O αρχιερέας του ξεπουλήματος

Mε το όπλο της άσκησης δι­ώξεων... «παρά πόδα» βρί­σκονται οι εισαγγελείς που βάζουν, καθώς φαίνεται, από τώρα στο στόχαστρο τις δραστηριότητες που αναμένεται να αναπτύξει ο διευ­θύνων σύμβουλος της εταιρείας αξιο­ποίησης της δημόσιας περιουσίας Κώ­στας Μητρόπουλος. Και γιατί;
Δεν είναι μόνο ότι ο Μητρόπουλος, ένας άνθρωπος με πολύ και ιδιαίτε­ρο παρελθόν, όπως θα δούμε πιο κάτω, επιλέχτηκε για τη θέση αυτή στο παρά πέντε. Ή μήπως αυτό «φάνηκε» ότι γίνεται έτσι, επειδή βολεύει περισ­σότερο. Και στην πράξη είναι μια επι­λογή σημασίας που είχε αποφασιστεί πολύ πιο πριν. Τα ερωτήματα που εγεί­ρονται από τώρα (και είναι τεράστια) αφορούν γενικότερα τον τρόπο με τον οποίο έγινε η επιλογή των επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας. Αφού, ανεξάρτητα από τη διαδικασία για το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας (οι συμβάσεις θα περνάνε από τη Βουλή), υπήρξε πολύ μεγάλη σπουδή να στελεχωθεί από άτομα που εκφράζουν απόλυτα τις κομματικές ηγεσίες και τις επιθυ­μίες τους.
Μια πρώτη γεύση - απόδειξη θα πά­ρουμε όταν τα πρόσωπα αυτά περά­σουν από την «οντισιόν» της αρμόδι­ας επιτροπής της Βουλής. Από εκεί θα φανούν οι διαθέσεις ορισμένων σε συγκεκριμένες επιχειρηματικές προτιμή­σεις, σε ειδικούς συνδυασμούς για τα τραπεζικά ντιλ και γενικώς «ορέξεις» που δημιουργούν μονοπωλιακές κα­ταστάσεις στην αγορά.
«Δεν έχω συζητήσει με κανέναν για το ποια πολιτική θα ακολουθήσουμε στις αποκρατικοποιήσεις», «δεν με έχει ενημερώσει κανείς» και. «αν δω ότι δεν γίνεται τίποτα, θα φύγω. Ποιος τα είπε όλα αυτά. Μα ένας από τους αρμόδιους του Ταμείου στο μθ§3. Μά­λιστα είναι τόσο αρμόδιος, που δέχθη­κε να είναι και πρόεδρος των αποκρα­τικοποιήσεων. Είναι ο καθηγητής Ι. Κουκιάδης, που έδειξε εύγλωττα την προχειρότητα με την οποία έγιναν οι επιλογές για την Εταιρεία Αξιοποίησης Ιδιωτικής Κρατικής Περιουσίας.
Αν όμως ο καθηγητής Κουκιάδης έχει τέτοια. υπαρξιακά διλήμματα, ο επιλεγείς διευθύνων σύμβουλος Κων­σταντίνος Μητρόπουλος δεν φαίνεται να διαθέτει τέτοιες ανησυχίες. Γιατί, όπως λένε οι καλά ενημερωμένες δη­μοσιογραφικές πηγές (προερχόμενες μάλιστα από κυβερνητικούς κύκλους), «ήταν σαν προετοιμασμένος από και­ρό». Πώς;
Όλως τυχαίως, ένας κορυφαίος μά­νατζερ κρατικής τράπεζας τον είχε προτείνει στον Γιώργο Παπανδρέου και είχαν, μαζί με άλλους μάνατζερ, σχεδιάσει τα πρώτα βήματα για το πώς θα αρχίσει το μεγάλο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας. Με μαθηματική ακρίβεια, όπως σκωπτικά παρατη­ρούν ορισμένοι. Διόλου τυχαίο, όπως προσθέτουν, αφού η εταιρεία, την οποία δημιούργησε πριν πολλά χρό­νια ο Μητρόπουλος, λέγεται Kantor. Και για την ιστορία, ο Γκέοργκ Κάντορ (1845-1918) υπήρξε ο πατέρας αυτού που αποκαλούμε σήμερα «μοντέρνα μαθηματικά» και ήταν ο δημιουργός της «Θεωρίας των Συνόλων».

Ερωτήματα υπουργών

Από την αρχή όμως κάτι δείχνει ότι δεν πάει καλά σε αυτήν την ιστορία. Σχεδόν οι μισοί υπουργοί υποβάλλουν ήδη αυστηρά ερωτήματα:

1. Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου;
2. Σε ποιους άλλους έγινε πρόταση και την αρνήθηκαν;
3. Ο Βενιζέλος μόνος του έκανε την πρόταση για το συγκεκριμένο πρόσω­πο ή ο Παπανδρέου το είχε συμφωνή­σει σε μια «συνάντηση κορυφής» με μεγάλο επιχειρηματία στο Λονδίνο;
4. Θα εξαιρεθούν από τους διαγω­νισμούς εταιρείες που εντάσσονται στον ευρύτερο χώρο συμφερόντων του διευθύνοντος συμβούλου, προ­κειμένου να μην εγερθούν ζητήματα εισαγγελικών παρεμβάσεων και δια­φάνειας στις αποφάσεις;
5. Πόσο ικανοποιητικά θα λειτουρ­γήσει το σχήμα του Ταμείου, όταν πολλοί λένε ότι ο Μητρόπουλος είναι δύσκολος στις συνεργασίες του, με ει­ρωνική και συχνά απαξιωτική συμπε­ριφορά προς τους συνεργάτες του; Ισχυρογνώμων και με ελιτίστικη συ­μπεριφορά σε όποιον δεν είναι του­λάχιστον. επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμιο της Μεγάλης Βρετανίας, όπου και σπούδασε.

Ποιος είναι

Ας δούμε, τώρα, ποιος είναι ο Κων­σταντίνος Μητρόπουλος, που επιλέ­χθηκε να ηγηθεί της διαδικασίας ξεπουλήματος. Μόλις τρία χρονάκια είχε συμπληρώσει στο εγχώριο «χρημα­τιστηριακό κουρμπέτι». Αντίθετα, τα περισσότερα χρόνια - είκοσι, για την ακρίβεια - τα αξιοποίησε στην εται­ρεία συμβούλων επιχειρήσεων Kantor, της οποίας ήταν ιδρυτικό στέλεχος και διευθύνων σύμβουλος έως το 2008.
Το επίσημο βιογραφικό του λέει ότι γεννήθηκε το 1955 και σπούδα­σε μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος στο ΕΜΠ. Είναι κάτοχος μάστερ στη Διοί­κηση Επιχειρήσεων, με μεταπτυχια­κές σπουδές στα Οικονομικά από το Imperial College, και επίσης κάτοχος διδακτορικού από το London Business School. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σύμβουλος στην Coopers & Lybrand στην Αγγλία. Εργάστηκε ως σύμβου­λος στην Ελλάδα, την Αγγλία, την Κε­ντρική Ευρώπη και σε χώρες της Αφρι­κής και της τέως Σοβιετικής Ένωσης στους τομείς της ενέργειας, των με­ταφορών, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της οργάνωσης. Το βι­ογραφικό προσθέτει ακόμη περίτεχνα ότι στην καριέρα του ασχολήθηκε με πολλές ιδιωτικοποιήσεις καθώς και με εταιρικές αναδιοργανώσεις, χαρακτη­ριστικό που σίγουρα θα του χρειαστεί για το νέο του πόστο.
Πίσω από αυτό το «χλιαρό» βιογρα­φικό κρύβεται ένας άνθρωπος που έχει όπλο περισσότερο τις διασυνδέσεις. Πώς να εξηγηθεί αλλιώς ότι σή­μερα η Kantor έχει πάρει δεκάδες έργα από το Δημόσιο (ή και με τη βοήθειά του), ενώ πλασάρεται ως η με­γαλύτερη εταιρεία συμβούλων στον ελληνικό χώρο; Εκτός κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ακριβές και ισχύει αυτό που διαρρέουν ως φήμη οι ανταγωνιστές της: ότι η Kantor δεν έχει καμία επαγ­γελματική πιστοποίηση από την Ε.Ε. ούτε ο ίδιος ο Μητρόπουλος στη δια­χείριση χαρτοφυλακίων, όπως γράφε­ται στο επίσημο βιογραφικό του που εστάλη στη Βουλή από τον Βενιζέλο.
Εάν λοιπόν τα όσα λένε ο ι άσπονδο ι... φίλοι του αληθεύουν και ο ίδιος έκανε διαχείριση χωρίς πιστοποίηση, υπάρχει «θέμα». Δηλαδή, ή το βιογραφικό της Βουλής είναι ελλιπές είτε ο ίδιος δεν εί­χε το πιστοποιητικό που απαιτείται για διαχείριση χαρτοφυλακίων...

Η Kantor

Η Kantor ξεκίνησε το 1988 ως σύμβουλος ιδιωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα και το 1991 ανέλαβε μια μελέτη για την πετρελαϊκή αγορά για λογαριασμό της Κομισιόν. Κάπου εκεί «ξεκίνησε» και η σχέση της με την Ε.Ε. που, κατά την εταιρεία, κατέληξε το 1995 στο να δοθεί από την Ένωση πιστοποιητικό ISO 9001.
Έναν χρόνο νωρίτερα η Κυπριακή Τράπεζα Επενδύ­σεων είχε πάρει το 20% του μετοχικού της Kantor δίνοντάς της μια διεθνή διάσταση. Το 1998 ανέλαβε - όλως τυχαίως - την αναδιοργάνωση του ομίλου των ΕΛ.ΠΕ., πριν από την ιδιωτικοποίηση, ενώ την ίδια χιονιά συμμετείχε και στην αντίστοιχη διαδικα­σία για τα Ναυπηγεία Χαλκίδας. Ακόμη είχε εμπλοκή σε κάποιες φάσεις των διαδικασιών ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, ενώ η εταιρεία αναφέρει ότι έχει εμπλακεί και σε όλες τις διεργασίες που έχουν να κάνουν με την πώληση της κρατικής Ολυμπιακής Αεροπορίας. Από το 2002 έως το 2008 «άνοιξε» μέσω εξαγορών τοπικών οργανισμών στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες, τη Σόφια και το Βουκουρέστι, ενώ οι δουλειές επεκτά­θηκαν στις τηλεπικοινωνίες και τα αγροτικά. Μάλι­στα το 2005 «διαφήμιζε» σε δελτία Τύπου την έναρ­ξη των συνεργασιών με το Δημόσιο.