Ίσως μέσα στις οικογένειές μας, στον κοινωνικό μας περίγυρο, στο διπλανό μας διαμέρισμα ή λίγα τετράγωνα και γειτονιές πιο εκεί, πίσω από κλειστές πόρτες.
Φοβόμαστε τη χρεοκοπία της χώρας και της Ευρωζώνης, όταν δεκάδες χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά ήδη ζουν τη δική τους χρεοκοπία.
Όλοι είμαστε μάρτυρες αδιεξόδων ή θύματα από το καταστροφικό τσουνάμι:
*Σοκαρίστηκα από το ρεπορτάζ του «Εθνους» για τους νέο-άστεγους με lap top. Ο συνάδελφος Γιάννης Φώσκολος γράφει ότι σύμφωνα με τους ειδικούς τα άτομα που δεν έχουν πού να μείνουν στην Αθήνα έχουν αυξηθεί κατά 20% με 25% και είναι οι άνθρωποι τη διπλανής πόρτας.
Μεροκαματιάρηδες που έχασαν τη δουλειά τους, οικογενειάρχες που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο.
«Εμφανίζονται με lap top στο χέρι και ζητούν φαγητό και στέγη», δηλώνει ο κ. Αποστολόπουλος από το Ίδρυμα Αστέγων όπου καταφτάνουν άνθρωποι που μέχρι χθες είχαν μια αξιοπρεπή ζωή και τώρα ζουν στην εξαθλίωση.
Ο ίδιος υπολογίζει ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο, σε αποθήκες, εγκαταλελειμμένα κτίρια και ξενώνες είναι περίπου 20.000, ενώ πολλοί περισσότεροι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.
*Το κίνημα «Δεν πληρώνω» έχει γίνει επωδός σε πολλά νοικοκυριά. «Δεν πλήρωσα την έκτακτη εισφορά, δεν πλήρωσα τις ασφάλειες του αυτοκινήτου, δεν πλήρωσα αυτό, δεν πλήρωσα το άλλο, δεν έχω», λένε συνάδελφοι μας, φίλοι μας.
*Τα ενοικιαστήρια πληθαίνουν. Έτσι και αδειάσει ένα διαμέρισμα δύσκολα ξανανοικιάζεται. Αναρωτιέσαι, πού πάει όλος αυτός ο κόσμος, αφού πληθαίνουν τα «ενοικιάζεται» και στις φθηνότερες περιοχές. Κατεστραμμένοι και άνεργοι μαζεύουν τα κομμάτια τους και αναζητούν τρόπους επιβίωσης εδώ και εκεί, επιστρέφοντας στα χωριά, στο πατρικό…
*Διαμερίσματα, ακόμη και σε καλές περιοχές, είναι χωρίς ρεύμα! Τους το είχαν κόψει πριν από το ειδικό τέλος γιατί η χρεοκοπία της οικογένειας ήρθε νωρίτερα.
*Πολλές πολυκατοικίες ψήφισαν στις συνελεύσεις τους να μην αγοράσουν φέτος πετρέλαιο ή φυσικό αέριο, γιατί οι ένοικοι στην πλειονότητά τους δεν θα έχουν να πληρώσουν τα κοινόχρηστα.
*Περίπου 500.000 νοικοκυριά δεν έχουν κανένα εργαζόμενο σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος.
*Το 25% των καταναλωτικών δανείων και το 12% των στεγαστικών δεν εξυπηρετούνται, δραματική η εικόνα και με τις κάρτες, παρά τις ρυθμίσεις που γίνονται.
*Μεγάλες και μικρές εταιρείες βάζουν λουκέτα και αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και πολλά ζευγάρια.
*Οι ακάλυπτες επιταγές πηγαίνουν κι έρχονται διότι και να σφραγιστούν δεν βγαίνει τίποτα, ενώ όσο μένουν στα χέρια μπορεί και να εξοφληθεί έστω ένα μικρό μέρος.
*Δεν πρόκειται για εικόνες ασιτίας, αλλά αυξάνονται τα παιδιά που δεν τρέφονται κανονικά, σε πολλά σχολεία.
Δεν ξέρω πού θα βγάλει όλος αυτός ο κυκεώνας.
Ο εφιάλτης δεν έχει τέλος.
Η απόγνωση κορυφώνεται. Απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε και ελπίδα όταν η κρίση προκαλεί ένα τέτοιο ευρωπαϊκό ντόμινο. Κι όταν δεν βήχουν απλώς στην Μαδρίτη, τη Ρώμη, το Παρίσι, αλλά πάσχουν από πνευμονία, στην Ελλάδα μπαίνουμε στην εντατική και είναι άγνωστο αν και πότε θα βγούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου