Το παρασκήνιο και οι λεπτομέρειες της λύσης για την Ελλάδα

Σε εξέλιξη βρίσκεται από τις 14.30 η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης, η οποία ξεκίνησε με το γεύμα εργασίας και με φόντο τη συμφωνία Μέρκελ – Σαρκοζί – Τρισέ η οποία, όπως πρώτο μετέδωσε στις 2 μετά τα μεσάνυχτα το protothema.gr, επιτεύχθηκε στο Βερολίνο έπειτα από μαραθώνιες συζητήσεις.
Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για μια σύνθετη λύση με επίκεντρο ένα “reprofiling” (αναδιάταξη) του ελληνικού χρέους, η οποία θα συνδυάζει πολλές μεθόδους παρέμβασης, δεν θα είναι θεαματική αλλά δεν θα οδηγεί και σε “φιάσκο”.
Το κλειδί της τελικής απόφασης, το οποίο περιπλέκει τις συζητήσεις είναι το εύρος και η μέθοδος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο θα μεταφερθεί στους κατόχους ελληνικών ομολόγων η ζημιά από την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους.
Στο τραπέζι των συζητήσεων ήταν η επιβολή φόρου στις τράπεζες για τον οποίο όμως υπήρξαν αντιρρήσεις από την γαλλική πλευρά σύμφωνα με δημοσιεύματα των διεθνών πρακτορείων, με εναλλακτική την εθελοντική μετακύλιση των ομολόγων σε μεγαλύτερες διάρκειες. Η μετακύλιση, όμως, έχει τον κίνδυνο να προκαλέσει το selective default (μερική αθέτηση πληρωμής), γεγονός που περιέπλεκε τις συζητήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων η γερμανική πλευρά προέβαλε αρκετές πιέσεις στην κατεύθυνση μιας “σκληρής” στάσης για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, περισσότερο όμως ως διαπραγματευτικό ελιγμό για να πιέσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τη Γαλλία να δεχθεί τη συμμετοχή των τραπεζών (ιδιωτικός τομέας) στο κόστος της αναδιάταξης.

Επιμήκυνση με εγγυήσεις


Το κλειδί για όλες τις εξελίξεις είναι η συμμετοχή του προσωρινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) μέσω του οποίου θα παρασχεθούν οι εγγυήσεις της ευρωζώνης για όλη τη διαδικασία. Οι εγγυήσεις αυτές θα είναι το κίνητρο για να δεχθούν οι κάτοχοι ομολόγων ανταλλαγή με νέα μεγαλύτερης διάρκειας αλλά και χαμηλότερου επιτοκίου. Η ανταλλαγή αυτή έχει κόστος, οπότε ο σκοπός είναι οι εγγυήσεις να “αντισταθμίσουν” εν μέρει την απώλεια παρέχοντας ένα κίνητρο για συμμετοχή των ιδιωτών.
Στο “μενού” των λύσεων που συζητούντο για τη μείωση του ελληνικού χρέους βρίσκεται και η επαναγορά ομολόγων σε τρέχουσες τιμές οι οποίες είναι χαμηλότερες από την τιμή έκδοσης και με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί μια μείωση του συνολικού χρέους.
Συζητείται επίσης η δυνατότητα του EFSF να παρεμβαίνει προς στήριξη ακόμα και χωρών που δεν έχουν ενταχθεί επισήμως σε πρόγραμμα βοήθειας, όπως η Ιταλία, η Ισπανία ή ακόμα και η Γαλλία, ώστε να υπάρχει έτσι η δυνατότητα βοήθειας χωρίς οι χώρες να “στιγματίζονται” από την τοποθέτησή τους σε καθεστώς υποστήριξης. Με τον τρόπο αυτό θα απαλλαγεί και η ΕΚΤ από το έργο αυτό, το οποίο ασκούσε κατά παρέκκλιση του καταστατικού της (με αγορές ομολόγων στην δευτερογενή αγορά).
Σχολιάζοντας τις εξελίξεις, κορυφαίος Έλληνας τραπεζίτης εξέφρασε στο protothema.gr συγκρατημένη αισιοδοξία, επισημαίνοντας πάντως ότι το σχέδιο ουσιαστικά τελεί υπό διαμόρφωση.