Ελάτε στο ραντεβού με την ιστορία τώρα που η κοινωνία ξαναφτιάχνεται ερήμην μας από τους περαστικούς, επενδυτές και λαθρομετανάστες, τώρα που ο σταυρός αγκυλώνει και κόβει σαν συρματόπλεγμα αυτούς που τον πιάνουν
στα χέρια τους, τώρα που οι κατακτητές ξαναγυρίζουν για να μας εκδικηθούν για την ειρήνη που τους επιβάλαμε χωρίς να την εννοήσουν και να την αγαπήσουν.
Ελάτε να γιορτάσουμε προτού πενθήσουμε και να απολαύσουμε τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας προτού να εκραγεί ο Βεζούβιος.
Ελάτε να διαπιστώσετε πόσο σχετική είναι η ελευθερία που δεν μπορεί να μας αγκαλιάσει όλους και υπό άλλη γωνία την βλέπει ο καθένας μας. Ελάτε να διαλέξουμε σε ποιά ελευθερία απ’ όλες θα δώσουμε προβάδισμα και αν θα απελευθερώσουμε την δημιουργικότητα της τρέλλας μας, της απληστίας μας, της μεγαλομανίας μας, της φαντασίας μας και της σεξουαλικότητάς μας.
Παρατήστε το κάρο της ηθικής και ανεβείτε σαν τους Μογγόλους καβαλάρηδες στα άλογα για να σας πάνε όπου θέλουν αυτά, ή οι ευκαιρίες που θα παρουσιασθούν στον δρόμο. Ξεχάστε την Ιθάκη και την νοσταλγία του Οδυσσέα, την Πηνελόπη, τον Τηλέμαχο και τον Αργος και σκεφθείτε πόσες Ναυσικάδες σας κρύβει το άγνωστο και πόσα φαγοπότια η Κίρκη.
Ελάτε να δείτε πως στην μοναξιά της επιτυχίας δεν υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί, παρά μόνο αφεντικά και υπηρέτες..
Ελάτε να αποφασίσουμε ποιός είναι Έλληνας ή ποιά είναι η ουσία του Έλληνα. Ποιος είναι ο ξένος, τώρα που και εμείς οι Έλληνες είμαστε ξένοι μεταξύ μας και ποιος είναι άνθρωπος. Πως πρέπει να νοείται ο άνθρωπος, ή αν ο άνθρωπος είναι απλά μία πραγματικότης, ένα πράγμα δηλαδή που δεν χρειάζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο να νοείται και αν ο Έλληνας μπορεί να είναι και Έλληνας και άνθρωπος ταυτόχρονα, ή αν ο Έλληνας είναι χωρίς να το ξέρει ή να το θέλει περισσότερο άνθρωπος από όλους τους άλλους γιατί βράχηκε σαν την γλάστρα του βασιλικού από την κουλτούρα της παράδοσής του.
Ελάτε να επανασχεδιάσουμε την πολιτεία μας και να επαναθεμελιώσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας τώρα που όλα τίθενται στον τάπητα των διαπραγματεύσεων, μα διαπιστώνουμε πως χάθηκε η έννοια του «εμείς», που χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να διαπραγματευθούμε και δεν μείναν παρά εκετομμύρια «εγώ», που στην θέα τους μας πιάνει φόβος και άλλο τραβάει δεξιά, άλλο αριστερά και άλλο στα δεξιά της αριστεράς και άλλο στα αριστερά της δεξιάς και όλα μαζί στον μηδενισμό του συμψηφισμού τους ή στον πληθωρισμό του μηδενισμού τους.
Ελάτε σύντροφοι να μοιράσουμε την πείνα μας και να αποφασίσουμε δημοκρατικά, ή όσο γίνεται δημοκρατικά, με αυτήν την δημοκρατία την ακατέργαστη των κατεργάρηδων που συνηθίσαμε, ποιοί θα φάνε ποιούς και αν θα μπεί δελτίο στην μερίδα του συσσιτίου που θα μοιράζει τις σάρκες μας ή θα αφεθεί στην ελευθερία πάλι του νόμου της αγοράς ο χορτασμός της πείνας μας.
Ελάτε να αποφασίσουμε τι θα πρωτοπουλήσουμε από αυτά που έχουμε, βραχονησίδες, νησάκια ή και νησάρες, λιμανάκια ή και λιμανάρες, το παρόν ή και το παρελθόν αυτής της γής που έχει παντού αρχαία και γεννά ελλείψει πολεμικών βιομηχανιών, αντί πολεμοκάπηλους, αρχαιοκάπηλους.
Ελάτε στην πλατεία της δημοκρατίας να δούμε ποιού θα πάρουν το κεφάλι σήμερα, αν θα ναι του Βασιλιά ή της Αντουανέτας, του Δαντών ή του Ροβεσπιέρου και αν στο απολυτίκιον θα πουν «τοις Βασιλεύσι» ή «τοις ευσεβέσι».
Ελάτε να δούμε αν θα απολύσουν δημοσίους υπαλλήλους ή ιδιωτικούς και αν θα κτυπήσουν τα ΜΑΤ αστυνομικούς, αν θα δικάσουν οι δικαστικοί δικαστικούς και αν οι νόμοι είναι υπεράνω αυτών που τους μαγειρεύουν.
Ελάτε να προβληματισθούμε αν ο Θεός ο παντοδύναμος μπορεί να υπερβεί τους νόμους του και ο λαός ο κυρίαρχος της δημοκρατίας τους δικούς του, ή το σύνταγμά του και τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών του.
Ελάτε να δούμε αν μπορούμε να διασπάσουμε την λογική μας για να λευτερωθεί σουρεαλιστικά το ασυνείδητο, και αν το ασυνείδητο μοιάζει τελικά με την ασυνειδησία των ασυνείδητων.
Ελάτε να δοκιμάσουμε αν μπορούμε σχιζοφρενήσουμε όπως οι πολιτικοί μας ηγέτες μας και να αλλάξουμε «πιστεύω» σε μια νύχτα, αν μπορούμε να εκλεγούμε με το ένα πιστεύω και να διοικήσουμε με το άλλο, ή θα ήταν καλύτερα να αποφασίζουμε ως κυρίαρχος λαός από πρίν το πιστεύω μας και να αναθέτουμε σα κάποιον δικαστικό κλητήρα να το διεκπεραιώνει..
Ελάτε να ψυχαναλυθούμε και να δούμε από πού πηγάζει το Ελληνικό ψέμμα και από ποιους τροφοδοτείται η αγορά συνειδήσεων και πως μπορούμε να πλάσουμε συνειδήσεις που δεν θα αγοράζονται, χωρίς παιδεία, χωρίς Χριστό, χωρίς αιδώ, χωρίς παλικαριά και περηφάνια. Ελάτε να δούμε αν οι δούλοι στην ψυχή μπορούν να είναι ελεύθεροι και πως οι ελεύθεροι μπορούν από την άλλη να καταντήσουν δούλοι χωρίς να το καταλάβουν των συνηθειών τους, των αδυναμιών τους, των παθών τους, των ψευδαισθήσεών και ιδεοληψιών τους.
Ελάτε να προβληματισθούμε για το πώς η δουλειά δεν θα γίνει δουλεία, ή το αντίθετο αν επιβάλλεται να γίνει δουλεία για να αυξηθεί η παραγωγικότητα.
Ελάτε για να αποφασίσουμε πόσα παιδιά θα επιτρέπεται να κάνει ο καθένας, αν το παιδί είναι μόνο δικό μας ή και της κοινωνίας και αν είναι μόνο δικό μας γιατί να μην έχουμε δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω του και αν είναι και της κοινωνίας γιατί να μην έχει υποχρέωση για την μόρφωσή του και την επαγγελματική αποκατάστασή του αυτή που μας υποχρεώνει να το διατηρήσουμε στην ζωή χωρίς φαγητό και μόρφωση. Ελάτε εν πάση περιπτώσει για να καταλήξουμε αν υπάρχει κοινωνία, ή είναι ένα φάντασμα όπως κάθε έννοια, όπως και η ανθρωπότητα και δεν έχει νόημα να συνυπάρχουμε και να συζητούμε ακόμη, μια που έξω από το εγώ μας όλα και όλοι είναι ένα «ματριξ», μια περιβαλλοντική δηλαδή ψευδαίσθηση.
Ελάτε τώρα που επιτέλους συντελείται η μεγάλη αλλαγή στο παγκόσμιο πιστεύω της ανθρωπότητος να συναποφασίσουμε αν θα τα αλλάξουμε όλα και τον εαυτό μας ακόμη, το οκτάωρο, το Σάββατο και την Κυριακή, κρατώντας μόνο τη σιγουριά του ευρώ, ή αν αντίθετα θα προτιμήσουμε αντ’ αυτής όλες τις άλλες εννοιολογικές σιγουριές και βεβαιότητες της σκέψης μας και της ψυχής μας τις κρίσιμες αυτές στιγμές της σχιζοφρενικής πρόκλησης του πολιτισμού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου