Αγαπημένο μότο των πολιτικών είναι η «ανάγκη για συνέπεια έργων και λόγων». Η περίπτωση Βενιζέλου όμως θέτει μια νέα φράση στην πολιτική σκακιέρα των ημερών, και δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να είναι το κλασικό παράδειγμα αντιφατικών «λόγων και λόγων» και μάλιστα μέσα σε ένα 24ωρο, κάνοντας ένα νέο ρεκόρ στο να αυτοδιαψεύδεται, αφού μας είχε συνηθίσει να απαιτούνται συνήθως μερικές εβδομάδες.
Όλα άρχισαν την Τρίτη όταν ο «Μπένι ο τρομερός» διέγνωσε ότι ο Στουρνάρας στη σύνοδο του Eurogroup (εκεί που… θριάμβευε ο ίδιος από τον περασμένο Ιούλιο έως το Μάρτιο που παραιτήθηκε για να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ) δεν έθεσε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης. Έκανε τη σχετική φασαρία, έψεξε τον υπουργό Οικονομικών και έσπευσε να υπονομεύσει τη διαδικασία, Κύριος είδε για ποιο λόγο.
Στη συνέχεια τα πήρε πίσω, υποστηρίζοντας με ανακοίνωσή του ότι δεν αμφισβητεί τον κ. Στουρνάρα, αλλά το μόνο που θέλει είναι να δημιουργηθεί μια διαπραγματευτική ομάδα που θα ζητήσει επιμήκυνση του μνημονίου.
Ας αντιπαρέλθουμε τις κολοτούμπες Βενιζέλου αλλά και τη γενικότερη στάση του που η εξήγησή της, εάν δεν χρήζει ψυχιατρικής εξέτασης μάλλον οφείλεται σε μικρότητες. Και πιο συγκεκριμένα στο ότι δεν μπορεί να ξεχάσει πόσο κόστισε η δική του ρήξη με την τρόικα τον περασμένο Αύγουστο όταν έδιωξε τους συνομιλητές τους που τον ρωτούσαν για την πρόοδο του πρώτου μνημονίου, με το επιχείρημα ότι θα «συνεννοηθεί σε πολιτικό επίπεδο με τους ανωτέρους τους» ή σε πόσο δεινή θέση βρέθηκε στο πρώτο Eurogroup στο οποίο συμμετείχε όταν διέκοψε την ανούσια αγόρευσή του ο Όλι Ρεν.
Ας δούμε το θέμα επί της ουσίας. Ο κ. Βενιζέλος λοιπόν, αυτό που ζητά από τον υπουργό Οικονομικών θυμίζει τον ιδιοκτήτη της χρεοκοπημένης επιχείρησης η οποία έχει πάρει μια ευκαιρία ακόμη από τη δανείστρια τράπεζα, ο οποίος ζητά επιμήκυνση του δανείου χωρίς όμως να έχει τακτοποιήσει τα του οίκου του… Θυμίζει επίσης και τον «μάγκα» Έλληνα που νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους κουτόφραγκους και αυτοί θα συνεχίσουν να του καταβάλλουν επιδοτήσεις.
Βεβαίως και το καταλαβαίνει αυτό ο κ. Βενιζέλος, απλά θεωρεί ότι εάν ακολουθεί τακτικές τύπου Τσίπρα (όταν είχε τρεις διαφορετικές πολιτικές για το πώς θα χειριστεί το θέμα του μνημονίου) τότε πιθανόν θα βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτικού παιχνιδιού και επιπλέον θα παραμένει αδιαμφισβήτητος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που δεν υπολόγισε όμως είναι η καθολική αντίδραση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας που αντιλαμβάνονται ότι οι πειραματισμοί αλλά κυρίως οι τυχοδιωκτισμοί έχουν τελειώσει… Αντίδραση που εκδηλώθηκε στο παρασκήνιο μεν, αλλά ήταν τόσο εκκωφαντική που ο κ. Βενιζέλος ανέκρουσε πρύμνα. Κυρίως από το γεγονός της απειλής μελών της κοινοβουλευτικής του ομάδας ότι θα τον εγκαταλείψουν εάν συνεχίσει το ίδιο βιολί, όπως του είπαν χαρακτηριστικά.
Η σύσκεψη στο Μαξίμου, χθες το βράδυ, ήρθε απλά να επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κινείται στην κατεύθυνση του να τεθεί ξανά η οικονομία εντός τροχιάς και στη συνέχεια θα μπει και επίσημα το θέμα της επιμήκυνσης.
Όλα άρχισαν την Τρίτη όταν ο «Μπένι ο τρομερός» διέγνωσε ότι ο Στουρνάρας στη σύνοδο του Eurogroup (εκεί που… θριάμβευε ο ίδιος από τον περασμένο Ιούλιο έως το Μάρτιο που παραιτήθηκε για να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ) δεν έθεσε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης. Έκανε τη σχετική φασαρία, έψεξε τον υπουργό Οικονομικών και έσπευσε να υπονομεύσει τη διαδικασία, Κύριος είδε για ποιο λόγο.
Στη συνέχεια τα πήρε πίσω, υποστηρίζοντας με ανακοίνωσή του ότι δεν αμφισβητεί τον κ. Στουρνάρα, αλλά το μόνο που θέλει είναι να δημιουργηθεί μια διαπραγματευτική ομάδα που θα ζητήσει επιμήκυνση του μνημονίου.
Ας αντιπαρέλθουμε τις κολοτούμπες Βενιζέλου αλλά και τη γενικότερη στάση του που η εξήγησή της, εάν δεν χρήζει ψυχιατρικής εξέτασης μάλλον οφείλεται σε μικρότητες. Και πιο συγκεκριμένα στο ότι δεν μπορεί να ξεχάσει πόσο κόστισε η δική του ρήξη με την τρόικα τον περασμένο Αύγουστο όταν έδιωξε τους συνομιλητές τους που τον ρωτούσαν για την πρόοδο του πρώτου μνημονίου, με το επιχείρημα ότι θα «συνεννοηθεί σε πολιτικό επίπεδο με τους ανωτέρους τους» ή σε πόσο δεινή θέση βρέθηκε στο πρώτο Eurogroup στο οποίο συμμετείχε όταν διέκοψε την ανούσια αγόρευσή του ο Όλι Ρεν.
Ας δούμε το θέμα επί της ουσίας. Ο κ. Βενιζέλος λοιπόν, αυτό που ζητά από τον υπουργό Οικονομικών θυμίζει τον ιδιοκτήτη της χρεοκοπημένης επιχείρησης η οποία έχει πάρει μια ευκαιρία ακόμη από τη δανείστρια τράπεζα, ο οποίος ζητά επιμήκυνση του δανείου χωρίς όμως να έχει τακτοποιήσει τα του οίκου του… Θυμίζει επίσης και τον «μάγκα» Έλληνα που νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους κουτόφραγκους και αυτοί θα συνεχίσουν να του καταβάλλουν επιδοτήσεις.
Βεβαίως και το καταλαβαίνει αυτό ο κ. Βενιζέλος, απλά θεωρεί ότι εάν ακολουθεί τακτικές τύπου Τσίπρα (όταν είχε τρεις διαφορετικές πολιτικές για το πώς θα χειριστεί το θέμα του μνημονίου) τότε πιθανόν θα βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτικού παιχνιδιού και επιπλέον θα παραμένει αδιαμφισβήτητος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που δεν υπολόγισε όμως είναι η καθολική αντίδραση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας που αντιλαμβάνονται ότι οι πειραματισμοί αλλά κυρίως οι τυχοδιωκτισμοί έχουν τελειώσει… Αντίδραση που εκδηλώθηκε στο παρασκήνιο μεν, αλλά ήταν τόσο εκκωφαντική που ο κ. Βενιζέλος ανέκρουσε πρύμνα. Κυρίως από το γεγονός της απειλής μελών της κοινοβουλευτικής του ομάδας ότι θα τον εγκαταλείψουν εάν συνεχίσει το ίδιο βιολί, όπως του είπαν χαρακτηριστικά.
Η σύσκεψη στο Μαξίμου, χθες το βράδυ, ήρθε απλά να επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κινείται στην κατεύθυνση του να τεθεί ξανά η οικονομία εντός τροχιάς και στη συνέχεια θα μπει και επίσημα το θέμα της επιμήκυνσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου