Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Η βαρβαρότητα, η εξαχρείωση και η εξαθλίωση δεν είναι σοσιαλισμός αλλά τυρρανικός ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής.

Η επέλαση της μνημονιακής πολιτικής συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, ο ΣΕΒ αποθρασύνεται με τις θέσεις του.Ο εργαζόμενος λαός κατά τον ΣΕΒ οφείλει να καταθέσει και την τελευταία ρανίδα του αίματός του στην κερδοφορία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν θα καταργήσουν απλά τις κλαδικές αλλά θα επιβάλλουν μισθούς πείνας και ταυτόχρονα θα καταργήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα. Θα επαναφέρουν την εργασία των 6 ημερών και των απλήρωτων υπερωριών. Θα μειώσουν αισθητά τις ασφαλιστικές εισφορές και θα καταργήσουν τη λίστα των ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Η ζωή του πολίτη-εργαζομένου δεν έχει πλέον νόημα για τους υπεύθυνους της κυβερνητικής πολιτικής. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση επιβάλλει εργασιακό καθεστώς μεσαιωνικού τύπου.
Οι αρμόδιοι υπουργοί συμπεριφέρονται ως εντολοδόχοι του φεουδάρχη. Νόμος πλέον είναι το δίκαιο του αφεντικού, δηλαδή των δανειστών μας. Η κοινωνία της ζούγκλας είναι το πεπρωμένο μας και οι ορέξεις των ισχυρών καθορίζουν τη ζωή μας.
Δεν μπορεί μια κυβέρνηση σοσιαλιστική να έχει ως πρότυπο τη κοινωνία της φτώχειας και τον αιματηρό αγώνα για την διεκδίκηση ικανοποίησης των στοιχειωδών αναγκών.
Η βαρβαρότητα, η εξαχρείωση και η εξαθλίωση δεν είναι σοσιαλισμός αλλά τυρρανικός ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου που έχει αναλάβει συνειδητά το ρόλο να κοινωνικοποιήσει σταδιακά τον ελληνικό λαό στην στέρηση και την λιτότητα θα πρέπει να καταλάβει ότι αναπτυξιακή πολιτική χωρίς στιβαρή κρατική τράπεζα δεν γίνεται. Οι απόψεις για ότι αφορά την Αγροτική Τράπεζα την απαξιώνουν και εξυπηρετούν αλλότριες τραπεζικές πολιτικές σε βάρος του δημοσίου.
Η κυβέρνηση οφείλει να αναδιαρθρώσει την ΑΤΕ, όχι όμως για να τη διαλύσει, αλλά για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο δημόσιο τραπεζικό πυλώνα που θα υπερασπίζεται γνήσια και συνειδητά τα ελληνικά συμφέροντα και όχι τις διεθνείς τραπεζικές αγορές. Με εκβιασμούς του τύπου: Θα μειωθούν οι μισθοί για να γίνει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, αλλά τιθασεύεται ο εργαζόμενος λαός. Και λαός υποταγμένος σημαίνει κράτος αδύναμο και διαλυμένο. Και οι Έλληνες δεν αγωνίσθηκαν χρόνια ολόκληρα για να καταντήσει η Ελλάδα επαρχία του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Ας το καταλάβει ο κ. Παπακωνσταντίνου πριν είναι αργά για τη χώρα.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ καλεί τον Πρόεδρο του Κινήματος και Πρωθυπουργό να σκεφτεί την ιστορία μας και να απαιτήσει από τους εταίρους την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους ώστε να γίνει το σχήμα για να βγει η χώρα από την κρίση. Και όταν λέμε επιμήκυνση εννοούμε για όλο το δημόσιο χρέος και επαναδιαπραγμάτευση των επιτοκίων προς τα κάτω για να μπορέσουν να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις. Ο ελληνικός λαός μπορεί να δουλεύει για συγκεκριμένους εθνικούς στόχους αλλά όχι για να πληρώνει επί 10ετίες τους τοκογλύφους. Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καταστάσεις πιεστικές και απαιτούν γενναίες αποφάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: