Καθώς η ανθρωπότητα παλεύει να βρει εναλλακτικές μορφές ενέργειας, οι επιστήμονες έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην ύστατη μορφή ανανεώσιμης ενέργειας: τον Ήλιο.
Ο ηλιακός άνεμος βασικά είναι ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων, το οποίο κινείται έξω από την ανώτατη ατμόσφαιρα του Ήλιου. Κινείται προς τη Γη αλλά και προς τους άλλους πλανήτες και πολύ πιθανόν να μπορεί να δώσει ενέργεια σε όλο τον πλανήτη μας.
Αν και οι επιστήμονες τον έχουν ονομάσει “άνεμο”, στην πραγματικότητα δεν μπορεί να παράσχει ενέργεια από τις ανεμογεννήτριες. Η ενέργεια από αυτόν τον άνεμο μπορουμε να την πάρουμε από ένα γιγαντιαίο πανί που θα βρίσκεται στο διάστημα ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη.
Στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον το ζήτημα της άντλησης ενέργειας από τον ηλιακό άνεμο κυριάρχησε στις συζητήσεις των επιστημόνων, μετά την πρόταση μιας συγκεκριμένης ομάδας για την εκμετάλλευση του.
“Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας, αν κολλήσουμε 300 μέτρα χάλκινου καλωδίου σε έναν δέκτη δύο μέτρων και ένα πανί 10 μέτρων, θα μπορέσουμε να δώσουμε ενέργεια σε 1.000 σπίτια. Ένας δορυφόρος με καλώδιο ενός χιλιομέτρου και ένα πανί 8,4 χιλιομέτρων, που θα είναι τοποθετημένος στην ίδια τροχιά, θα μπορεί να μας δώσει 1 δισεκατομμύριο δισεκατομμυρίων γιγαβάτ ενέργειας”.
Το ζήτημα όμως είναι πως θα πάρουμε όλη αυτήν την ενέργεια στον πλανήτη. Μια ιδέα είναι η χρήση μιας συμπυκνωμένης ακτίνας λέιζερ η οποία θα στέλνει την ενέργεια στη Γη. Όμως θα πρέπει να διανύει εκατομμύρια χιλιόμετρα ανάμεσα στον δορυφόρο και το στόχο της στη Γη, που μέχρι να φτάσει θα έχει διευρυνθεί και χάσει τελικά μεγάλο ποσοστό ενέργειας.
Δυστυχώς στο συνέδριο της Ουάσινγκτον δεν βρέθηκε κάποια αξιόπιστη λύση στο πρόβλημα, όμως έχουμε εμπιστοσύνη στους σύγχρονους επιστήμονες, αφού διαθέτουν τα πιο δημιουργικά μυαλά της ανθρωπότητας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου