Τον πάτο του βαρελιού θα αγγίξουν οι μισθωτοί, αφού αναμένονται περαιτέρω περικοπές, την ώρα που το τοπίο στην αγορά εργασίας περιγράφεται απ’ όλους «μαύρο».
Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τη σύνοδο κορυφής λένε ότι ναι μεν η Ελλάδα οφείλει να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω τολμηρής εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή με μείωση τιμών και κόστους παραγωγής έναντι των ανταγωνιστών της, δεδομένου όμως ότι απαιτείται χρόνος για να επιτευχθεί μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας πρέπει πρώτα να επέλθει μείωση του ονομαστικού μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους.
Εκτός από τις περικοπές στους ονομαστικούς μισθούς, ο στόχος της μείωσης του κόστους εργασίας κατά 15% προσδοκάται ότι θα επιτευχθεί και με τη μείωση του μη μισθολογικού μέρους του κόστους εργασίας, δηλαδή με κατάργηση μη βασικών κοινωνικών παροχών και αντίστοιχη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης.
Αυτό αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής μείωσης του εργατικού κόστους των επιχειρήσεων κατά 15% εντός μιας τριετίας, με την οποία επιταχύνονται οι περικοπές που επήλθαν στο εργατικό κόστος ήδη κατά τη διάρκεια του 2011. Επιπλέον, σύμφωνα με το μνημόνιο έχουμε δεσμευτεί ότι θα λάβουμε συμπληρωματικά διορθωτικά μέτρα για να διευκολυνθεί η συλλογική διαπραγμάτευση και να εξασφαλιστεί μισθολογική ευελιξία και αύξηση της απασχόλησης, αναφέρει η επιτροπή.
Οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν ότι υπάρχει κάποια ένταση μεταξύ εσωτερικής υποτίμησης και δημοσιονομικής εξυγίανσης, την οποία, όμως, χαρακτηρίζουν «βραχυπρόθεσμη».
«Η Ελλάδα είχε μη διατηρήσιμες ανισορροπίες τόσο στον λογαριασμό εξωτερικών συναλλαγών όσο και στους δημοσιονομικούς λογαριασμούς της και η μέχρι στιγμής πρόοδός της στους τομείς αυτούς είναι ανεπαρκής. Κατά τα προσεχή έτη, πρέπει να σημειωθεί πρόοδος και στα δύο μέτωπα», υπογραμμίζεται στην ανάλυση.
Εν τω μεταξύ, η εσωτερική υποτίμηση έχει προ πολλού ξεκινήσει στην ελληνική αγορά εργασίας. Τα μηνιαία στατιστικά στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας αποκαλύπτουν πως οι μειώσεις μισθών έχουν υιοθετηθεί από χιλιάδες επιχειρήσεις είτε μέσω των ατομικών είτε των επιχειρησιακών συμβάσεων. Σύμφωνα με τον ειδικό γραμματέα του ΣΕΠΕΜιχάλη Χάλαρη, μέσα σε 3,5 μήνες το 6,5% του εργατικού δυναμικού – περίπου 115.000 εργαζομένους – της χώρας έχασε, λόγω της μείωσης των μισθών, πάνω από το 23% (!) των εισοδημάτων του.
Μικρότερες μειώσεις – της τάξης του 14% – έγιναν σχεδόν σε όλο το φάσμα της αγοράς εργασίας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ξεπέρασαν, σύμφωνα με τον κ. Χάλαρη, και το 30%. Και βέβαια, εκτός από τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους περίπου μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για τρεις ή τέσσερις μήνες, καθώς 120.000 – 150.000 επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα επιβίωσης.
Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τη σύνοδο κορυφής λένε ότι ναι μεν η Ελλάδα οφείλει να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω τολμηρής εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή με μείωση τιμών και κόστους παραγωγής έναντι των ανταγωνιστών της, δεδομένου όμως ότι απαιτείται χρόνος για να επιτευχθεί μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας πρέπει πρώτα να επέλθει μείωση του ονομαστικού μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους.
Εκτός από τις περικοπές στους ονομαστικούς μισθούς, ο στόχος της μείωσης του κόστους εργασίας κατά 15% προσδοκάται ότι θα επιτευχθεί και με τη μείωση του μη μισθολογικού μέρους του κόστους εργασίας, δηλαδή με κατάργηση μη βασικών κοινωνικών παροχών και αντίστοιχη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης.
Αυτό αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής μείωσης του εργατικού κόστους των επιχειρήσεων κατά 15% εντός μιας τριετίας, με την οποία επιταχύνονται οι περικοπές που επήλθαν στο εργατικό κόστος ήδη κατά τη διάρκεια του 2011. Επιπλέον, σύμφωνα με το μνημόνιο έχουμε δεσμευτεί ότι θα λάβουμε συμπληρωματικά διορθωτικά μέτρα για να διευκολυνθεί η συλλογική διαπραγμάτευση και να εξασφαλιστεί μισθολογική ευελιξία και αύξηση της απασχόλησης, αναφέρει η επιτροπή.
Οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν ότι υπάρχει κάποια ένταση μεταξύ εσωτερικής υποτίμησης και δημοσιονομικής εξυγίανσης, την οποία, όμως, χαρακτηρίζουν «βραχυπρόθεσμη».
«Η Ελλάδα είχε μη διατηρήσιμες ανισορροπίες τόσο στον λογαριασμό εξωτερικών συναλλαγών όσο και στους δημοσιονομικούς λογαριασμούς της και η μέχρι στιγμής πρόοδός της στους τομείς αυτούς είναι ανεπαρκής. Κατά τα προσεχή έτη, πρέπει να σημειωθεί πρόοδος και στα δύο μέτωπα», υπογραμμίζεται στην ανάλυση.
Εν τω μεταξύ, η εσωτερική υποτίμηση έχει προ πολλού ξεκινήσει στην ελληνική αγορά εργασίας. Τα μηνιαία στατιστικά στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας αποκαλύπτουν πως οι μειώσεις μισθών έχουν υιοθετηθεί από χιλιάδες επιχειρήσεις είτε μέσω των ατομικών είτε των επιχειρησιακών συμβάσεων. Σύμφωνα με τον ειδικό γραμματέα του ΣΕΠΕΜιχάλη Χάλαρη, μέσα σε 3,5 μήνες το 6,5% του εργατικού δυναμικού – περίπου 115.000 εργαζομένους – της χώρας έχασε, λόγω της μείωσης των μισθών, πάνω από το 23% (!) των εισοδημάτων του.
Μικρότερες μειώσεις – της τάξης του 14% – έγιναν σχεδόν σε όλο το φάσμα της αγοράς εργασίας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ξεπέρασαν, σύμφωνα με τον κ. Χάλαρη, και το 30%. Και βέβαια, εκτός από τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους περίπου μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για τρεις ή τέσσερις μήνες, καθώς 120.000 – 150.000 επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου