Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει εισέλθει εδώ και αρκετό καιρό στη… σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Όσο κι αν η φημολογία, που γίνεται συζήτηση, για αντικατάστασή του, λειτουργεί διαβρωτικά για τη σταθερότητα της αγοράς, είναι υπαρκτή, και μάλλον αληθής.
Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Τομέα Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του ΠΑΣΟΚ για την οικονομία και την εργασία, δέχτηκε τόσο σφοδρούς πολιτικούς «προπηλακισμούς» από τους συναδέλφους του, που θύμισε τον δύσμοιρο Φίλιππο Σαχινίδη, όταν ο Χρήστος Παπουτσής, εκτός υπουργείου Δημοσίας Τάξεως τότε, τον εγκαλούσε από βήματος Βούλης, και τον ρωτούσε να απαντήσει «ποιάς Κυβέρνησης υπουργός νομίζει ότι είναι».
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου βρίσκεται έξω από τα νερά του. Και συμπεριφέρεται όπως θα περίμενε κανείς, από κάποιον τεχνοκράτη που ασχολήθηκε με την πολιτική, και ξέχασε ότι… παραμένει τεχνοκράτης. Δεν διαθέτει δηλαδή, τη «δωρεά», που έλεγε και ο Γέρος της Δημοκρατίας, ώστε να… κρυφακούει τα υπόγεια ρεύματα της κοινωνίας, προτού εξελιχθούν σε… θύελλα, και τον παρασύρουν στο πέρασμά τους.
Έτσι, με συνέντευξη που παραχώρησε στο «Έθνος», υπέπεσε σε επικοινωνιακό και πολιτικό σφάλμα πρώτου βαθμού. Σαν το… έγκαυμα, δηλαδή. «Θα κριθώ από τα αποτελέσματα της δουλειάς μου», είπε. Υπονοώντας ότι η ώρα της κρίσεως αργεί, και μάλλον προσδιορίζεται στο σημείο που η χώρα θα βγαίνει ξανά στις αγορές, με τις ελάχιστες συνέπειες και απώλειες.
Ξεχνά δηλαδή, ότι ο Υπουργός Οικονομικών, είναι ο κατεξοχήν πολιτικός της καθημερινότητας. Άρα, κρίνεται καθημερινά. Άρα, έχει ήδη κριθεί! Ο επόμενος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου