου. Και συμπλήρωσε ότι ο γιος του ζήτησε να μην ψηφίσει κάτι που θα τον προσβάλει!
Όπως αποδείχτηκε, η πράσινη «ανταρσία» της Δευτέρας ήταν ένα στημένο θέατρο που έδωσε στους βουλευτές την ευκαιρία να «εκτονωθούν» προς ψηφοφορία εντός των οργάνων, διατυπώνοντας τις αντιρρήσεις τους δημοσίως να είναι ελεύθεροι μετά να υπογράψουν πειθαρχημένα τη θανατική καταδίκη των εργαζομένων έχοντας τη ...συνείδηση τους καθαρή.
Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει και κανένας δεν μπορεί να περιμένει ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα από μια διαφοροποίηση στους εσωκομματικούς συσχετισμούς και το ξύπνημα της «φωνής της συνείδησης του ΠΑΣΟΚ». Οι εσωκομματικές αντιδράσεις απεικονίζουν μεν τους μεγάλους κλυδωνισμούς και τις ρωγμές στην κυβέρνηση ωστόσο αποτελούν και μια γραμμή άμυνας| του συνολικού πολιτικού συστήματος, να διατηρηθούν και κάποιες εφεδρείες για το μέλλον στην παράταξη που κυβερνά τη χώρα τα 21 από τα τελευταία 29 χρόνια.
«Αν δεν φέρναμε το πολυνομοσχέδθι με διαδικασίες κατεπείγοντος, θα είχαμε 20 ημέρες κινητοποιήσεις» παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου υπερασπιζόμενος το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά περίτρανα ότι αυτό που τρέμει η κυβέρνηση και η τρόικα, είναι οι λαϊκές κινητοποιήσεις και το μαζικό κίνημα, ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει την επίθεση του κεφαλαίου και όχι φυσικά οι όποιοι λεονταρισμοί των πράσινων βουλευτών ή η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση στα σημεία του Α. Σαμαρά ή ακόμα και των Παπαρήγα και Τσίπρα.
Η Βουλή έχει αποκτήσει ένα καθαρά διακοσμητικό ρόλο, με κύρια χρησιμότητα της για το πολιτικό σύστημα την εκτόνωση του πολιτικού κλίματος και την παροχή επίπλαστης δημοκρατικής νομιμότητας στην οικονομική χούντα που ζούμε και στα διατάγματα κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου