Αν κανείς σας ρωτούσε, ποιο είναι το πιο έξυπνο και φιλικό θηλαστικό που υπάρχει στην Ελλάδα, σίγουρα η απάντηση δε θα σας έπαιρνε πολύ ώρα: το δελφίνι! Και αυτό, όχι μόνο γιατί το δελφίνι ήταν αυτό που έσωσε τη ζωή του τραγουδιστή Αρίωνα, όπως μας λέει η ελληνική μυθολογία, αλλά και γιατί, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, τα δελφίνια είναι έξυπνα, κοινωνικά, περίεργα και θαρραλέα.Ανήκουν στην τάξη των κητωδών (78 είδη περίπου) όπως και οι συγγενικές τους φάλαινες. Σήμερα, υπάρχουν περισσότερα από 32 είδη δελφινιών, τα οποία απαντώνται όχι μόνο σε θάλασσες και ωκεανούς, αλλά και σε ποτάμια της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Κίνας και του Πακιστάν. Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια, και οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ήταν χερσαία θηλαστικά που με την πάροδο του χρόνου προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο και έγιναν αμφίβια, προτού εξελιχθούν σε θαλάσσια θηλαστικά.Αναπνέουν με πνεύμονες και διατηρούν, όπως ο άνθρωπος, σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός τους ανεξάρτητα από αυτήν του περιβάλλοντος. Καλύπτονται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο προσφέρει μόνωση και βοηθά στην κολύμβηση. Τα θωρακικά πτερύγια βοηθούν επίσης στην κολύμβηση, το ουραίο χρησιμοποιείται για ώθηση, ενώ το ραχιαίο προσφέρει ισορροπία μέσα στο νερό. Αναπνέουν με πνεύμονες και διατηρούν, όπως ο άνθρωπος, σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός τους ανεξάρτητα από αυτήν του περιβάλλοντος. Καλύπτονται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο προσφέρει μόνωση και βοηθά στην κολύμβηση. Τα θωρακικά πτερύγια βοηθούν επίσης στην κολύμβηση, το ουραίο χρησιμοποιείται για ώθηση, ενώ το ραχιαίο προσφέρει ισορροπία μέσα στο νερό.Στο μεγάλο και καμπύλο μέτωπό τους βρίσκεται το σύστημα ηχοεντοπισμού, ένα είδος σόναρ, με τη βοήθεια του οποίου προσανατολίζονται, εντοπίζουν την τροφή και επικοινωνούν μεταξύ τους. Επίσης, μπορούν και επικοινωνούν με σφυρίγματα, κρότους και ήχους που παράγουν με τα σαγόνια τους. Τα δελφίνια φαίνεται να έχουν αναπτύξει ένα είδος επικοινωνίας, το οποίο οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να αποκωδικοποιήσουν.Μετά την ηλικία των πέντε ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε δύο με τρία χρόνια, έπειτα από κύηση 12 μηνών, γεννούν ένα μικρό, μήκους περίπου 1μ., το οποίο θηλάζει και παραμένει με τη μητέρα του τρία έως έξι χρόνια.
Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται εννέα είδη δελφινιών. Από αυτά τα πιο συνηθισμένα είναι τέσσερα: το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το κοινό (Delphinus delphis), και με μικρότερη παρουσία το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). Πολύ πιο σπάνια συναντώνται το Μαυροδέλφινο, η Ψευδοόρκα, η Όρκα το Στενόρυγχο δελφίνι και η μικρή Φώκαινα.
Ταυτότητα
Επιστημονικό όνομα: Delphinus delphis
Κοινό όνομα: Δελφίνι
Βάρος: 75-110 κιλά
Μήκος: 1,5-2,0 μέτρα (μέγιστο 3,5μ.)
Σχήμα: Λεπτό σώμα, προτεταμένο και μυτερό ρύγχος, ψηλό ραχιαίο πτερύγιο σε σχήμα μισοφέγγαρου, στο μέσο του σώματος
Χρώμα: Το χρώμα της ράχης ποικίλλει (μαύρο, σκούρο μπλε, γκρι), κοιλιά και πλευρά ασπροκίτρινα, ουρά ανοιχτόχρωμη γκρίζα.
Βιότοπος: Ζει σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, σε μικρές ομάδες
Μέσος όρος ζωής: 20 - 40 χρόνια
Κύριες απειλές: Η έλλειψη τροφής λόγω υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία, κυρίως αφρόδιχτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου