Είναι ευρέως και από πολλού γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) επιδιώκει με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου για να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία ως τον μοναδικό της προμηθευτή.
Αυτός είναι ο λόγος, προφανώς, της πρόσφατης συλλογικής πολιτικής απόφασης των 27 κρατών μελών της ΕΕ για έναρξη διαπραγματεύσεων με το Αζερμπαϊτζαν και το Τουρκμενιστάν για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου στα πλαίσια μιας «νομικά δεσμευτικής συνθήκης». «Στόχος είναι, όπως έχει ανακοινωθεί, η απεξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία και την Εταιρεία Gazprom, με βασικήν επιδίωξη την εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών παροχής φυσικού αερίου».
Η Κύπρος και η Ελλάδα που βρίσκονται ήδη μέσα στον αυλόγυρο της ΕΕ σε ελάχιστη συγκριτικά απόσταση και με πολύ χαμηλότερο κόστος μεταφοράς θα ήσαν μια πολύ καλύτερη επιλογή για την ΕΕ ως προμηθευτές. Είμαστε άλλωστε μέλη της ΕΕ που απλοποιεί πολλά πράγματα. Τα δύο αυτά στοιχεία συνθέτουν για τις δύο χώρες μας ένα σημαντικό προνόμιο της υπαλλακτικής πηγής φυσικού αερίου για την ΕΕ ενώ ταυτόχρονα αποτελούν και ένα πλεονέκτημα για την ίδια την ΕΕ ως προμηθευτές της.
Μπορούμε και πρέπει με τους κατάλληλους και έγκαιρους χειρισμούς, από κοινού οι δύο χώρες μας, δια μιας συμφωνίας με την ΕΕ για συνεκμετάλλευση, με ευνοϊκούς για μας όρους, των πλούσιων κοιτασμάτων μας φυσικού αερίου να προσφέρουμε στην ΕΕ λύση του πιο πάνω προβλήματος της και σε χαμηλότερο κόστος για την ΕΕ λόγω μικρότερης απόστασης έναντι των απομακρυσμένων Αζερμπαϊτζάν και Τουρκμενιστάν. Για την ΕΕ μια τέτοια συμφωνία θα εξασφάλιζε την απεξάρτηση της από τη Ρωσία όπως επιδιώκει, αλλά και από την Τουρκία διότι η προμήθεια από τις δύο αυτές χώρες αναγκαστικά θα περάσει πάλιν μέσω Τουρκίας με το ανάλογο πρόσθετο χαράτσι.
Όταν η ΕΕ καταστεί συνέταιρος και σύμμαχος μας, προς αμοιβαίον όφελος, στην αξιοποίηση του φυσικού αυτού πλούτου μας, κάτι που και η Αμερική θα έβλεπε με καλό μάτι, λόγω της απεξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία, θ’ αποτελούσε την καλύτερη και πιο αποτελεσματική ασπίδα για Ελλάδα και Κύπρο έναντι των απειλών και παράλογων διεκδικήσεων της Τουρκίας.
Αντί η Ελλάδα να καθυστερεί για τόσα τώρα χρόνια τη χρυσοφόρο εκμετάλλευση των βεβαιωμένων πλούσιων κοιτασμάτων της λόγω απειλών της Τουρκίας ή ακόμα χειρότερα να κάνει σκέψεις, όπως έχει δημοσιευθεί πρόσφατα, συνεταιρικής συνεκμετάλλευσης του δικού της φυσικού πλούτου στο Αιγαίο με την Τουρκία, που σίγουρα θα ήταν κάτω από επαχθέστατους όρους, λόγω της γνωστής υπερτροφικής αλαζονείας και κακοπιστίας της Τουρκίας και της ανισοσκέλιας δυνάμεων, η συνεκμετάλλευση με την ΕΕ θα ήταν κατά πολύ επωφελέστερη και ασφαλέστερη.
Με μια τέτοια συμφωνία με την ΕΕ πλην και πέραν των τεράστιων ωφελημάτων, οικονομικών και πολιτικών, λόγω απαλλαγής από τις απειλές και διεκδικήσεις της Τουρκίας, θα μπορούσαν, Κύπρος και Ελλάδα, ν’ αποτελέσουν, με κόμβο τη Κύπρο, και αγωγό προς την ΕΕ μέσω Ελλάδος, την οδό διοχέτευσης όλων των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Λιβάνου, της Συρίας, ίσως και του Ιράκ, προς την ΕΕ με τεράστια οφέλη, δι’ αμφότερα τα μέρη.
Εάν είχαμε αρχίσει διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, μόλις είχαν διαπιστωθεί τα τεράστιας απόδοσης κοιτάσματα μας, όπως υπήρξαν εισηγήσεις αλλά δυστυχώς αγνοήθηκαν, σήμερα θα είχαμε κατά πάσα πιθανότητα κατοχυρωμένα τα δικαιώματα και συμφέροντά μας και θ’ αποφεύγαμε τις εκβιαστικές πιέσεις και απειλές της Τουρκίας προς Κύπρο και Ελλάδα.
Έστω και σήμερα, δεν είναι αργά, πιστεύουμε, φτάνει να προβούμε, ως θέμα πρώτης μας προτεραιότητας, σε επείγουσες σχετικές επαφές με την ΕΕ η οποία όπως υπάρχουν απόλυτα επιβεβαιωμένες ενδείξεις, έχει τεράστιον ενδιαφέρον εξασφάλισης των υδρογονανθράκων μας, με το αζημίωτο της άλλωστε και ως εναλλακτική πηγή προμήθειας της.
Με σύμμαχό μας την ΕΕ στην εκμετάλλευση του φυσικού μας αερίου, θα μπορούσαμε ν’ απαιτήσουμε ως αντάλλαγμα και να εξασφαλίσουμε την στήριξη των κρατών μελών της στο δίκαιο αίτημα μας για λύση του Κυπριακού δια της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, που θ’ αποτελούσε την ιδανική λύση και τη μοναδική ελπίδα σωτηρίας μας από τα δόντια της Τουρκίας. Με την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου θα εγκαθιδρύετο στην ενωμένη Κύπρο μια πραγματική δημοκρατία στην οποία θα αποκαθίσταντο τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων υπό καθεστώς ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας, κάτω από την άγρυπνη επιτήρηση και φροντίδα της ΕΕ. Μια δημοκρατία όπως την απολαμβάνουν, προς πλήρη ικανοποίηση τους, 500 εκ. Ευρωπαίοι και γιατί να μην ικανοποιεί τους ΤΚ, εάν το ενδιαφέρον της Τουρκίας ήταν φυσικά τα πραγματικά συμφέροντα των ΤΚ και όχι τα δικά της επεκτατικά σχέδια, όπως στην πράξη συμβαίνει.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο, ως κόρην οφθαλμού, το πολυτιμότατο προνόμιο ν’ αποτελούμε εναλλακτική πηγή προμήθειας υδρογονανθράκων προς την ΕΕ, την ύψιστη σημασία του οποίου έχουμε επαρκώς τονίσει πιο πάνω.
Επιβάλλεται επομένως να διατηρήσουμε ως Κύπρος το αποκλειστικό δικαίωμα εξαγωγών των υδρογονανθράκων μας και να μη προβούμε σε δεσμευτικές συμβάσεις με οποιοδήποτε κράτος που θα επηρεάσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή βαθμό τον έλεγχο των εξαγωγών μας για να είμαστε απόλυτα ελεύθεροι να διοχετεύουμε εμείς κατ’ ευθείαν τους υδρογονάνθρακες μας προς την ΕΕ που είναι ο φυσικός προορισμός τους.
Εγείρουμε το θέμα αυτό διότι εκυκλοφόρησαν πρόσφατα φήμες ότι σε αντάλλαγμα του Ρωσικού δανείου των €2.5 δις, υποσχεθήκαμε ή και παραχωρήσαμε στη Ρωσία το αποκλειστικό δικαίωμα εγκατάστασης της μονάδας υγροποίησης του φυσικού αερίου μας και δι’ αυτής τον έλεγχο εξαγωγών του, κάτι που δεν πιστεύουμε αλλά αν αληθεύει, θα εξουδετέρωνε το τεράστιας αξίας προνόμιο μας ως υπαλλακτικής πηγής προμήθειας στην ΕΕ, αφού θα ήλεγχε τότε και τις κυπριακές εξαγωγές προς την ΕΕ, ή Ρωσία.
Το θέμα αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα.
Αυτός είναι ο λόγος, προφανώς, της πρόσφατης συλλογικής πολιτικής απόφασης των 27 κρατών μελών της ΕΕ για έναρξη διαπραγματεύσεων με το Αζερμπαϊτζαν και το Τουρκμενιστάν για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου στα πλαίσια μιας «νομικά δεσμευτικής συνθήκης». «Στόχος είναι, όπως έχει ανακοινωθεί, η απεξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία και την Εταιρεία Gazprom, με βασικήν επιδίωξη την εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών παροχής φυσικού αερίου».
Η Κύπρος και η Ελλάδα που βρίσκονται ήδη μέσα στον αυλόγυρο της ΕΕ σε ελάχιστη συγκριτικά απόσταση και με πολύ χαμηλότερο κόστος μεταφοράς θα ήσαν μια πολύ καλύτερη επιλογή για την ΕΕ ως προμηθευτές. Είμαστε άλλωστε μέλη της ΕΕ που απλοποιεί πολλά πράγματα. Τα δύο αυτά στοιχεία συνθέτουν για τις δύο χώρες μας ένα σημαντικό προνόμιο της υπαλλακτικής πηγής φυσικού αερίου για την ΕΕ ενώ ταυτόχρονα αποτελούν και ένα πλεονέκτημα για την ίδια την ΕΕ ως προμηθευτές της.
Μπορούμε και πρέπει με τους κατάλληλους και έγκαιρους χειρισμούς, από κοινού οι δύο χώρες μας, δια μιας συμφωνίας με την ΕΕ για συνεκμετάλλευση, με ευνοϊκούς για μας όρους, των πλούσιων κοιτασμάτων μας φυσικού αερίου να προσφέρουμε στην ΕΕ λύση του πιο πάνω προβλήματος της και σε χαμηλότερο κόστος για την ΕΕ λόγω μικρότερης απόστασης έναντι των απομακρυσμένων Αζερμπαϊτζάν και Τουρκμενιστάν. Για την ΕΕ μια τέτοια συμφωνία θα εξασφάλιζε την απεξάρτηση της από τη Ρωσία όπως επιδιώκει, αλλά και από την Τουρκία διότι η προμήθεια από τις δύο αυτές χώρες αναγκαστικά θα περάσει πάλιν μέσω Τουρκίας με το ανάλογο πρόσθετο χαράτσι.
Όταν η ΕΕ καταστεί συνέταιρος και σύμμαχος μας, προς αμοιβαίον όφελος, στην αξιοποίηση του φυσικού αυτού πλούτου μας, κάτι που και η Αμερική θα έβλεπε με καλό μάτι, λόγω της απεξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία, θ’ αποτελούσε την καλύτερη και πιο αποτελεσματική ασπίδα για Ελλάδα και Κύπρο έναντι των απειλών και παράλογων διεκδικήσεων της Τουρκίας.
Αντί η Ελλάδα να καθυστερεί για τόσα τώρα χρόνια τη χρυσοφόρο εκμετάλλευση των βεβαιωμένων πλούσιων κοιτασμάτων της λόγω απειλών της Τουρκίας ή ακόμα χειρότερα να κάνει σκέψεις, όπως έχει δημοσιευθεί πρόσφατα, συνεταιρικής συνεκμετάλλευσης του δικού της φυσικού πλούτου στο Αιγαίο με την Τουρκία, που σίγουρα θα ήταν κάτω από επαχθέστατους όρους, λόγω της γνωστής υπερτροφικής αλαζονείας και κακοπιστίας της Τουρκίας και της ανισοσκέλιας δυνάμεων, η συνεκμετάλλευση με την ΕΕ θα ήταν κατά πολύ επωφελέστερη και ασφαλέστερη.
Με μια τέτοια συμφωνία με την ΕΕ πλην και πέραν των τεράστιων ωφελημάτων, οικονομικών και πολιτικών, λόγω απαλλαγής από τις απειλές και διεκδικήσεις της Τουρκίας, θα μπορούσαν, Κύπρος και Ελλάδα, ν’ αποτελέσουν, με κόμβο τη Κύπρο, και αγωγό προς την ΕΕ μέσω Ελλάδος, την οδό διοχέτευσης όλων των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Λιβάνου, της Συρίας, ίσως και του Ιράκ, προς την ΕΕ με τεράστια οφέλη, δι’ αμφότερα τα μέρη.
Εάν είχαμε αρχίσει διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, μόλις είχαν διαπιστωθεί τα τεράστιας απόδοσης κοιτάσματα μας, όπως υπήρξαν εισηγήσεις αλλά δυστυχώς αγνοήθηκαν, σήμερα θα είχαμε κατά πάσα πιθανότητα κατοχυρωμένα τα δικαιώματα και συμφέροντά μας και θ’ αποφεύγαμε τις εκβιαστικές πιέσεις και απειλές της Τουρκίας προς Κύπρο και Ελλάδα.
Έστω και σήμερα, δεν είναι αργά, πιστεύουμε, φτάνει να προβούμε, ως θέμα πρώτης μας προτεραιότητας, σε επείγουσες σχετικές επαφές με την ΕΕ η οποία όπως υπάρχουν απόλυτα επιβεβαιωμένες ενδείξεις, έχει τεράστιον ενδιαφέρον εξασφάλισης των υδρογονανθράκων μας, με το αζημίωτο της άλλωστε και ως εναλλακτική πηγή προμήθειας της.
Με σύμμαχό μας την ΕΕ στην εκμετάλλευση του φυσικού μας αερίου, θα μπορούσαμε ν’ απαιτήσουμε ως αντάλλαγμα και να εξασφαλίσουμε την στήριξη των κρατών μελών της στο δίκαιο αίτημα μας για λύση του Κυπριακού δια της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, που θ’ αποτελούσε την ιδανική λύση και τη μοναδική ελπίδα σωτηρίας μας από τα δόντια της Τουρκίας. Με την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου θα εγκαθιδρύετο στην ενωμένη Κύπρο μια πραγματική δημοκρατία στην οποία θα αποκαθίσταντο τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων υπό καθεστώς ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας, κάτω από την άγρυπνη επιτήρηση και φροντίδα της ΕΕ. Μια δημοκρατία όπως την απολαμβάνουν, προς πλήρη ικανοποίηση τους, 500 εκ. Ευρωπαίοι και γιατί να μην ικανοποιεί τους ΤΚ, εάν το ενδιαφέρον της Τουρκίας ήταν φυσικά τα πραγματικά συμφέροντα των ΤΚ και όχι τα δικά της επεκτατικά σχέδια, όπως στην πράξη συμβαίνει.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο, ως κόρην οφθαλμού, το πολυτιμότατο προνόμιο ν’ αποτελούμε εναλλακτική πηγή προμήθειας υδρογονανθράκων προς την ΕΕ, την ύψιστη σημασία του οποίου έχουμε επαρκώς τονίσει πιο πάνω.
Επιβάλλεται επομένως να διατηρήσουμε ως Κύπρος το αποκλειστικό δικαίωμα εξαγωγών των υδρογονανθράκων μας και να μη προβούμε σε δεσμευτικές συμβάσεις με οποιοδήποτε κράτος που θα επηρεάσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή βαθμό τον έλεγχο των εξαγωγών μας για να είμαστε απόλυτα ελεύθεροι να διοχετεύουμε εμείς κατ’ ευθείαν τους υδρογονάνθρακες μας προς την ΕΕ που είναι ο φυσικός προορισμός τους.
Εγείρουμε το θέμα αυτό διότι εκυκλοφόρησαν πρόσφατα φήμες ότι σε αντάλλαγμα του Ρωσικού δανείου των €2.5 δις, υποσχεθήκαμε ή και παραχωρήσαμε στη Ρωσία το αποκλειστικό δικαίωμα εγκατάστασης της μονάδας υγροποίησης του φυσικού αερίου μας και δι’ αυτής τον έλεγχο εξαγωγών του, κάτι που δεν πιστεύουμε αλλά αν αληθεύει, θα εξουδετέρωνε το τεράστιας αξίας προνόμιο μας ως υπαλλακτικής πηγής προμήθειας στην ΕΕ, αφού θα ήλεγχε τότε και τις κυπριακές εξαγωγές προς την ΕΕ, ή Ρωσία.
Το θέμα αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου