Η παύση προσφέρεται για ένα άλμα στα περίεργα της λογικής. Σε όσα βιώνει κανείς ως «ζωηρό όνειρο», και μόλις ξυπνήσει αναρωτιέται γιατί η πραγματικότητα δεν συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το όνειρο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο κατεξοχήν σύγχρονος ηγέτης, που η ιστορική ψυχοσύνθεση του Έλληνα θαυμάζει, και αναρωτιέται «what if». Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο Νικολά Σαρκοζί, που ενδεχομένως συγκεντρώνουν γνωρίσματα της φυλής μας, έχουν και παθογένειες που ο Έλληνας θα ανεχόταν… μονάχα για τον Ανδρέα. Ενώ ο Πούτιν…
Παρέλαβε το άλλοτε αντίπαλο δέος της υπερδύναμης που οι Έλληνες δεν αγάπησαν ποτέ, από τα χέρια ενός ιατρικώς διαπιστωμένα αλκοολικού, του Μπορίς Γιέλτσιν. Μια χώρα, που δεν ήταν η κραταιά Σοβιετική Ένωση, και οι γείτονές της δεν έδειχναν καμία διάθεση να της επιτρέψουν να φανταστεί ότι μπορεί να μοιάσει. Ένας λαός πονεμένος και πικραμένος, βυθισμένος στα αδιέξοδά του. Και μετά από σχεδόν μια δεκαετία, η Ρωσία του Πούτιν (και ο Μεντβέντεβ δική του επιλογή υπήρξε) είναι… almost there.
Τον κατηγορούν για μεθόδους πράκτορα. Μα, πράκτορας ήταν, όπως άλλωστε και ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, που διετέλεσε αρχηγός της CIA, και όμως κατάφερε να χάσει από τον Μπιλ Κλίντον, τότε που ο τελευταίος… δεν έμοιαζε και τόσο στον Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.
Τον κατηγορούν για απολυταρχικό τρόπο άσκησης της εξουσίας, και για εξοβελισμό των αντιπάλων του, πολιτικών και οικονομικών, στη Σιβηρία, όπως για παράδειγμα συνέβη με τον Χοντορκόφσκι. Πιθανώς να είναι και έτσι.
Δεν σας κάνει όμως εντύπωση ότι οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να του συγχωρήσουν τα πάντα; Για τον απλούστατο λόγο, ότι τους έδωσε πίσω τη χαμένη περηφάνια τους. Τους έκανε να αισθανθούν και πάλι δυνατοί. Τους επέτρεψε να κοιτούν στα μάτια τους Αμερικανούς, με την άνεση υπεροχής που τους προσφέρουν οι ανεξάντλητες πηγές ενεργειακών πόρων, της χώρας που ο χειμώνας της σταμάτησε τον Χίτλερ, και έσωσε τον πλανήτη. Τότε που οι Αμερικανοί… περίμεναν το Περλ Χάρμπορ, για να μπουν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο ηγέτης που κάθε χώρα σε κρίση, θα ήθελε να έχει στο πηδάλιό της. Ίσως να παίζουν ρόλο και τα γονίδια. Ο παππούς του, βλέπετε, ήταν μάγειρας του Λένιν και του Στάλιν. Κατάλαβε δηλαδή νωρίς, και από πρώτο χέρι, που θα οδηγούσε η απολυταρχία ενός κομμουνισμού που πρόδωσε τα ιδανικά του. Γι’ αυτό και ο εγγονός ασπάστηκε τον… φιλελευθερισμό!
http://www.statesmen.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου