Από την αρχή της οικονομικής κρίσης,τα κράτη-μέλη της ανατολικής Ευρώπης δεν κατάφεραν να γλιτώσουν.Η πλειοψηφία από αυτά δεν ωφελήθηκαν από την προστασία της ευρωζώνης. Εν όψει των σοβαρών οικονομικών συνθηκών αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε ρευστοποιήσεις,με αποτέλεσμα να βρίσκονται στα πρόθυρα του κραχ.Στη δίνη αυτής της κατάστασης,η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ Δύσης και Ανατολής έγινε εμφανής.Και ενώ οι αρχηγοί των κρατών σχεδιάζουν πολιτικές ανάκαμψης,στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη,πολλά κράτη καταρρέουν κυριολεκτικά.H ελπίδα ενός σχεδίου διεθνούς στήριξης και αλληλεγγύης εγκαταλείπεται και η απογοήτευση των νέων κρατών-μελών διογκώνεται.Από την άλλη,όλοι γνωρίζουν ότι το ευρώ είναι θεμελιώδους σημασίας γι'αυτό τα κράτη αυτά σε αυτό προσβλέπουν για να σωθούν.
Βουλγαρία και Ρουμανία πιστεύουν στην Ε.Ε.
Για τα δύο νεότερα κράτη-μέλη,η ένταξη στην Ε.Ε.φέρνει την ελπίδα για την αλλαγή. Παρόλο που η Ένωση προέβη στην κατάργηση των επιχορηγήσεων και στις δύο χώρες, γεγονός που δυσαρέστησε τους πολιτικούς τους,οι πολίτες το δέχτηκαν ως μία ελπιδοφόρα κίνηση ώστε να καταπολεμηθεί η διαφθορά που τους μαστίζει.
Πολιτικές κρίσεις το επακόλουθο
Μετά την οικονομική και νομισματική κρίση έρχεται και η πολιτική,που τώρα καλούνται να αντιμετωπίσουν και τα παλαιότερα μέλη του μπλοκ.Μέσα σε λίγους μήνες έχουν πέσει 4κυβερνήσεις.Λετονία και Λιθουανία δύο από τα θύματα.Η Ουγγαρία εκτιμάει αδυναμία να καταπολεμήσει την κρίση.Το ίδιο και η Τσεχία-και μάλιστα εν μέσω της προεδρίας της στην Ε.Ε. Μένει να φανεί το πώς οι πολιτικές κρίσεις θα επηρεάσουν τους ευρωπαίους ψηφοφόρους στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Βάσει δημοσκοπήσεων και πολιτικών αναλύσεων,είναι αρκετά πιθανό να ψηφίσουν με βάση εθνικά,και όχι ευρωπαϊκά κριτήρια,γεγονός που θα είναι ο προάγγελος του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών που θα ακολουθήσουν.
Ψίθυροι ευρω-σκεπτικισμού
Στο κλίμα της κρίσης και της απογοήτευσης είναι πιθανό τα κράτη-μέλη της ανατολικής Ευρώπης να στραφούν προς κόμματα ακραία ή κόμματα που μάχονται την ευρωπαϊκή ενοποίηση.Λόγω των πολιτικών που ακολουθούνται,οι πολίτες θα θελήσουν να διαμαρτυρηθούν με κάποιον τρόπο.Οι πιο μετριοπαθείς γνώμες εκτιμούν ότι η κρίση, παρ΄όλαυτα,δεν ωφελήσει τους «αντι-ευρωπαϊστές».Και αυτό διότι ο κόσμος,αυτές τις στιγμές,έχει ανάγκη από πολιτικές σταθερότητας,πράγμα που δεν μπορούν να προσφέρουν τα ακροδεξιά ή ακροαριστερά κόμματα.
Στην Πολωνία, για παράδειγμα,το κόμμα των ευρωσκεπτικιστών,ήδη,δεν απολαμβάνει μαζικής αποδοχής.Αυτό,όμως,δεν εμποδίζει το πανευρωπαικο κόμμα Libertas,που δηλώνει κατά της ενωμένης Ευρώπης,να στηρίξει μία καμπάνια εν όψει των ευρωεκλογών του 2009. Εμφανίζεται δυναμικά κριτικό απέναντι στον τρόπο που είναι δομημένη η Ε.Ε.σήμερα. Στην Τσεχία οι ευρωσκεπτικιστές αυξάνονται.Αντίθετα οι εκτιμήσεις για τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία είναι καθησυχαστικές για τους «ευρωπαιστες».
Μεγάλο το ποσοστό αποχής στις ευρωεκλογές
Το 2004,στις ανατολικές χώρες της Ε.Ε. η αποχή έφτασε σε υψηλά σημεία.Έλλειψη ευρωπαικής παράδοσης ο λόγος;Η μαζική αποχή στα νέα κράτη-μέλη προκύπτει από περισσότερες αιτίες.Αρχικά,στα κράτη για τα οποία μιλάμε,έχουν ήδη διεξαχθεί πολλές εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε πολύ μικρά χρονικά διαστήματα για να ωριμάσουν οι ψηφοφόροι.Μάλιστα,πολλές από αυτές αφορούσαν ζητήματα σχετικά με το ευρωπαικό τους μέλλον ή ακόμα και την προσχώρησε τους στην Ε.Ε.Για παράδειγμα,στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία,στις τελευταίες εκλογές,το 2007,οι πολίτες κλήθηκαν να εκλέξουν τους αντιπροσώπους τους στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.Επιπλέον οι Ρουμάμοι είχαν και εθνικές εκλογές, γεγονός που θα συμβεί σύντομα και στη Βουλγαρία.Παράλληλα,το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών,εξ'αιτίας της κρίσης,δεν φαντάζει μακρινό για καμία χώρα.
Κατά δεύτερον,η οικονομική κατάσταση είναι τόσο απαιτητική και δύσκολη,που η κοινωνία των χωρών της ανατολικής Ευρώπης δεν δύναται να ενδιαφερθεί για την πολιτική επικαιρότητα.Τέλος,η ισχύς των αντιπροσώπων τους στην Ε.Ε.είναι περιορισμένη.Συνακόλουθα,το αίσθημα της αδυναμίας τους,ενισχύει και το αίσθημα ότι η ενασχόληση με τα ευρωπαικά τεκταινόμενα είναι άσκοπη.
Πράγματι,πέρα από την Πολωνία και τη Ρουμανία,στις οποίες αναλογούν 50 και 33 έδρες αντίστοιχα,οι υπόλοιπες χώρες δεν διεκδικούν παρά μόνο 6 έως 22 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.Έτσι,μπροστά στις 99 έδρες της Γερμανίας,φερ'ειπείν,το πολιτικό παιχνίδι για τις ευρωεκλογές,είναι γι'αυτούς χαμένο από χέρι.
Η ταλάντευση μεταξύ απογοήτευσης και έλξης απέναντι στην Ε.Ε. είναι δύσκολο να αφήσει περιθώρια για ασφαλή συμπεράσματα.Οι εκλογές του Ιουνίου να παρέχουν ακόμα λιγότερα κίνητρα,απ'ότι αυτές του 2004,καθώς η ψήφος δεν είναι υποχρεωτική.Στο ραντεβού της εβδόμης Ιουνίου,τελικά,θα φανεί εκ του αποτελέσματος,εάν η πολιτική κρίση θα κινητοποιήσει ή εάν,αντίθετα,θα αποθαρρύνει το εκλογικό σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου