Ολοι συμφωνούν ότι «διακυβεύεται το μέλλον της κυβέρνησής του αλλά και των ευρωπαϊκών σχεδίων», ενώ καταγράφουν και τον κίνδυνο διάχυσης της κρίσης σε όλη την ευρωζώνη. Εμφανίζονται όμως και άρθρα που θεωρούν ότι η απόφαση Παπανδρέου εντάσσεται σε μια πολιτική στρατηγική.
Από τις ΗΠΑ ώς την Ιταλία πρωτοσέλιδο ήταν η Ελλάδα χθες. Είτε η διαπίστωση ότι «η κυβέρνηση κινδυνεύει με κατάρρευση» μετά την απόφαση για το δημοψήφισμα («Νιου Γιορκ Τάιμς») είτε λόγω του «συναγερμού» που σήμανε στην Ευρώπη («Φαϊνάνσιαλ Τάιμς») είτε εξαιτίας «του παράδοξου, όταν η γενέτειρα της δημοκρατίας στρέφεται στο λαό της για θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, οι παγκόσμιες αγορές να πανικοβάλλονται» («Γουόλ Στριτ Τζέρναλ»).
Για «τζόγο», με τη μορφή ενός παιχνιδιού πόκερ, κάνουν λόγο τα περισσότερα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, που πάντως βλέπουν στην κίνηση Παπανδρέου μια λογική, παρακινδυνευμένη μεν, αλλά ζυγισμένη. Γράφει η «Ρεπούμπλικα» ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός «είναι πεπεισμένος πως έχει άσο στο μανίκι και αυτός είναι ο παράγων χρόνος». Οταν έρθει η ώρα για το δημοψήφισμα, οι Ελληνες «θα κληθούν να επιλέξουν αν θα επιστρέψουν στη δραχμή μέσα από μια δραματική χρεοκοπία της χώρας και του ευρώ, να επιλέξουν ανάμεσα σε έναν πετσοκομμένο μισθό (που όμως θα πληρώνεται) και τον κίνδυνο να μη δουν ούτε ένα ευρώ (ούτε μια δραχμή) στο τέλος του μήνα». Ο Παπανδρέου «είναι σίγουρος ότι το "ναι" δεν θα είναι τότε ουτοπία. Το ελπίζει με όλη της την καρδιά και η Ευρώπη».
Και για τη «Στάμπα» η «αιφνιδιαστική ανακοίνωση» Παπανδρέου, που «καθιστά πιο πιθανή μια χρεοκοπία των Αθηνών» και «επαναφέρει την Ελλάδα στο επίκεντρο της κρίσης της ευρωζώνης», απαντά σε μια «καθαρή πολιτική στρατηγική». Ο Ελληνας πρωθυπουργός «δεν θέλει να αναλάβει όλη την ευθύνη για μέτρα που απαιτούν δάκρυα και αίμα από τους πολίτες», ενώ το δημοψήφισμα «εξυπηρετεί την άσκηση πίεσης προς τους Ευρωπαίους εταίρους και στο εσωτερικό μέτωπο διευκολύνει τον Παπανδρέου να βγει από τη φάση του πολιτικού αδιεξόδου».
Στη Βρετανία ο «Γκάρντιαν» θεωρεί ότι το τζογάρισμα του Παπανδρέου μπορεί τελικά να του βγει. «Ακόμα κι αν οι Ελληνες ψηφίσουν όχι», γράφει ο Λάρι Ελιοτ, Ε.Ε. και ΔΝΤ μπορούν να βρουν λεφτά ώστε να προλάβουν μια χρεοκοπία της χώρας, «γιατί διακυβεύονται πάρα πολλά σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη». Ο Ελιοτ εκτιμά ότι οι διεθνείς θεσμοί θα επιχειρήσουν να κερδίσουν χρόνο «κάνοντας ευκολότερη τη ζωή των Ελλήνων» και τελικά «ο Παπανδρέου είναι σε ισχυρότερη θέση από ό,τι πιστεύει ο κόσμος».
«Ο ελληνικός τζόγος αφήνει άφωνη την Ε.Ε.», τιτλοφόρησαν άρθρο τους οι «Τάιμς», ενώ ο «Ιντιπέντεντ» αναφέρεται στην «αναταραχή, πολιτική και των αγορών» που προκλήθηκε μετά την ανακοίνωση Παπανδρέου. Στο BBC, που είχε διαρκή ροή γεγονότων, ο Γκάβιν Χιούιτ παραδέχεται μεν το ρίσκο, βλέπει την αστάθεια και την αβεβαιότητα στις αγορές, καταγράφει ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει μάθει να παίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες, από τη μία εκλιπαρώντας για την αλληλεγγύη τους και από την άλλη γνωρίζοντας ότι όλοι φοβούνται μια ελληνική χρεοκοπία που θα επεκταθεί στην ευρωζώνη», όμως τονίζει ότι «πακέτο μέτρων λιτότητας με αντάλλαγμα νέο πακέτο σωτηρίας δεν μπορεί να επιβληθεί στον ελληνικό λαό. Θα πρέπει να συζητηθεί με επιχειρήματα». *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου