Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Τριάντα πέντε χρόνια από την εισβολή των τανκς στο Πολυτεχνείο, το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου εξακολουθεί να προκαλεί εντάσεις. Η πάγια επιδίωξη των κυβερνήσεων να αποκτήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις ελεύθερη πρόσβαση στους πανεπιστημαικούς χώρους βρήκε πρόσφορο έδαφος με την ψήφιση του τελευταίου νόμου-πλαίσιου.*Τα «παράθυρα» για την ντε φάκτο επέμβαση των ΜΑΤ στα πανεπιστήμια διευρύνθηκαν με ασαφείς και αντισυνταγματικές, σύμφωνα με τους νομικούς, διατάξεις, που ποινικοποιούν πλέον και τις ενέργειες φοιητητών και καθηγητών! Ομως το φοιτητικό κίνημα και η πανεπιστημιακή κοινότητα δείχνουν αποφασισμένα να περιφρουρήσουν στην πράξη τη δημοκρατική κατάκτηση του ασύλου.
Κατάλυση του ασύλου
*Δύο είναι, από τη χούντα μέχρι σήμερα, οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις που η αστυνομία κατέλυσε το πανεπιστημαικό άσυλο. Η πρώτη έγινε το 1985 στο Χημείο, με εντολή των πρυτανικών αρχών. Τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ μπήκαν τότε στον πανεπιστημιακό χώρο, συνέλαβαν και έδιωξαν με τη βία τους καταληψίες.Η δεύτερη έγινε στο Πολυτεχνείο το 1995, όταν τα ΜΑΤ με άδεια της συγκλήτου εισέβαλαν στο χώρο και συνέλαβαν 500 άτομα. Οι συλλήψεις οδήγησαν σ' ένα γιγαντιαίο φακέλωμα των αναρχικών και μια σειρά από πρωτόγνωρες δίκες-καρμπόν, με κατηγορίες που απέδιδαν ποινική ευθύνη όχι με βάση γεγονότα και μαρτυρίες, αλλά το γεγονός ότι τα άτομα συνελήφθησαν μέσα στο Πολυτεχνείο!
*Ενταση γύρω από το θέμα προκάλεσε πριν από τρία χρόνια και η πρωτοβουλία του τότε προϊσταμένου της εισαγγελίας πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Βασ. Φλωρίδη. Η διαταγή του προς τις αστυνομικές δυνάμεις να μπουν στα πανεπιστήμια, χωρίς άδεια των πρυτανικών αρχών, εφόσον εκεί διαπράττονταν σοβαρά ποινικά αδικήματα, εκ πρώτης όψεως περιέγραφε απλώς τον ισχύοντα νόμο.
Ωστόσο, η άμεση εντολή επέμβασης, έλυνε τα χέρια των αστυνομικών, που θα μπορούσαν πλέον ανά πάσα στιγμή, με αυθαίρετη κρίση, να επικαλεσθούν τη διάπραξη κακουργημάτων (π.χ. κατασκευή μολότοφ) και να καταλύσουν μονομερώς το άσυλο. Οι πρυτανικές αρχές αντέδρασαν και περιφρούρησαν το χώρο.
*«Η αστυνομία δεν μπορεί να παραβιάζει το άσυλο προληπτικά, με βάση πληροφορίες για πιθανή τέλεση αδικημάτων», επισημαίνει και ο καθηγητής ποινικού δικαίου Ν. Παρασκευόπουλος.Πρόπερσι, πάντως, η εντολή οδήγησε σε εισβολή των ΜΑΤ και συλλήψεις φοιτητών με μολότοφ μέσα στο πανεπιστήμιο. Το κλίμα καταστολής εντάθηκε και οδήγησε τελικά στην περίπτωση της «ζαρντινιέρας» με τον άγριο ξυλοδαρμό του κύπριου φοιτητή.
Ασάφειες στο νόμο
Η νέα ρύθμιση για το άσυλο έχει προκαλέσει την αντίδραση σύσσωμου του νομικού κόσμου. Κορυφαίοι πανεπιστημιακοί καθηγητές και το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής εντόπισαν προβλήματα συνταγματικότητας στον νέο ορισμό του αδικήματος παραβίασης του ασύλου.
Σύμφωνα με τον Ν. Παρασκευόπουλο, η νέα ρύθμιση είναι ευρύτερη και ασαφέστερη από την παλαιά, η οποία θεωρούσε ποινικό αδίκημα την χωρίς άδεια, επέμβαση των αστυνομικών στα ΑΕΙ. Με τον νέο νόμο, φαίνεται ότι επιχειρείται η ποινικοποίηση όλων όσοι ασκούν βία (φοιτητών, καθηγητών, τρίτων) και όχι μόνο της δημόσιας δύναμης.
*Παρέμβαση στο θέμα έκανε και η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Υιοθετώντας εισήγηση του συνταγματολόγου Αντ. Μανιτάκη, διεκήρυξε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο κινδυνεύει κυρίως από τις καταχρήσεις των αστυνομικών και όχι από τις ομάδες που εισβάλλουν αυθαίρετα σε αυτά.
Καλύπτει, μάλιστα, όλους τους κύριους και βοηθητικούς χώρους (αμφιθέατρα, χώροι ψυχαγωγίας, πλατείες, προαύλια, προπύλαια, και Διαδίκτυο), όπου συντελείται έρευνα και διακίνηση ιδεών. Η τελευταία διευκρίνιση ήταν αναγκαία, καθώς με τη νέα ρύθμιση επιχειρείται να περιοριστεί η έκταση εφαρμογής της έννοιας του ασύλου.
*Δεν είναι, όμως, μόνο το πανεπιστημιακό άσυλο που προκαλεί εντάσεις στα πανεπιστήμια και αλλοιώνει τα μηνύματα της εξέγερσης του 1973. Η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση ήταν ένα από τα κυρίαρχα αιτήματα των φοιτητών τότε.
Σήμερα, 35 χρόνια μετά, πρυτάνεις, πανεπιστημιακοί και φοιτητές επισημαίνουν ότι, παρά το συνταγματικό κώλυμα του άρθρου 16, η τριτοβάθμια παιδεία προσφέρεται βορά στον ιδιωτικό τομέα. Οι κινητοποιήσεις σύσσωμης της πανεπιστημιακής κοινότητας πριν από δυο χρόνια απέτρεψαν στο παρά πέντε τη συνταγματική αναθεώρηση που άνοιγε το δρόμο για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.
ΚΕΣ και δαπάνες
Παρ' όλα αυτά, μέσω της καταδίκης της χώρας μας από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για μη εναρμόνιση με την οδηγία 36/2005 που αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) και του νόμου για τα κολέγια που ψηφίστηκε στη βουλή το καλοκαίρι, νομιμοποιούνται τα ΚΕΣ που συνεργάζονται με τη μέθοδο δικαιόχρησης με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο γίνεται ισότιμο με ιδιωτικές μεταλυκειακές μονάδες που προσφέρουν αμφίβολης ποιότητας, κατ' επίφασιν τριτοβάθμιες (;) σπουδές, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από την πολιτεία.
*Στα αιτήματα του Πολυτεχνείου συγκαταλεγόταν η αύξηση των δαπανών για την παιδεία και την πανεπιστημιακή έρευνα.
*Ο προϋπολογισμός του 2009 δίνει στην εκπαίδευση ποσοστό που συνιστά αρνητικό ρεκόρ 25ετίας. Τα τελευταία 12 χρόνια οι εκπαιδευτικές δαπάνες συρρικνώνονται διαρκώς, με αποτέλεσμα να απειλείται η αυτοτέλεια αλλά και η ίδια η ύπαρξη των ΑΕΙ.
*Οσο για την έρευνα, το ελληνικό κράτος διαθέτει τα χαμηλότερα κονδύλια απ' όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι πρόσφατοι νόμοι, μάλιστα, για την επιστημονική έρευνα και τα μεταπτυχιακά επιδεινώνουν περισσότερο την κατάσταση. Η πρόβλεψη ότι το διδακτορικό προαπαιτεί μεταπτυχιακό τίτλο θα διώξει από τα πανεπιστήμια εκατοντάδες υποψήφιους διδάκτορες οι οποίοι με πενιχρές αμοιβές αποτελούν τη ραχοκοκαλιά όχι μόνο της επιστημονικής έρευνας αλλά και της διδακτικής διαδικασίας.
*Ετσι, η ακρίβεια, οικονομική κρίση, η υποχρηματοδότηση της παιδείας και η περιστολή ελευθεριών που αφορούν ατομικά και συλλογικά δικαιώματα πολιτών καθιστούν το «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» σύνθημα επίκαιρο.
ΠΗΓΗ:ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: