Οι κληρονομικοί «άρχοντες» της δημοκρατίας μας δεν καταλαβαίνουν από κρίση.
Οι αποτυχημένοι «γόνοι» ακόμα και τώρα, που πληρώνουμε με εθνική υποταγή τα λάθη τους, εξακολουθούν να ζουν εις βάρος της κοινωνίας.
Οι ιδιοκτήτες της πατρίδας μας εξακολουθούν να «αποπατούν» στον ναό της Δημοκρατίας»
Δεν αντέχω άλλο» φώναξε ο εβδομηντάχρονος και «βούτηξε» στο κενό κάπου στο πυκνοκατοικημένο Γαλάτσι.Άλλος ένας αυτόχειρας σε μια ελληνική κοινωνία, η οποία δείχνει να έχει χάσει το κουράγιο της ν’ αγωνιστεί για την επιβίωση.Άλλος ένας «ανώνυμος» σε μια κοινωνία, η οποία ευαισθητοποιείται μόνον με τις περιπέτειες των «επωνύμων».Άλλος ένας «κρίκος» στην τεράστια «αλυσίδα» του θανάτου, που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία.Άλλος ένας συνταξιούχος, ο οποίος νόμιζε ότι η εργασία του στα χρόνια της νιότης θα του εξασφάλιζε καλά γεράματα.Άλλος ένας «αφελής», που μάζευε «βαρέα» ένσημα στη χώρα όπου τα μόνα «βαρέα», που αναγνωρίζονται σαν «αξιόλογα», είναι ο Βενιζέλος και ο Πάγκαλος.Άλλος ένας «αφελής» συνέλληνας, ο οποίος δεν «κατάλαβε» πόσο «ισχυρή» είναι η Ελλάδα του ευρώ.Που δεν «κατάλαβε» τι διαφήμιζε το Σημίτης και η συμμορία του.Άλλος ένας, που δεν άντεξε τη θέα του δικαστικού κλητήρα έξω από το σπίτι του και μας «χαιρέτησε», για να μην τον δούμε να κοιμάται στους δρόμους.
Καθημερινά πλέον η Ελλάδα της φτώχειας ξυπνά μνήμες κατοχής.Η Ελλάδα, που βλέπει τα παιδιά της να λιποθυμάνε στα σχολεία από την πείνα.Η Ελλάδα των δεκάδων χιλιάδων αστέγων.
Η Ελλάδα, η οποία, σύμφωνα με τον ΟΑΣΑ, έχει ένα 68% του πληθυσμού της κάτω από τα όρια της φτώχειας …Θεόφτωχους πεινασμένους στην «αυγή» της τρίτης χιλιετίας.Μια Ελλάδα με μια ανεργία να καλπάζει πάνω από το 20%, καταστρέφοντας την κοινωνική της λειτουργία και ανοίγοντας την πύλη για έναν νέο «Μεσαίωνα».Με τους νέους να είναι άνεργοι σε ποσοστά ρεκόρ για όλη την Ευρώπη.Σε ποσοστά κοντά στο 50%.Απελπισμένους χωρίς όνειρα και με θέληση να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους σε ποσοστό πάνω από 60%. Μιλάμε για μια πρωτοφανή αθλιότητα, που η Ελλάδα δεν βίωσε ούτε στα χρόνια μετά την καταστροφή του Εμφυλίου.
Την ίδια ώρα η συμμορία αυτών, που μας οδήγησε σ’ αυτήν την κόλαση, «ζει τον μύθο» της στην Ελλάδα.Κάθε χρόνο και καλύτερα.Καμία κρίση δεν την επηρεάζει.Απολαμβάνει όλη την προστασία και την ασφάλεια του «Μπανανοκράτους». Έπρεπε να πάνε οι Αλβανοί διαρρήκτες να διαρρήξουν το σπίτι του Δώνη στην Πολιτεία, για να μάθουμε ότι ο γιος των κορυφαίων δωσίλογων της Κοζάνης, που, ως Υπουργός Οικονομικών, υπέγραψε το Μνημόνιο, εξακολουθεί να φυλάσσεται από αστυνομικούς, παρ’ όλο που δεν κατέχει κανένα επίσημο αξίωμα. Έπρεπε να έχουμε την παρατηρητικότητα ντετέκτιβ, ώστε να καταλάβουμε από τα φευγαλέα πλάνα της τηλεόρασης ότι ο κοιλιόδουλος της Θεσσαλονίκης —και «μικροκομματάρχης» πλέον— δεν έχει επιστρέψει ακόμα το πανάκριβο θωρακισμένο υπουργικό αυτοκίνητο.
Αυτοί, οι οποίοι ευθύνονται για τα «δεν αντέχω» των πολιτών —που καθημερινά πλέον αυτοκτονούνε—, «αντέχουν».Αντέχουν με χαρακτηριστική άνεση.Αντέχουν με την ασφάλεια που τους παρέχουν οι αστυνομικοί ―μπράβοι και υπηρέτες τους― και τα θωρακισμένα αυτοκίνητα.Αντέχουν χάρη στη γενναιοδωρία του κράτους, που διαχειρίστηκαν οι ίδιοι.Αντέχουν με τους μεγάλους κρατικούς μισθούς, οι οποίοι ποτέ δεν «κουρεύονται», ούτε οριζοντίως ούτε καθέτως. Σε αυτήν την Ελλάδα της απίστευτης δυστυχίας, φτώχειας και ανεργίας υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι όχι μόνον δεν γνωρίζουν τι σημαίνει κρίση, αλλά αντίθετα ζουν το «όνειρο».Άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα δοκιμαστούν ποτέ για τις αντοχές τους.Άνθρωποι, οι οποίοι καθημερινά —και εν μέσω κρίσης— απολαμβάνουν το απόλυτο «όνειρο» του κάθε εργαζομένου.Άνθρωποι, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με το κράτος μόνον για να πάρουν και ποτέ για να δώσουν.Άνθρωποι, οι οποίοι —και μόνον που υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας— προκαλούν «τριγμούς» στο πολιτικό εφεύρημα των αρχαίων Ελλήνων.
Μιλάμε για «όνειρο», που κλονίζει κάθε έννοια ισότητας και δημοκρατικής λειτουργίας. Όνειρο είναι για έναν εργαζόμενο να εισπράττει, για παράδειγμα, δέκα χιλιάδες ευρώ, χωρίς καν να εργάζεται …Χωρίς να υπάρχει εργοδότης, που να τον κρίνει για τη δουλειά του.Χωρίς να υπάρχει «κάρτα», ώστε να ελέγχεται για την παρουσία του στον εργασιακό του χώρο.Χωρίς να υπάρχει «προϊόν», που εξαιτίας του να μετριέται η απόδοση τού εργαζόμενου. Ποιος δεν θα ήθελε —όχι στη σημερινή εποχή της κρίσης, αλλά στον «Παράδεισο»— να πληρώνεται σαν βασιλιάς, για να ξαπλώνει σαν κηφήνας; Στην Ελλάδα, που κάποιοι θέλουν να την βάλουν να δουλεύει για μισθούς Βουλγαρίας, είναι άπιαστο «όνειρο» να μπορείς να εισπράττεις χιλιάδες ευρώ χωρίς καθόλου άγχος.Να σε απασχολεί μόνον το πού θα φας καλά.Πού θα πιεις καλά.Πού θα διασκεδάσεις καλά.Πού θα σε χτενίσουν καλά. Να ξυπνάς όποτε θέλεις και να ξενυχτάς όσο θέλεις, εφόσον δεν θα λείψεις από κανέναν το πρωί.
Υπάρχει τέτοια δουλειά; θα αναρωτηθεί ο ανυποψίαστος αναγνώστης. Βεβαίως και υπάρχει. Απλά δεν είναι για τους κοινούς Έλληνες. Δεν είναι για τους κοινούς θνητούς. Είναι μόνον για τους «εκλεκτούς». Δεν είναι καν για πλούσιους. Δεν είναι καν για κληρονόμους μεγιστάνων. Είναι καλύτερη δουλειά, για παράδειγμα, από αυτήν, που θα δώσει ο Βαρδινογιάννης σε κάποιο παιδί του. Καλύτερη από αυτήν, που θα δώσει ο Μπόμπολας σε κάποιο δικό του. Γιατί; Γιατί αυτοί πληρώνουν από τα δικά τους χρήματα και θέλουν να έχουν κάποια απόδοση τα χρήματά τους και βεβαίως δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να γίνουν κοπρίτες. Δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να χρυσοπληρώνονται, για να κοιμούνται μέχρι το μεσημέρι και οι γνώσεις τους να περιορίζονται στις καλές χασαποταβέρνες —αν είναι αρσενικά— ή στα καλά κομμωτήρια — αν είναι θηλυκά.
Τέτοια δουλειά δίνεται μόνον όταν τα χρήματα είναι δημόσια και η «κοπριτίαση» είναι προσόν και όχι μειονέκτημα.Πραγματικό προσόν. Να ανοίγεις το στόμα σου και να λες ό,τι θέλεις και να δικαιολογείς ό,τι κάνεις, χωρίς να ενδιαφέρεσαι γι’ αυτά που πραγματικά συμβαίνουν. Να υπόσχεσαι ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, χωρίς να έχεις κάνει ποτέ τίποτε. Να μην κάνεις τίποτε, όταν έχεις την εξουσία και να υπόσχεσαι ότι θα κάνεις τα πάντα, όταν την χάνεις. Να φωνάζεις σαν νοικοκύρης, ζώντας μια ζωή παρασίτου. Να ζητάς «εισιτήρια» από τους άλλους, ενώ είσαι «λαθρεπιβάτης». Να πληρώνεσαι τεράστιους μισθούς και να θέλεις να βελτιώσεις την «ανταγωνιστικότητα» με περικοπές στους μισθούς των φτωχών. Να μην κάνεις τίποτε απολύτως και να θεωρείς τους πολίτες τεμπέληδες.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν έτσι; θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης. Βεβαίως και υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην Ελλάδα της πείνας. Απλά αυτή είναι δουλειά, η οποία προβλέπεται μόνον για τους κληρονόμους των ιδιοκτητών αυτού του κράτους.Αυτούς, που την έννοια της «Ελληνικής Δημοκρατίας» την αντιλαμβάνονται σαν «εμπορικό σήμα» της ιδιωτικής πατρικής τους επιχείρησης. Τέτοια ζωή χωρίς υποχρεώσεις και χωρίς ελέγχους κάνει ο Καραμανλής, ο Γιωργάκης, η Ντόρα και τα άλλα τα «παιδιά». Όταν δεν βαριούνται, πάνε και στη Βουλή. Όταν δεν ξημεροβραδιάζονται στις ταβέρνες, τις παραλίες ή τα κομμωτήρια, μπορεί να περάσουν από τη Βουλή.Τη Βουλή, όμως, η οποία θα τους πληρώσει κανονικά ό,τι κι αν κάνουν.
Γιατί όμως τα λέμε όλα αυτά; Γιατί είμαστε εξοργισμένοι με αυτά που βλέπουμε. Γιατί είμαστε εξοργισμένοι με την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής.Της ζωής των φτωχών Ελλήνων, τη στιγμή που ξοδεύονται εκατομμύρια για την προστασία της ζωής των πλουσίων. Γιατί είμαστε εξοργισμένοι από τη χλιδή που απολαμβάνουν αυτοί, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτήν την πραγματική γενοκτονία. Γιατί δεν βλέπουμε όχι απλά τιμωρία, αλλά ούτε καν μια απλή διάθεση αυτοκριτικής από τα ζώα, που μας έφεραν στο ναδίρ της ιστορίας μας. Γιατί στο ίδιο δελτίο —και με διαφορά ολίγων λεπτών— βλέπουμε την απάνθρωπη απελπισία, που ωθεί κάποιον δυστυχισμένο συμπολίτη μας στο κενό και την κουτοπονηριά των μονίμως βολεμένων.
Αυτό ακριβώς μας εξόργισε. Βλέπαμε πλάνα δυστυχίας και φτώχειας από το Γαλάτσι και στη συνέχεια είδαμε πλάνα από τη Βουλή της ευτυχίας των «πετυχημένων», στους οποίους οφείλεται η φτώχεια των πάντων. Βλέπαμε πλάνα από την προσέλευση των βουλευτών για την ορκωμοσία της νέας Βουλής και μέσα σ’ αυτά διακρίναμε τον Καραμανλή …Τον γνωστό Καραμανλή, που στην Ελλάδα της πείνας προσπαθεί να κάνει δίαιτα.Τον γνωστό Καραμανλή, ο οποίος στα χρόνια που κυβέρνησε το μόνο που κατάφερε ήταν ν’ ανοίξει «δρόμο» για τον Γιωργάκη. Αυτός μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Γιατί; Γιατί σε μια Βουλή που «γιόρταζε» και όλοι με τα «καλά» τους τα ρούχα προσπαθούσαν να μπουν στα πλάνα των καναλιών, αυτός είχε μια ασυνήθιστη συμπεριφορά. Τον είδαμε να βαδίζει βιαστικά με σκυφτό το κεφάλι, σαν να προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος.
Μας θύμισε «νοικοκυραίους» έξω από τα πορνεία. Γιατί όμως το έκανε αυτό; Τι ήθελε ακριβώς να αποφύγει;
Αυτό, το οποίο ήθελε να αποφύγει, ήταν η προσοχή του κόσμου.Η προσοχή του κόσμου, ο οποίος υποφέρει ΚΑΙ εξαιτίας του. Αυτό μας εξόργισε. Μας εξόργισε, γιατί αυτή η συμπεριφορά του είναι η απόλυτη απόδειξη ότι έχει συνείδηση των πράξεών του και όχι άγνοια. Προσπαθούσε να αποφύγει την προσοχή του κόσμου, γιατί γνωρίζει αυτό, το οποίο δεν καταλαβαίνουν οι απλοί πολίτες. Έξω από τη Βουλή φέρθηκε σαν πραγματικός κακοποιός, γιατί γνωρίζει ότι «κλέβει» τη βουλευτική έδρα από κάποιον άλλον Έλληνα πολίτη. «Κλέβει» μια έδρα πολύτιμη, την οποία, αν την είχε κάποιος άλλος, μπορεί να υπήρχε μια ελπίδα περισσότερη για τους Έλληνες να γλιτώσουν από την κόλαση. Γι’ αυτόν το λόγο προσπάθησε να περάσει δίπλα από τις κάμερες απαρατήρητος.Χωρίς δηλώσεις στα κανάλια, χωρίς φασαρία, χωρίς κουστωδία».Βιαζόταν να ορκιστεί και να φύγει απαρατήρητος.Βιαζόταν να ολοκληρωθούν τα τυπικά για την «καπάρωση» της θέσης του βουλευτή, για να την «κοπανήσει».
Ο ελέω θείου κληρονομικός «άρχοντας» βιαζόταν να ορκιστεί με τους «παρακατιανούς» βουλευτές και να πάει σπίτι του. Ο μη αιρετός βιαζόταν να «ανακατευτεί» με τους αιρετούς, για να συνεχίσει την πολυτελή διαβίωσή του εις βάρος του κορόιδου.Να συνεχίσει να αγναντεύει τα πλοία στη Ραφήνα, αφήνοντας σε εμάς το άγχος να θρέψουμε τα παιδιά του.Να συνεχίσει να χαϊδεύει την κοιλιά του και εμείς να φροντίζουμε να βρίσκει κάθε μήνα δέκα χιλιάδες ευρώ κάτω από το μαξιλάρι του.Να συνεχίσει να είναι άεργος εισοδηματίας και να πληρώνουμε εμείς τους φόρους του.Ο κληρονόμος, που, μετά τη θητεία του, «μιλάει» με τη σιωπή του.Ο άνθρωπος, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υπεύθυνους της σημερινής καταστροφής και δεν έχει δώσει ακόμα εξηγήσεις στον κόσμο, ο οποίος τον εμπιστεύτηκε και τον ψήφισε δύο φορές. Από τη στιγμή που τελείωσε η πρωθυπουργική του θητεία, μόνο εστιάτορες και σερβιτόροι έχουν το προνόμιο να ακούνε τη φωνή του.
Κατά τα άλλα φρεσκαδούρα.Με τις μπουτάρες του, τις κοιλάρες του και την κωλάρα του.Επαγγελματικά πράγματα.Θρεφτάρι κανονικό.Μηδέν άγχος. Η πατρίδα χάνεται και παριστάνει και τον χιουμορίστα με την «βιοπαλαίστρια» Κεφαλογιάννη. Γιατί να μην το κάνει;Ο μήνας έχει εννιά.
Η τυρόπιτα να είναι ζεστή και ο γύρος ξεροψημένος. Λίγο ακόμα να μεγαλώσει ο κώλος του και θα περάσει στην αρμοδιότητα της τροχαίας, εφόσον θα πρέπει να πληρώνει τέλη κυκλοφορίας για να περπατάει στους δρόμους.Ο αποτυχημένος. Αυτός, που ο λαός νόμισε ότι τον τιμώρησε, αλλά, όπως αποδεικνύεται, δεν τιμωρήθηκε. Αυτός, που, ενώ «έβλεπε» την καταιγίδα να έρχεται, δεν πήρε ούτε ένα μέτρο να προστατεύσει τη χώρα από το ΔΝΤ.Ο εθνικός μας ανεψιός. Τρία πράγματα κατάφερε ο Κωστάκης στην πρωθυπουργική του θητεία. Να κάνει τη Νατάσσα χειρουργό, τον Θόδωρο πτυχιούχο και τον Γιωργάκη πρωθυπουργό. Αυτά ήταν τα επιτεύγματά του.Ο Πρωθυπουργός του Αρούλη, του Πάκη, του Αλογοσκούφη και του «ακαδημαϊκού» Θοδωρή.
Να ήταν όμως μόνον αυτός; Δυστυχώς η πατρίδα μας δεν ανήκει μόνον στο Καραμανλέϊκο.
Έχει κι άλλους χιουμορίστες συγκληρονόμους.Συμμορία ολόκληρη είναι και γι’ αυτό δεν μπορούμε να τους ξεφορτωθούμε. Έχουν και συνεταίρους οι Καραμανλήδες τους Παπανδρέου και τους Μητσοτάκηδες.»Φωλιά» έχουν στη Βουλή. Όλοι παρόντες σε ακόμα μια ορκωμοσία από τις πολλές που είδε η Βουλή της Μεταπολίτευσης. Οι κοινοί βουλευτές έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι συμμορίτες μόνιμο «στασίδι» στον Ναό της Δημοκρατίας. Πάντα παρόντες στο μεγάλο «φαγοπότι», το οποίο ξεκίνησε με την πτώση της Χούντας. Μαζί με τον Καραμανλή και όλοι οι γόνοι της ψευδοδημοκρατίας μας. Όλα τα «παιδιά» της συμμορίας, που παριστάνουν τους ιδιοκτήτες της πατρίδας μας.
Άπαντες παρόντες. Κανένας από αυτούς, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στην αθλιότητα της Μεταπολίτευσης, δεν βρέθηκε εκτός Βουλής — ακόμα και τώρα, που την πληρώνουμε αυτήν την αθλιότητα.Ακόμα και τώρα, που ο λαός επιτέλους αποφάσισε να τιμωρήσει με την ψήφο του κάποιους από όλους αυτούς τους εγκληματίες. Δυστυχώς στη Βουλή «επέστρεψαν» όλοι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στο Γαλάτσι και όχι μόνον. Μαζί με τον Κωστάκη παρόντες και ο Γιωργάκης με τη Ντορούλα.Όλοι τους τιμωρημένοι από τον λαό και όλοι από την «πίσω πόρτα» στη Βουλή.Όλοι τους πλούσιοι και «θωρακισμένοι» πίσω από ασυλίες ό,τι κι αν έχουν κάνει εις βάρος του λαού. Στο άμεσο μέλλον ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Αντωνάκης ως πρώην Πρωθυπουργός.
Μιλάμε για συμμορία ολόκληρη. Μιλάμε για οργάνωση έτοιμη ανά πάσα στιγμή ν’ «αποκαταστήσει» μόνη της —και υπέρ του εαυτού της— οποιαδήποτε «αδικία» πραγματοποιήσει ο «αφελής» λαός με την ψήφο του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ντόρας. Η Ντόρα ελάχιστους μήνες πριν μας «απείλησε» ότι, αν δεν την βάζαμε στη Βουλή, θα μας «εγκατέλειπε» και θα πήγαινε σπίτι της. Ο «αχάριστος» λαός την έστειλε σπίτι της, αλλά ο «συνάδελφός» της Αντώνης είχε άλλη άποψη.
Δεν «άντεχε» αυτήν την «αδικία».Βουλή χωρίς την Ντόρα; Χωριάτικη σαλάτα χωρίς φέτα; Γίνεται;
Δεν γίνεται.
Γι’ αυτόν τον λόγο την αποκατάστησε κανονικά. Αυτήν, που ο λαός έδιωξε με τις κλωτσιές από την «πόρτα» της Βουλής, ο Αντώνης την έβαλε από το «παράθυρο». Με αυτόν τον τρόπο επιβίωσε πολιτικά το άχρηστο πλάσμα.Η ανωφελής καλτάκα της Μεταπολίτευσης.
Η χωρίς κανένα αντικείμενο θηλυκή «πρωταγωνίστρια» της Μεταπολίτευσης.Η «αντιστασιακή» του γαλλικού Μάη.Η τυμβωρύχος του τάφου του Μπακογιάννη.Η άεργη πολυεκατομμυριούχος.
Η απολύτως αστοιχείωτη και άσχετη με τα πάντα. Όλη της η ασήμαντη ζωή γραμμένη σε «σκονάκι» από ένα επιτελείο, το οποίο, εξ’ αιτίας των μόνιμων φιλοδοξιών της, έχει εξασφαλίσει μόνιμη εργασία.
Δυστυχώς για τη δημοκρατία μας και τη λειτουργία του συστήματός μας ούτε αυτήν κατόρθωσε ο λαός να «διώξει» — η συμμορία των γόνων είναι συμπαγής και δεν εγκαταλείπει τα μέλη της. Την είδαμε να μπαίνει πανευτυχής στη Βουλή, «γράφοντας» τον «κυρίαρχο» λαό στις καταπονημένες γιγαντογόβες της. Απόλυτα προκλητική και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής. Λίγο «βρεγμένη» από το πανελλήνιο «φτύσιμο», αλλά ποιος θα το θυμάται μετά από λίγους μήνες;Η δουλειά μας να γίνεται και ο κοσμάκης «ξεχνάει», όπως πιστεύει ο Αποστάτης. Άλλη μια φορά που η Ντορούλα νίκησε τον κυρίαρχο λαό. Ο κυρίαρχος μπορεί να είχε τη δύναμη της ψήφου, αλλά αυτήν, όπως φαίνεται, είχε τη δύναμη της λίστας της Siemens.
Τελευταίο αφήσαμε τον Γιωργάκη.Τον γιο της Μαργαρίτας .Τον συνομιλητή του Στρος Καν.Τον μέγα στοχαστή.Τον ήρωα με το κολάν.Αυτόν, που κέρδισε εκλογές με το «λεφτά υπάρχουν» και προφανώς απέκτησε περιουσίες με το «λεφτά δεν υπάρχουν». Στο άμεσο μέλλον υποθέτουμε ότι το όνομά του θα επισκιάσει και αυτό του Εφιάλτη. Ο άνθρωπος είναι ρέκορντμαν. Ανέλαβε, πρόδωσε και έφυγε, χωρίς καν να διακόψει τις διακοπές του. Άνθρωπος, ο οποίος να κυβέρνησε ένα κράτος σε τόσο πολύ δύσκολες συνθήκες και ταυτόχρονα να έκανε περισσότερες διακοπές ακόμα και από έναν άεργο εισοδηματία, δεν υπάρχει άλλος.Πάνω σε ένα κανό τα έκανε όλα.
Ως βασικός κληρονόμος της «τζαμαχιρίας» της Μεταπολίτευσης, πάντα πίστευε ότι «δικαιούνταν» να κάνει διακοπές χωρίς τύψεις.»Άρχοντας» μέχρι τέλους. Στην τελευταία ορκωμοσία της Βουλής
δεν διέκοψε καν τις διακοπές του, για να πάει να διευθετήσει το τυπικό της «καπάρωσης» της βουλευτικής του έδρας.Εκτελούσε «εθνική» αποστολή στην Εσπερία.Συμμετείχε στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Δεν πήγε στην ορκωμοσία της Βουλής των Ελλήνων, γιατί μιλούσε σε εκδήλωση Τράπεζας των Γερμανών.Για το «καλό» μας πάλι θα ορκιστεί «πριβέ» ο κληρονόμος. Μετά θα συνεχίσει και πάλι τις διακοπές του. Όταν δεν θα ταξιδεύει για «συνέδρια», θα κάνει διακοπές, για να ξεκουραστεί από τα συνέδρια. Ακόμα τραβάνε τα μαλλιά τους στο ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι ο ελληνικός λαός πλήρωνε τα έξοδα όχι μόνον των ντόπιων «Σοσιαληστών», αλλά τα έξοδα όλης της παγκόσμιας συμμορίας.
Κατά πως φαίνεται ο Γιωργάκης επιλέχθηκε για πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς όχι μόνον για τους περίφημους «στοχασμούς» του, αλλά και γιατί ήταν ο μόνος που είχε εξασφαλίσει την «τσέπη», για να χρηματοδοτεί τις χλιδάτες «διακοπές» της.Εμείς πληρώναμε τις σουίτες της «Ξεκολέν» Ροαγιάλ.Τα ρεμάλια του σοσιαλισμού δεν άφησαν εξωτικό προορισμό για προορισμό, που να μην πάνε, για να εκθέσουν τους κοινωνικούς προβληματισμούς τους.Δεν άφησαν πεντάστερο για πεντάστερο ξενοδοχείο, που να μην αφήσουν το κορμί τους να ξαποστάσει από τους κοινωνικούς «αγώνες». Ο ελληνικός λαός, ο οποίος σήμερα πηδάει από τα μπαλκόνια ή ξενιτεύεται, τα τελευταία χρόνια ήταν εν αγνοία του ο μέγας χορηγός της παγκόσμιας σοσιαληστρικής παρεούλας.
Καλοί άνθρωποι οι «σοσιαληστές» μας.Έτρωγαν αυτοί, αλλά μοίραζαν και στους αλλοεθνείς συντρόφους τους.
Όλους αυτούς τους «γαλαζοαίματους» κληρονόμους του ελληνικού κράτους θυμηθήκαμε, όταν είδαμε το ρεπορτάζ για τον τραγικό αυτόχειρα.Θυμηθήκαμε τους Γιωργάκηδες, τους Κωστάκηδες και τις Ντορούλες. Εξοργιστήκαμε με όλους αυτούς τους άνευ λόγου «επώνυμους», όταν ξαναθυμηθήκαμε τον «ανώνυμο» 77χρονο φαρμακοποιό του Συντάγματος. Εξοργιστήκαμε με όλους αυτούς, που —μέσω ΜΜΕ— εκπαιδεύουν την κοινωνία να τους γνωρίζει με το μικρό τους όνομα και βυθίζουν στην «ανυπαρξία» όλους τους υπόλοιπους. Εξοργιστήκαμε με όλους τους άχρηστους Κωστάκηδες και τους Γιωργάκηδες, που με δημόσιο χρήμα «γιγάντωσαν» ένα σύστημα, το οποίο δεν τολμά να πει το όνομα ενός γενναίου Χριστούλα, ο οποίος αυτοκτόνησε, για να κάνει την «καταγγελία» της ζωής του. Νιώσαμε μια αφόρητη θλίψη για όλους τους «ανώνυμους», οι οποίοι δίνουν καθημερινά τη μάχη της επιβίωσης και είναι καταδικασμένοι στην αφάνεια και την αιώνια λήθη, ακόμα κι όταν κάνουν την απόλυτη «υπέρβαση».
Αδύναμοι απέναντι στα κανάλια της Διαπλοκής, τα οποία μαθαίνουν τα πάντα γι’ αυτούς, αλλά ποτέ το όνομά τους που μαθαίνουν για τα χρέη τους ή τις αρρώστιες τους και βάζουν τους αλητοΜπεγλίτιδες να «εξηγήσουν» τις «ταπεινές» αιτίες των «ταπεινών» τους πράξεων. Εξοργιστήκαμε με όλους αυτούς τους «επώνυμους» φονιάδες των «ανώνυμων» πολιτών.Τους παχύσαρκους, άχρηστους και χιουμορίστες φονιάδες των 32χρονων αστυνομικών, των 55χρονων εργατών, των 70χρονων συνταξιούχων κλπ.. Εξοργιστήκαμε με όλα αυτά τα «επώνυμα» παράσιτα, που μας έχουν «φορτωθεί» και δεν μπορούμε να τα «ξεφορτωθούμε» με τίποτε.
Αηδιάσαμε με τα παχύδερμα «τσιμπούρια» του δημοκρατικού μας συστήματος.Τα αδηφάγα κτήνη, που δεν προλαβαίνει να τα χορτάσει ένας λαός, ο οποίος βλέπει μέλη του να πηδάνε από τα μπαλκόνια. Αυτούς θυμηθήκαμε κι εξοργιστήκαμε. Εξοργιστήκαμε, γιατί δεν σέβονται τίποτε. Δεν σέβονται ούτε ζωντανούς ούτε νεκρούς. Δεν σέβονται την ελληνική ιστορία και δεν σέβονται την πολιτισμική μας κληρονομιά, που είναι η Δημοκρατία μας. Με έναν απόλυτα αντισυνταγματικό και βαθύτατα αντιδημοκρατικό νόμο οι κηφήνες μετέτρεψαν το υπέρτατο αιρετό αξίωμα της δημοκρατικής λειτουργίας σε κληρονομικό προνόμιο για τη διαιώνιση της «βασιλείας» τους.
Αυτοί, που ―πέρα από κάθε λογική αξιοκρατίας― έγιναν Πρωθυπουργοί ως «γόνοι», αποφάσισαν ως Πρωθυπουργοί να μπορούν όλοι οι «πρώην» —και άρα και οι ίδιοι— να είναι εσ’ αεί βουλευτές …Εσ’ αεί κρατικός μισθός και εσ’ αεί ασυλία για τους εαυτούς τους. Γιατί είχαν ανάγκη αυτόν τον νόμο; Γιατί όλοι τους είναι νέοι. Ανέλαβαν ως κληρονόμοι τα «καθήκοντά» τους σε πολύ νεαρή ηλικία. Από τα εικοσιπέντε τούς ταΐζουμε και σε ηλικία κάτω των 60 χρόνων είχαν πιάσει τα ανώτατα αξιώματα. Τι θα έκαναν από εκεί και πέρα; Δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο πέρα από το να «κρέμονται» σε έναν κρατικό γκισέ να πληρωθούν. Μόνον με έναν τέτοιο νόμο μπορούσαν να εξασφαλίσουν τα «γεράματά» τους και βέβαια τη δυνατότητα να αποτελέσουν «γέφυρα» για τους δικούς τους απογόνους.Τη δυνατότητα να «κλειδώσουν» την κληρονομική «βασιλεία» τους.Να μην υπάρχει πιθανότητα να τους βγάλει ο λαός από τα «πράγματα» μέχρι να τους διαδεχθούν τα παιδιά τους.»Μπανανία» με όλη τη σημασία της λέξεως.
Έτσι αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία και αυτήν τη δημοκρατία υπηρέτησαν.Μικροί Πινοσέτ εφ’ όρου ζωής, προστατευμένοι από κάθε πιθανή δίωξη για τα εγκλήματά τους.Δωσίλογοι, που, αφού εξυπηρέτησαν τους ξένους κατακτητές, διαπραγματεύτηκαν με αυτούς την ασφάλειά τους και την εξασφάλισαν επ’ άπειρον.Φασίστες, που τις συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, τις οποίες εξασφάλισαν από τους γονείς τους, θέλουν να τις διαιωνίσουν και υπέρ των δικών τους παιδιών
Ελέω πρεσβειών κληρονομικοί «βασιλείς» χωρίς «στέμμα».
Όμως, αν ο προφανής παρασιτισμός τους μας ανησυχεί μία φορά, αυτό, το οποίο πραγματικά μας τρομοκρατεί, είναι η βεβαιότητά μας ότι με αυτές τους τις πράξεις μετατρέπουν τη Βουλή των Ελλήνων σε «πλυντήριο» του μαύρου χρήματος.Σε «πλυντήριο» των «αργυρίων» της διαφθοράς τους τον καιρό που μας κυβερνούσαν.Εξαιτίας της Βουλής διαφθείρονταν και εξαιτίας της Βουλής θα απολαμβάνουν με ασφάλεια τους καρπούς της διαφθοράς τους. Αυτό δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη, για να το υποθέσει κάποιος. Όλοι αυτοί οι γόνοι είναι παντελώς ανεπάγγελτοι.Άεργοι από πάντα και άσχετοι με τα πάντα.Δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ και με τίποτε.Αγράμματοι «στοχαστές».Διαχειριστές της χώρας, χωρίς να έχουν διαχειριστεί περίπτερο.Απόλυτα πετυχημένοι χωρίς καμία προσωπική επιτυχία.
Όλοι αυτοί, όμως, στα χρόνια της «βασιλείας» και της διαφθοράς τους είχαν υιοθετήσει ένα πλούσιο life style. Ζούσαν σαν μεγιστάνες. Με μόνιμη και νόμιμη δικαιολογία τους μισθούς των βουλευτών, ζούσαν ζωές πλουσίων και ως δια μαγείας «αυγάτιζαν» περιουσίες με ανεξήγητες «αλχημείες». Όχι μόνον εκείνα τα χρήματα δεν εξανεμίζονταν, εξαιτίας της πολυτελούς διαβίωσής τους, αλλά «τοκίζονταν».Το μαγικό «πουγκί», που, όσο πιο πολλά ξόδευες, τόσο πιο πολλά αποταμιεύονταν. Άσχετα με το πόσο ένας τέτοιος μισθός μπορεί να «υποστηρίξει» μια ταξιδιάρικη ζωή σαν του Γιωργάκη ή μια ακαμάτικη ζωή σαν του Καραμανλή, γεγονός είναι ότι 100.000 ευρώ τον χρόνο είναι μια καλή «δικαιολογία» για οποιονδήποτε έλεγχο εναντίον οποιασδήποτε καταγγελίας.
Τι θα γινόταν όμως, αν αυτοί έχαναν αυτό τον μισθό-άλλοθι; Τι θα γινόταν, για παράδειγμα, αν ο Γιωργάκης χάσει τη βουλευτική ασυλία και τον βουλευτικό μισθό; Πόσο θα πρέπει να αλλάξει η ζωή του; Για πόσο χρόνο θα μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του σε αυτήν τη χώρα; Πώς θα δικαιολογήσει τον τρόπο ζωής, που έχει επιλέξει; Αυτός δεν είναι που δήλωνε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι από τον παππού του και τον πατέρα του κληρονόμησε ένα όνομα και ένα ρολόι; Χωρίς τον βουλευτικό μισθό πώς θα μπορέσει να ζήσει, απολαμβάνοντας τα κέρδη από τα «CDS» της ελληνικής καταστροφής; Πώς θα απολαύσει τα παράνομα πλούτη του; Τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση; Το μόνο που του απομένει είναι ν’ αναγκαστεί κι αυτός να εγκαταλείψει τη χώρα δήθεν για «δουλειά». Όπως ετοιμάζεται να κάνει ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει «ζήτηση» για συμβουλευτικό ρόλο.Μαζί θα φύγουν, γιατί έχουν «ζήτηση» στο εξωτερικό.Όση «ζήτηση» είχε ο καπετάνιος και ο ύπαρχος του Τιτανικού στις ναυτικές ακαδημίες.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Χάρη στον βουλευτικό μισθό μπορεί ακόμα ο Γιωργάκης να πουλάει τρελίτσα και να τρώει άφοβα —και μπροστά στα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων πολιτών— τους καρπούς της διαφθοράς του. Χάρη σε αυτόν τον μισθό και τον «έλεγχό» του από τη Βουλή μπορεί να χαίρεται τα χρήματα, τα οποία σίγουρα πήρε από τον Σόρος ή την Goldman Sachs. Χάρη σε αυτήν την νομιμοποίηση μπορεί να στέλνει χρήματα στην κόρη του στα πανάκριβα Κολέγια. Αν χάσει αυτόν τον μισθό, κινδυνεύει, γιατί, σε περίπτωση που δεν εμφανίσει έσοδα από εργασία, θα πρέπει να δικαιολογήσει τα έξοδά του.Όλα αυτά μάλιστα, χωρίς να έχει την «ασπίδα» της βουλευτικής ασυλίας Όλα αυτά να τα αντιμετωπίσει ως απλός πολίτης και όχι ως πολιτικός πίσω από το «φίλτρο» της Βουλής. Τον αγώνα της ζωής του έδωσε ο Παπανδρέου στην Πάτρα για την επανεκλογή του.
Εμείς ένα πράγμα έχουμε να πούμε. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να είναι μακροχρόνια. Τα κτήνη —για να επιβιώσουν— «σκοτώνουν» την κοινωνία και αυτό δεν μπορεί να γίνεται επί μακρόν. Δεν μπορεί να επιβιώσει η κοινωνία έτσι όπως βολεύει τους «επώνυμους» κηφήνες. Κοινωνία με θεσμοθετημένη την αναξιοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει. Κοινωνία, όπου πεθαίνουν τα παιδιά της και υπάρχουν νόμοι οι οποίοι προστατεύουν τους «κληρονόμους», δεν μπορεί να επιβιώσει. Δεν μπορεί να επιβιώσει μια κοινωνία, που τα δύσκολα, τα μεγάλα και τα σπουδαία τα κάνουν τζάμπα «ανώνυμοι» νεαροί, συνταξιούχοι, μελαχρινοί, επαρχιώτες ή ψηλοί και όλα τα χρυσοπληρωμένα ασήμαντα να τα παίρνουν «δικαιωματικά» οι «επώνυμοι» γόνοι.
Απλά πράγματα. Δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία της μια κοινωνία, η οποία δεν «θυμάται» το όνομα του «30χρονου» πυροσβέστη, που χάνεται στις φλόγες, για να σώσει ανθρώπους και «θυμάται» τον κάθε νέο δεσμό της κάθε «επώνυμης» βίζιτας. Δεν θα πάει «μακριά» μια κοινωνία, της οποίας η νεολαία δίνει καθημερινά μάχη για την επιβίωση και τη διάκρισή της και με πέντε πληρωμένα δημοσιεύματα οι πάντες μαθαίνουν για τον «ασυμβίβαστο μεγιστάνα δημοκράτη» γιο της «επώνυμης» Αγγελοπούλου των παλαιών δωσίλογων. Η κοινωνία, που σκοτώνει τα παιδιά της, για να «επιπλέουν» οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες και οι Αντωνάκηδες, σύντομα θα σταματήσει την πορεία της και μάλιστα βιαίως. Δεν «χωράνε» άλλοι, για τα «ταφούν» κάτω από το «χαλί» της λήθης και της ανυποληψίας.
Εμείς αυτό το οποίο μπορούμε να προτείνουμε στους πολίτες, είναι να κάνουν λίγη υπομονή ακόμα Να σφίξουν τα δόντια τους, για ν’ αντέξουν λίγο ακόμα.Να κάνουν κουράγιο και ν’ αντέξουν αυτό το κρίσιμο μεσοδιάστημα, εφόσον είναι βέβαιο ότι δεν θα πάει μακριά η σημερινή κατάσταση. Υπομονή να κάνουν και οι νέοι και να πάψουν να πέφτουν θύματα της προπαγάνδας, που προσπαθεί να τους διώξει από την πατρίδα τους. Τους «ξεφορτώνονται», ταΐζοντάς τους ψεύτικες ελπίδες. Κόλπο των καναλιών της Διαπλοκής είναι να μας «αποκαλύπτουν» εργασιακούς «παράδεισους» του εξωτερικού.
Χρόνο «αγοράζουν» με αυτά τα ψέματα. Όσοι δεν πειστούν άμεσα, για να πάνε και να δυστυχούν στα υπόγεια του εξωτερικού, θα ζούνε στα πατρικά τους με δανεικά, ονειρευόμενοι αυτά τα υπόγεια. Οι πρώτοι θα λείπουν, οι δεύτεροι θα ησυχάσουν και κανείς δεν θα διαμαρτύρεται στο διάστημα που οι ατιμώρητοι κηφήνες θα μεγαλώνουν με το δημόσιο χρήμα τα δικά τους παιδιά. Θα μεγαλώσουν τα δίδυμα του Καραμανλή ή η κόρη του Γιωργάκη, για να μας τα «φορτώσουν» κι αυτά στην πλάτη μας. Εξαιτίας αυτής της ανάγκης για εκτόνωση της πίεσης, μας έχουν φλομώσει στο παραμύθι για ξένες οικονομίες, που «χρειάζονται» επιστήμονες.
Όλα αυτά είναι ψέματα. Στην εποχή της Νέας Τάξης ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα συμβαίνει παντού. Η κατάσταση είναι παγκοσμίως άσχημη και δεν υπάρχουν μυστηριώδη «Ελντοράντα» με τις «χρυσοφόρες» δουλειές, που δήθεν υπόσχονται τα κανάλια της Διαπλοκής, για ν’ απαλλαγούν οι «επώνυμοι» από την πίεση της νεολαίας. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από το τέλος του δράματος. Η παγκόσμια κοινωνία —και όχι μόνον η ελληνική— θα πρέπει να βρει τη λύση στα κοινά πλέον προβλήματα. Θα αναγκαστεί το ανθρώπινο είδος να βρει τη λύση, γιατί στην αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορέσει να επιβιώσει.Μια ανθρώπινη λύση για μια δίκαιη κοινωνία Μια κοινωνία, στην οποία τα σημερινά παράσιτα και οι κηφήνες δεν θα έχουν θέση.
Είμαστε σίγουροι ότι πλησιάζει η ώρα, που τα μπαλκόνια δεν θα αφορούν τους «ανώνυμους».
Θα αφορούν τους «επώνυμους». Η Δημοκρατία μπορεί να μην εκδικείται, αλλά «εκδικούνται» οι άνθρωποι. 1727 συνάνθρωποί μας αυτοκτόνησαν μέσα στα τελευταία δύο χρόνια.
Τρεις αυτοκτονίες κάθε δύο μέρες. Όλοι αυτοί είναι άνθρωποι. Δεν είναι φυτά, που φύτρωσαν στους αγρούς και χάλασαν.Είναι γονείς ζωντανών ανθρώπων που πονάνε.Είναι παιδιά ζωντανών ανθρώπων που πονάνε. Πόσο θα αντέξει η κοινωνία μας αυτήν την κατάσταση; Γιατί; Για να πληρωθούν οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι, που λεηλατούσαν το κράτος; Για να πληρωθούν οι χορηγοί των κομμάτων, που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση; Για να συνεχίσει να τρώει στις ταβέρνες ο Κωστάκης; Για να συνεχίσει να κάνει κανό ο Γιωργάκης;Για να συνεχίσει να τρέχει στα κομμωτήρια η Ντορούλα;
Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Για να συνεχίσουν όλοι αυτοί να ζουν το «όνειρό» τους στην Ελλάδα, θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να πάνε στην κόλαση. Για να συνεχίσουν οι εκλεκτοί της Siemens να απολαμβάνουν τα πλούτη, τα οποία απέκτησαν από την προδοσία, θα πρέπει οι χρηματοδότες της Siemens να διαλύσουν την ελληνική κοινωνία, για να πάρουν τα «χρωστούμενα». Στην κυριολεξία έχουμε μπει σε μια παρτίδα, όπου ισχύει το γνωστό «ο θάνατός σου η ζωή μου». Για όσο διάστημα ο Καραμανλής και οι υπόλοιποι θα μπαίνουν στη Βουλή, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πηδάνε από τα μπαλκόνια. Για όσο διάστημα οι άνθρωποι δεν αντιδρούν με τον σωστό τρόπο και πηδάνε από τα μπαλκόνια, ο Καραμανλής και οι άλλοι δεν θα έχουν πρόβλημα να μπαίνουν στη Βουλή.
Όμως, αυτό το παιχνίδι σύντομα θα τελειώσει. Τα άχρηστα ζώα, που πρόδωσαν τους πάντες και λεηλάτησαν τα πάντα, σύντομα θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις. Θέμα χρόνου είναι ν’ ακούσουμε από τα δικά τους στόματα το «δεν αντέχω άλλο». Αυτούς θέλουμε να δούμε να πονάνε. Αυτούς θέλουμε να δούμε εγκλωβισμένους σε αδιέξοδα, που οδηγούν σε ψηλά μπαλκόνια-»βατήρες». Η αυτοκτονία ενός ανθρώπου του μόχθου για μερικά ευρώ ας γίνει η «σταγόνα», που θα ξεχειλίσει το «ποτήρι».Δεν αντέχει άλλο πόνο η κοινωνία.Δεν αντέχει άλλο την αδικία.Δεν αντέχει τους κηφήνες να σχεδιάζουν τις ζωές τους πάνω στον θάνατο των υπολοίπων.Δεν αντέχει τα βλέμματά τους …Δεν αντέχει την υποκρισία τους.Δεν αντέχει την αθλιότητά τους.Δεν αντέχει τα πάχη τους και τα κολάν τους.Δεν αντέχει το θράσος των παιδιών τους.Στην κυριολεξία πλέον:»το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Σαρανταεξάχρονος συγγραφέας
Κάποιο Μέτωπο με συγκεκριμένο «προσανατολισμό« Β’
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου