Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Στα όρια του κοινωνικού Δαρβινισμού

Σκηνές καθημερινής βίας στην Αθήνα. Η παραβατικότητα πολλαπλασιάζεται, όσο αυξάνει η αβεβαιότητα για την οικονομία.
Όσο περνά ο καιρός και η αβεβαιότητα για την οικονομία αντί να πέφτει θεριεύει, ο κόσμος αγριεύει και εμφανίζονται φαινόμενα πρωτοφανούς παραβατικότητας. Οι ληστείες, οι κλοπές, οι επιθέσεις στον δρόμο, οι απάτες, αλλά κι οι φόνοι δι' ασήμαντον αφορμή ή ακόμη και οι προμελετημένοι για ταπεινούς σκοπούς, για εκδίκηση ή απλά για διεκδίκηση οικονομικών απωλειών, όπως φαίνεται να συνέβη με την άτυχη γυναίκα στην Καλλιθέα, που τη σκότωσαν εν ψυχρώ μπροστά στα μάτια του τετράχρονου παιδιού της επειδή κατά μια εκδοχή υπήρχαν διαφορές χρηματιστηριακές, ξεπερνούν κάθε όριο.
Φαντάζει όλη η κατάσταση σαν να έχει διαταραχθεί η κοινωνική ζωή, να σπάνε οι δεσμοί, να κόβονται τα λουριά που συγκρατούν τις κοινωνίες, απελευθερώνοντας τα χειρότερα των ενστίκτων και μετατρέποντάς τες σε αστικές ζούγκλες, όπου καταρρέουν οι όποιοι ηθικοί και άλλοι κανόνες και επικρατούν ακραία αισθήματα αυτοσυντήρησης, αυτά του κοινωνικού δαρβινισμού, όπου τα πάντα ορίζονται από το δόγμα ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Κακά τα ψέματα η ελληνική κοινωνία εξαντλεί μέρα με την μέρα τα αποθέματα κοινωνικής συνοχής και ειρηνικής συμβίωσης. Σταδιακά δημιουργούνται ζώνες εντός του αστικού χώρου σαν εκείνες που περιέγραφε ο Κάπλαν πριν από σχεδόν μια δεκαετία στην «Επερχόμενη αναρχία», όπου οι εκτός του συστήματος πολιορκούν τους εντός .
Η εικόνα της καταδιωκόμενης λιμουζίνας από τους περιθωριοποιημένους πένητες και απόκληρους δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Σε λίγο αν διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση ο ένας θα κλέβει τον άλλον και θα επιτίθεται στον καθένα για ελάχιστα πράγματα, γι' αυτά που μέχρι πρότινος θεωρούνταν βασικά αγαθά και θεωρητικά περίσσευαν, μπορούσε να τα έχει ο καθένας. Είναι αυτή μια προοπτική ζοφερή, αλλά η απειλή είναι πλέον σοβαρή, ξεπερνά τη ζώνη του κέντρου και επεκτείνεται ακόμη και στα προστατευμένα βόρεια και νότια προάστια.
Φαίνεται άλλωστε από το πλήθος των φουσκωτών που συνοδεύουν τους πλούσιους στις μετακινήσεις τους. Διαισθητικά οι έχοντες και κατέχοντες υπερπροστατεύονται. Και ενώ στην αρχή κάλυπτε ανάγκες επίδειξης του πλούτου και της υποτιθέμενης ισχύος, τώρα μετατράπηκε σε πραγματική ανάγκη, πηγάζει από την ανασφάλεια τους και βεβαίως είναι αποτέλεσμα της συνείδησης των ανομημάτων τους και της απειλής που αυτά γεννούν.
Σε κάθε περίπτωση οι κοινωνικές συνθήκες παίρνουν άλλη κατεύθυνση. Αν δεν μεταβληθούν οι οικονομικές συνθήκες και δεν διαμορφωθεί περιβάλλον νέας εμπιστσύνης και προσδοκιών οι καθημερινές απειλές για τον καθένα, για τον οποιονδήποτε θα αυξάνονται, με ότι αυτό συνεπάγεται.
http://www.insideinfo.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: