Ο “απο μηχανής Θεός” πέθανε

Οι Έλληνες, ένα χρόνο τώρα,βομβαρδίζονται με αρνητικά μηνύματα και κακά μαντάτα. Μαύρισε η ψυχούλα τους και στέγνωσε η τσέπη τους (όπως και η αγορά), απο την μείωση των εισοδημάτων και την φορολογική επέλαση της οικονομικής πολιτικής(;) του κ. Παπακωνσταντίνου. Η αναζήτηση μιας θετικής διεξόδου συνυπάρχει με την απογοήτευση, τις ματαιώσεις, την οργή και την αγανάκτηση. Οι επενδύσεις των Εμίρηδων του Κατάρ και οι σημαντικές συμφωνίες με τους Κινέζους ποτίζουν το αχαμνό δενδράκι της ελπίδας και φουντώνουν τις προσδοκίες και τους μύχιους πόθους για ένα καλύτερο μέλλον. Για τούτο και γίνονται αποδεκτές ως «μάνα εξ ουρανού».
Μετά τον πρώτο ενθουσιασμό και την εξάντληση των επικοινωνιακών θριαμβολογιών, τα ερωτήματα πληθαίνουν.
Κατ΄αρχήν οι συγκεκριμένες εξελίξεις είναι θετικές. Γνωρίζουμε πολύ καλά οτι η απόσταση των εξαγγελιών μέχρι τη πραγμάτωση τους απαιτεί εργώδη και συστηματική πολιτική και διοικητική προσπάθεια.
Απαιτεί κοινωνική σταθερότητα και ομαλές πολιτικές εξελίξεις.
Απαιτεί ακριβή εκτέλεση των κατευθύνσεων του μνημονίου και έντονη αναπτυξιακή πορεία.
Απαιτεί κυβερνητική ομάδα με συνοχή, αλληλεγγύη και κοινότητα στόχων.
Απαιτεί συνολικό σχέδιο εξόδου απο την κρίση.
Ας αξιολογήσουμε την επάρκεια της κυβέρνησης, του κράτους και των κοινωνικών θεσμών σε κάθε μία απαίτηση για να διαμορφώσουμε μια βάσιμη και στέρεα εκτίμηση για τα μελλούμενα. Για να μη πετάμε στα σύννεφα, για να θυμηθούμε οτι δεν υπάρχει «απο μηχανής θεός», για να στρωθούμε στη δουλειά.
Υ.Γ.1. Ποιό είναι το Αναπτυξιακό Σχέδιο,βάσει του οποίου αναζητούμε και εντάσσουμε επενδύσεις και επενδυτές;
Υ.Γ.2. Υπάρχει περίπτωση να βγούμε στις αγορές ομολόγων και μοναδικός πιστωτής να είναι το Κινέζικο Κράτος;