Υπεράνω πάσης υποψίας ήσαν οι συλληφθέντες του κυκλώματος σκληρής παιδικής πορνογραφίας, που χάριν των συντονισμένων προσπαθειών της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, βρίσκονται στα χέρια της αστυνομίας. Ανάμεσα σε γιατρούς, πολιτικούς μηχανικούς, επιχειρηματίες και άλλους,βρίσκεται και ο "άγιος" Αρχιμανδρίτης Φώτιος Μακρυστάθης, 44 ετών, κάτοικος Πειραιά, όπου και λειτουργεί στην εκκλησία Άγιος Δημήτριος του Τσεραμιού Σπάρτης. Αμφότεροι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα.Η κατάσταση πλέον είναι ανεξέλεγκτη, και ας προσπαθούν κάποιοι τυφλοί και μωροί να αποδώσουν κάτι τέτοια αναθέματα σε μεμονωμένα κρούσματα.Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να καταλάβει επιτέλους το ορθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα, ότι, το ιερατείο που σφετερίζεται τα υπουργήματα του Ιησού Χριστού, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, διότι οι περισσότεροι είναι βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο της αμαρτίας, ούτε και έχουν κάποια -έστω και μηδαμινή- σχέση με τους άγιους μαθητές του Χριστού.Ο Αρχιμανδρίτης της Ορθοδόξου εκκλησίας, θεωρείται από την Ορθόδοξη εκκλησία ως ένας άγιος "διάδοχος" των Αποστόλων, και οι ορθόδοξοι πιστοί τον προσκυνούν, εξομολογούνται σ' αυτόν, επικαλούνται τις μεσιτείες του προς τον Θεό, έτσι για να ησυχάσουν την συνείδηση τους ότι έκαναν το θρησκευτικό τους χρέος, και για να μπορούν έπειτα "ανενόχλητοι" να εξακολουθούν στην αμαρτία. Αυτός ο ψευδοδιάδοχος των Αποστόλων, όμως, παράλληλα με τις λειτουργίες του... στα είδωλα, διακινούσε και σκληρό πορνογραφικό υλικό από το διαδίκτυο, με παιδιά έως και 14 ετών, ενώ η σκληρότητα της σατανικής του ψυχής δεν τον έλεγξε στην θέα σκληρού βιασμού παιδιών 3 ετών αλλά και βρεφών μόλις 6 μηνών, που βρέθηκε στην εν λόγω διακίνηση.
Ως συνήθως, η επικρατούσα κρατική εκκλησία θα αρκεστεί σε μιά ξερή τυπική δήλωση επί του (ανα)θέματος, και αν ο εν λόγω αρχιμανδρίτης δέν έχει "δύναμη" να κρατά κάποιους στο χέρι, θα τον καθαιρέσουν, και θα... ησυχάσουν. Θα συνεχίσουν όμως με περίσσιο θράσος να υποστηρίζουν ότι εξακολουθούν να είναι "διάδοχοι" των Αποστόλων, άσχετα εάν και άλλος ένας "διάδοχος", ο Αρχιμανδρίτης Φώτιος Μακρυστάθης, πηγαίνει να κάνει παρέα στον Κορυδαλλό τον άλλον "διάδοχο" που ξέρει να... "κουνάει την αχλαδιά", τον μητροπολίτη Μπεζενίτη...!!!Ο Αρχιμανδρίτης ως πρώτη δικαιολογία είπε στην εισαγγελέα ότι το πορνογραφικό αυτό υλικό το το έδωσαν ενορίτες του που πήγαν να εξομολογηθούν σ' αυτόν, και έτσι ήθελαν να εξιλεωθούν. Ο "διάδοχος" των Αποστόλων αρκείται στο ψέμα για να αποποιηθεί τις ευθύνες. Ο Μητροπολίτης Σπάρτης έθεσε σε αργία τον σιχαμένο τράγο με την παρακάτω "ξερή" γραπτή ανακοίνωση.
Θλίψη μας προξενεί και η δήλωση του μητροπολίτη Σπάρτης Ευσταθίου για τον τρόπο που χειροτονεί ιερείς. Τον εν λόγω Αρχιμανδρίτη τον έχει στους κόλπους της μητρόπολης του διότι και ο πατέρας του ήταν ιερωμένος, και λόγω ανάγκης, για να βοηθήσει στην φτώχια τους, έκανε και τον Φώτη Μακρυστάθη ιερωμένο, δηλαδή, έναν ακόμη "διάδοχο" των Αποστόλων...!!! (έτσι για να έχουμε μπόλικους μήπως και εκλείψει το νταμάρι). Αυτή είναι η πνευματική κατάντια των παπάδων, δυστυχώς. Νομίζουν οι παπάδες ότι έπιασαν τον... παπά από τα γένια, έχοντας -δήθεν- την εξουσία να κατασκευάζουν "μεσίτες" μεταξύ Θεού και ανθρώπων, άσχετα εάν αυτοί οι "μεσίτες" είναι παιδόφιλοι ηδονοβλεψίες(Μακρυστάθης), ομοφυλόφιλοι(Μπεζενίτης), απατεώνες(Πατριάρχες Ιεροσολύμων περί "αγίου" φωτός), κ.λ.π. Σημειωτέον ότι τον παιδόφιλο Μητροπολίτη είχαν σχέδια να τον προωθήσουν και στη θέση του Δεσπότη...!!!
Και το άκρον άωτον της πνευματικής τύφλωσης είναι ότι στην χειροτονία του εν λόγω Αρχιμανδρίτη (όπως και όλων των άλλων) το ορθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα φωνάζει με αλαλαγμούς: "άξιος, άξιος". Την αξία τους την βλέπουμε συχνά, γι' αυτό και δεν μπορούμε να αποφύγουμε την επανάληψη των λόγων του διδάσκαλου του ελληνικού γένους, Αδαμάντιου Κοραή, που είπε:
«Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού».
Τί λέτε..., δεν είναι καιρός να εγερθούμε εκ του ύπνου;;;
Μετά από την ανακριτική διαδικασία, ο Αρχιμανδρίτης Φώτιος Μακρυστάθης κρίθηκε προφυλακιστέος και οδηγήθηκε στις φυλακές. Η αλήθεια όμως είναι, ότι, εάν δεν εντοπίσουν και συλλάβουν τους παραγωγούς της παιδικής πορνογραφίας, οι διάφοροι "αρχιμανδρίτες" θα εξακολουθούν να υπάρχουν και να ενθαρρύνουν το κάθε ανώμαλο και διεφθαρμένο σκουλήκι να καταστρέφει την παιδική αθωότητα.
Στο ίδιο κελί με τον "κουνιστό" Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη βρίσκεται πλέον ο σατανικός παιδόφιλος της ορθοδόξου εκκλησίας, Αρχιμανδρίτης Φώτιος Μακρυστάθης.
ΙΔΟΥ ΟΙ... ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ "ΔΙΑΔΟΧΟΙ" ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΛΗΤΕΣ ΙΕΡΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ;;; ΑΚΟΜΑ...;;;!!!
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
Ως πότε…Έλληνες,
Ως πότε θα κηδεύουμε νεκρούς αδικοσκοτωμένους;Ως πότε θα κηδεύουμε την Ελλάδα, τα οράματα, τις αξίες, τα ιδανικά;Ως πότε θα θρηνούμε χαμένες πατρίδες, περασμένα μεγαλεία;
Δε φτάνει πια η τόση υπομονή στο τόσο κακό που μας γίνεται;
Έλληνες, εγερθείτε! Ξυπνάτε Έλληνες! Ελλάδα, ανάστα με το σταυρό και το σπαθί. Σήμερα οι Κύπριοι αδελφοί, αύριο εμείς.
Ας το νοιώσουμε επιτέλους, ο πόλεμος είναι ακήρυχτος αλλά συνεχής. Κι όσοι θαρρούν πως γίναμε Ελβετία, δεν έχουν θέση στις επάλξεις, στα κατώγια και στα καταγώγια, εκεί όπου συχνάζουν, να παραμείνουν. Οι αντρειωμένοι στις επάλξεις, στον αγώνα της δικαιοσύνης. "Οι καιροί ου μενετοί".
Χρωστάμε μεγάλη χάρη στους Κύπριους ήρωες, τον Τάσο Ισαάκ και το Σολωμό Σολωμού. Μας ξυπνήσανε (για λίγο;) απ' το λήθαργο της καλοζωίας. Στα δικά τους φέρετρα ακουμπάει η Ελλάδα, τα οράματα, οι αξίες, τα ιδανικά και όχι στα δημοσίας δαπάνης δημαγωγών πολιτικών ή λαμπρών ηθοποιών.
Αυτοί οι νεκροί δίνουν ζωή γιατί αψηφούν τη ζωή της αφασίας, του λήθαργου, της καλοπέρασης και του συμβιβασμού με την αδικία. Αγωνίζονται. Στην καρδιά τους μιλάει ο Θεός, στην ψυχή τους η Ελλάδα, στο αίμα τους τρέχουν τα οράματα, οι αξίες, τα ιδανικά, οι παραδόσεις του γένους και όχι μόνο τα σφηνάκια ή τα κοκτέιλ και τα ουισκάκια που πίνονται τα βραδάκια στα ημισκότεινα μπαράκια της μοιρολατρίας, της αδιαφορίας, του ωχαδερφισμού, της ντόλτσε βίτας.
Μας λένε οι πολιτικοί αρχηγοί, υπομονή. Απαντάμε: Άραγε η υπομονή είναι πάντα σωφροσύνη ή κάποτε φανερώνει και δειλία των κρατούντων να σηκώσουν τα λάβαρα του αγώνα;
Μας λένε περιμένετε, η δημοκρατία, η πολιτική και οι πολιτικοί μας θα βρουν τις λύσεις…… κάποτε. Μας λένε δηλαδή, περιμένετε, θα μας αποτελειώσουν οι εχθροί μας , όλους μαζί, μια και καλή όταν εκείνοι τ' αποφασίσουν και δεν είναι σωστό ένας – ένας άκαιρα, να πηγαίνουμε σα τ' αρνιά στο σφάξιμο.
Μας λένε πως οι αντίπαλοι είναι περισσότεροι και θα χαθούμε, θα νικηθούμε. Δεν θα τους θυμίσουμε την ιστορία μας, απλά θα τους ρωτήσουμε: Έγινε ποτέ πόλεμος ή επανάσταση επειδή ήταν 100% βέβαιο το νικηφόρο αποτέλεσμα;".
Μας λένε θα χυθεί αίμα, θα πεθάνουμε. Σα Χριστιανοί πρέπει ν' απαντήσουμε πως την αμαρτία φοβόμαστε και όχι το θάνατο. Σαν Έλληνες να προτιμήσουμε τιμημένο θάνατο παρά ζωή ατιμίας.
Έτσι πρέπει να μιλήσουμε, έτσι πρέπει να σκεφτούμε. Έτσι θα' θελαν ο Τάσος και ο Σολωμός. Η θυσία τους μόνο έτσι δε θα πάει χαμένη. Μόνο έτσι:
Αυτή η σημαία των Τούρκων βαρβάρων θα υποσταλεί οριστικά.
Αυτός ο τουρκικός στρατός κατοχής της Κύπρου θα αποχωρήσει.
Δε φτάνει πια η τόση υπομονή στο τόσο κακό που μας γίνεται;
Έλληνες, εγερθείτε! Ξυπνάτε Έλληνες! Ελλάδα, ανάστα με το σταυρό και το σπαθί. Σήμερα οι Κύπριοι αδελφοί, αύριο εμείς.
Ας το νοιώσουμε επιτέλους, ο πόλεμος είναι ακήρυχτος αλλά συνεχής. Κι όσοι θαρρούν πως γίναμε Ελβετία, δεν έχουν θέση στις επάλξεις, στα κατώγια και στα καταγώγια, εκεί όπου συχνάζουν, να παραμείνουν. Οι αντρειωμένοι στις επάλξεις, στον αγώνα της δικαιοσύνης. "Οι καιροί ου μενετοί".
Χρωστάμε μεγάλη χάρη στους Κύπριους ήρωες, τον Τάσο Ισαάκ και το Σολωμό Σολωμού. Μας ξυπνήσανε (για λίγο;) απ' το λήθαργο της καλοζωίας. Στα δικά τους φέρετρα ακουμπάει η Ελλάδα, τα οράματα, οι αξίες, τα ιδανικά και όχι στα δημοσίας δαπάνης δημαγωγών πολιτικών ή λαμπρών ηθοποιών.
Αυτοί οι νεκροί δίνουν ζωή γιατί αψηφούν τη ζωή της αφασίας, του λήθαργου, της καλοπέρασης και του συμβιβασμού με την αδικία. Αγωνίζονται. Στην καρδιά τους μιλάει ο Θεός, στην ψυχή τους η Ελλάδα, στο αίμα τους τρέχουν τα οράματα, οι αξίες, τα ιδανικά, οι παραδόσεις του γένους και όχι μόνο τα σφηνάκια ή τα κοκτέιλ και τα ουισκάκια που πίνονται τα βραδάκια στα ημισκότεινα μπαράκια της μοιρολατρίας, της αδιαφορίας, του ωχαδερφισμού, της ντόλτσε βίτας.
Μας λένε οι πολιτικοί αρχηγοί, υπομονή. Απαντάμε: Άραγε η υπομονή είναι πάντα σωφροσύνη ή κάποτε φανερώνει και δειλία των κρατούντων να σηκώσουν τα λάβαρα του αγώνα;
Μας λένε περιμένετε, η δημοκρατία, η πολιτική και οι πολιτικοί μας θα βρουν τις λύσεις…… κάποτε. Μας λένε δηλαδή, περιμένετε, θα μας αποτελειώσουν οι εχθροί μας , όλους μαζί, μια και καλή όταν εκείνοι τ' αποφασίσουν και δεν είναι σωστό ένας – ένας άκαιρα, να πηγαίνουμε σα τ' αρνιά στο σφάξιμο.
Μας λένε πως οι αντίπαλοι είναι περισσότεροι και θα χαθούμε, θα νικηθούμε. Δεν θα τους θυμίσουμε την ιστορία μας, απλά θα τους ρωτήσουμε: Έγινε ποτέ πόλεμος ή επανάσταση επειδή ήταν 100% βέβαιο το νικηφόρο αποτέλεσμα;".
Μας λένε θα χυθεί αίμα, θα πεθάνουμε. Σα Χριστιανοί πρέπει ν' απαντήσουμε πως την αμαρτία φοβόμαστε και όχι το θάνατο. Σαν Έλληνες να προτιμήσουμε τιμημένο θάνατο παρά ζωή ατιμίας.
Έτσι πρέπει να μιλήσουμε, έτσι πρέπει να σκεφτούμε. Έτσι θα' θελαν ο Τάσος και ο Σολωμός. Η θυσία τους μόνο έτσι δε θα πάει χαμένη. Μόνο έτσι:
Αυτή η σημαία των Τούρκων βαρβάρων θα υποσταλεί οριστικά.
Αυτός ο τουρκικός στρατός κατοχής της Κύπρου θα αποχωρήσει.
Μήπως η προθανάτια εμπειρία και το «φως στο τούνελ» είναι αναμνήσεις της τραυματικής εμπειρίας της γέννας;
Είναι μάλλον απίθανο.Κατ’ αρχάς, το «τούνελ» της γέννησης δεν έχει προοπτική, δηλαδή βάθος. Τα τείχη του κόλπου έχουν ελαστικότητα και αγκαλιάζουν το περίγραμμα του μωρού, το οποίο πιέζεται να βγει στον κόσμο. Υπό κανονικές συνθήκες, το βρέφος εξέρχεται με το κεφάλι και το αιδοίο ανοίγει μόνο όταν δεχτεί αρκετή πίεση. Ακόμα κι αν το μωρό δεν είχε τα μάτια του κλειστά, το πρόσωπό του θα ήταν πιεσμένο πάνω στα ελαστικά τοιχώματα του κλειστού σωλήνα.Αυτό δε σημαίνει ότι δε διατηρούμε κάποιες μνήμες από τη γέννα, οι οποίες επιστρέφουν στη διάρκεια μιας προθανάτιας εμπειρίας, εντούτοις το «φως στο τούνελ» δεν είναι μία απ’ αυτές. Η συνήθης ανάμνηση της γέννησης δίνει την αίσθηση μιας αργής κίνησης υπό πίεση μέσα σ’ ένα μαύρο σωλήνα, αυτή δεν είναι όμως η εμπειρία που περιγράφουν όσοι επιστρέφουν από κώμα. Σχετική μελέτη κατέδειξε ότι την εμπειρία του «τούνελ» αναφέρουν με μικρές διαφοροποιήσεις τόσο οι άνθρωποι που γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό όσο κι εκείνοι που γεννήθηκαν με καισαρική.
Γιατί οι γενιές αλλάζουν κάθε 25 χρόνια
Πρόκειται για στατιστική σύμβαση. Τα 25 χρόνια επιλέχθηκαν ως η πιο πιθανή ηλικία του πρώτου τοκετού μιας γυναίκας. Ο αριθμός υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί στο μέσο όρο του πληθυσμού.Φυσικά υπάρχουν πολιτιστικές και τοπικές διαφοροποιήσεις οι οποίες είτε αυξάνουν είτε μειώνουν την ηλικία της πρώτης εγκυμοσύνης, συντομεύοντας ή επιμηκύνοντας το χρόνο που μεσολαβεί από τη μια γενιά στην άλλη. Στην Ευρώπη αυτή η ηλικία είναι μεγαλύτερη και κυμαίνεται γύρω στα 29 χρόνια.
Τον υψηλότερο μέσο όρο έχει η Iρλανδία (30,2 χρόνων) και το χαμηλότερο η Aυστρία (27,8). Η Eλλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσο, με ηλικία πρώτου τοκετού τα 28,4 χρόνια.
Τον υψηλότερο μέσο όρο έχει η Iρλανδία (30,2 χρόνων) και το χαμηλότερο η Aυστρία (27,8). Η Eλλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσο, με ηλικία πρώτου τοκετού τα 28,4 χρόνια.
Ανακαλύφθηκε το νευρωνικό αποτύπωμα της νοοτροπίας του «κοπαδιού
Μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα αποκάλυψε την εγκεφαλική δραστηριότητα που αποτυπώνει την τάση των ανθρώπων να «ακολουθούν το πλήθος». Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Neuron», παρέχει ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με το πώς η συμπεριφορά ενός ατόμου καθοδηγείται από τη συμπεριφορά των γύρω του.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει τη σημαντική επίδραση της κοινής γνώμης στην ατομική συμπεριφορά και κρίση, καθώς όλοι λίγο-πολύ τείνουμε να λαμβάνουμε υπόψη τη συμπεριφορά των άλλων και να «καθοδηγούμαστε» ως προς το ποια θεωρείται αναμενόμενη και επιτρεπτή συμπεριφορά και ποια όχι. Έτσι, οι άνθρωποι συχνά αλλάζουν τις αντιλήψεις και τις αποφάσεις τους μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν με τη συμπεριφορά της ομάδας όπου ανήκουν.
Τώρα, για πρώτη φορά, ερευνητές του ολλανδικού Κέντρου Γνωσιακής Νευροαπεικόνισης F.C.Donders, με επικεφαλής τον δρα Βασίλι Κλουτσάρεφ, μελέτησαν τους νευρωνικούς μηχανισμούς της κοινωνικής συμμόρφωσης. Χρησιμοποιώντας τομογραφία μαγνητικού συντονισμού σε ομάδα εθελοντών, ανακάλυψαν ότι μια σύγκρουση αντιλήψεων με την κοινή γνώμη (τις αντιλήψεις της ομάδας) πυροδοτεί μια συγκεκριμένη δραστηριότητα στον εγκέφαλο και μιαν ανάλογη εγκεφαλική προσαρμογή-συμμόρφωση από την πλευρά του ατόμου.
Η έρευνα ερμηνεύει, με όρους νευρωνικής δραστηριότητας, γιατί οι άνθρωποι, συχνά με αυτόματο τρόπο, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε αυτήν της πλειοψηφίας, όταν ο εγκέφαλός τους λάβει το μήνυμα «λάθους» από τους γύρω. Ο εγκέφαλος συνεχώς αγρυπνεί για το πιο «θεμελιώδες κοινωνικό λάθος», που, κατά τους ερευνητές, δεν είναι παρά το να είναι κανείς πολύ διαφορετικός από τους άλλους.
Ο εγκέφαλος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «επανεκπαιδεύει» τον εαυτό του, όταν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε σύγκρουση με τους άλλους, μια διαδικασία που μπορεί να ερμηνεύσει ποικίλα φαινόμενα, όπως γιατί οι άνθρωποι ακολουθούν τις τάσεις της μόδας ή αποδέχονται ακραία πολιτικά κινήματα όπως ο ναζισμός.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει τη σημαντική επίδραση της κοινής γνώμης στην ατομική συμπεριφορά και κρίση, καθώς όλοι λίγο-πολύ τείνουμε να λαμβάνουμε υπόψη τη συμπεριφορά των άλλων και να «καθοδηγούμαστε» ως προς το ποια θεωρείται αναμενόμενη και επιτρεπτή συμπεριφορά και ποια όχι. Έτσι, οι άνθρωποι συχνά αλλάζουν τις αντιλήψεις και τις αποφάσεις τους μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν με τη συμπεριφορά της ομάδας όπου ανήκουν.
Τώρα, για πρώτη φορά, ερευνητές του ολλανδικού Κέντρου Γνωσιακής Νευροαπεικόνισης F.C.Donders, με επικεφαλής τον δρα Βασίλι Κλουτσάρεφ, μελέτησαν τους νευρωνικούς μηχανισμούς της κοινωνικής συμμόρφωσης. Χρησιμοποιώντας τομογραφία μαγνητικού συντονισμού σε ομάδα εθελοντών, ανακάλυψαν ότι μια σύγκρουση αντιλήψεων με την κοινή γνώμη (τις αντιλήψεις της ομάδας) πυροδοτεί μια συγκεκριμένη δραστηριότητα στον εγκέφαλο και μιαν ανάλογη εγκεφαλική προσαρμογή-συμμόρφωση από την πλευρά του ατόμου.
Η έρευνα ερμηνεύει, με όρους νευρωνικής δραστηριότητας, γιατί οι άνθρωποι, συχνά με αυτόματο τρόπο, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε αυτήν της πλειοψηφίας, όταν ο εγκέφαλός τους λάβει το μήνυμα «λάθους» από τους γύρω. Ο εγκέφαλος συνεχώς αγρυπνεί για το πιο «θεμελιώδες κοινωνικό λάθος», που, κατά τους ερευνητές, δεν είναι παρά το να είναι κανείς πολύ διαφορετικός από τους άλλους.
Ο εγκέφαλος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «επανεκπαιδεύει» τον εαυτό του, όταν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε σύγκρουση με τους άλλους, μια διαδικασία που μπορεί να ερμηνεύσει ποικίλα φαινόμενα, όπως γιατί οι άνθρωποι ακολουθούν τις τάσεις της μόδας ή αποδέχονται ακραία πολιτικά κινήματα όπως ο ναζισμός.
Οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναι κληρονομικές ή επίκτητες;
Πολυάριθμες μελέτες σε μονοζυγωτικούς διδύμους (αυτούς που είναι όμοιοι μεταξύ τους) έχουν δείξει ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναι κληρονομικές, τουλάχιστον στους άντρες.
Κανένας έφηβος που αποκαλύπτει την ομοφυλοφιλία του δεν αισθάνεται ότι τη διδάχτηκε από τους γονείς του. Επίσης, κανένας δε μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον από όπου απουσιάζουν τα άτομα του αντίθετου φύλου ή οι ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Από πού λοιπόν θα μπορούσε να διδαχτεί το σεξουαλικό προσανατολισμό προς άτομα του ιδίου φύλου; Πιθανόν η ίδια η φυσική επιλογή να ευνοεί ένα «γονίδιο της ομοφυλοφιλίας». Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, τα ίδια γονίδια που κάνουν την κόρη ενός ζευγαριού ελκυστική να κάνουν το γιο τους γκέι. Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο ότι οι έρευνες πάνω στη γυναικεία ομοφυλοφιλία δεν έχουν οδηγήσει σε σαφή συμπεράσματα.
Κανένας έφηβος που αποκαλύπτει την ομοφυλοφιλία του δεν αισθάνεται ότι τη διδάχτηκε από τους γονείς του. Επίσης, κανένας δε μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον από όπου απουσιάζουν τα άτομα του αντίθετου φύλου ή οι ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Από πού λοιπόν θα μπορούσε να διδαχτεί το σεξουαλικό προσανατολισμό προς άτομα του ιδίου φύλου; Πιθανόν η ίδια η φυσική επιλογή να ευνοεί ένα «γονίδιο της ομοφυλοφιλίας». Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, τα ίδια γονίδια που κάνουν την κόρη ενός ζευγαριού ελκυστική να κάνουν το γιο τους γκέι. Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο ότι οι έρευνες πάνω στη γυναικεία ομοφυλοφιλία δεν έχουν οδηγήσει σε σαφή συμπεράσματα.
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Πατέρας στα 111 χρόνια του
Ένα σπάνιο ερπετό της Νέας Ζηλανδίας έγινε πατέρας, πιθανόν για πρώτη φορά, σε ηλικία 111 ετών.
Οι ιδιοκτήτες του Χένρι πίστευαν ότι είχε περάσει την αναπαραγωγική του ηλικία, καθώς δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της 40χρονης αιχμαλωσίας του. Ωστόσο, ζευγάρωσε με την 80χρονη Μίλρεντ τον προηγούμενο Ιούλιο και 11 από τα αυγά που γέννησε, έχουν πλέον εκκολαφθεί.
Ο Χένρι ανήκει στο είδος τουατάρα. Έφτασε στο Μουσείο Σάουθλαντ το 1970 και, σύμφωνα με τα λεγόμενα των υπαλλήλων, σύντομα έγινε υπέρβαρος και τεμπέλης. Ήταν γνωστός για τον νευρικό χαρακτήρα του και συνήθιζε να επιτίθεται στα άλλα τουατάρα, υποχρεώνοντας το μουσείο να τον κρατήσει σε απομόνωση για πολλά χρόνια.
Ωστόσο, μετά από εγχείρηση στην οποία υπεβλήθη για αφαίρεση όγκου, υπέστη «μείζονα μεταμόσχευση προσωπικότητας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο υπεύθυνος για τα τουατάρα στο μουσείο, Λίντσεϊ Χάζλεϊ. «Έχω φροντίσει πολλά αυγά μέχρι τώρα αλλά αυτά είναι ιδιαίτερα επειδή ανήκουν στον Χένρι», δήλωσε ο κος Hazley σε τοπική εφημερίδα.
Τα τουατάρα, τα οποία ενδημούν μόνο στη Νέα Ζηλανδία, αναφέρονται πολλές φορές ως «ζωντανά απολιθώματα». Είναι το μόνο είδος που επιβίωσε από μία οικογένεια ειδών που περπατούσαν στη Γη μαζί με τους δεινόσαυρους, πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια.
Το μουσείο διαθέτει πλέον 70 από αυτά τα σπάνια πλάσματα και ο κος Χάζλεϊ είναι αισιόδοξος ότι ο Χένρι θα ξαναγίνει γονιός στο μέλλον. Ζει μαζί με άλλα τρία θηλυκά τουατάρα «με μεγάλη αρμονία» και ο κος Χάζλεϊ περιγράφει την εκκόλαψη των αυγών ως «την ολοκλήρωση μιας ιστορίας αγάπης».
Οι ιδιοκτήτες του Χένρι πίστευαν ότι είχε περάσει την αναπαραγωγική του ηλικία, καθώς δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της 40χρονης αιχμαλωσίας του. Ωστόσο, ζευγάρωσε με την 80χρονη Μίλρεντ τον προηγούμενο Ιούλιο και 11 από τα αυγά που γέννησε, έχουν πλέον εκκολαφθεί.
Ο Χένρι ανήκει στο είδος τουατάρα. Έφτασε στο Μουσείο Σάουθλαντ το 1970 και, σύμφωνα με τα λεγόμενα των υπαλλήλων, σύντομα έγινε υπέρβαρος και τεμπέλης. Ήταν γνωστός για τον νευρικό χαρακτήρα του και συνήθιζε να επιτίθεται στα άλλα τουατάρα, υποχρεώνοντας το μουσείο να τον κρατήσει σε απομόνωση για πολλά χρόνια.
Ωστόσο, μετά από εγχείρηση στην οποία υπεβλήθη για αφαίρεση όγκου, υπέστη «μείζονα μεταμόσχευση προσωπικότητας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο υπεύθυνος για τα τουατάρα στο μουσείο, Λίντσεϊ Χάζλεϊ. «Έχω φροντίσει πολλά αυγά μέχρι τώρα αλλά αυτά είναι ιδιαίτερα επειδή ανήκουν στον Χένρι», δήλωσε ο κος Hazley σε τοπική εφημερίδα.
Τα τουατάρα, τα οποία ενδημούν μόνο στη Νέα Ζηλανδία, αναφέρονται πολλές φορές ως «ζωντανά απολιθώματα». Είναι το μόνο είδος που επιβίωσε από μία οικογένεια ειδών που περπατούσαν στη Γη μαζί με τους δεινόσαυρους, πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια.
Το μουσείο διαθέτει πλέον 70 από αυτά τα σπάνια πλάσματα και ο κος Χάζλεϊ είναι αισιόδοξος ότι ο Χένρι θα ξαναγίνει γονιός στο μέλλον. Ζει μαζί με άλλα τρία θηλυκά τουατάρα «με μεγάλη αρμονία» και ο κος Χάζλεϊ περιγράφει την εκκόλαψη των αυγών ως «την ολοκλήρωση μιας ιστορίας αγάπης».
Γιατί η πίτσα είναι στρογγυλή;
Ο πρόγονος της πίτσας γεννήθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου ανακαλύφθηκε το ζύμωμα του ψωμιού. Ήταν ένα είδος στρογγυλής πίτας που στο σχήμα και στο χρώμα θύμιζε τον ηλιακό δίσκο. Ψηνόταν σε πυρωμένες πέτρες κι αργότερα στο φούρνο.
Και οι Έλληνες έτρωγαν ένα είδος στρογγυλής πίτσας που αποκαλούσαν μάζα, ενώ οι Ρωμαίοι μαγείρευαν πίτες ζυμαρικών που ονόμαζαν πλακέντα και όφα. Η τελευταία παρασκευαζόταν από κριθάρι και νερό. Στις θρησκευτικές τελετές των πρώτων χριστιανικών χρόνων χρησιμοποιούνταν άζυμα ψωμιά σε κυκλικό σχήμα.
Γύρω στο έτος 1000 άρχισαν να μιλούν για picea (ψωμί λεπτό και στρογγυλό, αρτυσμένο με λάδι ή λαρδί και βότανα). Λίγο αργότερα η λέξη picea έγινε πίτσα, αλλά το σημερινό κλασικό σχήμα της το οφείλουμε στους φουρνάρηδες της Νάπολης του 18ου και 19ου αιώνα καθώς και στην εισαγωγή της ντομάτας από την Αμερική.
Η στρογγυλή φόρμα με τα χοντρά και ανασηκωμένα άκρα επέτρεπε στην πίτσα να διπλώνεται σε τρίγωνο για να συγκρατεί τη στρώση της ντομάτας και να διατηρείται ζεστή, ώστε να την τρώει κάποιος στο δρόμο.
Και οι Έλληνες έτρωγαν ένα είδος στρογγυλής πίτσας που αποκαλούσαν μάζα, ενώ οι Ρωμαίοι μαγείρευαν πίτες ζυμαρικών που ονόμαζαν πλακέντα και όφα. Η τελευταία παρασκευαζόταν από κριθάρι και νερό. Στις θρησκευτικές τελετές των πρώτων χριστιανικών χρόνων χρησιμοποιούνταν άζυμα ψωμιά σε κυκλικό σχήμα.
Γύρω στο έτος 1000 άρχισαν να μιλούν για picea (ψωμί λεπτό και στρογγυλό, αρτυσμένο με λάδι ή λαρδί και βότανα). Λίγο αργότερα η λέξη picea έγινε πίτσα, αλλά το σημερινό κλασικό σχήμα της το οφείλουμε στους φουρνάρηδες της Νάπολης του 18ου και 19ου αιώνα καθώς και στην εισαγωγή της ντομάτας από την Αμερική.
Η στρογγυλή φόρμα με τα χοντρά και ανασηκωμένα άκρα επέτρεπε στην πίτσα να διπλώνεται σε τρίγωνο για να συγκρατεί τη στρώση της ντομάτας και να διατηρείται ζεστή, ώστε να την τρώει κάποιος στο δρόμο.
Το πολύ σεξ βλάπτει…
ΜΙΑ ΝΕΑ επιστημονική μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνδρες που είναι ιδιαίτερα δραστήριοι σεξουαλικά κατά την τρίτη και τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν καρκίνο του προστάτη - ειδικά αν αυνανίζονται συχνά.
Η μελέτη, του βρετανικού πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, που δημοσιεύτηκε στο Βρετανικό Περιοδικό Ουρολογίας (BJU), έγινε από την ερευνήτρια Πολυξένη Δημητροπούλου, που σήμερα βρίσκεται στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.Η έρευνα επίσης διαπίστωσε ότι η συχνή σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ των 40-50 ετών φαίνεται να έχει μικρή επίπτωση σε έναν άνδρα, αλλά ακόμα και μια αραιή σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ των 50-60 ετών μπορεί να προσφέρει προστασία από τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Για την τελευταία αυτή περίπτωση, όπου φαίνεται ότι η σεξουαλική δραστηριότητα -και ιδίως ο αυνανισμός- έχει μια πιθανή προστατευτική λειτουργία σε σχέση με τον καρκίνο, η κ. Δημητροπούλου δήλωσε ότι η απελευθέρωση των συσσωρευμένων τοξινών (που μαζεύονται σταδιακά μέσω της δίαιτας ή των πνευμόνων), χάρη στη σεξουαλική δραστηριότητα και ιδίως του αυνανισμού, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Όσο μεγαλώνει κανείς, τόσο σημαντικότερο είναι να φεύγουν αυτές οι τοξίνες από το σώμα.
Πάντως,φαίνεται ότι το να έχει ένας άνδρας ένα ορισμένο επίπεδο λίγο-πολύ συνεχούς σεξουαλικής δραστηριότητας, καθώς περνά ο χρόνος, είναι καλύτερο, από του να έχει μεγάλη δραστηριότητα μεταξύ των 20-40 ετών και μετά καθόλου. Από την άλλη, δεν υπάρχει καμία ικανοποιητική εξήγηση γιατί ο αυνανισμός φαίνεται να έχει ακόμα μεγαλύτερη επίδραση στον καρκίνο του προστάτη σε σχέση με την κανονική σεξουαλική επαφή, είτε αυξάνοντας είτε μειώνοντας το κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας, ανάλογα με την ηλικία του άνδρα.
Σύμφωνα με την έρευνα, ανάμεσα στους ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, που τον εμφάνισαν πριν από τα 60 τους χρόνια, το 34% αυνανιζόταν συχνά μεταξύ των 20-30 ετών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 24% μεταξύ των ανδρών που δεν είχαν την ασθένεια. Περίπου ανάλογη είναι η εικόνα των ποσοστών και για τους άνδρες που αυνανίζονταν συχνά μεταξύ των 30-40 ετών.
Ο προστατικός αδένας εκκρίνει ένα γαλακτώδες υγρό που ανακατεύεται με το σπέρμα. Ο καρκίνος του προστάτη συνδέεται με την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη και οι άνθρωποι με αυξημένα τα επίπεδά της εμφανίζουν μεγαλύτερες σεξουαλικές ορμές, αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο για τον συγκεκριμένο καρκίνο.
Ακόμη και ο αυνανισμός...
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Lice Science, καθώς και δημοσιεύματα βρετανικών εφημερίδων,η έρευνα για πρώτη φορά επικέντρωσε στις νεαρότερες ηλικίες, επειδή οι περισσότερες έρευνες ασχολούνται με τους ηλικιωμένους με δεδομένο ότι ο καρκίνος του προστάτη συνήθως εμφανίζεται μετά τα 50.
Η μελέτη, μεταξύ άλλων, διαπίστωσε ότι το 59% των ανδρών δήλωσαν ότι είχαν σεξουαλική δραστηριότητα (με σύντροφο ή αυνανιζόμενοι) 12 φορές το μήνα ή περισσότερο μεταξύ των 20-30 ετών, 48% μεταξύ 30-40, 28% μεταξύ 40-50 και 13% μεταξύ 50-60 ετών. Το 39% των ασθενών με καρκίνο είχαν στη ζωή τους έξι ή περισσότερες σεξουαλικές συντρόφους, έναντι 31% των μη ασθενών. Τέλος, οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη είναι πιο πιθανό να έχουν κάποια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια σε σχέση με τους μη ασθενείς.
Η μελέτη, του βρετανικού πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, που δημοσιεύτηκε στο Βρετανικό Περιοδικό Ουρολογίας (BJU), έγινε από την ερευνήτρια Πολυξένη Δημητροπούλου, που σήμερα βρίσκεται στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.Η έρευνα επίσης διαπίστωσε ότι η συχνή σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ των 40-50 ετών φαίνεται να έχει μικρή επίπτωση σε έναν άνδρα, αλλά ακόμα και μια αραιή σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ των 50-60 ετών μπορεί να προσφέρει προστασία από τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Για την τελευταία αυτή περίπτωση, όπου φαίνεται ότι η σεξουαλική δραστηριότητα -και ιδίως ο αυνανισμός- έχει μια πιθανή προστατευτική λειτουργία σε σχέση με τον καρκίνο, η κ. Δημητροπούλου δήλωσε ότι η απελευθέρωση των συσσωρευμένων τοξινών (που μαζεύονται σταδιακά μέσω της δίαιτας ή των πνευμόνων), χάρη στη σεξουαλική δραστηριότητα και ιδίως του αυνανισμού, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Όσο μεγαλώνει κανείς, τόσο σημαντικότερο είναι να φεύγουν αυτές οι τοξίνες από το σώμα.
Πάντως,φαίνεται ότι το να έχει ένας άνδρας ένα ορισμένο επίπεδο λίγο-πολύ συνεχούς σεξουαλικής δραστηριότητας, καθώς περνά ο χρόνος, είναι καλύτερο, από του να έχει μεγάλη δραστηριότητα μεταξύ των 20-40 ετών και μετά καθόλου. Από την άλλη, δεν υπάρχει καμία ικανοποιητική εξήγηση γιατί ο αυνανισμός φαίνεται να έχει ακόμα μεγαλύτερη επίδραση στον καρκίνο του προστάτη σε σχέση με την κανονική σεξουαλική επαφή, είτε αυξάνοντας είτε μειώνοντας το κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας, ανάλογα με την ηλικία του άνδρα.
Σύμφωνα με την έρευνα, ανάμεσα στους ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, που τον εμφάνισαν πριν από τα 60 τους χρόνια, το 34% αυνανιζόταν συχνά μεταξύ των 20-30 ετών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 24% μεταξύ των ανδρών που δεν είχαν την ασθένεια. Περίπου ανάλογη είναι η εικόνα των ποσοστών και για τους άνδρες που αυνανίζονταν συχνά μεταξύ των 30-40 ετών.
Ο προστατικός αδένας εκκρίνει ένα γαλακτώδες υγρό που ανακατεύεται με το σπέρμα. Ο καρκίνος του προστάτη συνδέεται με την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη και οι άνθρωποι με αυξημένα τα επίπεδά της εμφανίζουν μεγαλύτερες σεξουαλικές ορμές, αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο για τον συγκεκριμένο καρκίνο.
Ακόμη και ο αυνανισμός...
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Lice Science, καθώς και δημοσιεύματα βρετανικών εφημερίδων,η έρευνα για πρώτη φορά επικέντρωσε στις νεαρότερες ηλικίες, επειδή οι περισσότερες έρευνες ασχολούνται με τους ηλικιωμένους με δεδομένο ότι ο καρκίνος του προστάτη συνήθως εμφανίζεται μετά τα 50.
Η μελέτη, μεταξύ άλλων, διαπίστωσε ότι το 59% των ανδρών δήλωσαν ότι είχαν σεξουαλική δραστηριότητα (με σύντροφο ή αυνανιζόμενοι) 12 φορές το μήνα ή περισσότερο μεταξύ των 20-30 ετών, 48% μεταξύ 30-40, 28% μεταξύ 40-50 και 13% μεταξύ 50-60 ετών. Το 39% των ασθενών με καρκίνο είχαν στη ζωή τους έξι ή περισσότερες σεξουαλικές συντρόφους, έναντι 31% των μη ασθενών. Τέλος, οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη είναι πιο πιθανό να έχουν κάποια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια σε σχέση με τους μη ασθενείς.
Θαυμάσιο λίπασμα οι ανθρώπινες τρίχες
Τελικά όλες αυτές οι κομμένες τρίχες στα πατώματα των κουρείων και των κομμωτηρίων ίσως έχουν περισσότερη αξία από ό,τι νομίζαμε ως τώρα, καθώς οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μπορούν θαυμάσια να χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα στη γεωργία.Πέρα από το νερό και τον ήλιο, τα φυτά χρειάζονται ορισμένα χημικά στοιχεία για την ανάπτυξή τους, κυρίως άζωτο, το οποίο όμως, ενώ είναι άφθονο στην ατμόσφαιρα της Γης (που αποτελείται κατά 78% από αυτό), βρίσκεται σε μια μοριακή μορφή (δύο συνδεδεμένα άτομα αζώτου) που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα φυτά.Για να μπορέσουν τα φυτά να πάρουν το άζωτο, αυτό πρέπει να βρίσκεται σε άλλες μορφές, όπως το νιτρικό άλας (ένα άτομο αζώτου συνδεδεμένο με τρία άτομα οξυγόνου), το οποίο οι ρίζες μπορούν να απορροφήσουν εύκολα από το χώμα. Ορισμένα φυτά, όπως τα όσπρια, παίρνουν το αναγκαίο άζωτο μέσω συμβιωτικών σχέσεων που αναπτύσσουν με βακτήρια, τα οποία παράγουν άζωτο, πολλά άλλα φυτά όμως εξαρτώνται από τα λιπάσματα, είτε χημικά είτε οργανικά.
Οι μέχρι τώρα έρευνες είχαν δείξει ότι οι ανθρώπινες τρίχες που πετιούνται στα πατώματα των κουρείων και κομμωτηρίων, μπορούν να δράσουν ως θρεπτική ουσία για τα φυτά, όταν συνδυάζονται με άλλα λιπάσματα. Είναι όμως τώρα η πρώτη φορά που αποδείχθηκε ότι η ανθρώπινη τρίχα ακόμη και μόνη της μπορεί να λειτουργήσει ως αποτελεσματικό λιπαντικό.Η διαπίστωση έγινε από ερευνητική ομάδα του πολιτειακού πανεπιστημίου του Μισισίπι των ΗΠΑ, υπό τον Βλάτσκο Ζελιάζκοφ, ο οποίος σύγκρινε την απόδοση και παραγωγικότητα ξεχωριστών καλλιεργειών που είχαν τροφοδοτηθεί αφενός με κανονικά λιπάσματα και αφετέρου με τρίχες. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: τα φυτά που τράφηκαν με τρίχες, απέδωσαν σε άλλες περιπτώσεις περισσότερο και σε άλλες ελαφρώς λιγότερο σε σχέση με τα φυτά που είχαν τραφεί με κανονικά χημικά λιπάσματα, ενώ για να είναι βέβαιο το αποτέλεσμα, έγινε σύγκριση και με φυτά που δεν πήραν καθόλου λιπάσματα και τα οποία είχαν σαφώς μικρότερες αποδόσεις σε σχέση με τα φυτά που είχαν τραφεί με τρίχες.Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι σε όσες περιπτώσεις οι τρίχες παράγουν μικρότερες αποδόσεις σε σχέση με τα κανονικά λιπάσματα, αυτό οφείλεται στο ότι οι τρίχες αργούν διαλυθούν στο χώμα και να απελευθερώσουν τα ωφέλιμα συστατικά τους. Για το λόγο αυτό, οι ερευνητές συνιστούν μεν τις τρίχες ως συστατικό στα λιπάσματα, αλλά όχι μόνες τους, ειδικά όταν πρόκειται για καλλιέργειες ταχείας ανάπτυξης.Από την άλλη, η επιστημονική ομάδα -στην εργασία της που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Hort Technology", όπως αναφέρει η ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science- τόνισε ότι χρειάζονται και άλλες μελέτες για να εξακριβωθεί αν όντως οι τρίχες μπορούν να χρησιμοποιούνται με ασφάλεια ως βοηθητικό λίπασμα σε καλλιέργειες που προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή, κυρίως λόγω πιθανών προβλημάτων υγείας.
Οι μέχρι τώρα έρευνες είχαν δείξει ότι οι ανθρώπινες τρίχες που πετιούνται στα πατώματα των κουρείων και κομμωτηρίων, μπορούν να δράσουν ως θρεπτική ουσία για τα φυτά, όταν συνδυάζονται με άλλα λιπάσματα. Είναι όμως τώρα η πρώτη φορά που αποδείχθηκε ότι η ανθρώπινη τρίχα ακόμη και μόνη της μπορεί να λειτουργήσει ως αποτελεσματικό λιπαντικό.Η διαπίστωση έγινε από ερευνητική ομάδα του πολιτειακού πανεπιστημίου του Μισισίπι των ΗΠΑ, υπό τον Βλάτσκο Ζελιάζκοφ, ο οποίος σύγκρινε την απόδοση και παραγωγικότητα ξεχωριστών καλλιεργειών που είχαν τροφοδοτηθεί αφενός με κανονικά λιπάσματα και αφετέρου με τρίχες. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: τα φυτά που τράφηκαν με τρίχες, απέδωσαν σε άλλες περιπτώσεις περισσότερο και σε άλλες ελαφρώς λιγότερο σε σχέση με τα φυτά που είχαν τραφεί με κανονικά χημικά λιπάσματα, ενώ για να είναι βέβαιο το αποτέλεσμα, έγινε σύγκριση και με φυτά που δεν πήραν καθόλου λιπάσματα και τα οποία είχαν σαφώς μικρότερες αποδόσεις σε σχέση με τα φυτά που είχαν τραφεί με τρίχες.Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι σε όσες περιπτώσεις οι τρίχες παράγουν μικρότερες αποδόσεις σε σχέση με τα κανονικά λιπάσματα, αυτό οφείλεται στο ότι οι τρίχες αργούν διαλυθούν στο χώμα και να απελευθερώσουν τα ωφέλιμα συστατικά τους. Για το λόγο αυτό, οι ερευνητές συνιστούν μεν τις τρίχες ως συστατικό στα λιπάσματα, αλλά όχι μόνες τους, ειδικά όταν πρόκειται για καλλιέργειες ταχείας ανάπτυξης.Από την άλλη, η επιστημονική ομάδα -στην εργασία της που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Hort Technology", όπως αναφέρει η ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science- τόνισε ότι χρειάζονται και άλλες μελέτες για να εξακριβωθεί αν όντως οι τρίχες μπορούν να χρησιμοποιούνται με ασφάλεια ως βοηθητικό λίπασμα σε καλλιέργειες που προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή, κυρίως λόγω πιθανών προβλημάτων υγείας.
Ψάρι με μάτια... καθρέφτες
Βρέθηκε ένα ψάρι που είναι το πρώτο πλάσμα στον κόσμο το οποίο χρησιμοποιεί καθρέπτες για μάτια.
Η φύση δεν γνωρίζει όρια στους ατελείωτους εξελικτικούς πειραματισμούς της. Οι επιστήμονες κατάφεραν να πιάσουν για πρώτη φορά ένα μοναδικό ψάρι, το πρώτο στον κόσμο σπονδυλωτό που χρησιμοποιεί καθρέφτες, αντί για φακούς, προκειμένου να εστιάζει το φως στα μάτια του.
Το σπάνιο ψάρι, με την επιστημονική ονομασία Dolichopteryx longipes, που ζει στα βάθη του Ειρηνικού ωκεανού, ψαρεύτηκε κοντά στη νήσο Τόνγκα, από τον καθηγητή Χανς-Γιοακείμ Βάγκνερ του γερμανικού πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, όπως μετέδωσε το BBC.
Σύμφωνα με τη σχετική επιστημονική εργασία στο βιολογικό περιοδικό "Current Biology", φαινομενικά το ψάρι έχει τέσσερα μάτια, όμως μια πιο προσεκτική εξέταση αποκάλυψε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι μάτια, αλλά κάθε μάτι είναι χωρισμένο με τη σειρά του επίσης σε ζευγάρι. Κάθε μάτι-ζευγάρι διαθέτει ένα καθρέφτη που εστιάζει το φως και το στέλνει στο άλλο μισό του ματιού, ακριβώς στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.Μετά από 500 εκατ. χρόνια εξέλιξης των σπονδυλωτών και πολλές χιλιάδες είδη που εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν, αυτός είναι ο πρώτος γνωστός οργανισμός που έλυσε με τη χρήση καθρέφτη το βασικό οπτικό πρόβλημα όλων των ματιών: πώς να δημιουργούν μια εικόνα, όπως δήλωσε ο καθηγητής Τζούλιαν Πάτριτζ του βρετανικού πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ο οποίος εξέτασε το ψάρι.
Η καινοτομική αυτή λύση βοηθά την όραση, καθώς το ψάρι κινείται σε νερά με αμυδρό φως, σε βάθος κάτω των 1.000 μέτρων. Οδηγήθηκε σε αυτή την εξελικτική προσαρμογή προκειμένου να αξιοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα το λιγοστό φως, αλλά και να αυτοπροστατεύεται, αντιλαμβανόμενο έγκαιρα τη βιοφωταύγεια που εκπέμπουν άλλα ψάρια.
Οι καθρέφτες-μάτια χρησιμοποιούν μικροσκοπικές πλάκες από κρυστάλλους γουανίνης, τοποθετημένους σε διαδοχικά στρώματα, που πιθανότατα επιτρέπουν, συγκριτικά με τους φακούς, τη δημιουργία πιο φωτεινών εικόνων με σαφέστερα περιγράμματα, γεγονός που, σύμφωνα με τους βιολόγους, δίνει πλεονεκτήματα στο ψάρι στον αγώνα της επιβίωσης.
Η φύση δεν γνωρίζει όρια στους ατελείωτους εξελικτικούς πειραματισμούς της. Οι επιστήμονες κατάφεραν να πιάσουν για πρώτη φορά ένα μοναδικό ψάρι, το πρώτο στον κόσμο σπονδυλωτό που χρησιμοποιεί καθρέφτες, αντί για φακούς, προκειμένου να εστιάζει το φως στα μάτια του.
Το σπάνιο ψάρι, με την επιστημονική ονομασία Dolichopteryx longipes, που ζει στα βάθη του Ειρηνικού ωκεανού, ψαρεύτηκε κοντά στη νήσο Τόνγκα, από τον καθηγητή Χανς-Γιοακείμ Βάγκνερ του γερμανικού πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, όπως μετέδωσε το BBC.
Σύμφωνα με τη σχετική επιστημονική εργασία στο βιολογικό περιοδικό "Current Biology", φαινομενικά το ψάρι έχει τέσσερα μάτια, όμως μια πιο προσεκτική εξέταση αποκάλυψε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι μάτια, αλλά κάθε μάτι είναι χωρισμένο με τη σειρά του επίσης σε ζευγάρι. Κάθε μάτι-ζευγάρι διαθέτει ένα καθρέφτη που εστιάζει το φως και το στέλνει στο άλλο μισό του ματιού, ακριβώς στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.Μετά από 500 εκατ. χρόνια εξέλιξης των σπονδυλωτών και πολλές χιλιάδες είδη που εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν, αυτός είναι ο πρώτος γνωστός οργανισμός που έλυσε με τη χρήση καθρέφτη το βασικό οπτικό πρόβλημα όλων των ματιών: πώς να δημιουργούν μια εικόνα, όπως δήλωσε ο καθηγητής Τζούλιαν Πάτριτζ του βρετανικού πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ο οποίος εξέτασε το ψάρι.
Η καινοτομική αυτή λύση βοηθά την όραση, καθώς το ψάρι κινείται σε νερά με αμυδρό φως, σε βάθος κάτω των 1.000 μέτρων. Οδηγήθηκε σε αυτή την εξελικτική προσαρμογή προκειμένου να αξιοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα το λιγοστό φως, αλλά και να αυτοπροστατεύεται, αντιλαμβανόμενο έγκαιρα τη βιοφωταύγεια που εκπέμπουν άλλα ψάρια.
Οι καθρέφτες-μάτια χρησιμοποιούν μικροσκοπικές πλάκες από κρυστάλλους γουανίνης, τοποθετημένους σε διαδοχικά στρώματα, που πιθανότατα επιτρέπουν, συγκριτικά με τους φακούς, τη δημιουργία πιο φωτεινών εικόνων με σαφέστερα περιγράμματα, γεγονός που, σύμφωνα με τους βιολόγους, δίνει πλεονεκτήματα στο ψάρι στον αγώνα της επιβίωσης.
Ο Πλούτωνας συνεχίζει να διχάζει
Ένα θέμα που συνεχίζει να διχάζει την κοινότητά τους διεθνώς, είναι κατά πόσο ο Πλούτων καλώς ή κακώς προ διετίας εξέπεσε του πλανητικού αξιώματός του.Μπορεί το 2009 να έχει ανακηρυχθεί έτος αστρονομίας, όμως δεν είναι όλα ειδυλλιακά στο χώρο των αστρονόμων. Ένα θέμα που συνεχίζει να διχάζει την κοινότητά τους διεθνώς, είναι κατά πόσο ο Πλούτων καλώς ή κακώς προ διετίας εξέπεσε του πλανητικού αξιώματός του. Πολλοί αστρονόμοι είναι αυτοί που επιθυμούν να επανέλθει η προηγούμενη κατάσταση και ο μακρινός πλανήτης να αποκατασταθεί σε ισότιμη ξανά θέση με τους υπόλοιπους οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (Ερμή, Αφροδίτη, Γη, Άρη, Κρόνο, Δία, Ποσειδώνα, Ουρανό).
Τον Αύγουστο του 2006, στην Πράγα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση, που έχει τη σχετική αρμοδιότητα, υποβάθμισε τον Πλούτωνα στο καθεστώς του νάνου-πλανήτη. Τώρα μια ομάδα αστρονόμων, με αιχμή τον Μαρκ Σάικς, διευθυντή του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης της Αριζόνα στις ΗΠΑ, θέλει να ανατραπεί αυτή η απόφαση στην επόμενη γενική συνέλευση της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (ΔΑΕ), που θα γίνει στη Βραζιλία τον Αύγουστο του 2009.«Η ΔΑΕ δεν είναι η Αγία Μητέρα Εκκλησία και οι ανακοινώσεις της δεν ακολουθούνται από όλους», δήλωσε ο Σάικς, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent. «Για μένα και για πολλούς άλλους, ο Πλούτων ήταν και παραμένει πλανήτης και στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν εννέα πλανήτες. Το πρόβλημα είναι ότι η ΔΑΕ, αντί, όπως συνήθως, να επιδιώξει μια απόφαση με γενική συναίνεση, επιδίωξε να επιβάλει την άποψή της σε μας τους υπόλοιπους».Οι ομοϊδεάτες του Σάικς έχουν ενοχληθεί γιατί η απόφαση της ΔΑΕ για τον Πλούτωνα, στην προηγούμενη συνέλευσή της στην Πράγα, ελήφθη την τελευταία στιγμή και ενώ πολλοί σύνεδροι-αστρονόμοι είχαν ήδη φύγει.Η υποβάθμιση του Πλούτωνα, μεταξύ άλλων, έχει σφόδρα ενοχλήσει τον Άλαν Στερν, υπεύθυνο στη NASA της αποστολής «New Horizons» (Νέοι Ορίζοντες), που λίγο πριν την απόφαση της ΔΑΕ είχε εκτοξεύσει ένα πυρηνοκίνητο διαστημικό όχημα με προορισμό τον πιο μακρινό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, όπου αναμένεται να φθάσει το 2015. Η ιδέα όμως ότι το διαστημόπλοιο δεν θα φθάσει σε έναν από τους εννέα πλανήτες, αλλά -μετά την υποβάθμισή του- απλώς σε ένα μεγάλο βράχο στη ζώνη Κούιπερ των αστεροειδών πέρα από τον Ποσειδώνα, δεν του άρεσε εξαρχής καθόλου.«Η ιδέα της ΔΑΕ είναι από πολλές πλευρές λανθασμένη», αντιδρά ο Στερν σήμερα. «Είναι μια απαίσια απόφαση, είναι τσαπατσούλικη επιστήμη». Σύμφωνα με τη NASA, «ο Πλούτων αποκαλείται από πολλούς ανθρώπους πλανήτης, επειδή βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο και είναι αρκετά μεγάλος, ώστε με τη δική του δύναμη βαρύτητας να έχει αποκτήσει σφαιρικό σχήμα».Ο Πλούτων ανακαλύφθηκε το 1930 από τον αμερικανό αστρονόμο Κλάιντ Τόμποου. Απέχει κατά μέσο όρο 3.600 εκατ. μίλια από τον ήλιο και χρειάζεται 247,9 χρόνια για μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτόν.Η επιφάνεια του Πλούτωνα είναι παγωμένη στους μείον 233 βαθμούς Κελσίου (40 βαθμούς πάνω από τους 273 βαθμούς του απόλυτου μηδέν) και είναι τόσο μακριά από τον ήλιο, που το φως της μέρας του δεν είναι περισσότερο από το φως της πανσελήνου ένα βράδυ στη Γη.Η επιχειρηματολογία της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στηρίζεται στο ότι ο Πλούτων δεν είναι παρά ένα από τα πολλά μακρινά παγωμένα σώματα που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο και έχουν αποκληθεί «πλουτοειδείς». Τα σώματα αυτά έχουν αρκετή μάζα για να έχουν αποκτήσει σχεδόν σφαιρικό σχήμα, όχι όμως αρκετή βαρυτική επίδραση για να «καθαρίσουν» τη διαστημική τους γειτονιά από τις τροχιές άλλων σωμάτων.«Αν εξέλιπε ξαφνικά η Γη από το ηλιακό μας σύστημα, οι υπόλοιποι πλανήτες δεν θα έμεναν απαθείς. Αν όμως ο Πλούτων εξέλιπε, δεν θα υπήρχε καμιά επίπτωση στην τροχιά των άλλων πλανητών», δήλωσε ο δρ Χαλ Λέβισον, του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Μπούλντερ του Κολοράντο των ΗΠΑ, ο οποίος θεωρείται ειδικός στον χαρακτηρισμό των πλανητών
Τον Αύγουστο του 2006, στην Πράγα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση, που έχει τη σχετική αρμοδιότητα, υποβάθμισε τον Πλούτωνα στο καθεστώς του νάνου-πλανήτη. Τώρα μια ομάδα αστρονόμων, με αιχμή τον Μαρκ Σάικς, διευθυντή του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης της Αριζόνα στις ΗΠΑ, θέλει να ανατραπεί αυτή η απόφαση στην επόμενη γενική συνέλευση της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (ΔΑΕ), που θα γίνει στη Βραζιλία τον Αύγουστο του 2009.«Η ΔΑΕ δεν είναι η Αγία Μητέρα Εκκλησία και οι ανακοινώσεις της δεν ακολουθούνται από όλους», δήλωσε ο Σάικς, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent. «Για μένα και για πολλούς άλλους, ο Πλούτων ήταν και παραμένει πλανήτης και στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν εννέα πλανήτες. Το πρόβλημα είναι ότι η ΔΑΕ, αντί, όπως συνήθως, να επιδιώξει μια απόφαση με γενική συναίνεση, επιδίωξε να επιβάλει την άποψή της σε μας τους υπόλοιπους».Οι ομοϊδεάτες του Σάικς έχουν ενοχληθεί γιατί η απόφαση της ΔΑΕ για τον Πλούτωνα, στην προηγούμενη συνέλευσή της στην Πράγα, ελήφθη την τελευταία στιγμή και ενώ πολλοί σύνεδροι-αστρονόμοι είχαν ήδη φύγει.Η υποβάθμιση του Πλούτωνα, μεταξύ άλλων, έχει σφόδρα ενοχλήσει τον Άλαν Στερν, υπεύθυνο στη NASA της αποστολής «New Horizons» (Νέοι Ορίζοντες), που λίγο πριν την απόφαση της ΔΑΕ είχε εκτοξεύσει ένα πυρηνοκίνητο διαστημικό όχημα με προορισμό τον πιο μακρινό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, όπου αναμένεται να φθάσει το 2015. Η ιδέα όμως ότι το διαστημόπλοιο δεν θα φθάσει σε έναν από τους εννέα πλανήτες, αλλά -μετά την υποβάθμισή του- απλώς σε ένα μεγάλο βράχο στη ζώνη Κούιπερ των αστεροειδών πέρα από τον Ποσειδώνα, δεν του άρεσε εξαρχής καθόλου.«Η ιδέα της ΔΑΕ είναι από πολλές πλευρές λανθασμένη», αντιδρά ο Στερν σήμερα. «Είναι μια απαίσια απόφαση, είναι τσαπατσούλικη επιστήμη». Σύμφωνα με τη NASA, «ο Πλούτων αποκαλείται από πολλούς ανθρώπους πλανήτης, επειδή βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο και είναι αρκετά μεγάλος, ώστε με τη δική του δύναμη βαρύτητας να έχει αποκτήσει σφαιρικό σχήμα».Ο Πλούτων ανακαλύφθηκε το 1930 από τον αμερικανό αστρονόμο Κλάιντ Τόμποου. Απέχει κατά μέσο όρο 3.600 εκατ. μίλια από τον ήλιο και χρειάζεται 247,9 χρόνια για μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτόν.Η επιφάνεια του Πλούτωνα είναι παγωμένη στους μείον 233 βαθμούς Κελσίου (40 βαθμούς πάνω από τους 273 βαθμούς του απόλυτου μηδέν) και είναι τόσο μακριά από τον ήλιο, που το φως της μέρας του δεν είναι περισσότερο από το φως της πανσελήνου ένα βράδυ στη Γη.Η επιχειρηματολογία της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στηρίζεται στο ότι ο Πλούτων δεν είναι παρά ένα από τα πολλά μακρινά παγωμένα σώματα που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο και έχουν αποκληθεί «πλουτοειδείς». Τα σώματα αυτά έχουν αρκετή μάζα για να έχουν αποκτήσει σχεδόν σφαιρικό σχήμα, όχι όμως αρκετή βαρυτική επίδραση για να «καθαρίσουν» τη διαστημική τους γειτονιά από τις τροχιές άλλων σωμάτων.«Αν εξέλιπε ξαφνικά η Γη από το ηλιακό μας σύστημα, οι υπόλοιποι πλανήτες δεν θα έμεναν απαθείς. Αν όμως ο Πλούτων εξέλιπε, δεν θα υπήρχε καμιά επίπτωση στην τροχιά των άλλων πλανητών», δήλωσε ο δρ Χαλ Λέβισον, του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Μπούλντερ του Κολοράντο των ΗΠΑ, ο οποίος θεωρείται ειδικός στον χαρακτηρισμό των πλανητών
Κβαντική τηλεμεταφορά πληροφοριών
Επιτεύχθηκε για πρώτη φορά κβαντική τηλεμεταφορά πληροφορίας μεταξύ ατόμων σε απόσταση ενός μέτρου.
Για πρώτη φορά, Αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να κάνουν τηλεμεταφορά πληροφοριών ανάμεσα σε δύο άτομα που απείχαν ένα μέτρο μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στην παγκόσμια αναζήτηση πρακτικών μεθόδων για την κβαντική επεξεργασία των πληροφοριών, η οποία, μεταξύ άλλων, αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε μια νέα πολύ ταχύτερη γενιά "κβαντικών υπολογιστών", αλλά και σε ένα τύπο "κβαντικού Ίντερνετ".
Η τηλεμεταφορά στον κβαντικό κόσμο είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη φυσικά φαινόμενα: κβαντικές πληροφορίες, όπως η περιστροφή ενός σωματιδίου ή η πόλωση ενός ηλεκτρονίου, μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο χωρίς να ταξιδεύουν μέσω κάποιου φυσικού μέσου. Μέχρι τώρα τηλεμεταφορά, από τους επιστήμονες, είχε επιτευχθεί μεταξύ φωτονίων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, μεταξύ φωτονίου και ομάδας ατόμων, καθώς και μεταξύ μεμονωμένων γειτονικών ατόμων, αλλά μόνο με τη μεσολάβηση της δράσης ενός τρίτου ατόμου. Κανείς όμως από όλους αυτούς τους τρόπους δεν θεωρείται ότι παρέχει ένα εφικτό μέσο για την αποθήκευση και διαχείριση μεγάλου όγκου κβαντικών πληροφοριών σε μεγάλες αποστάσεις.
Τώρα, μια επιστημονική ομάδα των πανεπιστημίων Μέριλαντ και Μίσιγκαν, υπό τον Κρίστοφερ Μονρόε, πέτυχε να τηλεμεταφέρει μια κβαντική κατάσταση (πληροφορία) άμεσα - χωρίς μεσολάβηση- από το ένα άτομο στο άλλο σε απόσταση ενός μέτρου. Αυτή η ικανότητα είναι αναγκαία αν πρόκειται να υπάρξουν κβαντικά υπολογιστικά συστήματα. Η σχετική εργασία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Science". Προς το παρόν, σύμφωνα με τους ερευνητές, η πληροφορία που φθάνει στο άλλο άτομο, έχει απόλυτη ακρίβεια στο 90% των περιπτώσεων τηλεμεταφοράς, ποσοστό που μπορεί να αυξηθεί μελλοντικά.
Η τηλεμεταφορά επιτυγχάνεται χάρη σε ένα αξιοσημείωτο κβαντικό φαινόμενο, τη λεγόμενη "εμπλοκή", που συμβαίνει μόνο σε ατομικό και υποατομικό επίπεδο. Από τη στιγμή που δύο αντικείμενα τεθούν σε κατάσταση κβαντικής εμπλοκής, οι ιδιότητές τους συμπλέκονται αξεδιάλυτα. Η μέτρηση οποιουδήποτε από τα δύο αντικείμενα αυτόματα καθορίζει τα χαρακτηριστικά και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται. Έτσι, ουσιαστικά η πληροφορία που ενσωματώνεται στην κατάσταση του ενός "τηλεμεταφέρεται" και στο άλλο αστραπιαία.
Οι επιστήμονες, όπως δήλωσε ο Μονρόε, θεωρούν ότι τα φωτόνια είναι ιδανικά για την ταχεία μεταφορά πληροφοριών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ τα άτομα είναι ιδανικά για την αξιοποίησή τους σε κβαντικές μνήμες μεγάλης χρονικής διάρκειας. Η νέα τεχνική της αμερικανικής ομάδας συνδυάζει τις δύο μεθόδους, χρησιμοποιώντας τόσο φωτόνια όσο και άτομα, κάτι που προσδοκάται ότι θα αποτελέσει τη βάση για ένα νέο τύπο "κβαντικού Ίντερνετ".
Για πρώτη φορά, Αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να κάνουν τηλεμεταφορά πληροφοριών ανάμεσα σε δύο άτομα που απείχαν ένα μέτρο μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στην παγκόσμια αναζήτηση πρακτικών μεθόδων για την κβαντική επεξεργασία των πληροφοριών, η οποία, μεταξύ άλλων, αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε μια νέα πολύ ταχύτερη γενιά "κβαντικών υπολογιστών", αλλά και σε ένα τύπο "κβαντικού Ίντερνετ".
Η τηλεμεταφορά στον κβαντικό κόσμο είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη φυσικά φαινόμενα: κβαντικές πληροφορίες, όπως η περιστροφή ενός σωματιδίου ή η πόλωση ενός ηλεκτρονίου, μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο χωρίς να ταξιδεύουν μέσω κάποιου φυσικού μέσου. Μέχρι τώρα τηλεμεταφορά, από τους επιστήμονες, είχε επιτευχθεί μεταξύ φωτονίων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, μεταξύ φωτονίου και ομάδας ατόμων, καθώς και μεταξύ μεμονωμένων γειτονικών ατόμων, αλλά μόνο με τη μεσολάβηση της δράσης ενός τρίτου ατόμου. Κανείς όμως από όλους αυτούς τους τρόπους δεν θεωρείται ότι παρέχει ένα εφικτό μέσο για την αποθήκευση και διαχείριση μεγάλου όγκου κβαντικών πληροφοριών σε μεγάλες αποστάσεις.
Τώρα, μια επιστημονική ομάδα των πανεπιστημίων Μέριλαντ και Μίσιγκαν, υπό τον Κρίστοφερ Μονρόε, πέτυχε να τηλεμεταφέρει μια κβαντική κατάσταση (πληροφορία) άμεσα - χωρίς μεσολάβηση- από το ένα άτομο στο άλλο σε απόσταση ενός μέτρου. Αυτή η ικανότητα είναι αναγκαία αν πρόκειται να υπάρξουν κβαντικά υπολογιστικά συστήματα. Η σχετική εργασία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Science". Προς το παρόν, σύμφωνα με τους ερευνητές, η πληροφορία που φθάνει στο άλλο άτομο, έχει απόλυτη ακρίβεια στο 90% των περιπτώσεων τηλεμεταφοράς, ποσοστό που μπορεί να αυξηθεί μελλοντικά.
Η τηλεμεταφορά επιτυγχάνεται χάρη σε ένα αξιοσημείωτο κβαντικό φαινόμενο, τη λεγόμενη "εμπλοκή", που συμβαίνει μόνο σε ατομικό και υποατομικό επίπεδο. Από τη στιγμή που δύο αντικείμενα τεθούν σε κατάσταση κβαντικής εμπλοκής, οι ιδιότητές τους συμπλέκονται αξεδιάλυτα. Η μέτρηση οποιουδήποτε από τα δύο αντικείμενα αυτόματα καθορίζει τα χαρακτηριστικά και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται. Έτσι, ουσιαστικά η πληροφορία που ενσωματώνεται στην κατάσταση του ενός "τηλεμεταφέρεται" και στο άλλο αστραπιαία.
Οι επιστήμονες, όπως δήλωσε ο Μονρόε, θεωρούν ότι τα φωτόνια είναι ιδανικά για την ταχεία μεταφορά πληροφοριών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ τα άτομα είναι ιδανικά για την αξιοποίησή τους σε κβαντικές μνήμες μεγάλης χρονικής διάρκειας. Η νέα τεχνική της αμερικανικής ομάδας συνδυάζει τις δύο μεθόδους, χρησιμοποιώντας τόσο φωτόνια όσο και άτομα, κάτι που προσδοκάται ότι θα αποτελέσει τη βάση για ένα νέο τύπο "κβαντικού Ίντερνετ".
Αστεροειδής αναποδογύρισε τη Σελήνη
Η αντίθετη πλευρά του φεγγαριού κάποτε ήταν ορατή από τη Γη, πριν η Σελήνη πληγεί από τεράστιο αστεροειδή.
Μια νέα γαλλική επιστημονική μελέτη υποστηρίζει ότι το πλήγμα που δέχθηκε η Σελήνη από έναν τεράστιο αστεροειδή πριν περίπου 3,9 δισ. χρόνια, λίγο μετά τη δημιουργία της, την αναποδογύρισε κατά 180 μοίρες, γυρνώντας πλέον προς τη Γη μια διαφορετική πλευρά από αυτήν που σήμερα «βλέπει» προς εμάς.
Οι σχετικές τροχιές περιφοράς της Γης και του δορυφόρου της είναι τέτοιες που μόνο η μια πλευρά της Σελήνης -πάντα η ίδια- είναι ορατή από τον πλανήτη μας. Κανονικά οι περισσότεροι κρατήρες θα έπρεπε να υπήρχαν στη δυτική πλευρά, όπως έχουν διαπιστώσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες από τα πλήγματα που δέχεται η Σελήνη από το διάστημα.
Όμως η έρευνα των Μαρκ Βίτσορεκ και Ματιέ Λε Φεβρέμ του Ινστιτούτου Φυσικής της Γης στο Παρίσι, μετά από ανάλυση της γεωγραφικής κατανομής και της ηλικίας των κρατήρων της Σελήνης, διαπίστωσε ότι, αντιθέτως, σήμερα οι πιο παλαιοί κρατήρες βρίσκονται στην ανατολική πλευρά, η οποία συνεπώς θα πρέπει να δέχτηκε περισσότερα πλήγματα μετεωριτών σε σχέση με τη δυτική πλευρά.
Κάτι τέτοιο όμως, κατά τους δύο ερευνητές, θα μπορούσε να έχει συμβεί μόνο αν παλιότερα το φεγγάρι έδειχνε μια διαφορετική πλευρά προς τη Γη. Η πιο πιθανή ερμηνεία γι’ αυτό είναι ότι υποχρεώθηκε σε σφοδρή σύγκρουση με κάποιο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο.
Το αποτέλεσμα ήταν το φεγγάρι να αρχίσει να περιστρέφεται αργά, επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι που τελικά σταθεροποιήθηκε ξανά στην τωρινή τροχιά του, δείχνοντας πλέον την αντίθετη, σε σχέση με προηγουμένως, πλευρά του προς τη Γη, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό ?Icarus?, όπως αναφέρουν ο Guardian και το New Scientist.
Μια νέα γαλλική επιστημονική μελέτη υποστηρίζει ότι το πλήγμα που δέχθηκε η Σελήνη από έναν τεράστιο αστεροειδή πριν περίπου 3,9 δισ. χρόνια, λίγο μετά τη δημιουργία της, την αναποδογύρισε κατά 180 μοίρες, γυρνώντας πλέον προς τη Γη μια διαφορετική πλευρά από αυτήν που σήμερα «βλέπει» προς εμάς.
Οι σχετικές τροχιές περιφοράς της Γης και του δορυφόρου της είναι τέτοιες που μόνο η μια πλευρά της Σελήνης -πάντα η ίδια- είναι ορατή από τον πλανήτη μας. Κανονικά οι περισσότεροι κρατήρες θα έπρεπε να υπήρχαν στη δυτική πλευρά, όπως έχουν διαπιστώσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες από τα πλήγματα που δέχεται η Σελήνη από το διάστημα.
Όμως η έρευνα των Μαρκ Βίτσορεκ και Ματιέ Λε Φεβρέμ του Ινστιτούτου Φυσικής της Γης στο Παρίσι, μετά από ανάλυση της γεωγραφικής κατανομής και της ηλικίας των κρατήρων της Σελήνης, διαπίστωσε ότι, αντιθέτως, σήμερα οι πιο παλαιοί κρατήρες βρίσκονται στην ανατολική πλευρά, η οποία συνεπώς θα πρέπει να δέχτηκε περισσότερα πλήγματα μετεωριτών σε σχέση με τη δυτική πλευρά.
Κάτι τέτοιο όμως, κατά τους δύο ερευνητές, θα μπορούσε να έχει συμβεί μόνο αν παλιότερα το φεγγάρι έδειχνε μια διαφορετική πλευρά προς τη Γη. Η πιο πιθανή ερμηνεία γι’ αυτό είναι ότι υποχρεώθηκε σε σφοδρή σύγκρουση με κάποιο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο.
Το αποτέλεσμα ήταν το φεγγάρι να αρχίσει να περιστρέφεται αργά, επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι που τελικά σταθεροποιήθηκε ξανά στην τωρινή τροχιά του, δείχνοντας πλέον την αντίθετη, σε σχέση με προηγουμένως, πλευρά του προς τη Γη, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό ?Icarus?, όπως αναφέρουν ο Guardian και το New Scientist.
Δύο ημέρες νωρίτερα η άνοιξη
Η άνοιξη και το καλοκαίρι έρχονται δύο μέρες νωρίτερα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Όχι μόνο η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά παράλληλα η άνοιξη, καθώς και η πιο ζεστή μέρα του χρόνου έρχονται πλέον δύο μέρες νωρίτερα από ό,τι στο παρελθόν, στο βόρειο ημισφαίριο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη επιστημόνων από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Nature" και βασίστηκε σε στοιχεία της περιόδου 1850-2007.
Ενώ μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα η πιο ζεστή μέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο ήταν η 21η Ιουλίου, στη συνέχεια (περίοδος 1954-2007) η πιο ζεστή μέρα εμφανίζεται 1,7 μέρες νωρίτερα. Διαπιστώθηκε επίσης ότι, την ίδια χρονική περίοδο, οι θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ χειμώνα-καλοκαιριού έχουν γίνει πιο μικρές. Τα στοιχεία αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις των βιολόγων, σε πολλά ζώα, πουλιά και φυτά, που δείχνουν ότι αυτά αισθάνονται πως η άνοιξη ήρθε νωρίτερα και αντιδρούν ανάλογα: τα μπουμπούκια ανοίγουν νωρίτερα, τα πουλιά μεταναστεύουν νωρίτερα, οι πάγοι λιώνουν νωρίτερα κλπ.
Οι αλλαγές αυτές μέχρι τώρα είχαν εξηγηθεί από τους επιστήμονες βασικά μόνο από το γεγονός της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, όμως η νέα μελέτη επιβεβαίωσε ότι παράλληλα υπάρχει μετατόπιση των εποχών, με συνέπεια όχι μόνο η άνοιξη να έρχεται νωρίτερα, αλλά επίσης οι πιο ζεστές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και οι πιο χαμηλές του χειμώνα να σημειώνονται πλέον νωρίτερα μέσα στο ημερολογιακό έτος.
Όπως η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει αυξήσει τα «αέρια του θερμοκηπίου» και έχει οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, έτσι επίσης φαίνεται ότι είναι η βασική αιτία που σταδιακά μεταβάλλεται ο κύκλος των εποχών. «Επί 100 χρόνια βλέπουμε ένα πολύ φυσικό πρότυπο εναλλαγής των εποχών και ξαφνικά κάποια στιγμή, ακριβώς τότε που οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνουν, παράλληλα αλλάζει και το πρότυπο αλλαγής των εποχών, κάτι που δημιουργεί την υποψία ότι ο άνθρωπος έχει παίξει έναν ρόλο κι εδώ», σύμφωνα με τον υπεύθυνο της μελέτης Αλεξάντερ Στάιν.
Η αλλαγή των εποχών ισχύει στην ξηρά αλλά όχι πάνω από τους ωκεανούς και φαίνεται να σχετίζεται επίσης με μια αλλαγή στους ανέμους της ατμόσφαιρας. Η αλλαγή στην ισχύ και την κατεύθυνση των ανέμων, που είναι υπεύθυνοι για τη μετακίνηση θερμών μαζών αέρα από τη θάλασσα προς την ξηρά, μπορεί να είναι -εν μέρει μόνο- υπεύθυνη για την αλλαγή στο χρονισμό των εποχών.
Όχι μόνο η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά παράλληλα η άνοιξη, καθώς και η πιο ζεστή μέρα του χρόνου έρχονται πλέον δύο μέρες νωρίτερα από ό,τι στο παρελθόν, στο βόρειο ημισφαίριο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη επιστημόνων από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Nature" και βασίστηκε σε στοιχεία της περιόδου 1850-2007.
Ενώ μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα η πιο ζεστή μέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο ήταν η 21η Ιουλίου, στη συνέχεια (περίοδος 1954-2007) η πιο ζεστή μέρα εμφανίζεται 1,7 μέρες νωρίτερα. Διαπιστώθηκε επίσης ότι, την ίδια χρονική περίοδο, οι θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ χειμώνα-καλοκαιριού έχουν γίνει πιο μικρές. Τα στοιχεία αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις των βιολόγων, σε πολλά ζώα, πουλιά και φυτά, που δείχνουν ότι αυτά αισθάνονται πως η άνοιξη ήρθε νωρίτερα και αντιδρούν ανάλογα: τα μπουμπούκια ανοίγουν νωρίτερα, τα πουλιά μεταναστεύουν νωρίτερα, οι πάγοι λιώνουν νωρίτερα κλπ.
Οι αλλαγές αυτές μέχρι τώρα είχαν εξηγηθεί από τους επιστήμονες βασικά μόνο από το γεγονός της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, όμως η νέα μελέτη επιβεβαίωσε ότι παράλληλα υπάρχει μετατόπιση των εποχών, με συνέπεια όχι μόνο η άνοιξη να έρχεται νωρίτερα, αλλά επίσης οι πιο ζεστές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και οι πιο χαμηλές του χειμώνα να σημειώνονται πλέον νωρίτερα μέσα στο ημερολογιακό έτος.
Όπως η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει αυξήσει τα «αέρια του θερμοκηπίου» και έχει οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, έτσι επίσης φαίνεται ότι είναι η βασική αιτία που σταδιακά μεταβάλλεται ο κύκλος των εποχών. «Επί 100 χρόνια βλέπουμε ένα πολύ φυσικό πρότυπο εναλλαγής των εποχών και ξαφνικά κάποια στιγμή, ακριβώς τότε που οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνουν, παράλληλα αλλάζει και το πρότυπο αλλαγής των εποχών, κάτι που δημιουργεί την υποψία ότι ο άνθρωπος έχει παίξει έναν ρόλο κι εδώ», σύμφωνα με τον υπεύθυνο της μελέτης Αλεξάντερ Στάιν.
Η αλλαγή των εποχών ισχύει στην ξηρά αλλά όχι πάνω από τους ωκεανούς και φαίνεται να σχετίζεται επίσης με μια αλλαγή στους ανέμους της ατμόσφαιρας. Η αλλαγή στην ισχύ και την κατεύθυνση των ανέμων, που είναι υπεύθυνοι για τη μετακίνηση θερμών μαζών αέρα από τη θάλασσα προς την ξηρά, μπορεί να είναι -εν μέρει μόνο- υπεύθυνη για την αλλαγή στο χρονισμό των εποχών.
"Διώχνει" το φως και γίνεται αόρατο
Ένα νέο υλικό που "διώχνει" το φως από πάνω του, έχει φέρει τους επιστήμονες ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία μιας συσκευής που θα ρίχνει ένα πέπλο απόκρυψης πάνω στα αντικείμενα και θα τα καθιστά αόρατα, ενώ παράλληλα θα έχει και μια άλλη πρακτική χρήση: θα κάνει πιο καθαρές τις επικοινωνίες των κινητών τηλεφώνων.
"Η τεχνολογία αορατότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για να εξαφανίσει τα εμπόδια που παρακωλύουν τα τηλεπικοινωνιακά σήματα".
Το νέο μετα-υλικό, σύμφωνα με τους ερευνητές, σχεδιάζεται με τη βοήθεια πολύπλοκων μαθηματικών αλγόριθμων και διαθέτει εξωτικές ιδιότητες που δεν συναντιούνται στη φύση. Τα μετα-υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν δομές τέτοιες που κάμπτουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, όπως το φως, γύρω από ένα αντικείμενο, με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτό τελικά δεν φαίνεται στα μάτια κάποιου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της αμερικανο-κινεζικής συνεργασίας, το μετα-υλικό αποτελείται από 10.000 περίπου μικροσκοπικά κομμάτια φάιμπεργκλας, τοποθετημένα σε παράλληλες σειρές πάνω σε μια πλακέτα (οι διαστάσεις και η διάταξη των χιλιάδων αυτών τμημάτων καθορίστηκε από τους αλγόριθμους). Ο μανδύας έχει μήκος 50,8 εκατοστών, πλάτος 10 εκατ. και πάχος 2,5 εκατοστών.Σύμφωνα με τις έρευνες η "εξαφάνιση" ενός αντικειμένου μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, δηλαδή σε διάφορα μήκη κύματος. Οι άνθρωποι βλέπουν χρησιμοποιώντας το ορατό φως, που έχει μήκη κύματος κάτω του ενός εκατομμυριοστού του μέτρου (micron), ενώ τα κινητά τηλέφωνα και οι άλλες ασύρματες συσκευές "βλέπουν" χρησιμοποιώντας μήκη κύματος της τάξης των πολλών εκατοστών του μέτρου.Αρκετά αντικείμενα μπορούν να μπλοκάρουν την "όραση" αυτών των συσκευών κάνοντας έτσι τις επικοινωνίες πιο δύσκολες και λιγότερο καθαρές. Το νέο μετα-υλικό μπορεί να περιβάλλει αυτά τα αντικείμενα που παρεμβάλλονται στο σήμα, προκειμένου να τα κάνει "αόρατα" κι έτσι οι επικοινωνίες να διεξάγονται πλέον ανεμπόδιστα.
Παράλληλα, μπορούν να δημιουργηθούν "ακουστικοί μανδύες", που να ενεργούν σαν προστατευτικές ασπίδες, οι οποίες θα εμποδίζουν τις δονήσεις, τον ήχο ή τα σεισμικά κύματα να διαπεράσουν τα αντικείμενα ή τους χώρους που θα είναι καλυμμένα με αυτό το μετα-υλικό.Οσο κι αν φαίνεται εξωπραγματικό σε πολλούς ανθρώπους- δεν είναι αδύνατη πλέον η δημιουργία μιας συσκευής που θα κάνει τα πράγματα "αόρατα",πράγμα που εξηγεί γιατί η έρευνά του χρηματοδοτήθηκε, μεταξύ άλλων, από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η νέα τεχνολογία, όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν, πέρα από τις εμπορικές χρήσεις της (π.χ. στις τηλεπικοινωνίες), μπορεί να έχει εφαρμογές και στο χώρο της άμυνας.
"Η τεχνολογία αορατότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για να εξαφανίσει τα εμπόδια που παρακωλύουν τα τηλεπικοινωνιακά σήματα".
Το νέο μετα-υλικό, σύμφωνα με τους ερευνητές, σχεδιάζεται με τη βοήθεια πολύπλοκων μαθηματικών αλγόριθμων και διαθέτει εξωτικές ιδιότητες που δεν συναντιούνται στη φύση. Τα μετα-υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν δομές τέτοιες που κάμπτουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, όπως το φως, γύρω από ένα αντικείμενο, με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτό τελικά δεν φαίνεται στα μάτια κάποιου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της αμερικανο-κινεζικής συνεργασίας, το μετα-υλικό αποτελείται από 10.000 περίπου μικροσκοπικά κομμάτια φάιμπεργκλας, τοποθετημένα σε παράλληλες σειρές πάνω σε μια πλακέτα (οι διαστάσεις και η διάταξη των χιλιάδων αυτών τμημάτων καθορίστηκε από τους αλγόριθμους). Ο μανδύας έχει μήκος 50,8 εκατοστών, πλάτος 10 εκατ. και πάχος 2,5 εκατοστών.Σύμφωνα με τις έρευνες η "εξαφάνιση" ενός αντικειμένου μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, δηλαδή σε διάφορα μήκη κύματος. Οι άνθρωποι βλέπουν χρησιμοποιώντας το ορατό φως, που έχει μήκη κύματος κάτω του ενός εκατομμυριοστού του μέτρου (micron), ενώ τα κινητά τηλέφωνα και οι άλλες ασύρματες συσκευές "βλέπουν" χρησιμοποιώντας μήκη κύματος της τάξης των πολλών εκατοστών του μέτρου.Αρκετά αντικείμενα μπορούν να μπλοκάρουν την "όραση" αυτών των συσκευών κάνοντας έτσι τις επικοινωνίες πιο δύσκολες και λιγότερο καθαρές. Το νέο μετα-υλικό μπορεί να περιβάλλει αυτά τα αντικείμενα που παρεμβάλλονται στο σήμα, προκειμένου να τα κάνει "αόρατα" κι έτσι οι επικοινωνίες να διεξάγονται πλέον ανεμπόδιστα.
Παράλληλα, μπορούν να δημιουργηθούν "ακουστικοί μανδύες", που να ενεργούν σαν προστατευτικές ασπίδες, οι οποίες θα εμποδίζουν τις δονήσεις, τον ήχο ή τα σεισμικά κύματα να διαπεράσουν τα αντικείμενα ή τους χώρους που θα είναι καλυμμένα με αυτό το μετα-υλικό.Οσο κι αν φαίνεται εξωπραγματικό σε πολλούς ανθρώπους- δεν είναι αδύνατη πλέον η δημιουργία μιας συσκευής που θα κάνει τα πράγματα "αόρατα",πράγμα που εξηγεί γιατί η έρευνά του χρηματοδοτήθηκε, μεταξύ άλλων, από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η νέα τεχνολογία, όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν, πέρα από τις εμπορικές χρήσεις της (π.χ. στις τηλεπικοινωνίες), μπορεί να έχει εφαρμογές και στο χώρο της άμυνας.
Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009
Κακοί τρόποι επικοινωνίας στο ζευγάρι
Σιωπή.
Όταν μια σχέση αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα το ζευγάρι πολλές φορές καταλήγει στη σιωπή. Η σιωπή όμως είναι τις περισσότερες φορές μια δυνατή κραυγή διαμαρτυρίας. Αν και δυνατή, η σιωπή δεν είναι η αιτία της φτωχής επικοινωνίας αλλά ο φόβος του πόνου που μπορεί να προκαλέσει μια ειλικρινής επικοινωνία. Για παράδειγμα όταν κάποιος νοιώθει μειονεκτικά και έχει κακή αυτοεκτίμηση δεν μιλάει γιατί φοβάται ότι αν εξέφραζε τον εαυτό του δεν θα άρεσε και θα δεχόταν την απόρριψη. Αν κάποιος αισθάνεται ευάλωτος δεν ανοίγεται γιατί φοβάται μήπως πληγωθεί. Ή αν κάποιος είναι τρομοκρατημένος δεν μιλάει μήπως και ο σύντροφος του θυμώσει.
Κακή επικοινωνία έχουμε επίσης όταν ό ένας από τους δύο συντρόφους έχει υιοθετήσει μια από τις παρακάτω άμυνες:
Εξευμενισμός.
Σε αυτή την περίπτωση το άτομο προσπαθεί συνεχώς να καλοπιάνει για να κατευνάσει τον άλλο λέγοντας συνέχεια «ναι», «έχεις δίκαιο». Τα άτομα αυτά χρειάζεται να καταλάβουν ότι δεν είναι κακό να εκφράζουν την αντίρρηση τους ή τη διαφωνία τους.
Κατηγορία.
Σε αυτή την περίπτωση το άτομο προσπαθεί συνεχώς να βρίσκει σφάλματα στον άλλον και τον κατακρίνει συνεχώς γενικεύοντας τις άσχημες παρατηρήσεις του. Για παράδειγμα «Ποτέ δεν έκανες κάτι καλό». Πίσω από αυτή την αντίδραση βρίσκεται πόνος και θυμός τον οποίο το άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να εκφράσει σωστά. Χρειάζεται να μιλήσει για αυτό που αισθάνεται και βιώνει μέσα σε μια κατάσταση.
Λογική.
Σε αυτή την κατηγορία είναι οι άνθρωποι που μιλάνε συνεχώς για την λογική, για τα γεγονότα χωρίς να παραδέχονται τα λάθη τους, χωρίς να εκφράζουν τα συναισθήματα τους περιμένοντας οι άλλοι να καταλάβουν την λογικότητα της άποψής τους και να συμμορφωθούν με αυτή. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται κάποιον να τους βοηθήσει να εκφράσουν τα συναισθήματα τους.
Αντιπερισπασμός.
Οι άνθρωποι αυτοί αρνούνται να δούνε κατάματα το πρόβλημα αποφεύγοντας την συζήτηση. Η αντιμετώπιση του προβλήματος τους δημιουργεί άγχος. Χρειάζονται να νοιώσουν ασφάλεια και να καταλάβουν ότι τα προβλήματα λύνονται.
Όταν μια σχέση αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα το ζευγάρι πολλές φορές καταλήγει στη σιωπή. Η σιωπή όμως είναι τις περισσότερες φορές μια δυνατή κραυγή διαμαρτυρίας. Αν και δυνατή, η σιωπή δεν είναι η αιτία της φτωχής επικοινωνίας αλλά ο φόβος του πόνου που μπορεί να προκαλέσει μια ειλικρινής επικοινωνία. Για παράδειγμα όταν κάποιος νοιώθει μειονεκτικά και έχει κακή αυτοεκτίμηση δεν μιλάει γιατί φοβάται ότι αν εξέφραζε τον εαυτό του δεν θα άρεσε και θα δεχόταν την απόρριψη. Αν κάποιος αισθάνεται ευάλωτος δεν ανοίγεται γιατί φοβάται μήπως πληγωθεί. Ή αν κάποιος είναι τρομοκρατημένος δεν μιλάει μήπως και ο σύντροφος του θυμώσει.
Κακή επικοινωνία έχουμε επίσης όταν ό ένας από τους δύο συντρόφους έχει υιοθετήσει μια από τις παρακάτω άμυνες:
Εξευμενισμός.
Σε αυτή την περίπτωση το άτομο προσπαθεί συνεχώς να καλοπιάνει για να κατευνάσει τον άλλο λέγοντας συνέχεια «ναι», «έχεις δίκαιο». Τα άτομα αυτά χρειάζεται να καταλάβουν ότι δεν είναι κακό να εκφράζουν την αντίρρηση τους ή τη διαφωνία τους.
Κατηγορία.
Σε αυτή την περίπτωση το άτομο προσπαθεί συνεχώς να βρίσκει σφάλματα στον άλλον και τον κατακρίνει συνεχώς γενικεύοντας τις άσχημες παρατηρήσεις του. Για παράδειγμα «Ποτέ δεν έκανες κάτι καλό». Πίσω από αυτή την αντίδραση βρίσκεται πόνος και θυμός τον οποίο το άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να εκφράσει σωστά. Χρειάζεται να μιλήσει για αυτό που αισθάνεται και βιώνει μέσα σε μια κατάσταση.
Λογική.
Σε αυτή την κατηγορία είναι οι άνθρωποι που μιλάνε συνεχώς για την λογική, για τα γεγονότα χωρίς να παραδέχονται τα λάθη τους, χωρίς να εκφράζουν τα συναισθήματα τους περιμένοντας οι άλλοι να καταλάβουν την λογικότητα της άποψής τους και να συμμορφωθούν με αυτή. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται κάποιον να τους βοηθήσει να εκφράσουν τα συναισθήματα τους.
Αντιπερισπασμός.
Οι άνθρωποι αυτοί αρνούνται να δούνε κατάματα το πρόβλημα αποφεύγοντας την συζήτηση. Η αντιμετώπιση του προβλήματος τους δημιουργεί άγχος. Χρειάζονται να νοιώσουν ασφάλεια και να καταλάβουν ότι τα προβλήματα λύνονται.
Εκτρώσεις... Απαλλαγή, ή μήπως δολοφονία?
Έκτρωση είναι ο τερματισμός μιας αγέννητης ζωής. Είναι γνωστή και ως άμβλωση, μια ονομασία που δίδεται για την «προκλητή απόρριψη του εμβρύου» από τη μήτρα της μητέρας του. 'Aραγε, το έμβρυο είναι προσωπικότητα; Αν, ναι, τότε – στην κρίση πολλών – η προσχεδιασμένη έκτρωση είναι μια εγκληματική ενέργεια.Στην περίπτωση που το έμβρυο δεν είναι πρόσωπο, τότε η έκτρωση είναι κάτι λιγότερο(;) από έγκλημα. Τα στοιχεία μας λένε ότι το 10% των εκτρώσεων γίνονται μετά τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης, κάτι που πολλοί γιατροί αρνούνται να κάνουν, διότι το σκότωμα του εμβρύου είναι πολύ ξεκάθαρο».Αυτή η άποψη, των πολλών γιατρών, έχει τις ρίζες της βαθιά και στον αρχαίο, ακόμα, κόσμο.Βλέπουμε ότι ο Ασσυριακός νόμος – μεταξύ 1450 π.Χ. και 1250 π.Χ. – σε περίπτωση προσχεδιασμένης έκτρωσης, όριζε ως ποινή το θάνατο με βασανιστήρια. Η φανερή αντίθεση προς την έκτρωση _στη Ρωμαϊκή εποχή – ξεκίνησε από τον μεγαλύτερο Ρωμαίο ρήτορα, τον Κικέρωνα. Σε λόγο του που εκφώνησε το 15 π.Χ. ο Κικέρων αναφέρεται σε μια γυναίκα, από τη Μαλεσία, που έκανε έκτρωση και γι αυτό, εκτελέστηκε. Ο ίδιος συμφωνούσε με την εκτέλεση και καταδίκαζε την ηθική χαλαρότητα των ημερών του.Ο Φαβορίνος (80-150μ.Χ.) μίλησε για την έκτρωση σαν μόλις λιγότερο εγκληματική πράξη από εκείνη της έκθεσης των βρεφών, ενώ ο Σωρανός, ο μεγάλος γιατρός γυναικολόγος την εποχή του Τραϊανού (998-117μ.Χ.), είπε ότι μερικοί από τους σύγχρονους του, υποστήριζαν ότι η έκτρωση δεν ήταν ποτέ σωστή. Ναι, οι εκτρώσεις ήταν πολύ γνωστές στην αρχαιότητα. Αναφορά γι αυτές κάνουν και ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, αλλά και ο Ιπποκράτης στον «όρκο του» για τους γιατρούς – που ισχύει μέχρι και σήμερα – αφού συμπεριέλαβε τη φράση «Δεν θα δώσω σε έγκυο γυναίκα φαρμάκι για να την κάνω να αποβάλει»Και ο κώδικας του Χαμουραμπί (1728 π.Χ.) νομοθετεί εναντίον των εκτρώσεων. Στην πατρίδα μας Ελλάδα – σήμερα -, σύμφωνα με τον Ποινικό κώδικα, η γυναίκα που «αποκτείνει εκ προθέσεως, ή επιτρέπει εις άλλον να πράξει τούτο», τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών χρόνων. Σ’ αυτόν που επιφέρει το θάνατο του εμβρύου, η ποινή είναι φυλάκιση έξι μηνών έως πέντε χρόνων. Σ’ εκείνον όμως που ενεργεί κατά συνήθειαν εκτρώσεις, η ποινή αγγίζει και τα δέκα χρόνια. Και όλα αυτά, έως το έτος 1986, όπου με τον Νόμο 1609, οι εκτρώσεις είναι πλέον νόμιμες και γίνονται και με έξοδα του Κράτους!
Το Έμβρυο
Κάθε έμβρυο είναι ανθρώπινη ζωή – όπως γράφει κάποιος - , και αντιπροσωπεύει μια δυνατότητα για σχηματισμό προσωπικότητας ήδη από πολύ νωρίς στην πρόοδο της εξέλιξης, περίπου από την πρώτη εβδομάδα. Από αυτό το πρώιμο στάδιο είναι μια ενδεχόμενα υπαρκτή, προσωπικότητα, και την όγδοη περίπου εβδομάδα και μετά, έχει αναγνωρίσιμη ανεξαρτησία, όπως εμφαίνεται από την κυκλοφορία του και τη δραστηριότητά του εγκεφάλου. Είναι καθ’ οδόν για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας.Η Εκτέλεση της Δολοφονίας.Στην Ελλάδα οι πιο πολλοί γιατροί χρησιμοποιούν την «Αναρρόφηση υπό νάρκωση», όπου προηγείται διαστολή του τραχήλου της μήτρας, για να χρησιμοποιηθεί αναρροφητήρας.Στη συνέχεια ακολουθεί αποκόλληση, απόξεση κι αναρρόφηση του «περιεχομένου»(!) της μήτρας. Αυτή η μέθοδος, γνωστή ως D+E, κάνει το έμβρυο «λιανό», και όταν η εγκυμοσύνη είναι κάπως προχωρημένη, ο γιατρός χρησιμοποιεί ειδικά εργαλεία για να τσακίσει, (ω, Θεέ μου!!!) τα κοκαλάκια και το κρανίο του μωρού, ούτως ώστε να μπορέσει να αναρροφηθεί από την «ηλεκτρική του σκούπα».Οι γιατροί όμως, της «παλιάς σχολής», έχουν άλλη μέθοδο έκτρωσης, που γίνεται με διαστολή του τραχήλου της μήτρας και «Απόξεση του περιεχομένου». Αυτή η μέθοδος προϋποθέτει πείρα και δεξιοτεχνία. Για όσους έχουν ατσάλινα νεύρα, στη μέθοδο εκτρώσεως D+E, ο γιατρός(!) κόβει το σωματάκι του εμβρύου σε κομμάτια με ένα αιχμηρό νυστέρι, αρχίζοντας από το κεφάλι κλπ. Μάλιστα, συνιστάται αυτοψία στα κομμάτια, για να διαπιστωθεί μήπως «ξεχάστηκε» κανένα μέσα στη μήτρα της γυναίκας. Σε κάποια περίπτωση, όταν ο γιατρός βιντεοσκοπούσε την προσπάθεια αυτή, με έκπληξη είδε ότι το έμβρυο, όσο το νυστέρι το πλησίαζε, άλλο τόσο αυτό... απομακρυνόταν! Ναι, αισθανόταν τον κίνδυνο και αυτό ανάγκασε τον νεαρό γιατρό να πει ότι δεν θα ξανακάνει στη ζωή του ποτέ πια μια τέτοια τρομερή πράξη.
Το Έμβρυο
Κάθε έμβρυο είναι ανθρώπινη ζωή – όπως γράφει κάποιος - , και αντιπροσωπεύει μια δυνατότητα για σχηματισμό προσωπικότητας ήδη από πολύ νωρίς στην πρόοδο της εξέλιξης, περίπου από την πρώτη εβδομάδα. Από αυτό το πρώιμο στάδιο είναι μια ενδεχόμενα υπαρκτή, προσωπικότητα, και την όγδοη περίπου εβδομάδα και μετά, έχει αναγνωρίσιμη ανεξαρτησία, όπως εμφαίνεται από την κυκλοφορία του και τη δραστηριότητά του εγκεφάλου. Είναι καθ’ οδόν για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας.Η Εκτέλεση της Δολοφονίας.Στην Ελλάδα οι πιο πολλοί γιατροί χρησιμοποιούν την «Αναρρόφηση υπό νάρκωση», όπου προηγείται διαστολή του τραχήλου της μήτρας, για να χρησιμοποιηθεί αναρροφητήρας.Στη συνέχεια ακολουθεί αποκόλληση, απόξεση κι αναρρόφηση του «περιεχομένου»(!) της μήτρας. Αυτή η μέθοδος, γνωστή ως D+E, κάνει το έμβρυο «λιανό», και όταν η εγκυμοσύνη είναι κάπως προχωρημένη, ο γιατρός χρησιμοποιεί ειδικά εργαλεία για να τσακίσει, (ω, Θεέ μου!!!) τα κοκαλάκια και το κρανίο του μωρού, ούτως ώστε να μπορέσει να αναρροφηθεί από την «ηλεκτρική του σκούπα».Οι γιατροί όμως, της «παλιάς σχολής», έχουν άλλη μέθοδο έκτρωσης, που γίνεται με διαστολή του τραχήλου της μήτρας και «Απόξεση του περιεχομένου». Αυτή η μέθοδος προϋποθέτει πείρα και δεξιοτεχνία. Για όσους έχουν ατσάλινα νεύρα, στη μέθοδο εκτρώσεως D+E, ο γιατρός(!) κόβει το σωματάκι του εμβρύου σε κομμάτια με ένα αιχμηρό νυστέρι, αρχίζοντας από το κεφάλι κλπ. Μάλιστα, συνιστάται αυτοψία στα κομμάτια, για να διαπιστωθεί μήπως «ξεχάστηκε» κανένα μέσα στη μήτρα της γυναίκας. Σε κάποια περίπτωση, όταν ο γιατρός βιντεοσκοπούσε την προσπάθεια αυτή, με έκπληξη είδε ότι το έμβρυο, όσο το νυστέρι το πλησίαζε, άλλο τόσο αυτό... απομακρυνόταν! Ναι, αισθανόταν τον κίνδυνο και αυτό ανάγκασε τον νεαρό γιατρό να πει ότι δεν θα ξανακάνει στη ζωή του ποτέ πια μια τέτοια τρομερή πράξη.
Βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που περιέχουν σκηνές βίας, φόνους και ανάλογες εικόνες, θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη συμπεριφορά των παιδιών, το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό αμερικανικό περιοδικό παιδιατρικής και εφηβικής ιατρικής.Η μελέτη αυτή εξέτασε το πώς η βία στα παιχνίδια των ηλεκτρονικών υπολογιστών έχει επιπτώσεις στα παιδιά και στους νέους ενηλίκους.
Τα συμπεράσματα είναι ανησυχητικά. Οι ερευνητές βρήκαν, όπως και αρκετοί άλλοι ερευνητές στο παρελθόν ότι υπάρχει μια καθορισμένη και αιτιώδης σύνδεση μεταξύ της βίας που απεικονίζεται στα παιχνίδια τον ηλεκτρονικών υπολογιστών, και της βίαιης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς των παιδιών.Eρευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, του Σαν Φρανσίσκο, και του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ στις ΗΠΑ χώρισαν τυχαία μια ομάδα 100 προπτυχιακών φοιτητών σε δύο ομάδες. (Επέλεξαν τους άνδρες επειδή οι άνδρες είναι πιθανότερο να παίξουν τα βίαια παιχνίδια από ότι οι γυναίκες.) Τα άτομα ήταν ηλικίας 18 έως 21, ανεξαρτήτως των εθνικών και κοινωνικο-οικονομικών υποβάθρων.
Η μια ομάδα έπαιξε ένα χαμηλού επιπέδου παιχνίδι βίας, και η άλλη ομάδα ένα υψηλού επιπέδου παιχνίδι βίας, πριν και μετά από το παιχνίδι και οι δύο ομάδες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που εξέτασε τη στάση τους απέναντι στις βίαιες πράξεις και τη στάση τους απέναντι στην εγκληματικότητα, τη χρήση αλκοόλ, μαριχουάνα, κ.α. Η αρτηριακή τους πίεση μετρήθηκε πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.Τα άτομα που έπαιξαν το παιχνίδι με την υψηλού επιπέδου βία είχαν μεγαλύτερη πίεση αίματος, πιο αρνητικές διαθέσεις, και μη συνεργάσιμη συμπεριφορά, ήταν περισσότερο αντικοινωνικοί και είχαν πιο θετική στάση απέναντι στη χρήση του αλκοόλ και της μαριχουάνα, έναντι εκείνων που έπαιξαν το παιχνίδι με χαμηλό επίπεδο βίας.Άλλες δύο έρευνες που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση της Αμερικάνικης Ένωσης Ψυχολογίας, έδειξαν ότι τα παιδιά που παίζουν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν βίαιες σκέψεις και συμπεριφορές.
Η πρώτη έρευνα διεξήχθη σε 227 φοιτητές. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι φοιτητές που ήταν ήδη επιθετικοί, αύξησαν την επιθετικότητά τους αφότου έπαιξαν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια.Η δεύτερη έρευνα έγινε σε 210 φοιτητές και έδειξε ότι αυτά τα παιχνίδια είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της επιθετικής συμπεριφοράς τους σε προκλήσεις που δέχτηκαν εσκεμμένα.Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μετά από την Αμερική τώρα και στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τα κρούσματα επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών, σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της V-PRC, τα κρούσματα απειλών και λεκτικής βίας μεταξύ μαθητών ανέρχονται στο 90%, περίπου, για νέους του λυκείου.
Οι ξυλοδαρμοί μέσα στο σχολείο αφορούν το 70% των μαθητών, ενώ δύο στους δέκα μαθητές (19,9%) έχουν υπάρξει μάρτυρες επιθέσεων με αυτοσχέδια όπλα. Το 15,7% των ερωτηθέντων μαθητών σ' όλη τη χώρα έχει δει περισσότερα από πέντε κρούσματα βίας στο σχολικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια.
Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα
Τελικά αυτά τα αποτελέσματα είναι παροδικά ή είναι μόνιμα; Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένη έρευνα για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα των βίαιων τηλεοπτικών παιχνιδιών επειδή αυτά τα παιχνίδια είναι ένα νέο φαινόμενο.
Αλλά υπάρχουν άφθονα στοιχεία που παρουσιάζουν σύνδεση μεταξύ των βίαιων παιχνιδιών και της μακροπρόθεσμης αντικοινωνικής και βιαίας συμπεριφοράς, για παράδειγμα η βία που παρουσιάζετε μέσα από την τηλεόραση συντελεί στην επιθετική συμπεριφορά και την εγκληματικότητα των νέων.
Πώς η βία έχει αυτήν την επίδραση;Οι επαναλαμβανόμενες πράξεις της βίας απευαισθητοποιούν τη φυσική αποστροφή προς την βία που το παιδί ειδάλλως θα είχε. Και εάν το παιχνίδι ανταμείβει τις βίαιες πράξεις, το παιδί αρχίζει να σκέφτεται ότι η βία είναι όχι μόνο αποδεκτή, αλλά και επιθυμητή. Όσο περισσότερο ένα παιδί εκτίθεται στη βία, τόσο περισσότερο γίνετε μέρος της ζωής του.
Το κλειδί είναι η επίβλεψη.Η ακραία επιθετικότητα, η ανθρωποκτονία και άλλες βίαιες συμπεριφορές προκαλούνται συνήθως από διάφορους παράγοντες. Τα βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες κινδύνου.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που προβάλλουν σκηνές βίας μπορούν να έχουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη συμπεριφορά του παιδιού, αναφέρουμε μερικές παρακάτω:
Το παιδί μπορεί να γίνει αναίσθητο στη φρίκη της βίας
Μπορεί βαθμιαία να δεχτή τη βία ως τρόπο να λύνει προβλήματα
Να έχει ως πρότυπα τους πρωταγωνιστές της βίας
Να μιμηθεί τη βία που παρακολουθεί στο παιχνίδι
Για παράδειγμα στην Βρετανία, ο 17χρονος Λεμπλάν σκότωσε τον 14χρονο φίλο του Στέφαν Πάκερα. Όπως ισχυρίστηκε αργότερα, ήταν τρελός και παλαβός με το βιντεοπαιχνίδι «Manhunt». Αν και σύμφωνα με τους βρετανικούς νόμους πωλείται μόνο σε ενήλικες εξαιτίας της βιαιότητάς του, βρέθηκε στο δωμάτιό του.
Στην Αμερική δύο έφηβοι δολοφόνησαν δύο άτομα εμπνευσμένοι και αυτοί από ένα βιντεοπαιχνίδι. Oι οικογένειες των θυμάτων ζητούν από την Εταιρία Rockstar Games αποζημίωση για τα βίαια και επικίνδυνα αυτά παιχνίδια. Ο δικηγόρος των Πάκερα, Τζακ Τόμσον, είχε γράψει στη Rockstar ότι η βία στο βιντεοπαιχνίδι μπορεί να βρει μιμητές και επιπλέον υποστηρίζει ότι τα ίδια βίαια παιχνίδια χρησιμοποιούν και στο στρατό οι Αμερικανοί στρατιώτες για την εκπαίδευσή τους.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαγορεύσετε τα video games. Πολλά παιχνίδια είναι πραγματικά αρκετά χρήσιμα και εκπαιδευτικά, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη, ορισμένα ηλεκτρονικά παιχνίδια βοηθούν την ευφυΐα, εκπαιδεύοντας το μυαλό των παιδιών να σκέπτεται πιο γρήγορα. Μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας συμφωνούν με την έρευνα αυτή.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Γουϊνσκόνσιν, Τζέϊμς Πόλ Γκί, είπε σχετικά: «Τα παιδιά ανακαλύπτουν τους όρους του παιχνιδιού και σκέφτονται στρατηγικά για τη λύση ενός προβλήματος, γεγονός που αναπτύσσει την αναλυτική σκέψη».
Ουσιαστικά αυτό που πρέπει να γίνει είναι οι γονείς να ελέγξουν ποια παιχνίδια παίζουν τα παιδιά τους.
Πριν επιτρέψετε στο παιδί σας να αγοραστεί ένα παιχνίδι, νοικιάστε το παιχνίδι και εξετάστε το Εάν:Το παιχνίδι περιλαμβάνει μερικούς χαρακτήρες που προσπαθούν να βλάψουν άλλους
Αν το να βλάψεις ανταμείβεται, αν περιέχουν σκηνές με όπλα, δολοφονίες. κ.τ.λ
Δώστε προσοχή στα τηλεοπτικά προγράμματα που παρακολουθούν τα παιδιά σας
Καθορισμένα συγκεκριμένα χρονικά όρια που θα ασχολούνται με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και την τηλεόραση
Αρνηθείτε να αφήσετε τα παιδιά σας να δουν βίαια τηλεοπτικά έργα
Αποδοκιμάστε τα βίαια επεισόδια μπροστά στα παιδιά σας, και τονίστε τους ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι σωστή για να λυθεί κάποιο πρόβλημα.
Τα συμπεράσματα είναι ανησυχητικά. Οι ερευνητές βρήκαν, όπως και αρκετοί άλλοι ερευνητές στο παρελθόν ότι υπάρχει μια καθορισμένη και αιτιώδης σύνδεση μεταξύ της βίας που απεικονίζεται στα παιχνίδια τον ηλεκτρονικών υπολογιστών, και της βίαιης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς των παιδιών.Eρευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, του Σαν Φρανσίσκο, και του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ στις ΗΠΑ χώρισαν τυχαία μια ομάδα 100 προπτυχιακών φοιτητών σε δύο ομάδες. (Επέλεξαν τους άνδρες επειδή οι άνδρες είναι πιθανότερο να παίξουν τα βίαια παιχνίδια από ότι οι γυναίκες.) Τα άτομα ήταν ηλικίας 18 έως 21, ανεξαρτήτως των εθνικών και κοινωνικο-οικονομικών υποβάθρων.
Η μια ομάδα έπαιξε ένα χαμηλού επιπέδου παιχνίδι βίας, και η άλλη ομάδα ένα υψηλού επιπέδου παιχνίδι βίας, πριν και μετά από το παιχνίδι και οι δύο ομάδες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που εξέτασε τη στάση τους απέναντι στις βίαιες πράξεις και τη στάση τους απέναντι στην εγκληματικότητα, τη χρήση αλκοόλ, μαριχουάνα, κ.α. Η αρτηριακή τους πίεση μετρήθηκε πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.Τα άτομα που έπαιξαν το παιχνίδι με την υψηλού επιπέδου βία είχαν μεγαλύτερη πίεση αίματος, πιο αρνητικές διαθέσεις, και μη συνεργάσιμη συμπεριφορά, ήταν περισσότερο αντικοινωνικοί και είχαν πιο θετική στάση απέναντι στη χρήση του αλκοόλ και της μαριχουάνα, έναντι εκείνων που έπαιξαν το παιχνίδι με χαμηλό επίπεδο βίας.Άλλες δύο έρευνες που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση της Αμερικάνικης Ένωσης Ψυχολογίας, έδειξαν ότι τα παιδιά που παίζουν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν βίαιες σκέψεις και συμπεριφορές.
Η πρώτη έρευνα διεξήχθη σε 227 φοιτητές. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι φοιτητές που ήταν ήδη επιθετικοί, αύξησαν την επιθετικότητά τους αφότου έπαιξαν βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια.Η δεύτερη έρευνα έγινε σε 210 φοιτητές και έδειξε ότι αυτά τα παιχνίδια είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της επιθετικής συμπεριφοράς τους σε προκλήσεις που δέχτηκαν εσκεμμένα.Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μετά από την Αμερική τώρα και στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τα κρούσματα επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών, σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της V-PRC, τα κρούσματα απειλών και λεκτικής βίας μεταξύ μαθητών ανέρχονται στο 90%, περίπου, για νέους του λυκείου.
Οι ξυλοδαρμοί μέσα στο σχολείο αφορούν το 70% των μαθητών, ενώ δύο στους δέκα μαθητές (19,9%) έχουν υπάρξει μάρτυρες επιθέσεων με αυτοσχέδια όπλα. Το 15,7% των ερωτηθέντων μαθητών σ' όλη τη χώρα έχει δει περισσότερα από πέντε κρούσματα βίας στο σχολικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια.
Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα
Τελικά αυτά τα αποτελέσματα είναι παροδικά ή είναι μόνιμα; Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένη έρευνα για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα των βίαιων τηλεοπτικών παιχνιδιών επειδή αυτά τα παιχνίδια είναι ένα νέο φαινόμενο.
Αλλά υπάρχουν άφθονα στοιχεία που παρουσιάζουν σύνδεση μεταξύ των βίαιων παιχνιδιών και της μακροπρόθεσμης αντικοινωνικής και βιαίας συμπεριφοράς, για παράδειγμα η βία που παρουσιάζετε μέσα από την τηλεόραση συντελεί στην επιθετική συμπεριφορά και την εγκληματικότητα των νέων.
Πώς η βία έχει αυτήν την επίδραση;Οι επαναλαμβανόμενες πράξεις της βίας απευαισθητοποιούν τη φυσική αποστροφή προς την βία που το παιδί ειδάλλως θα είχε. Και εάν το παιχνίδι ανταμείβει τις βίαιες πράξεις, το παιδί αρχίζει να σκέφτεται ότι η βία είναι όχι μόνο αποδεκτή, αλλά και επιθυμητή. Όσο περισσότερο ένα παιδί εκτίθεται στη βία, τόσο περισσότερο γίνετε μέρος της ζωής του.
Το κλειδί είναι η επίβλεψη.Η ακραία επιθετικότητα, η ανθρωποκτονία και άλλες βίαιες συμπεριφορές προκαλούνται συνήθως από διάφορους παράγοντες. Τα βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες κινδύνου.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που προβάλλουν σκηνές βίας μπορούν να έχουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη συμπεριφορά του παιδιού, αναφέρουμε μερικές παρακάτω:
Το παιδί μπορεί να γίνει αναίσθητο στη φρίκη της βίας
Μπορεί βαθμιαία να δεχτή τη βία ως τρόπο να λύνει προβλήματα
Να έχει ως πρότυπα τους πρωταγωνιστές της βίας
Να μιμηθεί τη βία που παρακολουθεί στο παιχνίδι
Για παράδειγμα στην Βρετανία, ο 17χρονος Λεμπλάν σκότωσε τον 14χρονο φίλο του Στέφαν Πάκερα. Όπως ισχυρίστηκε αργότερα, ήταν τρελός και παλαβός με το βιντεοπαιχνίδι «Manhunt». Αν και σύμφωνα με τους βρετανικούς νόμους πωλείται μόνο σε ενήλικες εξαιτίας της βιαιότητάς του, βρέθηκε στο δωμάτιό του.
Στην Αμερική δύο έφηβοι δολοφόνησαν δύο άτομα εμπνευσμένοι και αυτοί από ένα βιντεοπαιχνίδι. Oι οικογένειες των θυμάτων ζητούν από την Εταιρία Rockstar Games αποζημίωση για τα βίαια και επικίνδυνα αυτά παιχνίδια. Ο δικηγόρος των Πάκερα, Τζακ Τόμσον, είχε γράψει στη Rockstar ότι η βία στο βιντεοπαιχνίδι μπορεί να βρει μιμητές και επιπλέον υποστηρίζει ότι τα ίδια βίαια παιχνίδια χρησιμοποιούν και στο στρατό οι Αμερικανοί στρατιώτες για την εκπαίδευσή τους.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαγορεύσετε τα video games. Πολλά παιχνίδια είναι πραγματικά αρκετά χρήσιμα και εκπαιδευτικά, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη, ορισμένα ηλεκτρονικά παιχνίδια βοηθούν την ευφυΐα, εκπαιδεύοντας το μυαλό των παιδιών να σκέπτεται πιο γρήγορα. Μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας συμφωνούν με την έρευνα αυτή.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Γουϊνσκόνσιν, Τζέϊμς Πόλ Γκί, είπε σχετικά: «Τα παιδιά ανακαλύπτουν τους όρους του παιχνιδιού και σκέφτονται στρατηγικά για τη λύση ενός προβλήματος, γεγονός που αναπτύσσει την αναλυτική σκέψη».
Ουσιαστικά αυτό που πρέπει να γίνει είναι οι γονείς να ελέγξουν ποια παιχνίδια παίζουν τα παιδιά τους.
Πριν επιτρέψετε στο παιδί σας να αγοραστεί ένα παιχνίδι, νοικιάστε το παιχνίδι και εξετάστε το Εάν:Το παιχνίδι περιλαμβάνει μερικούς χαρακτήρες που προσπαθούν να βλάψουν άλλους
Αν το να βλάψεις ανταμείβεται, αν περιέχουν σκηνές με όπλα, δολοφονίες. κ.τ.λ
Δώστε προσοχή στα τηλεοπτικά προγράμματα που παρακολουθούν τα παιδιά σας
Καθορισμένα συγκεκριμένα χρονικά όρια που θα ασχολούνται με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και την τηλεόραση
Αρνηθείτε να αφήσετε τα παιδιά σας να δουν βίαια τηλεοπτικά έργα
Αποδοκιμάστε τα βίαια επεισόδια μπροστά στα παιδιά σας, και τονίστε τους ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι σωστή για να λυθεί κάποιο πρόβλημα.
«Και ο... ανήρ να φοβείται τον άνδρα!!!»
Κάποτε, η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικό αδίκημα. Οι ομοφυλόφιλοι διώκονταν ποινικά και η ντροπή μαζί με τον εξευτελισμό αποτελούσαν ένα από τα στίγματα ενάντια στον/στην ομοφυλόφιλο. Τώρα;...
Καλέ, τι μας λες;
Αρχής γενομένης
Για να επισημοποιηθεί ο δεσμός δύο ομοφυλόφιλων και πολύ περισσότερο, να έλθουν σε «γάμου κοινωνίαν», έπρεπε να ξεπεραστούν πολλά «ταμπού» που εξακολουθούν ακόμα να υπάρχουν σε πολλά κράτη του κόσμου.
Αρχής γενομένης όμως από τη Δανία, μας πήρε ο κατήφορος και άντε να φρενάρουμε.
Έπαψε πλέον ο νόμος στη Δανία να διώκει ποινικά τους «τοιούτους»!
Απεναντίας, επιτράπηκε δια νόμου, να παντρεύονται κιόλας οι ομοφυλόφιλοι. Και δεν έφτανε μόνον αυτό, τους αναγνωρίσθηκαν και όλα τα δικαιώματα των έγγαμων συζύγων!
Αυτό που τους απαγόρευσαν είναι το δικαίωμα της υιοθεσίας παιδιών, κάτι που αλλού τους το επιτρέπουν. Μιλάμε εξ άλλου για το έτος 1989 όπου ξεκίνησε το «αίσχος της ντροπής», που μπροστά του, το αίσχος των Σοδόμων και Γομόρρων, φαντάζει σαν μια μικρογραφία. Τη χρονιά εκείνη (1989), στην Κοπεγχάγη της Δανίας παντρεύτηκαν τα πρώτα 11 ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Ανάμεσά τους και ο Αξελ Αγγκίλ, ο ιδρυτής της «Ένωσης Ομοφυλοφίλων» (1948), όπου μέχρι τώρα αριθμεί πάνω από 10.000 μέλη.Ο Αγγκίλ διεκδικούσε το δικαίωμα γάμου ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους και εξέφρασε την βαθιά του ικανοποίηση για δικαίωση των αγώνων του, όταν ενώθηκε στα δεσμά του γάμου με... τον «καλό» του, ύστερα από τον 40χρονο έρωτά τους!Αρχαίο το φαινόμενο
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Σήμερα, απλά, έχει φτάσει στον αποκορύφωμα της παραφροσύνης. Από αρχαιοτάτων χρόνων, έχουμε δείγματα αυτού του ανδρικού εξευτελισμού. Ολόκληροι λαοί επιδίδονταν σε ομοφυλοφιλικές ακατονόμαστες πράξεις, όπως στα Σόδομα.
Διαβάζουμε στη Βίβλο για την πόλη εκείνη:
«Ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις τα Σόδομα το εσπέρας και εκάθητο ο Λώτ παρά την πύλην των Σοδόμων... Πριν δε κοιμηθώσιν, οι άνδρες της πόλεως, οι άνδρες των Σοδόμων, περικύκλωσαν την οικίαν, νέοι και γέροντες, άπας ο λαός ομού πανταχόθεν και έκραζον προς τον Λώτ και έλεγον προς αυτόν: Που είναι οι άνδρες, οι εισελθόντες προς σε την νύχτα; Έκβαλε αυτούς προς ημάς, για να γνωρίσωμεν αυτούς» (Γένεσις: ιθ΄ 4-5).
Το «να γνωρίσωμεν» αυτούς, σημαίνει να τους κακοποιήσουμε σεξουαλικά, κατά την Σοδομική νοοτροπία.
Συν τω χρόνω, η κατάσταση αυτή χειροτέρευε και το ανδρικό φύλο έφτασε στο σημείο του εξευτελισμού και της αηδίας. Στην Κόρινθο, στα χρόνια της «Καινής Διαθήκης», επικρατούσε η ακολασία. Ψηλά στην Ακρόπολη της πόλης ο μαγευτικός ναός της Αφροδίτης, που ήταν η θεά του Έρωτα, στεκόταν τόσο προκλητικός όπου εκεί μέσα χίλιες περίπου ιέρειες επιδίδονταν στην πορνεία με θρησκευτικές τελετές.Σ’ αυτό παρασυρόμενοι και οι άνδρες, άφηναν μακριά μαλλιά, και ζούσαν σαν πόρνες (αρσενικές) και αυτό το συνηθισμένο πλέον φαινόμενο ανάγκασε τον Απόστολο Παύλο να ρωτήσει: «Ουδέ αυτή η φύσις δεν σας διδάσκει, ότι ο ανήρ μεν εάν έχει κόμην (μακριά μαλλιά), είναι εις αυτόν ατιμίαν»; (Α΄ Κορινθίους ια΄ 14). Η ανηθικότητα ήταν και είναι ένα μέρος στη ζωή του ανθρώπου που συνεχώς αυξάνει. Που, άραγε, θα φτάσουμε; Χωρίς Θεό, ποιος ξέρει που!
Η ώρα της ασχημοσύνης
Στην Καινή Διαθήκη, διαβάζουμε για την ξεπεσμένη αυτή κατάσταση της ομοφυλοφιλίας, πράγματα που θα πρέπει να μας κεντρίσουν τον ψυχικό μας κόσμο. Θα πρέπει, τέλος πάντων, κάποτε να πάρουμε στα σοβαρά τη φωνή του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει, ότι, αφού οι άνθρωποι άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, πρέπει να υποστούν και τις συνέπειες.
"Δια τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζονται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών". (Ρωμαίους α’ 24)
"Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας, διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παραφύσιν. Ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνη, άρσενες εις άρσενας και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών" (Ρωμαίους α΄26-27).
Ας έρθουμε τώρα στην Εκκλησία. Λόγος γίνεται τελευταία, αν θα πρέπει οι «τοιούτοι» να μετέχουν στην Θεία Κοινωνία, αφού διαπράττουν το αμάρτημα αυτό, που κατά τον ευαγγελιστή Ιωάννη, πρέπει να είναι θανάσιμο (βλέπε Α΄ Ιωάννου: ε΄16). Οι γνώμες ποικίλουν, γι αυτό δεν θα τις σχολιάσω. Μου αρκεί η «γνώμη» της βίβλου, που λέει ότι: «Όστις τρώγει τον άρτον τούτον ή πίνει το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος θέλει είσθαι του σώματος και αίματος του Κυρίου» (Α΄ Κορινθίους ια΄ 27).
Εκείνο όμως που μου προκαλεί θλίψη και πόνο καρδιάς, είναι που αυτή η σιχαμερή ιδιοτροπία της ομοφυλοφιλίας εισχώρησε στους κόλπους της εκκλησίας, κάθε δόγματος.
Έτσι, βλέπουμε τα σκάνδαλα ποιμένων και ιερέων να βλέπουν το φως της δημοσιότητας και ο χριστιανισμός να χλευάζεται από τους αρνητές, λες και αυτοί οι «ποιμενάρχες» αποτελούν τον χριστιανισμό.Η Αγγλικανική εκκλησία χειροτονεί ιερείς δηλωμένους ομοφυλόφιλους, καθώς και ιέρειες λεσβίες. Η Καθολική Εκκλησία δεν κρύβει ότι η κατάσταση αυτή υπάρχει και στους κόλπους της σε αρκετούς ιερείς. Η μόνη που καταδικάζει αυτό το έκτρωμα, είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, φαινομενικά τουλάχιστον, γιατί και στους κόλπους της έχουμε φαινόμενα τέτοια ουκ ολίγα!
Καλέ, τι μας λες;
Αρχής γενομένης
Για να επισημοποιηθεί ο δεσμός δύο ομοφυλόφιλων και πολύ περισσότερο, να έλθουν σε «γάμου κοινωνίαν», έπρεπε να ξεπεραστούν πολλά «ταμπού» που εξακολουθούν ακόμα να υπάρχουν σε πολλά κράτη του κόσμου.
Αρχής γενομένης όμως από τη Δανία, μας πήρε ο κατήφορος και άντε να φρενάρουμε.
Έπαψε πλέον ο νόμος στη Δανία να διώκει ποινικά τους «τοιούτους»!
Απεναντίας, επιτράπηκε δια νόμου, να παντρεύονται κιόλας οι ομοφυλόφιλοι. Και δεν έφτανε μόνον αυτό, τους αναγνωρίσθηκαν και όλα τα δικαιώματα των έγγαμων συζύγων!
Αυτό που τους απαγόρευσαν είναι το δικαίωμα της υιοθεσίας παιδιών, κάτι που αλλού τους το επιτρέπουν. Μιλάμε εξ άλλου για το έτος 1989 όπου ξεκίνησε το «αίσχος της ντροπής», που μπροστά του, το αίσχος των Σοδόμων και Γομόρρων, φαντάζει σαν μια μικρογραφία. Τη χρονιά εκείνη (1989), στην Κοπεγχάγη της Δανίας παντρεύτηκαν τα πρώτα 11 ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Ανάμεσά τους και ο Αξελ Αγγκίλ, ο ιδρυτής της «Ένωσης Ομοφυλοφίλων» (1948), όπου μέχρι τώρα αριθμεί πάνω από 10.000 μέλη.Ο Αγγκίλ διεκδικούσε το δικαίωμα γάμου ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους και εξέφρασε την βαθιά του ικανοποίηση για δικαίωση των αγώνων του, όταν ενώθηκε στα δεσμά του γάμου με... τον «καλό» του, ύστερα από τον 40χρονο έρωτά τους!Αρχαίο το φαινόμενο
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Σήμερα, απλά, έχει φτάσει στον αποκορύφωμα της παραφροσύνης. Από αρχαιοτάτων χρόνων, έχουμε δείγματα αυτού του ανδρικού εξευτελισμού. Ολόκληροι λαοί επιδίδονταν σε ομοφυλοφιλικές ακατονόμαστες πράξεις, όπως στα Σόδομα.
Διαβάζουμε στη Βίβλο για την πόλη εκείνη:
«Ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις τα Σόδομα το εσπέρας και εκάθητο ο Λώτ παρά την πύλην των Σοδόμων... Πριν δε κοιμηθώσιν, οι άνδρες της πόλεως, οι άνδρες των Σοδόμων, περικύκλωσαν την οικίαν, νέοι και γέροντες, άπας ο λαός ομού πανταχόθεν και έκραζον προς τον Λώτ και έλεγον προς αυτόν: Που είναι οι άνδρες, οι εισελθόντες προς σε την νύχτα; Έκβαλε αυτούς προς ημάς, για να γνωρίσωμεν αυτούς» (Γένεσις: ιθ΄ 4-5).
Το «να γνωρίσωμεν» αυτούς, σημαίνει να τους κακοποιήσουμε σεξουαλικά, κατά την Σοδομική νοοτροπία.
Συν τω χρόνω, η κατάσταση αυτή χειροτέρευε και το ανδρικό φύλο έφτασε στο σημείο του εξευτελισμού και της αηδίας. Στην Κόρινθο, στα χρόνια της «Καινής Διαθήκης», επικρατούσε η ακολασία. Ψηλά στην Ακρόπολη της πόλης ο μαγευτικός ναός της Αφροδίτης, που ήταν η θεά του Έρωτα, στεκόταν τόσο προκλητικός όπου εκεί μέσα χίλιες περίπου ιέρειες επιδίδονταν στην πορνεία με θρησκευτικές τελετές.Σ’ αυτό παρασυρόμενοι και οι άνδρες, άφηναν μακριά μαλλιά, και ζούσαν σαν πόρνες (αρσενικές) και αυτό το συνηθισμένο πλέον φαινόμενο ανάγκασε τον Απόστολο Παύλο να ρωτήσει: «Ουδέ αυτή η φύσις δεν σας διδάσκει, ότι ο ανήρ μεν εάν έχει κόμην (μακριά μαλλιά), είναι εις αυτόν ατιμίαν»; (Α΄ Κορινθίους ια΄ 14). Η ανηθικότητα ήταν και είναι ένα μέρος στη ζωή του ανθρώπου που συνεχώς αυξάνει. Που, άραγε, θα φτάσουμε; Χωρίς Θεό, ποιος ξέρει που!
Η ώρα της ασχημοσύνης
Στην Καινή Διαθήκη, διαβάζουμε για την ξεπεσμένη αυτή κατάσταση της ομοφυλοφιλίας, πράγματα που θα πρέπει να μας κεντρίσουν τον ψυχικό μας κόσμο. Θα πρέπει, τέλος πάντων, κάποτε να πάρουμε στα σοβαρά τη φωνή του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει, ότι, αφού οι άνθρωποι άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, πρέπει να υποστούν και τις συνέπειες.
"Δια τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζονται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών". (Ρωμαίους α’ 24)
"Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας, διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παραφύσιν. Ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνη, άρσενες εις άρσενας και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών" (Ρωμαίους α΄26-27).
Ας έρθουμε τώρα στην Εκκλησία. Λόγος γίνεται τελευταία, αν θα πρέπει οι «τοιούτοι» να μετέχουν στην Θεία Κοινωνία, αφού διαπράττουν το αμάρτημα αυτό, που κατά τον ευαγγελιστή Ιωάννη, πρέπει να είναι θανάσιμο (βλέπε Α΄ Ιωάννου: ε΄16). Οι γνώμες ποικίλουν, γι αυτό δεν θα τις σχολιάσω. Μου αρκεί η «γνώμη» της βίβλου, που λέει ότι: «Όστις τρώγει τον άρτον τούτον ή πίνει το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος θέλει είσθαι του σώματος και αίματος του Κυρίου» (Α΄ Κορινθίους ια΄ 27).
Εκείνο όμως που μου προκαλεί θλίψη και πόνο καρδιάς, είναι που αυτή η σιχαμερή ιδιοτροπία της ομοφυλοφιλίας εισχώρησε στους κόλπους της εκκλησίας, κάθε δόγματος.
Έτσι, βλέπουμε τα σκάνδαλα ποιμένων και ιερέων να βλέπουν το φως της δημοσιότητας και ο χριστιανισμός να χλευάζεται από τους αρνητές, λες και αυτοί οι «ποιμενάρχες» αποτελούν τον χριστιανισμό.Η Αγγλικανική εκκλησία χειροτονεί ιερείς δηλωμένους ομοφυλόφιλους, καθώς και ιέρειες λεσβίες. Η Καθολική Εκκλησία δεν κρύβει ότι η κατάσταση αυτή υπάρχει και στους κόλπους της σε αρκετούς ιερείς. Η μόνη που καταδικάζει αυτό το έκτρωμα, είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, φαινομενικά τουλάχιστον, γιατί και στους κόλπους της έχουμε φαινόμενα τέτοια ουκ ολίγα!
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Η Ζωή ενός σκύλου διαβασέ το ...τέλειο...
1η εßδοµάδα.
Σήµερα είµαι ηλικίας µιας εßδοµάδας. Τι χαρά να είµαι µέρος αυτού του Κόσµου!
1 µηνός.
Η µαµά µου µε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι µια εξαιρετική µητέρα.
2 µηνών.
Σήµερα µε χώρισαν από τη µητέρα µας. Ήταν πολύ ανήσυχη και µε τα µάτια της µε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά µου να µε φροντίζει το ίδιο καλά µε τη µαµά µου.
4 µηνών.
Έχω µεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραßάνε την προσοχή µου. Υπάρχουν µερικά παιδιά στο σπίτι που µου είναι σαν «µικρά αδερφάκια». Παίζουµε πολύ, τραßάνε την ουρά µου κι εγώ τους δίνω µικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 µηνών.
Σήµερα µου φωνάξανε. Η κυρία µου ήταν πολύ αναστατωµένη επειδή ούρησα µέσα στο σπίτι. Όµως δεν µου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιµάµαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 µηνών.
Είµαι ένα πολύ χαρούµενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνοµαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευµένος... Νοµίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική µου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό µου, σκάßοντας στο χώµα σαν τους προγόνους µου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιµάζουν να µου µάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγµατα που κάνω να είναι εντάξει!
12 µηνών.
Σήµερα έγινα ενός έτους. Είµαι ένας ενήλικος σκύλος. Όµως τα αφεντικά µου λένε ότι µεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίµεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για µένα!
13 µηνών.
Σήµερα µε έδεσαν. Σχεδόν δεν µπορούσα να κουνηθώ, να ßρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ßρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεßαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα µε επιτηρούν και ότι είµαι αχάριστος. Δεν καταλαßαίνω τίποτε απ' όσα µου συµßαίνουν.
15 µηνών.
Όλα έχουν αλλάξει τώρα... Με κρατάνε συνέχεια κλειδωµένο στη ßεράντα. Αισθάνοµαι πολύ µόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά µου δεν µε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ßρέχει, δεν έχω µια στέγη πάνω από το κεφάλι µου.
16 µηνών.
Σήµερα µε έßγαλαν από τη ßεράντα. Ήµουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε είχε συγχωρέσει. Ήµουν τόσο χαρούµενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασµό. Η ουρά µου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα µε πήγαιναν ßόλτα! Κατευθυνθήκαµε προς τον αυτοκινητόδροµο, και άξαφνα, σταµάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ßγήκα έξω, χαρούµενος, γιατί σκεπτόµουν ότι θα περνάγαµε τη µέρα µας στην εξοχή. Δεν καταλαßαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιµένετε!» - γάßγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο µε όλη τη δύναµή µου. Η αγωνία µου µεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαßαίνω, ενώ δεν µπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασµα και αυτοί δεν σταµατούσαν, ότι µε είχαν εγκαταλείψει!
17 µηνών.
Έψαχνα µάταια να ßρω το δρόµο για να γυρίσω σπίτι. Είµαι µόνος και αισθάνοµαι χαµένος. Στις περιπλανήσεις µου, συναντάω µερικούς ανθρώπους µε καλή καρδιά που µε κοιτάνε µε θλίψη και µου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ µε τα µάτια µου, από τα ßάθη της ψυχής µου. Εύχοµαι να µε υιοθετούσαν. Θα ήµουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όµως, αυτοί απλά λένε: «καηµένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 µηνών.
Πριν από µερικές ηµέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά µικρά και µεγαλύτερα σαν τα «µικρά µου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και µια οµάδα από τα µικρότερα παιδιά, γελώντας, µου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σηµαδεύει
καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες µε χτύπησε στο µάτι και, έκτοτε, δεν µπορώ να δω καθόλου µε αυτό το µάτι.
19 µηνών.
Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι µε λυπόντουσαν. Τώρα είµαι πολύ αδύνατος και αδύναµος και η όψη µου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα µου µάτι και οι άνθρωποι µε διώχνουν µε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 µηνών.
Κινούµαι µε εξαιρετικά µεγάλη δυσκολία. Σήµερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόµο, µε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόµουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόµο, όµως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεµάτο ικανοποίηση ßλέµµα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που µε πάτησε. Εύχοµαι να µε είχε σκοτώσει! Όµως, απλά µου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω µου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια µου δεν µε υπακούνε και µόλις µε τεράστια δυσκολία µπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόµου. Επί δέκα µέρες έχω µείνει εκτεθειµένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή ßροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν µπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκοµαι σε ένα πολύ υγρό µέρος, και φαίνεται ότι ακόµη και το τρίχωµά µου µαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν µε προσέχουν, άλλοι λένε: «µην πλησιάζεις». Είµαι σχεδόν αναίσθητος, όµως, µια ελάχιστη δύναµη από τα ßάθη του σώµατός µου µε αναγκάζει να ανοίξω τα µάτια µου. Η γλυκύτητα στη φωνή της µε έκανε να αντιδράσω. «Καηµένο µου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί µε την γυναίκα ήταν ένας άντρας µε λευκή ποδιά που µε ακούµπησε και είπε: «Λυπάµαι, κυρία µου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον ßοηθήσουµε να ßγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, µε δάκρυα να τρέχουν ποτάµι στα µάγουλά της, συµφώνησε. Όσο καλύτερα µπορούσα, κούνησα την ουρά µου και την ευχαρίστησα, µε τα µάτια µου, για τη ßοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεµα. Ενώ αισθανόµουν το ελαφρύ τσίµπηµα της ßελόνας, πριν από αυτόν τον µακρύ ύπνο, η τελευταία µου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν µε ήθελε κανείς;».
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισµό ο άνθρωπος απέκτησε µια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσµατα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό ßασίλειο.
Χωρίς να είναι ικανοποιηµένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να ßάζει ένα κενό µεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση µιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύµßολο µια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε µια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσµό της κοινωνίας µεταξύ αυτού και του ζωικού ßασιλείου» - Sigmund Freud
«Δεν µπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσµο όµως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσµος».
Στείλτε το όπου µπορείτε. Όχι µόνον σ' αυτούς που θα δακρύσουν
Σήµερα είµαι ηλικίας µιας εßδοµάδας. Τι χαρά να είµαι µέρος αυτού του Κόσµου!
1 µηνός.
Η µαµά µου µε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι µια εξαιρετική µητέρα.
2 µηνών.
Σήµερα µε χώρισαν από τη µητέρα µας. Ήταν πολύ ανήσυχη και µε τα µάτια της µε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά µου να µε φροντίζει το ίδιο καλά µε τη µαµά µου.
4 µηνών.
Έχω µεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραßάνε την προσοχή µου. Υπάρχουν µερικά παιδιά στο σπίτι που µου είναι σαν «µικρά αδερφάκια». Παίζουµε πολύ, τραßάνε την ουρά µου κι εγώ τους δίνω µικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 µηνών.
Σήµερα µου φωνάξανε. Η κυρία µου ήταν πολύ αναστατωµένη επειδή ούρησα µέσα στο σπίτι. Όµως δεν µου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιµάµαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 µηνών.
Είµαι ένα πολύ χαρούµενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνοµαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευµένος... Νοµίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική µου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό µου, σκάßοντας στο χώµα σαν τους προγόνους µου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιµάζουν να µου µάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγµατα που κάνω να είναι εντάξει!
12 µηνών.
Σήµερα έγινα ενός έτους. Είµαι ένας ενήλικος σκύλος. Όµως τα αφεντικά µου λένε ότι µεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίµεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για µένα!
13 µηνών.
Σήµερα µε έδεσαν. Σχεδόν δεν µπορούσα να κουνηθώ, να ßρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ßρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεßαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα µε επιτηρούν και ότι είµαι αχάριστος. Δεν καταλαßαίνω τίποτε απ' όσα µου συµßαίνουν.
15 µηνών.
Όλα έχουν αλλάξει τώρα... Με κρατάνε συνέχεια κλειδωµένο στη ßεράντα. Αισθάνοµαι πολύ µόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά µου δεν µε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ßρέχει, δεν έχω µια στέγη πάνω από το κεφάλι µου.
16 µηνών.
Σήµερα µε έßγαλαν από τη ßεράντα. Ήµουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε είχε συγχωρέσει. Ήµουν τόσο χαρούµενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασµό. Η ουρά µου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα µε πήγαιναν ßόλτα! Κατευθυνθήκαµε προς τον αυτοκινητόδροµο, και άξαφνα, σταµάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ßγήκα έξω, χαρούµενος, γιατί σκεπτόµουν ότι θα περνάγαµε τη µέρα µας στην εξοχή. Δεν καταλαßαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιµένετε!» - γάßγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο µε όλη τη δύναµή µου. Η αγωνία µου µεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαßαίνω, ενώ δεν µπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασµα και αυτοί δεν σταµατούσαν, ότι µε είχαν εγκαταλείψει!
17 µηνών.
Έψαχνα µάταια να ßρω το δρόµο για να γυρίσω σπίτι. Είµαι µόνος και αισθάνοµαι χαµένος. Στις περιπλανήσεις µου, συναντάω µερικούς ανθρώπους µε καλή καρδιά που µε κοιτάνε µε θλίψη και µου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ µε τα µάτια µου, από τα ßάθη της ψυχής µου. Εύχοµαι να µε υιοθετούσαν. Θα ήµουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όµως, αυτοί απλά λένε: «καηµένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 µηνών.
Πριν από µερικές ηµέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά µικρά και µεγαλύτερα σαν τα «µικρά µου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και µια οµάδα από τα µικρότερα παιδιά, γελώντας, µου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σηµαδεύει
καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες µε χτύπησε στο µάτι και, έκτοτε, δεν µπορώ να δω καθόλου µε αυτό το µάτι.
19 µηνών.
Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι µε λυπόντουσαν. Τώρα είµαι πολύ αδύνατος και αδύναµος και η όψη µου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα µου µάτι και οι άνθρωποι µε διώχνουν µε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 µηνών.
Κινούµαι µε εξαιρετικά µεγάλη δυσκολία. Σήµερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόµο, µε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόµουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόµο, όµως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεµάτο ικανοποίηση ßλέµµα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που µε πάτησε. Εύχοµαι να µε είχε σκοτώσει! Όµως, απλά µου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω µου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια µου δεν µε υπακούνε και µόλις µε τεράστια δυσκολία µπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόµου. Επί δέκα µέρες έχω µείνει εκτεθειµένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή ßροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν µπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκοµαι σε ένα πολύ υγρό µέρος, και φαίνεται ότι ακόµη και το τρίχωµά µου µαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν µε προσέχουν, άλλοι λένε: «µην πλησιάζεις». Είµαι σχεδόν αναίσθητος, όµως, µια ελάχιστη δύναµη από τα ßάθη του σώµατός µου µε αναγκάζει να ανοίξω τα µάτια µου. Η γλυκύτητα στη φωνή της µε έκανε να αντιδράσω. «Καηµένο µου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί µε την γυναίκα ήταν ένας άντρας µε λευκή ποδιά που µε ακούµπησε και είπε: «Λυπάµαι, κυρία µου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον ßοηθήσουµε να ßγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, µε δάκρυα να τρέχουν ποτάµι στα µάγουλά της, συµφώνησε. Όσο καλύτερα µπορούσα, κούνησα την ουρά µου και την ευχαρίστησα, µε τα µάτια µου, για τη ßοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεµα. Ενώ αισθανόµουν το ελαφρύ τσίµπηµα της ßελόνας, πριν από αυτόν τον µακρύ ύπνο, η τελευταία µου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν µε ήθελε κανείς;».
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισµό ο άνθρωπος απέκτησε µια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσµατα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό ßασίλειο.
Χωρίς να είναι ικανοποιηµένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να ßάζει ένα κενό µεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση µιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύµßολο µια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε µια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσµό της κοινωνίας µεταξύ αυτού και του ζωικού ßασιλείου» - Sigmund Freud
«Δεν µπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσµο όµως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσµος».
Στείλτε το όπου µπορείτε. Όχι µόνον σ' αυτούς που θα δακρύσουν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)