Όλοι συμφωνούμε, πως η κατάσταση, ως έχει, δεν περπατά.
Τα περίπου 35-40 κρατικά αεροδρόμια της χώρας μας, χρειάζονται νέες δομές λειτουργίας και μάνατζμεντ για να προχωρήσουν, και να γίνουν πυλώνες ανάπτυξης του τουρισμού. Το αρτηριοσκληρωτικό κράτος, και η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο που απαιτείται, ειδικά σε εποχές όπου το πάσης φύσης ξένο συνάλλαγμα, αντιμετωπίζεται ως μάνα εξ ουρανού.
Από κει και πέρα, υπάρχουν απορίες, όσον αφορά κάποιες «επιχειρηματικές» μεθοδεύσεις, που μάλλον κατατείνουν στο ότι υπάρχει σχέδιο να δοθούν τα αεροδρόμια μπιτ παρά.
Η Θεσσαλονίκη, ως πύλη της βαλκανικής ενδοχώρας κλπ, έχει ένα αξιοπρεπές αεροδρόμιο, που εκτός από τον τουρισμό της Χαλκιδικής, εξυπηρετεί και την διακίνηση δεκάδων χιλιάδων βορειοελλαδιτών μεταναστών στην Γερμανία, και γενικά στην Β. Ευρώπη.
Αν εξαιρέσουμε τα μικροπολιτικά, και μικροκομματικά παιχνίδια που παίζονται από πλευράς διάφορων καρεκλοκένταυρων, που για χάρη της καρέκλας, είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν και με τον διάβολο για να πάρουν διευθυντικό αξίωμα, συντελώντας στην πλήρη απαξίωση της ΥΠΑ, αλλά και του αεροδρομίου, θα πρέπει να εξετάσουμε και κάποιες άλλες περίεργες εξελίξεις, που έχουν σχέση με την αεροπορική αγορά.
Εδώ και καιρό, η Alitalia πετάει δεν πετάει από την Θεσσαλονίκη. Από Οκτώβριο σταματάει οριστικά. Το ίδιο σχεδιάζει να κάνει η British Airways, αλλά και η Swiss. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι οι πτήσεις τους από και προς την Θεσσαλονίκη ήταν και είναι πάντα σχεδόν πλήρεις.
Με την αποχώρηση αυτών των εταιριών, το μεγάλο μερίδιο της αεροπορικής πίτας το παίρνει η Aegean, η οποία έχει εξελιχτεί στον μεγάλο παίκτη (η Ολυμπιακή σχεδόν δεν υφίσταται πια). Μια Aegean,που συμμετέχει σε όμιλο συμμαχίας (Star Alliance) με την γερμανική (!) Lufthansa, η οποία και ελέγχει την Swiss! Σύμπτωση; Τυχαίο;
Από κει και πέρα, στο αεροδρόμιο επιχειρούν 2-3 εταιρίες χαμηλού κόστους, απ αυτές που σου χρεώνουν ακόμη και το κατούρημα.
Και ως εδώ όλα καλά. Η αεροπορική αγορά είναι ελεύθερη, και η κάθε εταιρία επιλέγει που και πως θα πετάει.
Είναι όμως απορίας άξιον, το πώς αποφασίστηκε από κάποιες εταιρίες, η διακοπή των δρομολογίων, που σε γενικές γραμμές ήταν κερδοφόρα. Αν σ αυτά προσθέσουμε και τις απώλειες θέσεων εργασίας που η διακοπή αυτή συνεπάγεται.
Μήπως όμως το γενικότερο σχέδιο κάποιων, με προεξάρχοντες τους φίλους Γερμανούς, είναι να καταστεί ανυπόληπτο εντελώς το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, και στη συνέχεια να έρθει κάποιο ελληνογερμανικό κονσόρτιουμ και να το αγοράσει μισοτιμής, επαναφέροντας όλα τα χαμένα δρομολόγια, και καθιστώντας το και πάλι κόμβο; Με τους δικούς του όρους;
Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε οι Γερμανοί, θα μπορούν να ελέγχουν σχεδόν όλη την τουριστική αγορά της χώρας μας, αφού θα χρησιμοποιούν τα 3-4 αεροδρόμια (που θα κατέχουν) ως μοχλό άσκησης εκβιαστικής πολιτικής, ανεβάζοντας ή κατεβάζοντας τα τέλη προσγείωσης, χρήσης, κλπ κατά το δοκούν.
Κάτι ξέρουν οι Γερμανοί, αφού διάφοροι νυν και πρώην υπηρεσιακοί παράγοντες της ΥΠΑ βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία μαζί τους, προσφέροντάς τους πολύτιμες πληροφορίες και τεχνογνωσία. Η μαρμίτα των αεροδρομίων είναι μεγάλη, και μπροστά στη μάσα, το «εθνικό» συμφέρον, και η προσωπική αξιοπρέπεια (κάποιων) πάνε περίπατο.
Προς το παρόν, τόσο το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, όσο και άλλα κρατικά αεροδρόμια πλήττονται από την κρίση. Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για χαρτί φωτοτυπίας, πόσο μάλλον για έργα υποδομής και ανάπτυξης. Να θυμίσουμε εδώ, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι τα τεράστια έσοδα του κάθε κρατικού αεροδρομίου (τέλη, φόροι, εκμεταλλεύσεις, κλπ) καταλήγουν στον γενικό κορβανά, και από κει και πέρα χρειάζεται ειδική έγκριση (κωδικοί, κλπ) από το υπουργείο Οικονομικών για την προμήθεια ακόμη και μιας απλής λάμπας.
Αυτή η κατάσταση σίγουρα δεν μπορεί να συνεχίσει, και η ιδιωτικοποίηση μοιάζει νομοτελειακά αναπόφευκτη.
Άλλο όμως αυτό, και άλλο, μέσα από άνομες και υπόγειες μεθοδεύσεις, να επιχειρείται η απαξίωση του πολύτιμου (για πολλούς λόγους) δημόσιου αυτού περιουσιακού στοιχείου, προκειμένου να το καταπιούν αμάσητο κάποια ντόπια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα, που στη συνέχεια θα έχουν λόγο και στον καθορισμό της Νο1 εθνικής μας βιομηχανίας, τον τουρισμό.
Για αυτό, πώληση ναι, ξεπούλημα όχι.
Και πάνω απ όλα, προσοχή στα πρόσωπα. Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου