Τώρα που η κρίση χρέους στην Ευρώπη χτυπάει και τον πυρήνα της ευρωζώνης, πληθαίνουν οι φωνές και μέσα στη Γερμανία που επιρρίπτουν την ευθύνη στην αποτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας.
Χαρακτηριστική είναι η ανάλυση της έγκυρης εβδομαδιαίας γερμανικής εφημερίδας Die ZEIT, με τίτλο: Η αποτυχία της γερμανικής ευρωπαϊκής πολιτικής.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση αποσπάσματα της μεταφέρουμε εδώ σε μετάφραση.
H Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, γράφει, από την έναρξη της κρίσης δεν σκεπτόταν ευρωπαϊκά.
Σιγά και απειλητικά το μέχρι τώρα αδιανόητο πλησιάζει και γίνεται νοητό: Η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επιστροφή στην παλιά Ευρώπη των εθνικών κρατών, στην απώλεια της ισχύος όλων και την απώλεια της άγκυρας για τη Γερμανία. Και όταν θα έρθουν τα αδιανόητα δεν θα είναι μόνο τεράστια η ζημιά για τη Γερμανία. Θα καταγραφεί από την ιστορία, ως ο κύριος ένοχος.
Πολλοί εδώ στη χώρα θα το χαρακτηρίσουν μεγάλη αδικία και θα ρωτήσουν. Μα δεν ευθύνονται για την κρίση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι αλόγιστα υπερχρεωμένες Ελλάδα Ιταλία και άλλες χώρες; Μα δεν δείχνει η κυβέρνηση Μέρκελ, τουλάχιστον τους τελευταίους μήνες, ότι οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τις αδύναμες χώρες που τηρούν τους γερμανικούς όρους;
Οι αντιδράσεις είναι πολύ σοβαρές, αλλά προσπερνάνε την αποτυχία της γερμανικής ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτή η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης σκεπτόταν μόνο εθνικά, όχι ευρωπαϊκά. Το κύριο πρόβλημά της ήταν, η αποτροπή των κινδύνων για την γερμανική ευημερία και όχι η ευημερία της Ευρώπης. Είχε περισσότερο στην καρδιά της τον χρυσό της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, από το μέλλον της Ευρώπης. Κανείς στο Βερολίνο δεν ήθελε να πιστέψει, ότι οι πολύ μεγαλύτεροι κίνδυνοι που τώρα προβάλουν απειλητικοί, μια διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να θρυμματίσει και τη γερμανική κρατική υπόσταση.
Και η σκληρή για τη γερμανική στάση ανάλυση, καταλήγει: Αν η Γερμανία δεν αντιλαμβάνεται την ευρωπαϊκή ηγετική της ευθύνη, τότε πλησιάζει η αποσύνθεση. Η ελπίδα για διορατική στρατηγική και ευρωπαϊκή πειστική πολιτική κορυφαίων γερμανών πολιτικών θα ήταν μεγαλύτερη, αν δεν ανέχονταν το πριόνισμα της ευρωπαϊκής υπόθεσης.
Χαρακτηριστική είναι η ανάλυση της έγκυρης εβδομαδιαίας γερμανικής εφημερίδας Die ZEIT, με τίτλο: Η αποτυχία της γερμανικής ευρωπαϊκής πολιτικής.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση αποσπάσματα της μεταφέρουμε εδώ σε μετάφραση.
H Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, γράφει, από την έναρξη της κρίσης δεν σκεπτόταν ευρωπαϊκά.
Σιγά και απειλητικά το μέχρι τώρα αδιανόητο πλησιάζει και γίνεται νοητό: Η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επιστροφή στην παλιά Ευρώπη των εθνικών κρατών, στην απώλεια της ισχύος όλων και την απώλεια της άγκυρας για τη Γερμανία. Και όταν θα έρθουν τα αδιανόητα δεν θα είναι μόνο τεράστια η ζημιά για τη Γερμανία. Θα καταγραφεί από την ιστορία, ως ο κύριος ένοχος.
Πολλοί εδώ στη χώρα θα το χαρακτηρίσουν μεγάλη αδικία και θα ρωτήσουν. Μα δεν ευθύνονται για την κρίση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι αλόγιστα υπερχρεωμένες Ελλάδα Ιταλία και άλλες χώρες; Μα δεν δείχνει η κυβέρνηση Μέρκελ, τουλάχιστον τους τελευταίους μήνες, ότι οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τις αδύναμες χώρες που τηρούν τους γερμανικούς όρους;
Οι αντιδράσεις είναι πολύ σοβαρές, αλλά προσπερνάνε την αποτυχία της γερμανικής ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτή η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης σκεπτόταν μόνο εθνικά, όχι ευρωπαϊκά. Το κύριο πρόβλημά της ήταν, η αποτροπή των κινδύνων για την γερμανική ευημερία και όχι η ευημερία της Ευρώπης. Είχε περισσότερο στην καρδιά της τον χρυσό της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, από το μέλλον της Ευρώπης. Κανείς στο Βερολίνο δεν ήθελε να πιστέψει, ότι οι πολύ μεγαλύτεροι κίνδυνοι που τώρα προβάλουν απειλητικοί, μια διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να θρυμματίσει και τη γερμανική κρατική υπόσταση.
Και η σκληρή για τη γερμανική στάση ανάλυση, καταλήγει: Αν η Γερμανία δεν αντιλαμβάνεται την ευρωπαϊκή ηγετική της ευθύνη, τότε πλησιάζει η αποσύνθεση. Η ελπίδα για διορατική στρατηγική και ευρωπαϊκή πειστική πολιτική κορυφαίων γερμανών πολιτικών θα ήταν μεγαλύτερη, αν δεν ανέχονταν το πριόνισμα της ευρωπαϊκής υπόθεσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου