Η νέα γενιά δημοσιογράφων που ονειρεύονται και σχεδιάζουν οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης θα είναι πολύ πιο γρήγοροι στη δουλειά τους, πολύ πιο οικονομικοί στις μισθολογικές τους απαιτήσεις και φυσικά θα γράφουν μόνο «ό,τι και όπως τους το ζητάνε», ενώ μάλλον δεν θα κατεβαίνουν ποτέ σε απεργίες, ούτε θα έχουν καθόλου απαιτήσεις από την εργοδοσία. Πώς θα γίνει αυτό; Απλούστατα, αντικαθιστώντας τους σημερινούς δημοσιογράφους με «ευφυείς» υπολογιστικές μηχανές! Μια επιπλέον απειλή για την ελεύθερη δημοσιογραφία έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες (οικονομική κρίση, Διαδίκτυο, τηλεόραση): η μηχανοποιημένη δηλαδή παραγωγή ειδήσεων από υπολογιστικά προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης.
Ηδη στο Εργαστήριο Τεχνητής Νοημοσύνης του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν (Intelligent Information Laboratory Northwestern University), στο Ιλινόις, δημιούργησαν το πρώτο πρόγραμμα που είναι σε θέση να συντάσσει κείμενα δημοσιογραφικού χαρακτήρα. Το πρόγραμμα ονομάζεται «Stats Monkey» και για την ώρα μπορεί να γράφει απλές ειδήσεις που αφορούν την αθλητική επικαιρότητα στις ΗΠΑ και κυρίως τους αγώνες μπέιζμπολ.
Αυτός ο «δημοσιογράφος-μαϊμού» συλλέγει πρώτα τα δεδομένα της επικαιρότητας ανατρέχοντας στις ιστοσελίδες των ομάδων, από όπου και αντλεί λεπτομέρειες για τον συγκεκριμένο αγώνα, όπως π.χ. το τελικό σκορ, τη στρατηγική που ακολούθησε η ομάδα, τις ατομικές επιδόσεις των παικτών. Με βάση αυτές τις αρχικές πληροφορίες ανασυνθέτει τον αγώνα μεταφράζοντάς τον στην αλγοριθμική γλώσσα του προγράμματος που διαθέτει. Κατόπιν, ανατρέχει σε μια πλούσια βάση δεδομένων που περιέχει τις στερεότυπες ανθρώπινες εκφράσεις που απαντούν συχνά στην αναμετάδοση αγώνων και στην περιγραφή τους από τον αθλητικό Τύπο. Τέλος, συντάσσει το άρθρο, μεταφράζοντας όλα αυτά σε ανθρώπινη γλώσσα (στα αγγλικά), χωρίς να κάνει γραμματικά και ορθογραφικά λάθη. Επίσης, μπορεί να εμπλουτίζει τα άρθρα του με φωτογραφικό υλικό το οποίο ανευρίσκει στο Διαδίκτυο. Και όλα αυτά σε χρόνο-ρεκόρ!
Μάλιστα, ο αθλητικός συντάκτης-ρομπότ έχει τη δυνατότητα να «επιλέγει» ανάμεσα σε ένα περισσότερο κυριολεκτικό ή περισσότερο μεταφορικό ύφος γραφής ή να συντάσσει το άρθρο από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες: της νικήτριας ή της ηττημένης ομάδας. Ενώ στο μέλλον δεν αποκλείεται να είναι σε θέση να μιμείται με κάποια επιτυχία το ύφος γραφής κάποιων διάσημων αθλητικογράφων.
Η ιδέα για τη δημιουργία του «Stats Monkey» ανήκει στους καθηγητές Larry Birnbaum και Kris Hammond, οι οποίοι αποφάσισαν να προσφέρουν στους τοπικούς αθλητικούς ομίλους έναν εύκολο και ιδιαίτερα φθηνό τρόπο να ενημερώνουν τους οπαδούς τους για τους αγώνες των αγαπημένων τους ομάδων. Και όπως δηλώνουν οι ίδιοι: «Στις ΗΠΑ υπάρχουν εκατόν εξήντα χιλιάδες σχολικές ομάδες μπέιζμπολ οι οποίες ενώ είναι αδιάφορες για τους δημοσιογράφους, ενδιαφέρουν πάρα πολλούς φιλάθλους».
Σύντομα θα αρχίσει να διατίθεται στο Διαδίκτυο μια εμπορική εκδοχή του προγράμματος, ενώ οι εμπνευστές του σκέφτονται τώρα να επεκτείνουν τις εφαρμογές του και στη δημοσιογραφική κάλυψη άλλων αθλημάτων, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, καθώς και σε άλλους τομείς της επικαιρότητας όπως το Χρηματιστήριο. «Πενήντα τέσσερις χιλιάδες αμερικανικές εταιρείες είναι αυτή τη στιγμή εισηγμένες στο Χρηματιστήριο. Και κάθε μία από αυτές χρειάζεται να δημοσιεύει αριθμητικά δεδομένα τα οποία ενδιαφέρουν πάρα πολύ κόσμο, μετόχους, πελάτες, χρηματιστές. Ο οικονομικός Τύπος όμως μόλις και μετά βίας κατορθώνει να παρέχει επαρκή ενημέρωση για τρεις χιλιάδες», επισημαίνει ο Hammond. Και με περισσή υποκρισία σπεύδει να καθησυχάσει τους πάντες, διευκρινίζοντας ότι στόχος του προγράμματος δεν είναι να υποκαταστήσει τον άνθρωπο δημοσιογράφο, αλλά απεναντίας να τον απαλλάξει από την «αγγαρεία» των ανιαρών και μονότονων ρεπορτάζ, ώστε να μπορεί να διαθέτει τον χρόνο του στα πιο «ευγενή» καθήκοντά του, όπως είναι η έρευνα και η ανάλυση.
Εκτός όμως από το «Stats Monkey» στο Εργαστήριο Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν έχουν ξεκινήσει και άλλα συναφή ερευνητικά προγράμματα υπολογιστικής δημοσιογραφίας. Ενα από αυτά ονομάζεται «Tell Me More» και στόχος του είναι η δημιουργία «μετα-άρθρων», δηλαδή νέων άρθρων που όμως βασίζονται σε ήδη υπάρχοντα προεπιλεγμένα άρθρα (άραγε από ποιον;).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα απομνημονεύει πρώτα ένα πολιτικό άρθρο που έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του CNN και στη συνέχεια αναζητά στο Διαδίκτυο άλλα άρθρα γύρω από το ίδιο θέμα που έχουν δημοσιευθεί στους ιστότοπους των μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων, όπως το Ασοσιέιτεντ Πρες και το Ρόιτερς, ή εφημερίδων όπως η «Σικάγο Τρίμπιουν». Αν το περιεχόμενό τους ταυτίζεται με αυτό του αρχικού άρθρου, τα απορρίπτει. Αν όχι, κρατά μόνο τις επιπλέον πληροφορίες και στη συνέχεια δημιουργεί, υποτίθεται, ένα νέο, μεγαλύτερο και πιο εμπλουτισμένο άρθρο, το οποίο ενσωματώνει στις αρχικές πληροφορίες όλες τις πρόσθετες. Το εντυπωσιακό είναι ότι όταν έδωσαν τα άρθρα αυτά σε αναγνώστες για να τα διαβάσουν, οι τελευταίοι δεν αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για άρθρα γραμμένα από διαφορετικούς συντάκτες. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου