Να πάει η Κυβέρνηση δηλαδή στην Ευρώπη και να επαιτεί, να αναδεικνύει κάθε πιθανή και απίθανη όψη του ελληνικού προβλήματος, να έχει τα φώτα στραμμένα πάνω της, δίχως ακόμη να έχει την πλήρη εικόνα για αυτά που μπορεί να πετύχει.
Να αντιγράψει την πετυχημένη συνταγή του ΓΑΠ δηλαδή, πείθοντας την Ευρώπη ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρότητα στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας.
«Σε διαφορετική περίπτωση, οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ προειδοποιούν την κυβέρνηση ότι αν ξεχάσει την εντολή του ελληνικού λαού και τις προεκλογικές της υποσχέσεις, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με κοινωνική έκρηξη.
Τέλος, η ανακοίνωση της ΔΑΚΕ καταγγέλλει τη λογική με την οποία προωθούνται οι ιδιωτικοποιήσεις.»
Υπήρξε προεκλογική δέσμευση ότι η στρατηγική και οι τακτικές εξόδου από το Μνημόνιο θα γίνουν σε διαβούλευση με τους επιγόνους του Μανώλη;
Υπήρξε προεκλογική δέσμευση ότι τον Δεκαπενταύγουστο θα έχουμε βγει από το Μνημόνιο;
Είπε κανείς ότι η επαναδιαπραγμάτευση αποσύρθηκε;
Πόσα χρόνια θα συζητάμε για την λογική των αποκρατικοποιήσεων και αν αυτές χρειάζονται;
Για πόσο καιρό ακόμη κάποιοι θα αυτοεξαιρούνται από τις μεταρρυθμίσεις ;
Οι άνθρωποι της εργασίας έχουν σαφή εικόνα για τα πολλά δεινά της ελληνικής οικονομίας και των ελλειμματικών ΔΕΚΟ.
Η έξοδος από το Μνημόνιο απαιτεί σχέδιο, στρατηγική και δουλειά, όχι ψευτοτσαμπουκάδες και άρνηση της πραγματικότητας,
Οι εργατοπατέρες θα έπρεπε να φροντίζουν για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και όχι των πολλές φορές προκλητικών προνομίων τους.
Το πλήρες κείμενο της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα θα μπορούσε να έχει γραφεί από κάθε φίρμα συνδικαλιστή τύπου Φωτόπουλου.
Αν δεν πρόκειται για μία σαφή προειδοποίηση απαίτησης ρόλου στα τεκταινόμενα των ιδιωτικοποιήσεων, είναι μία εξόχως άκαιρη, άστοχη και πέραν πάση λογικής ενέργεια.
Αν θεωρούσαν ότι ο ΥΠΟΙΚ ή ο Πρωθυπουργός θα πάει να πλακώσει στα χαστούκια τους Ευρωπαίους, υπάρχει θέμα συναντίληψης.
Η Ευρώπη είναι μια διαρκής διαπραγμάτευση και όχι φιλόπτωχο Ταμείο. Βεβαίως από τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το κράτος ως λάφυρο, η Ευρώπη όχι μόνο μας χρωστάει, αλλά αναμένει ασμένως τους πειρατές που θα τις κλέψουν τα ασημικά για να τους χειροκροτήσει.
Αν η ΔΑΚΕ βγάζει τέτοια ανακοίνωση, είναι μάλλον ουτοπικό να ζητά κανείς από την αντιπολίτευση πίστωση χρόνου και σοβαρότητα.
Θα μπορούσε να κρατήσει έστω τα προσχήματα, μέχρι να δει τα αποτελέσματα του προγράμματος των λεγόμενων «100 ημερών».
Η στάση των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ απέναντι σε μια τριμερή Κυβέρνηση συνεργασίας που καλύπτει όλο το φάσμα της πολιτικής, γεννά τουλάχιστον ερωτηματικά.
Η στάση τους σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης οδήγησε –καθόλου τυχαία- στον μαρασμό του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς οι αρχηγοί του φρόντιζαν –προσωπικά πάντα- να βρίσκονται στον αφρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου